Mittal Patel with Mehulbhai Oad and his wife

 Many of you following VSSM on Facebook know Mehul.

We had met Mehul Oad when he was severely ill. His father Pareshbhai Oad had come to our office with a picture of Mehul, for once we thought will he survive?

It was Pareshbhai’s faith and the generous support and prayers from VSSM’s well-wishing donors that pulled Mehul back from the claws of death,  the donations amounted to Rs. 5.50 lacs. 

Mehul is a truck driver, whenever he would drop by at the office to meet us along with his wife and daughter I would suggest him to quit truck driving and take up a less demanding job instead. I had also offered financial support if needed. Mehul had agreed to the idea.

“I wish to buy a car to rent it as a taxi. Need some support to make the down payment, rest I will pay the loan instalments. I wish to be self-employed, this way I will stress less and my health also will be taken care of,” Mehul had called to share his plans after recuperating well from his long battle to survive.

I was glad to see Mehul beginning to dream again. Pareshbhai had spent all his savings on Mehul’s treatment hence, he did not have money to support Mehul’s dreams.

Mehulbhai Oad with his wife

VSSM provided him with an interest-free loan of Rs. 70,000. The remaining amount was taken as a loan from a bank. The money loaned from VSSM was paid off within a year while the bank loan is still on.  Mehul’s life is back on track, he had recovered well. The family was relieved to have put the traumatic past behind.

But life had to throw some googlies. Mehul met with a major accident when the car he was driving hit a blue-bull and tumbled. By God’s grace, he escaped while his motor car suffered substantial damage. For someone who had just managed to get his life back on track, this came as a huge financial blow. Car insurance could not cover all the expenses.

Mehul is like family to VSSM,  so he decided to share about his accident and the unforeseen expenses. “I do not like asking for such help,  but I need your support to get my car repaired,” he shared. The ongoing loan did not leave enough to permit any savings, and now this!! The amount he needed wasn’t huge, we agreed to give him another loan. And just the mention of it brought a big smile on his face.

As I always say, things are destined, we just need to play our role when called. And we shall forever remain grateful to the doctors and medical workers who saved Mehul, our well-wishing donors who generously supported his treatment. Also, all who provide support to our Swavlamban initiative that helps individuals like Mehul to re-invent their livelihoods.

Mehulbhai Oad

Mehul now doesn’t feel defeated or get tired, he no longer blames almighty for his fate. “I need to perform my Karma,  I shall do it well,” he says.

Mehul will inspire many of us who throw complaints at drop of a hat… and that is the reason I shared Mehul to you once again. 

મેહુલ.. પ્રેરણાદાયી વ્યક્તિત્વ..

ફેસબુક પરના જુના મિત્રોને મેહુલનો પરિચય છે જ…

કેવો ભયંકર બિમાર.. એના પિતા પરેશભાઈ ઓડ જ્યારે અમારા ત્યાં આવ્યાને મેહુલનો ફોટો બતાવ્યો ત્યારે એક વખત માટે તો આ બચશે કે કેમ એવું થઈ ગયેલું..પણ પિતાની શ્રદ્ધા સાથે ફેસબુકના મિત્રોએ મળીને લગભગ સાડા પાંચ લાખની મદદ એની સારવાર માટે કરી સાથે બધાની દુવા કામ લાગીને મેહુલ સાજો નરવો થઈ ગયો. 

ટ્રક ચલાવવાનું કામ કરતો મેહુલ એની પત્ની ને એની નાનકડી દીકરી સાથે જ્યારે મળવા આવ્યો ત્યારે હવે કાંઈ શાંતીવાળો વ્યવસાય કરજે ને એ માટે કાંઈ મદદની જરૃર હોય તો કહેજેનું અમે કહેલું. એણે હા પાડી.. 

થોડા મહિનાના આરામ પછી એણે,

‘ટેક્ષી તરીકે ચલાવી શકાય તેવી ગાડી ખરીદવી છે. ડાઉનપેમેન્ટ ભરવા તમે થોડી મદદ કરો બાકીની લોન કરુ. પોતાની રીતે વ્યવસાય કરુ તો મને બહુ હળબળાટી ન થાય અને મારી તબીયત પણ સચવાય’

એક વખતે જીંદગીથી હારી ગયેલો મેહુલ સમણાં જોતો થયો હતો..   

મેહુલના પિતા પરેશભાઈ મેહુલની સારવારમાં જ આર્થિક રીતે ઘસાઈ ગયેલા એટલે એવી કોઈ મૂડી એમની પાસે નહોતી. VSSMએ સીત્તેર હજારની લોન આપી. બાકીની લોન એણે બેંકમાંથી લીધી. અમે આપેલી લોનના હપ્તા તો એણે વરસમાં જ ભરી દીધા. બાકી બેંકમાંથી લીધેલી લોનના હપ્તા ભરાયે જતા હતા. જિંદગી હવે પાટે ચડી ગઈ હતી. તબીયત પણ સારી હતી.. પરિવારને પણ માથેથી મોટી ઘાત ટળ્યાનો હાશકારો હતો..

ત્યાં અચનાક મહેુલની ગાડીને અકસ્માત થયો. રોડ વચ્ચે નીલગાય આવીને ગાડી પલટી ગઈ. એ બચી ગયો.. પણ ગાડીને ઘણું નુકશાન થયું. આર્થિક રીતે એ માંડ માંડ પાટે ચડ્યો હતો ત્યાં પાછો ખર્ચો. ગાડીને વિમો હતો પણ બધો ખર્ચો મળે એમ નહોતું. મેહુલ પરિવાર ભાવનાથી અમારી સાથે સંકળાઈ ગયો છે. એણે મુશ્કેલીની વાત કરી. મદદ માંગવી ગમતી નથી પણ હજુ મને ટેકાની જરૃર છે એવું એણે કહ્યું…બચતની શરૃઆત બેંકની લોન પતે પછી કરવાની હતી ત્યાં આ બધી જફા..આ વખતે એને બહુ મોટી રકમની જરૃર નહોતી. અમે નાનકડી લોન ફરી આપવાનું કહ્યું.. ને મેહુલના મોંઢે ચમક આવી…

હું હંમેશાં કહુ છુ..આપણે તો નિમિત્ત માત્ર બાકી બધુ તો ગોઠવાયેલું જ હોય છે.. સમય આવે એ નિયત કરેલું કરવાનું બસ..

બાકી મેહલુને જીવનદાન આપનાર ડોક્ટરથી લઈને એને સારવારમાં મદદ કરનાર સૌનો આભાર સાથે સાથે મેહુલને આર્થિક રીતે ફેર બેઠો કરવામાં મદદ કરનારનો પણ આભાર..

મેહુલની વાત લખવા પાછળનો આશય. તે હવે હારતો નથી થાકતો નથી ના કુદરતને દોષ દે છે.. મારા ભાગે કર્મ કરવાનું છે ને એ હુ બરાબર કરીશ.. એવું એ કહે છે.. નાની નાની વાતોમાં થાકનાર માટે મેહુલ પ્રેરણા આપનારો છે…

બાકી લખ્યું એ બધુયે ફોટોમાં.. 

#MittalPatel #vssm #DREAM

#nomadicfamilies #life

#DREAM #medical #newlife

Mittal Patel with Shefuddinbhai and others at  Shiya tree plantation site

The community participation helped us take the tree plantation drive forward Kankrej’s Shiyagaum where we planted 2000 trees in and around the cemetery. Participatory tree plantation program requires commitment from the community to identify a spot, make water arrangements, protection fence while VSSM clears the space, brings the saplings and pays monthly remuneration to Vriksh Mitra/tree caretaker.

The community of Shiyagaum is very proactive and volunteered to take up the responsibility. The very active Abbasbhai, Shefuddinbhai and other youth managed to raise 1982 trees in 4 months, with just 18 trees dying.

They also spent around Rs. 1 lakh to house the Vriksh Mitra near the site. One look around the area the trees have been planted one gets a sense that they are well maintained and looked after.

“Plant trees to bring rains…” a slogan we have heard growing up needs to come to life in Banaskantha, a region that remains rain starved. In 2019 we initiated tree plantation drive in villages of Banaskantha, with plantation happening at 22 sites.

Along with the Vriksh Mitra,  VSSM team members also work round the clock to ensure the saplings take roots, they don’t get infected with pests, provide manure, maintain a tree count, rebuke the vriksh mitra where required. The VSSM team members Naranbhai, Ishwarbhai, Bhagwanbhai are on a constant move.

During the monsoon of 2021, we plan to plant 1 lakh trees in rural Banaskantha,  provided the village communities are prepared to their bit and share the responsibility.

Trees are our lifeline, they take care of us, they make earth look beautiful. Hope people sign up for this task of making our rath look beautiful.

In the picture – Shefuddinbhai taking us around the site!!

કાંકરેજનું શિયાગામ..

ગામના કબ્રસ્તાનમાં અમે 2000 વૃક્ષો ગામના સહયોગથી વાવ્યા. આમ તો વૃક્ષો વાવવા માટે અમારી કેટલીક શરતો જેમાંની મુખ્યત્વે વૃક્ષો ઉછેરવા જગ્યા, એની ફરતે કાંટાળી વાડ અને પાણીની વ્યવસ્થા ગામલોકોએ કરી આપવાની. 

અમારા ભાગે વૃક્ષો લાવવાનું, જગ્યાની સફાઈ ને વૃક્ષોનું જતન કરનાર વૃક્ષોની મા કે મિત્રને માસીક સેવક સહાય આપવાનું.શિયાના જાગૃત બિરાદરોએ આ જવાબદારી સ્વીકારી એટલે જ અમે ત્યાં વૃક્ષો વાવ્યા. 

અમને સતત ચિંતા આ વૃક્ષોના ઉછેરની હોય. પણ વૃક્ષમિત્ર અબ્બાસભાઈ બહુ સક્રિય ને એમને સહયોગ શેફુદ્દીનભાઈ અને અન્ય સ્વજનોનો એટલે ચાર મહિનામાં ફક્ત 18 વૃક્ષ બળ્યા બાકી 1982 હયાત. 

વૃક્ષમિત્ર વૃક્ષારોપણ કરેલી જગ્યા પર રહી શકે તે માટે એકાદ લાખના ખર્ચે નાનકડુ ઘર પણ કબ્રસ્તાનમાં જ બનાવી દેવામાં આવ્યું. વૃક્ષારોપણ કરેલી જગ્યા જોઈને સરસ માવજત કરી છે એવું આપોઆપ બોલાઈ જાય. 

બનાસકાંઠામાં વરસાદનું પ્રમાણ ઓછુ.. નિશાળમાં ખુબ ભણ્યા, વૃક્ષ વાવો વરસાદ લાવો. આ વાક્ય અમલી બનાવવાનું અમે 2019થી શરૃ કર્યું ને શિયા જેવા અન્ય ગામોમાં મળીને કુલ 22 સાઈટ પર વૃક્ષારોપણ કર્યું. 

વૃક્ષમિત્રની સાથે સાથે અમારા કાર્યકરો નારણભાઈ, ઈશ્વરભાઈ, ભગવાનભાઈની પણ સખત મહેનત. 

દર મહિને ઝાડની ગણતરી, વૃક્ષમિત્રની મહેનત નબળી દેખાય ત્યાં ટકોર, ઝાડને રોગ લાગુ ન પડે તે માટે જરૃરી દવા, ખાતર.. કાંઈ કેટલુંયે ધ્યાન રાખવા એ સતત ફરતાં રહે…

2021 ના ચોમાસે 1 લાખ ઝાડ વાવવાનું આયોજન છે.. ગ્રામજનો જાગે ને ભાગીદારી સાથે આ કાર્ય કરવા તૈયાર થાય ત્યાં આ કરવું છે… 

ઝાડ એ આપણી ધરતી માનો શણગાર છે. દરેક ગામ ધરતીમાના શણગાર માટે સજ્જ થાય એવી આશા…

ફોટોમાં શેફુદ્દીનભાઈ લખ્યા પ્રમાણેની વૃક્ષારોપણની સાઈટ બતાવતા…

#MittalPatel #vssm #tree #greenvillage

#TreePlantation #green #greencover

#GreenGujarat #save #saveearth

#donate #villagelife #mission

#missionmilliontree

Shiya Tree Plantation Site

Mittal Patel visits Shiya Tree Plantation site

The active members managed to raise 1982 trees in 4 months

Mittal Patel discusses watermanagement with bhatasana residents

It is important that along with water conservation efforts, we also educate the population on the value of pure water. And sooner we do that better it is. 

VSSM has deepened 115 lakes in Banaskantha

It is not just the youth but the entire Bhatasana village that is quite aware of water conservation. Last year we deepened one of its lake, good monsoon and surplus water from Sardar Sarovar helped fill up the lake to the brim. Once the lakes fill up the groundwater gets recharged and the farmers also stand to benefit. 

The residents of Bhatasana very well understood the philosophy behind deepening of lakes; Chandrakantbhai, a youth wind leader called up to ensure his entire team is prepared in whichever way possible to support VSSM undertake water conservation efforts in their village. 

During the recent meeting with the Bhatasana community, the villagers agreed to contribute Rs. 50,000 and lift all the excavated soil. Such sensitive communities need to applauded to the fullest. 

Mittal Patel visits WaterManagement site

To me planting trees and conserving water are holy deeds, they spread the goodness around, bring much needed respite to those who rely on it. 

Bhatasana residents have woken up to the need for conserving water and environment but the residents of Banaskantha and Patan must understand the gravity of the growing water crisis in their region.  

In the attached video Bhatasana residents Kirtibhai and others share the benefits of the water conservation efforts in their village. The entire water conservation efforts are taken forward by VSSM Naranbhai, who puts in a lot of hard work and enthusiasm in this work. 

Bhatasana residents kiritbhai and others share the benefits of the water conservation efforts with Mittal Patel

If you wish to initiate lake deepening efforts in your village do get in touch with Naranbhai on 9099936035…

 બાનસકાંઠામાં #જળસંચય અભિયાનની પાંચમી સીઝનની શરૃઆત સુઈગામના ભટાસણાગામથી…

જળ – જેના વગર આ ધરતી જીવ વિહોણી બજંર થઈ જાય..છેલ્લા ઘણા વર્ષોમાં પાણીનો બેફામ ઉપયોગ ને જમીનમાંથી પાણીનું અમાપ દોહન જોઈને ખેડૂતોને મોંઢે સાંભળેલું ત્રીસ પાંત્રીસ વર્ષ પહેલાં શું હતું તે યાદ  આવી જાય….

શહેરમાં આવીને વસેલાં લોકોમાંથી ઘણા કહે ગામમાં ઘર ને ખેતર બધુયે છે પણ પાણી નહોતું એટલે જીવવા શહેરોમાં આવ્યા.. મારા મતે આ ઈચ્છીત સ્થળાંતર નથી.. 

આનો ઉકેલ પાણી બચાવવાની સાથે સાથે એનું મૂલ્ય સમજવામાં હવે ઝાઝી વાર ન લગાડીએ તે..અમે બનાસકાંઠાના 115 તળાવોને છેલ્લા ચાર વર્ષમાં ઊંડા કર્યા..આ વર્ષે પણ ગ્રામજનોની ભાગીદારીથી 50 તળાવો કરવાનો લક્ષાંક છે.. 

#ભટાસણા ગામના યુવાનો ને આમ તો આખુયે ગામ બહુ જાગૃત.. ગયા વર્ષે અમે ગામનું એક તળાવ ગાળ્યું. ચોમાસુ સારુ હતું તે વરસાદથી અને પછી સરકારે પણ નર્મદા કેનાલમાંથી કાઢેલી પાઈપલાઈનથી આ તળાવને#vssm ભર્યું. તળાવમાં પાણી ભરાય ને એ પાણી જમીનમાં ઉતરે તો તળ ઉપર આવે સાથે સાથે પશુપક્ષીઓને પણ પાણી મળે.. ને ખેડૂતોને ખેતીમાં પણ ફાયદો થાય..

એ ફાયદો ગામલોકો બરાબર સમજ્યા. એટલે જ ગામના જાગૃત યુવાન ચંદ્રકાન્તભાઈનો ફોન આવ્યો ને ગામના તમામ ને પોતાની આખી ટીમ ગામનું તળાવ ગાળવા જરૃરી તમામ મદદ કરશેનું કહ્યું. ભટાસણાવાસીઓ સાથે તળાવ ગાળવા સંદર્ભે બેઠક કરી. જેમાં ગ્રામજનોએ સામેથી માટી ઉપાડવા સિવાય 50,000નો ફાળો પણ તળાવ ખોદકામ માટે આપવાની વાત કરી… આવા સંવેદનશીલ ગ્રામવાસીઓને તો પ્રણામ કરવા ઘટે… 

મારા મતે #તળાવ ગળાવવું ને ઝાડ વાવવું આ બેય પુણ્યના કામો.. હજારો જીવોને એનાથી સાતા મળે… ભટાસણાવાસીઓ તો જાગ્યા પણ બનાસકાંઠા, પાટણ વિસ્તારના અન્ય ગ્રામજનો ઝટ જાગે એમ ઈચ્છીએ… 

ભટાસણાગામનું VSSM ની મદદથી ગળાયેલા તળાવથી થયેલા ફાયદાની વાત કરતા ગામના કીર્તીભાઈની અન્ય સ્નેહીજનો.. તથા ગયા વર્ષે ભરાયેલું તળાવ, GACL માંથી સંસ્થાના કાર્યોને જોવા આવેલા આસ્થા ને અન્ય ગ્રામજનો..

પણ ફોટોમાં જોઈ શકાય

બનાસકાંઠામાં તળાવ ગળાવવાની આખી પ્ર્ક્રિયામાં સંસ્થાના સંનીષ્ઠ કાર્યકરો અમારા સીનીયર કાર્યકર નારણભાઈની સાથે ખડે પગે. એટલે જ આ કાર્યો થાય.. આપના ગામમાં તળાવ ગળાવવાની ઈચ્છા હોય તો નારણભાઈ  – 9099936035 પર સંપર્ક કરવા વિનંતી..

#MittalPatel

Mittal Patel meets DharmaMa and Kanjiba an elderly couple surviving under pathetic living condition

VSSM comes across hundreds of older aged people living in distress. Some need to beg for food, some depend on others to provide them with some cooked meals. They are either abandoned or their children stay in different towns or they are destitute in the true sense. Under the Maavjat initiative, VSSM cares and nurtures the elderly it takes under its wings. The seniors are provided rations kits or cooked meals depending on their ability to feed themselves. It also takes care of their medical needs assisting them with check-ups and medicines. We started with 60 elderly last year, the number has grown to above 100 now and there are hundreds more waiting to be reached. As age takes over, they cannot work as manual or farm labourers,  this inability to earn a living is pushing the destitute seniors into the trenches of hunger and agony. If they could,  these individuals would still work to earn living but these are humans who do not fall into the comfort of retirement plans or earn pensions need our assistance to spend their remaining lives with an assurance that there will be food on their plate and they need not have to feel neglected and unwanted for the rest of their life.

It was early afternoon when we reached at Dharma Ma and Kanjiba’s (Dada are addressed as Ba in Banaskantha)  humble abode. The wicker basket held some millet flatbreads, but there was no sight of any accompaniments!! Also, Kanjiba is visually impaired while DhramaMa  has challenges with hearing. It was evident that Kanjiba would not have managed to get his cataract removed on time (in absence of any information to the free eye camps happening in the region)  and that must have created further complications and eventual loss of sight.

DharmaMa and Kanjiba an elderly couple surviving under pathetic condition

“I don’t keep well, my stomach hurt as there is an issue of fluid retention. I need to visit the doctor regularly and get it removed. Hence, I cannot lift heavy stuff and need to refrain from engaging in any strenuous activity. I collect cattle dung and sell it to a farmer when enough dung has accumulated.” Kanjiba’s daughter replied.

“How much money does that fetch?” I inquired.

“Ben, imagine the time it takes to pile up this dunghill, and when she sells it brings her mere Rs. 700-800,” a lady in the neighbouring house spoke up.

It was obvious,  that piling a dunghill so high would take months. VSSM provides Kanjiba and Dhrmama with a monthly ration kit so that they at least have food at the end of the day.

“Ma, is ration sufficient for you?” I enquired.

“A little more would surely helpful,” she replied.

I think the addition of two grandkids to the family might have impacted the sufficiency.

The ration cards do help procure some ration, but Kanjiba’s disability is a grave concern.

“Do you want  us to help you with a medical examination of your eyes?” I asked. 

“It is time for me to leave this world, what is the need to get the body torn and operated upon!!’

VSSM provides Kanjiba and Dharmama with a monthly ration  kit

If you wish to become a part of the effort to provide a better old age to these seniors, please call us on 9099936013.

Many of us sponsor a child, for a change let us sponsor our seniors and let them experience spring in the autumn years of their life.

It is an act that will ensure a better life to both the giver and receiver.

We are grateful for our team members Naran and Ishwar,  who put in great efforts to locate and select such elderly in need.

Our heartfelt gratitude to all of you who have come forward to support this cause, it is only because of your support that we could take this bold decision of becoming caregivers of these seniors in their silver years.

બપોરના સમયે અમે ગોલવીમાં રહેતા ધરમામાંને કાનજીબાના ઘરે પહોંચ્યા. એક છાબડીમાં બાજરીના રોટલા દીઠાં પણ રોટલા સાથે ખાઈ શકાય એવું બીજુ કશુંયે અમે ત્યાં જોયું નહીં.

વળી કાનજીબા (બનાસકાંઠામાં દાદાને બા કહે)ને તો આંખે કશુંયે દેખાય નહીં. ને ધરમામાંને પણ આછુ ભળાય. આંખો જોતા જ ખ્યાલ આવ્યો કે જે તે સમયે મોતિયા આવ્યા હશે પણ ઓપરેશન કરાવવાના પૈસા નહીં ને વિનામૂલ્યે ઓપરેશન થાય એવા સરનામાં નહીં જડ્યા હોય એટલે મોતિયો આંખમાં ફૂટી ગયો હશે ને આંખે ભળાતુ બંધ થયું.

કાનજીબાને એક દીકરી. જેને પરણાવીને સાસરે મોકલી. પણ એનાય કરમ ફૂટેલાં. ઘરવાળો બે નાના બાળકો મૂકીને પરલોક સીધાવ્યો. કાનજીબાના ઘરે જવાનું થયું ત્યારે એમની દીકરીએ પોતે અહીંયા જ રહે છેની વાત કરી. મે પુછ્યું, ‘તમે શું કામ કરો?’

‘મને સારુ નથી રહેતું મારા પેટમાં તકલીફ છે. પાણી ભરાઈ જાય છે તે થોડા થોડા વખતે ડોક્ટર પાસે એને ખેંચાવું પડે. એટલે ભારે કામ નથી થતું. હું છાણ ભેગુ કરવાનું કામ કરુ છું. આ છાણ ભેગુ થાય પછી ખેડૂતને એ વેચી દઉં’

‘કેટલા રૃપિયા મળે?’

મારી વાત સાંભળી કાનજીબાના પડોશમાં રહેતા બહેન બોલ્યા, ‘બેન છાણનો ઉકેડો ક્યારે બને ને ક્યારે એને 700- 800 મળે?’

સ્વાભાવીક રીતે જ છાણ ભેગુ કરતા મહિનાઓ લાગે એ વાત સમજાઈ.. અમે કાનજીબા ને ધરમામાંને દર મહિને રાશન આપીએ.. મૂળ તો એમને ભૂખ્યા સુવુ ન પડે માટે.

મે પુછ્યું, ‘મા રાશન ચાલી જાય છે?’ તો એમણે કહ્યું, ‘થોડું વધારે મળે તો સારુ..’

મૂળ તો ખાવામાં બે ભાણિયા ભળ્યા એટલે કદાચ પુરુ નહીં થતું હોય…

સરકારે આપેલા રાશનકાર્ડ પર અનાજ મળે છે. જેમાંથીયે ટેકો થઈ જાય. બાકી કાનજીબાને પણ શારિરીક તકલીફ મોટી છે. મે કહ્યું, ‘દવાખાને બતાવવું છે?’ તો કહે, ‘હવે તો ઉપર જવાનો સમય આવ્યો. હવે ચીરફાટ કરીને શું કરવાનું?’

ઘડપણ..કોઈ શબ્દોથી વર્ણવી નથી શકાતુ.. મોતની રાહ જોતા આવા માવતરોને જોઈને જીવ બળે… ભૂખે ને દુઃખી હૃદયે આ દુનિઆમાંથી તેઓ વિદાય ન લે એ માટે અમે મથીયે… પણ આવા કેટલાક માવતરોને જોઈને ઈશ્વર આવું ઘડપણ આવી તકલીફ કોઈનેય ન આપે એવી પ્રાર્થના મનોમન થઈ જાય…

આવા માવતરોને મદદ કરવાની ઈચ્છા હોય તો 9099936013 પર વાત કરવા વિનંતી…

બાળકો તો ઘણાય દત્તક લે છે.. ક્યારેક માવતરોને દત્તક લઈ જોઈએ… જીવને સાતા મળશે.. એ ચોક્કસ..

અમારા કાર્યકર નારણ અને ઈશ્વરના અમે આભારી છીએ એમણે આવા માવતરોને શોધી કાઢ્યા. ને આભાર મદદ કરવાવાળાનો પણ એમની મદદ સતત છે માટે અમે આવા કાર્યો કરવાની હીંમત કરી શકીએ છીએ….

   #MittalPatel #vssm #mavjat

#Elderly #elderlycare #elderlypeople

#RationDistribution #donate

Mittal Patel meets Sarpanch of Morpa village

Our salutes to Maganbhai Desai, Sarpanch of Morpa village.

The reigns of development of any village lie in the hands of its Sarpanch. The nature of our work provides us with many opportunities to interact with many Sarpanchs, some of whom win our admiration. Recently, we happen to meet Maganbhai Desai, the sarpanch of Patan’s Morpa village.

VSSM had helped file applications for allotment of residential plots for 7 Raval families living in shanties around the village. In the recent  Land Committee meetup the plots were approved. It was the proactiveness of the Sarpanch that resulted in the approval. It is always a pleasure to meet such committed and compassionate individuals. 

‘Ben, I am always ready to assist you in this noble cause of welfare of the poor communities. I will speak for them where ever you ask me to ensure they receive help to settle down at one place in a house with power connection,”  he shared when recently I had the opportunity to meet. Him. Very few Sarpach are empathetic towards the needs of the poor families of their village. Even the marginalised families I met has tremendous respect for Maganbhai. 

I have come across many who never have anything good to say about their Sarpanch. When the village leader remains distant towards the basic needs of the poor in the village, the struggling families never appreciate their leaders. No one likes to be critical of good actions, right? 

There are three villages in Patan,(I will refrain from naming them) whose leadership decided to overlook the applications despite  District Collector’s order to approve the applications during the land committee meetup, the sarpanch did not raise the matter of plot allocations at the meeting. 

Just like the collector is the king of her/his district, the Sarpanch reigns supreme in the village. They should wholeheartedly grab these opportunities of being helpful to others, the lesser fortunate. It pains us when we come across sarpanchs who demand percentage from the government assistance for deepening of village lakes or other public works. 

But, Sarapnch like Maganbhai give us hope, they are the reason the poor in the village can hope for a better life. Salute to Maganbhai who is trying his best to ensure the homeless Raval families soon acquire an address.  Great applause also to VSSM’s team member Mohanbhai, who work tirelessly to find such nomadic families and link them to the social security net. 

The images – Sarpanch of Morpa,  the families who will receive the plots and their current shelters. 

મોરપાગામના સરપંચ મગનભાઈ દેસાઈને સલામ…

સરપંચ ગામના વિકાસની મુખ્ય ધુરા જેના હાથમાં છે એ વ્યક્તિ..

ગ્રામવિકાસના કાર્યો કરતા હોવાના નાતે અમારે ઘણા સરપંચોને મળવાનું થાય.. જેમાંના કેટલાક માટે તો વિશેષ માન થાય એવા…

આવા જ એક સરપંચને હમણાં મળવાનું થયું. 

પાટણના મોરપાગામના સરપંચ મગનભાઈ દેસાઈ..

ગામમાં ઝૂંપડાં કે કાચા ઘર બાંધીને રહેતા રાવળ સુમદાયના સાત પરિવારોને પ્લોટ મળે તે માટે અમે સરકારમાં રજૂઆત કરેલી તે લેન્ડ કમીટી ભરાઈ એમાં આ પરિવારોના પ્લોટ મંજૂર થયા. 

સરપંચ પોતે સતત ફોલોઅપ લે. આવા જાગૃત સરપંચને મળવું તો ગમે જ. 

મોરપા એમને મળી તો કહે, બેન આ ગરીબ માણસોના કાર્યમાં જ્યાં પણ મારી જરૃર પડે હું કાળી રાતે સાથે. આમને લાઈટ ને રહેવા કાયમી જગ્યા મળે એ માટે તમે કહેશો ત્યાં હું રજૂઆત કરીશ. આવી એમની લાગણી.. બહુ ઓછા સરપંચોમાં આ જોવા મળે. જે વંચિત પરિવારોને હું મળી એમને પણ સરપંચ માટે ખુબ આદરભાવ.. 

બાકી સરપંચો માટે કટુ વાક્ય બોલતા લોકો પણ મે જોયા છે. મૂળ તો એમની આશાઓ પૂર્ણ ન થાય માટે જ આવા કડવા વેણ નીકળે. બાકી કડવું બોલી પોતાનું મોંઢુ ગંધાતુ કરવું કોને ગમે?

બાકી પાટણના ત્રણ બીજા ગામો જેમના નામ નથી લખતી. પણ કલેક્ટર શ્રીએ આદેશ કર્યો કે લેન્ડ કમીટી બેસાડો અને ગામમાં રહેતા ઘરવિહોણા પરિવારોને પ્લોટ આપવાનું એમાં ઠરાવો. આદેશ હતો એટલે લેન્ડ કમીટી બેઠી પણ જેમના પ્લોટની માંગણી કરી હતી તેમનાં પ્લોટની વાત સરપંચે કરી જ નહીં..

કલેક્ટર જિલ્લાનો રાજા, ધણી એમ સરપંચ ગામના…કુદરતે સતકર્મો કરવાનો મોકો આપ્યો છે.. મારા ખ્યાલથી આ અમૂલ્યતક છે એમ માનીને એને ઝડપી લેવી જોઈએ એની જગ્યાએ આમનું ના થવું જોઈએ.. કે ક્યાંક તળાવના કામોમાં તો અમને કેટલા મળશે એવું સરપંચ પુછે ત્યારે બહુ દુઃખ થાય..

ખેર મોરપાના સરપંચ જેવા ઘણા આશાસ્પદ છે.. અને એ લોકોના લીધે જ વિકાસના કાર્યો થાય છે એય હકીકત.. મગનભાઈને સલામ ને જેમને પોતાનું સરનામુ મળ્યું એવા રાવળ પરિવારો માટે સુખી થાવની ભાવના… 

આ વિસ્તારના અમારા સંનિષ્ઠ કાર્યકર મોહનભાઈ જેઓએ આ પરિવારને શોધ્યા તેમની વાત અમારા સુધી પહોંચાડી..

મોરપા ગઈ ત્યારે સરપંચને, જેમને પ્લોટ મળ્યા તે પરિવારોને મળવાનું થયું તે અને આ પરિવારોની હાલની રહેણાંકની સ્થિતિ બધુયે ફોટોમાં.

#MittalPatel #vssm

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel meets Sarpanch of Morpa and nomadic families who will recieve the plots