Realising the dream we have been dreaming for years…

Mittal Patel with nomadic girls

“We like to study but our parents do not stay in Kakar throughout the year because it is hard to find work here. They keep wandering to return only after Diwali every year. Many parents leave behind children studying in 5-6-7th standards but these children need to cook for themselves, gather firewood which gets overwhelming for them. So along with attending school we also have to go out to ask for food.”

I had watched Raju and Shailesh sculpt their rotla/flat breads when I was at this Fulvadi settlement, it did surprise me seeing such young hands efficiently make bread. 

“Isn’t your mother at home?”

To which they had responded the above. We knew these kids were hungry for education, they would love to be in school if the conditions allowed them to!! By this time we had already commenced the construction of a hostel in Kankar, with an intent that when the parents set out to work the children can stay back in this hostel and continue going to school without worrying about gathering ingredients and cooking their next meal. 

The Pandemic impacted the timely construction of the hostel and some finishing remains. Nonetheless, we decided to make it operational without any further delays. The hostel at Kankar welcomed its first set of 63 children on 5th March 2021. The capacity is to house 160 children but due to Covid restrictions, we have begun with a smaller number. 

And what joy it is to house these children. Most of them have not seen 3 meals a day, also the menu at our hostel ensures they are provided with balanced meals something these children have never had!! The cooking is done by Meru, Arvind and their wives. Someday I will share their story too. They have been cooking round the clock. 

“Didi, we don’t get time to rest. We are in the kitchen from 5 in the morning!”

The kids have a large appetite, many of them are also addicted to smoking bidi. We need to address that too. I am hopeful that things will fall in place.

We want to equip these first-generation school-goers to become the torchbearers for their community. Make them independent so that they do not have to be dependent on others. 

We are grateful to Shir Piyushbhai Kothari, Shri Pravinbhai Shah, JETCO, Shri Vipulbhai Patel, Apex Foundation, Shri Darshil Rambhiya, Shri Mardviben Patel and Shri Pallika Kanani for the support they have provided to help us realise our dream. We shall always cherish your contribution to ensure this first generation of Ful Vadi receives an education. We will remain eternally grateful to you. 

And the team of VSSM – Naran, Dimpleben, Vanita, Mahesh, Kokila, Ishwar, Bijol, Ambaram, Thakarshibhai, Meru, Arwind, Kinjal, Pravin, Linesh you have worked as a team to ensure we bring education to these children. It was an impossible task, but your team spirit helped us achieve it. Cheers to you!!

There are many interesting anecdotes of these children waiting to be shared, will keep writing…

વર્ષોથી જોયેલું સમણું હવે પૂર્ણ થશે….

‘અમને ભણવું ગમે પણ અમારા બાપા કાકોરમોં કાયમ ના રે. ઓય કોમ ધંધો ના મલ એટલ. માગસરમોં બધા કાકોર આઈયે બાકી તો ભમતા રામ.. પણ હા પોચમી હાતમીમોં ભણતા સોકરાન્ ઈમના મા-બાપ મેલીન જાય પણ રોધવાનું ન બીજુ બધુ ઈમન જાતે કરવાનું. પાસુ ખાવાનો બધો સોમોન ઈમની કને ના હોય એટલ્ ભણવાની હારે હારે મોગવાય જવું પડ્. ચુલો હળગાવવા લાકડાં બાકડાંય ભેગા કરવાના…’

નાનકડા રાજુ અને શૈલેષને રોટલા ઘડતા મે ફુલવાદીઓના ડેરામાં જોયેલા. આટલા નાના ટેણીયા રોટલા ઘડે એ વાતે નવાઈ લાગી ને મે એમને પુછેલું કે,’તમારી મા ઘરે નથી?’ ને જવાબમાં એમણે ઉપરની વાત કહેલી. 

સાંભળીને આ બાળકોની ભણતરની ભૂખ ભાંગવાનો વિચાર તો આવે જ. આમ તો આ બેઉએ આ વાત કહી તે પહેલાંથી જ અમે તો ફુલવાદીઓની વસાહતમાં હોસ્ટેલ બાંધવાનું શરૃ કરી દીધેલું. જેથી મા-બાપ બાળકોને ભણવા માટે મુકીને જાય ને મુક્યા પછી બાળકોને બળતણ વીણવા કે દાણા ભેગા કરવાની પળોજણ ન કરવી પડે.. 

કોવિડના લીધે હોસ્ટેલ બાંધકામ સમયમર્યાદામાં પૂર્ણ ન કરી શક્યા પણ આખરે ક્યારેક તો પતાવવાનું હતું જ ને? હા થોડું કામ બાકી છે પણ એ તો રહેતા રહેતા થશે..

પણ અમે 5 માર્ચ 2021થી હોસ્ટેલ શરૃ કરી દીધી. હોસ્ટેલમાં 160 બાળકો રહેશે. પણ હાલ 63 થી શરૃ કર્યું મૂળ કોવિડના લીધે થોડી સાવધાની પણ જરૃરી..

પણ મજાના બાળકો.. 

ત્રણ ટંક જમવાનું આમાંના મોટાભાગના બાળકોને પહેલીવાર મળ્યું…

પાછુ હોસ્ટેલમાં અમારા મેનુ પ્રમાણે જે જમે એવું તો એમણે પહેલીવાર ખાધુ એવું બધા કહે.. રસોઈનું કામ કરતા મેરુ, અરવીંદ ને બેઉની ઘરવાળીઓ કરે.. એમની વાતેય લખીશ. પણ આ લોકો રાંધતા થાક્યા. સવારે પાંચથી રસોડામાં ધૂસીએ છીએ દીદી આરામ જ નથી મળતો.. એવું એ કહે..

મૂળ ખોરાક જરા વધારે માટે. રૃટિન આવતા સમય લાગશે.. 

પાછી ઘણા ખરાને બીડીઓની જબરી લત… 

આ બધુ સરખુ કરતા ઘણો સમય લાગશે… પણ શિક્ષણથી વંચિત આ સમાજની આ પહેલી પેઢી ભણી ગઈ તો કાલે એને કોઈની જરૃર નહીં રહે ને અમારે એમને સ્વંતંત્ર કરવા છે…

હોસ્ટેલ બાંધકામમાં મદદ કરનાર શ્રી પિયુષભાઈ કોઠારી, શ્રી પ્રવિણભાઈ શાહ, જેટકો, શ્રી વિપુલભાઈ પટેલ, અપેક્ષ ફાઉન્ડેશન, શ્રી દર્શીલ રાંભિયા, શ્રી માર્દવીબેન પટેલ, શ્રી પલ્લીકા કાનાણી આપ સૌના અમે આભારી છીએ.. આપે આ સ્વપ્ન પૂર્ણ કરવામાં મદદ કરી. પણ ફુલવાદીઓની પહેલી પેઢીને ભણાવવામાં આપ સૌએ કરેલી મદદની નોંધ આ બાળકોની સાથે સાથે અમે સૌ કાયમ રાખીશું… આપ પ્રત્યે કૃતજ્ઞતા..

બાકી બહુ રસપ્રદ વાતો છે આ ટાબરની એ બધીયે તમારી સામે મુકીશ…

પણ હોસ્ટેલ શરૃ કરવા માટે પ્રયત્નશીલ અમારી ટીમ નારણ, ડિમ્પલબેન, વનીતા, મહેશ, કોકીલા, ઈશ્વર, બીજોલ, અંબારામ, ઠાકરશીભાઈ, મેરુ, અરવીંદ, કિંજલ, પ્રવિણ, કીરણ , લીનેશ આ બધાયની ભૂમિકા ખુબ મહત્વની.. તમે બધા ટીમ તરીકે એક સાથે ન આવ્યા હોત તો આ બધુ શરૃ કરવું મુશ્કેલ થાત.

આપ સૌ પ્રત્યે રાજીપો…

#MittalPatel #vssm #nomadic

#denotified #families #education

#educationforall #girls #girlchild

#Banaskantha #Gujarat

 

Nomadic children enjoying their meal at kakar hostel

Nomadic children playing throwball

Nomadic children at kakar hostel

Nomadic children at kakar hostel

Nomadic children at Kakar hostel

Nomadic children enjoying their meal at Kakar hostel

The awareness of VSSM’s tree plantation campaign is rising and we are invited to carry plantation drives…

Mittal Patel with the leaders of Mali community of Vakha 
village

 “Where is the meeting?”

“At the crematorium!”

So all of us would gather at the decided venue. Crematoriums are devoid of trees, and if there is any seating under their shade is not an option because the place is hardly clean. Ultimately, after a brief hesitation, all of us  seated on the platform where the pyre is lit.

“Why hesitate when one day all of us will come and rest here!” would be unanimous clamour.

The meeting begins to discuss turning crematoriums into green sanctuaries. 

There is a Mali community crematorium in Banaskantha’s Vakha, the expanse is huge but the grounds have no trees or greenery around.

The awareness of VSSM’s tree plantation campaign is rising and we are invited to carry plantation drives. The leaders of the Mali community of Vakha are informed and aware, they took up the responsibility of fencing the grounds and arranging for water and cleaning of the grounds.

The plantation drive will be carried in July, following which we will appoint a Vruksh Mitra to nurture and raise the trees.

We are hoping for such awareness to spread across Banaskantha to make it green again.

One should always be hopeful, right?

‘બેઠક ક્યાં છે?’

ને જવાબ મળે સ્મશાનમાં.

ને અમે પહોંચીએ સ્મશાનમાં. ઝાડ તો હોય નહીં તે એના છાંયે બેસાય. ને હોય તોય નીચે બેસવા લાયક સફાઈ ન હોય. આખરે બેસવું ક્યાં એ વાત પર સૌ આવે ને બેઠક ગોઠવાય અગ્નીદાહ આપવાની છાપરીમાં.. 

પ્રથમ થોડો ખચકાટ સૌને થાય પણ પછી એક સાથે બધા જ કહે, આજ તો આપણું અંતિમ વિરામ સ્થાન ત્યાં બેસવામાં સંકોચ શાને? ને સૌ ગોઠવાઈ જઈએ..ને પછી ચર્ચા શરૃ થાય સ્મશાનને નંદનવન બનાવવાની..

બનાસકાંઠાના વખામાં માળી સમાજનું વિશાળ સ્મશાન. પણ એમાં ઝાડી ઝાંખરા સિવાય ભાગ્યે જ વૃક્ષો જડે.

અમે વૃક્ષો ઉછેરવાનું અભીયાન હાથ ધર્યું છે. લોકોને હવે એનો ખ્યાલ આવી રહ્યો છે. એટલે ઘણા ગામો પોતાના ગામમાં વૃક્ષારોપણ કરવા અમને નિમંત્રણ આપે ને અમે ત્યાં જઈએ.

વખાના માળી સમાજના આગેવાનો ઘણા જાગૃત. સ્મશાન ફરતે વાડ કરવાનું, સફાઈ ને પાણીની વ્યવસ્થા કરવાનું એમણે માથે લીધુ છે. 

જુલાઈમાં અમે વખામાં વૃક્ષો વાવીશું ને પછી એક વૃક્ષમિત્ર એ વૃક્ષોના ઉછેર માટે રાખીશું જે વૃક્ષોનું જતન કરશે. 

દરેક ગામ આ રીતે જાગે તો આખો બનાસકાંઠો હરિયાળો થઈ જાય. 

ખેર સૌ જાગે તેવી અભીલાષા…

#MittalPatel #vssm #tree

#treeoflife #treeplanting

#TreePlantation #environment

#save #saveenvironment #green

#greenindia #india #Banaskantha

Tree plantation site

Tree plantation site

Tree plantation site

Tree plantation site

Tree plantation site

Mali community crematorium in Banaskantha’s Vakha

VSSM had a gathering of Sarpanchs of 52 villages of Deesa and Lakhni blocks to share experience of our work on water conservation…

Mittal Patel talks about water conservation

 Let us talk Water….

Ma Rewa (Narmada) has been a blessing in disguise in Banaskantha or for that matter entire Gujarat however since our work on water conservation in  Banaskatha has been growing steadily I can talk about the region with confidence. The region is experiencing a prosperous change as a result of Sardar Sarovar water reaching it. The borewells to pump out groundwater have also played their role but the borewells of the regions where the Narmada waters have not reached are experiencing immense distress and the condition will only worsen in coming years.

VSSM has deepened lakes in villages of Lakhni and Deesa, the waters tables have dropped down to 900 to 1200 feet, the borewells are breathing their last.

The Sujalam Sufalam Canal passes through the region but since it doesn’t remain full throughout the year, sourcing water for irrigation is not an option. The canal also does not bring with it possibilities of year-round irrigation to the farms in the region,  neither do the surrounding lakes receive the canal waters.

The farmers of this region are waking up to the need for some more efficient solutions to their water woes,  but they can’t seem to find a way forward.

Recently to share experiences of our work on water conservation in the region and educate them on the available solutions,  we had a gathering of Sarpanchs of 52 villages of Deesa and Lakhni blocks.

The farmers, leaders and Sarpanch talked about keeping water in the Sujlam Suflam Canal year-round, if required make this kuccha canal a pucca one, link lakes with it, dig small-big lakes on the gochar land of these villages and catch the rainwater, also dig up a lake over 500 acres plus woodland of Lavana village and fill it with water from the main canal of Narmada. This will improve the groundwater levels of the entire region.

In the coming days based on these recommendations, we plan to shape a strategy and bring it to our Chief Minister, Deputy Chief Minister and concerned authorities.

Lakhani TDO Shri Anilbhai remained present in the meeting to offer his support for the tree plantation drives in the region.

The awareness of these community on the looming water crisis made us optimist and hopeful for water sufficient tomorrow, provided we all decide to work together.

વાત પાણીની..

મા રેવા (નર્મદા) આશિર્વાદરૃપ બની ને બનાસકાંઠાનો આમ તો ગુજરાતનોય કહેવાય પણ અમે બનાસકાંઠામાં પાણીને લઈને ઘણું કામ કરીએ એટલે એ વિસ્તારનો ઘણો ભાગ સમૃદ્ધ બન્યો એમ કહીશ. નર્મદાની સાથે બોરવેલે પણ પોતાની ભૂમિકા ભજવી.. પણ જ્યાં નર્મદાના નીર પહોંચ્યા નથી ત્યાં હવે બોરવેલ ડચકા લે છે. આવા વિસ્તારની દશા આવનારા પાંચ – દસ વર્ષમાં માઠી થવાની.

લાખણી અને ડીસાના કેટલાક ગામોમાં અમે તળાવ ઊંડા કરવાના કાર્યો કરીયે. ત્યાં પાણીના તળ વિષે લોકોને પુછ્યું તો 900 થી 1200 ફૂટે પાણી પહોંચ્યાનો જવાબ મળ્યો.

ક્યાંક તો બોર હવે ડચકા લે એવી વાત પણ આવી.

આ વિસ્તારમાં સુજલામ સુફલામ કાચી કેનાલ પસાર થાય પણ એ કાંઈ બારેમાસ ભરાયેલી ન રહે. ને એમાંથી સિંચાઈ થઈ શકતી નથી. ના આ કેનાલમાંથી આસપાસના વિસ્તારના તળાવો ભરવાનું કાર્ય થાય. 

ખેડૂતો જાગૃત થયા છે પણ ઉકેલ સુઝતા નથી. 

પાણી રિચાર્જના કાર્યો માટે શું થઈ શકે તે સમજવા અને અમારા અનુભવે અમે જે કર્યું તે વાત કરવા લાખણી અને ડીસા તાલુકાના 52 ગામના સરપંચ અને આગેવાનો સાથે એક બેઠક લાખણીમાં મા હિંગળાજના સાનિધ્યમાં કરી.

સુજલામ સુફલામ કેનાલમાં બારેમાસ પાણી ભરાયેલા રહે, વળી કેનાલમાં વધુ પાણી છોડવામાં આવે. જરૃર પડે આ કેનાલ નર્મદાની જેમ પાકી થાય. તેમાંથી તળાવો લીંક થાય. એ સિવાય આ વિસ્તારની ગૌચરની જમીનોમાં નાના માટો તળાવ કરવા જેમાં વરસાદી પાણીનો સંગ્રહ થાય. તેમજ નર્મદાની મુખ્ય કેનાલમાંથી લવાણા જેવા ગામમાં જ્યાં 500 એકરથી વધુ જમીનનું વીડ છે ત્યાં મોટુ સરોવર કરી એને બારેમાસ કેનાલના પાણીથી ભરવામાં આવે તો આ આખા વિસ્તારના તળમાં સુધારો થઈ શકે.. વગેરે જેવી ઘણી વાત આ વિસ્તારના આગેવાનો – સરપંચ અને મૂળ તો આ બધાય ખેડૂતોએ કરી. 

આગામી દિવસોમાં આ બધી વાતો સાથે આ દિશામાં નક્કર આયોજનને લઈને મુખ્યમંત્રી શ્રી, નાયબ મુખ્યમંત્રી શ્રીથી લઈને સંલગ્ન તમામ અધિકારીને રજૂઆત કરીશું.

લાખણી તાલુકાના TDOશ્રી અનીલભાઈ પણ આ બેઠકમાં વૃક્ષારોપણના કાર્યોમાં એમની જે મદદની જરૃર પડે તે મદદની વાત કરવા ખાસ ઉપસ્થિત રહ્યા. 

પાણી માટેની આ જાગૃતિ જોઈને રાજી થવાયું. સાથે મળીને કોશીશ કરીશું તો નક્કર પરિણામ સુધી પહોંચીશું તેવો વિશ્વાસ પણ છે..

VSSM had a gathering of Sarpanchs of Deesa and Lakhni
blocks

The farmers, leaders , sarpanchs talked about water 
conservation

Mittal Patel shares experience of water management with
the sarpamchs and villagers

Lakhani TDO Shri Anilbhai remained present in the meeting
to offer his support for the tree plantation

 

 

VSSM helps destitute elderly like Laxmi Ma with ration and other medical needs…

A couple of weeks ago I had written about Laxmi Ma and the care she provided to her son who was not keeping well. Since she did not have money they could not visit a doctor, the son lay under a blanket on a charpoy near the house.  “Can you see what is wrong with him?” she had requested. The condition of Maheshbhai had shaken us.

 I returned to Ahmedabad but the images of Laxmi Ma and ailing Maheshbhai refused to move away from my sight. I asked our team member Rajnjibhai to take him to a doctor. Sanjaybhai also lived in the vicinity so both of them together took  Maheshbhai to a clinic. The oxygen level in the body was very low. We spoke to Janakiben, the local political leader who helped us get Mahesbhai admitted to a local hospital. Further investigations revealed that Mahesbhai’s organs are failing, for a week the medical staff worked hard to treat him.  Rajnibhai was with Laxmi Ma all the while, she was relieved that treatment was reaching him but not happy with the fact that her son was in the hospital.

 Almost after a week, Maheshbhai breathed his last at the hospital. It was tough to break the news and explain this to Laxmi Ma. The last rites were also performed by Rajnibhai, Sanjaybhai and other friends.

 VSSM helps destitute elderly like Laxmi Ma with ration and other medical needs. The project that started with one elderly now reaches 150.

 The support you provide helps us reach and provide them with the peace they need during the fag end of their life. The work does bring peace and contentment to all. We are grateful for all that you are to the initiative.

Our hardworking team at the office and field is the backbone of this project. They ensure that the ration reaches these elderly between the 1st to 5th of every month.

 The elders who are not capable of cooking for themselves are helped by neighbours. A system has been worked out where the neighbours cook for them. We must bring everyone together in this effort of the greater good. “We are not at anyone’s mercy now, we are not destitute anymore!!” these elders share whenever I meet them.

This indeed is a huge impact.

 Thank you, Almighty for leading us through this.

Glimpses of some of the 150 elders we reached in March 2021.

ખેડાના લક્ષ્મીમાની વાત અહીંયા લખેલી. બિમાર દીકરાને એ સાચવે. દવા માટેના પૈસા નહીં ને મહેશભાઈ માથે ગોદડું ઓઢી પડ્યા રહે. હું એમને મળી ત્યારે લક્ષ્મીમાએ ફરિયાદ કરતા કહેલું જુઓને આ કશું ખાતો નથી.. સ્થિતિ જોઈને હું હચમચી ગયેલી. 

અમદાવાદ પરત આવી પણ લક્ષ્મીમા ને એમનો દીકરો મહેશભાઈ આંખો સામેથી જાણે ખસે જ નહીં. દવાખાને લઈ જવા અમારા કાર્યકર રજનીભાઈને કહ્યું. ત્યાં નજીકમાં સંજયભાઈ પણ રહે. બેઉ મિત્રો મહેશભાઈને દવાખાને લઈ ગયા. ઓક્સિજન લેવલ ઘણું ઓછુ આવ્યું. કોઈ દાખલ ન કરે. મૂળ સતત ગોદડું ઓઢેલું એટલે કદાચ ઓક્સિજન ઓછો પણ આ કોને સમજવું હતું?

સ્થાનીક રાજકીય આગેવાન જાનકીબેનની મદદથી એમને બીજા દિવસે દાખલ કર્યા. તપાસ કરતા ખ્યાલ આવ્યો કે, શરીરના બધા જ પુરજા બગડી રહ્યા છે. હોસ્પીટલના સ્ટાફે એક અઠવાડિયું  મહેશભાઈ બચે એ માટે કોશીશ કરી. અમારા રજનીભાઈ પણ સતત ખડે પડે. લક્ષ્મીમા ને તો દીકરાની દવા થાય એ ગમે પણ હોસ્પીલમાં રાખ્યાે એ ગમે નહીં..

આખરે મહેશભાઈએ અંતીમ શ્વાસ દવાખાનામાં જ લીધો. લક્ષ્મીમાને રજનીભાઈ માંડ સમજાવી શકેલા.. અંતિમવીધી પણ રજનીભાઈને સંજયભાઈ જેવા લાગણીશીલ મિત્રોએ મળીને કરી. 

આવા ખુબ તકલીફમાં જીવતા માવતરોને રાશન આપવાનું અમે દર મહિને કરીએ. 

એક માવતરથી શરૃ કરેલું આ કાર્ય 150 માવતરો સુધી પહોંચ્યું.. 

સમાજ સહયોગ કરે માટે આ બધુ થઈ શકે.. પણ સાચુ કહુ જીવને સાતા આપનારુ આ કાર્ય.. મદદ કરનાર પ્રિયજનોનો ઘણો આભાર..

અમારા સંનીષ્ઠ નિષ્ઠાવાન કાર્યકરોના લીધે આ બધુ થાય 1 થી 5 તારીખમાં અચૂક રાશન માવતરોને પહોંચી જાય એવું એ લોકો કરે.. ઓફીસમાં બેઠેલા ને ગામોમાં ફરતા બેઉ કાર્યકરોની ભૂમિકા આમાં મહત્વની…

જે માવતર રાંધી ન શકે તેને આડોશી પાડોશી રાંધીને જમાડે તેવી વ્યવસ્થાઓ પણ કરી.. મૂળ માનવતાનું કાર્ય બધાને જોડવા તો પડે…

માવતરોને મળુ ત્યારે એ લોકો કહે, અમે નોધારા નથી.. ને હવે કોઈની ઓશિયાળી નથી. 

કેટલી મોટી વાત..

હે રામ તારો આભાર.. તે જ તો આ સુઝાડ્યું…

માર્ચમાં 150 માવતરોને રાશન આપ્યું એમાંથી કેટલાકના ફોટો.. 

#MittalPatel #vssm #elder

#ElderlyCare #elderpeople

#manvaj #RationDistribution

#foodsecurity #humanity

The elderly man with his ration kit provided by VSSM

The elderly couple with their ration kit provided by VSSM

The elderly woman with her ration kit provided by VSSM

The elderly couple with their ration kit provided by VSSM

The elderly woman with her ration kit
provided by VSSM

The elderly woman with her ration kit 
provided by VSSM

The elderly woman with her ration kit provided by VSSM

         The elderly woman with her ration kit
 provided by VSSM

The wise financial planning helped Naranbhai Bajaniya build a beautiful house and move his family from a shanty to under a proper roof over head…

Naranbhai resides in Mandvi village of Patan district. Like most Bajaniyaa he too trades fashion accessories and likes in exchange of hair. The hair that collets and falls during combing is bought by the Bajaniyaa who then sell it to merchants. And because the Bajaniya earn from it we women giving hair refuse to give it for free. They always trade it  in exchange of  hair accessories or toys for their children.

Naranbhai and many like him do not have enough capital to buy such accessories in bulk hence they sell the collected hair on a daily basis.  The returns on smaller quantity of hair remains small. The merchants offer Rs. 1500 to 1800 per kilo of hair but if you take 7-8 kilos to sell the amount stretches up to Rs. 2600 per kilo.

The loan of Rs. 10,000 VSSM had offered to Naranbhai is not a big amount but Naranbhai planned it wisely to earn well.  He also managed to save enough from the earnings. The wise financial planning helped him build a beautiful house (as seen in the picture) and move his family from a shanty to under a proper roof over head. Recently, he requested for a bigger loan of Rs. 30,000 to expand his business of selling fashion and hair accessories, toys, lingerie  etc. The joy of supporting such growing needs always cheers us up.

The house he has built of one room with a porch, adjoining it he built another similar house. “I need to earn enough to cover these houses with a roof, after which I will be at ease. Monsoons are difficult to spent under kuccha roofs.” Naranbhai shared and we couldn’t agree more.

We are grateful to all of you for support the cause that has helped us reach to thousands of individuals like Naranbhai. Without your support it would have been impossible to spread happiness in lives of so many families.

The role of our team members Mohanbhai in identifying the right kind of individuals in need is commendable.

નામ એમનું નારણભાઈ. પાટણના માંડવીમાં એ રહે.. બજાણિયા સમુદાયના મોટાભાગના લોકો કરે એ વ્યવસાય કટલરી વેચવાનો ને એની સામે વાળ ખરીદવાનો એ કરે..

કાંસકામાં ઉતરી આવતા આપણા વાળ ભેગા કરીને બજાણિયા બે પાંચ રૃપિયા કમાય છે એવી લોકોને ખબર પડી ને બસ પછી આપણો સ્વાર્થ જાગ્રત થયો. મારા વાળમાં મારી હિસ્સેદારી કેમ નહીં? એટલે વાળના બદલામાં બોરિયા, બકલ, કશું નહીં તો ફુગ્ગો મફત આપો ને વાળ લઈ જાવનું આપણે કહેવા માંડ્યા..

નારણભાઈ પાસે ઝાઝો સામાન ખરીદવા કે વાળ ભેગા કરવા પૈસા નહીં. એટલે રોજે રોજ થાય એટલો વેપાર કરે. પણ એમાં મળતર ઝાઝુ ન રહે. અમે એમને દસ હજાર લોન પેટે આપ્યા. જેમાંથી એ સામટો કટલરીનો સામાન લાવ્યા ને વાળ પણ ખાસા ભેગા કરીને પછી વેપારીને વેચવા ગયા. પહેલાં અઢીસો કે પાંચસો વાળ વેચતા તો વેપારી મનફાવે તેવો ભાવ પ્રતિ કી.ગ્રામે 1500 કે 1800નો ભરે. પણ સામટા પાંચ સાત કિ.ગ્રા. વાળ વેચવા જતા 2600 સુધીનો ભાવ મળ્યો.

દસ હજાર મોટી મૂડી નથી પણ એ દસ હજારનું આયોજન નારણભાઈએ બરાબર કર્યું ને એમાંથી એ સરસ કમાયા. આ કમાણીમાંથી એમણે બચત કરી.. પેલું ત્રેવડ એ ત્રીજો ભાઈ કહેવાય બસ એની જેમ. આ ત્રેવડમાંથી જ છાપરાંમાં રહેતા એમાંથી ફોટોમાં દેખાય એવું સરસ મજાનું ઘર એમણે બનાવ્યું.

હમણાં એમણે વાળ એકત્રીત કરવાની સાથે સાથે કટલરી વેચવાના વ્યવસાય માટે બીજી ત્રીસ હજારની લોન માંગ ને અમે આપી. મૂળ ધંધો કરવાની ધગશ વધે એનાથી રૃડુ શું હોય…

બચતમાંથી એમણે એક રૃમ ઓસરીવાળું સરસ ઘર ઊભુ કર્યું. આ ઘરની બરાબર બાજુમાં ભીંતો ચણીને બીજુ આવું જ ઘર એમણે તૈયાર કર્યું છે. નારણભાઈ કહે,

‘બસ છત નાખવાના પૈસા ધંધામાંથી કમાઈ લઈશ. પછી શાંતિ. ચોમાસે સખત હેરાન થવાતું હવે નિરાંત છે’ નારણભાઈએ હરખાતા  આ કહ્યું. ને એમને સાંભળી અમને રાજીપો..

નારણભાઈ જેવા હજારો લોકોને લોન આપી તેમને સ્વતંત્ર ધંધા કરવા પ્રોત્સાહીત કરનાર VSSM સાથે સંકળાયેલા સૌ સ્નેહીજનોનો હૃદયપૂર્વક આભાર. તમે ના હોત તો આ બધુયે થવું અસંભવ હતું.

કાર્યકર મોહનભાઈની ભૂમિકા નારણભાઈને શોધીને તેમને યોગ્ય મદદ કરવાની રહી…

#Mittalpatel #vssm #bajaniya

#nomadic #denotified #business

#smallbusiness #employment

#patan  #mandvi #Gujarat

Mittal Patel meets Naranbhai Bajaniya at his newly
build home

 

Naranbhai Bajaniya sharing his experience with
Mittal Patel

 

Naranbhai expanded his buisness after getting big amount
interest free loan from VSSM

 

It is also crucial to ensure that the allocated money is spent well only then will we realise the goal we have set out to achieve…

Mittal Patel visits water management site

One does not need to keep lecturing on the need for water and lake deepening; it is a fact that if the lakes can retain monsoon waters the groundwater tables in the vicinity will rise.  VSSM carries participatory water management programs in Banaskantha district where certain regions are in such dire need of water conservation initiatives and the absence of it might result in an apocalyptic scenario.  

The water of Sardar Sarovar has been boon to many water-starved regions of Gujarat. As the outreach of Narmada water increases,  we observe an increasing trend of reverse migration of families who had left this parched landscape return to their native and begin tiling their farms once again. The government has taken up the task of filling the lakes by laying pipelines from the canal to lakes.

This year’s budget has provisions for filling up lakes within 3 kilometres radius of canal or pipeline, this has been raised by a kilo-meter. This indeed is a much-needed step in addressing the chronic water crisis in the region.  But the lakes farther from 3-kilometres also need to be covered, one can encourage community participation for the same. The farmers are hungry for water and they will spend it to get it to their village. The villages where average rainfall is very less and the groundwater tables have depleted to below 1000 feet require urgent redressal of the water crisis and a more acute one that is looming on the horizon. The 60 villages of Lakhni, Lavana have no option but to depend on underground water. The region needs support and encouragement to adopt rainwater harvesting methods like lake deepening, bunding, farm-ponds etc.

It is also crucial to ensure that the allocated money is spent well only then will we realise the goal we have set out to achieve. A committee needs to be set up to monitor the work and progress, it is crucial to conduct social audits at regular intervals during the process.

The lakes VSSM deepened at Doodhwa, Kataav, Kankar villages did fill up with rainwater,  but they also need water from Narmada because rains aren’t a normal occurrence in this region. Only then will the groundwater tables rise and enable farmers to take 2-3 crops.

The images are of Doodhwa, Kataav and Kankar lakes.

તળાવની જરૃરિયાત વિષે ઝાઝુ બોલવાનું કે ભાષણ કરવાના નહોય.. પણ તળાવોમાં ભરાતા પાણીના લીધે જ ધરતીના પેટાળ પાણીથી ભરેલા રહે..

અમારો જળસંચયને લઈને વધારે અનુભવ બનાસકાંઠા જિલ્લાનો.ત્યાંના કેટલાક વિસ્તારમાં પાણીના કાર્યો કરવા અત્યંત જરૃરી નહીં તો આગામી સમયમાં સ્થિતિ ભયંકર થશે એવું જણાય છે.

નર્મદાના પાણી ઘણા વિસ્તારમાં આશિર્વાદ રૃપ બન્યા છે. પાણી નહોતા એટલે સ્થળાંતર કરી ગયેલા ઘણા લોકો આજે ગામમાં પરત આવીને ખેતી કરતા થયા છે. સરકારે પણ કેનાલ કે પાઈપલાઈન થકી તળાવો ભરાવવાનું કાર્ય આરંભ્યું છે.

સરકારે જાહેર કરેલા આ વર્ષના બજેટમાં પાઈપલાઈન કે કેનાલની આસપાસના બે કિ.મી.ની ત્રીજીયામાં આવતા તળાવો ભરાવવાની વાતને આગળ વધારતા હવે ત્રણ કિ.મીની ત્રીજીયામાં આવતા તળાવો ભરવાની વાત કરી છે અને એ માટે પૈસા પણ ફાળવ્યા છે. આભાર.. આ થવું જ જોઈએ..

પણ એક વાત હજુ વધારે.. ત્રણ કિમી થી વધારેની ત્રીજીયા વાળા તળાવોય આવરીયે. આમાં લોકોની ભાગીદારી પણ કરી શકાય. મારા ખ્યાલથી પાણીની જે ખેડૂતોને ભૂખ છે તે તો પોતાના ખર્ચેય આ કાર્ય કરશે.જ્યાં વરસાદ ઓછો છે ને પાણીના તળ 1000 થી વધુ ઊંડા ગયા છે. ત્યાં સઘન કાર્ય જરા ઉતાવળે કરવાની જરૃર છે.  જેમ કે અનુભવે કહુ તો બનાસકાંઠાનો લાખણી, લવાણા વાળો વિસ્તાર લગભગ 60 ઉપરાંત ગામોમાં બોરવેલ સિવાય પાણી માટે બીજો કોઈ વિકલ્પ નથી. ત્યાં વરસાદી પાણીના સંગ્રહ માટેની ઉત્તમ વ્યવસ્થાઓ તળાવો, ખેતતલાવડીઓ, ખેતરમાં કંપાર્ટમેન્ટ બંડીંગ વગેરેને પ્રોત્સાહનની જરૃર છે. 

આ સિવાય જળસંચયના કાર્યો માટે ફળવાયેલા પૈસા એકદમ યોગ્ય રીતે ખર્ચાય તો સરકારનો ઉદેશ્ય બર આવશે. તળાવો માટે જે પૈસા ખર્ચાય એ પ્રમાણે કાર્ય થાય છે કે નહીં તે જોવા કમીટીનું ગઠન થવું જરૃરી છે. દેખરેખ, સોસીયલ ઓડીટની વાત કરવી પડે એવી સ્થિતિ છે. કારણ સવાલ પાણીનો છે.. 

અમે બનાસકાંઠામાં દૂધવા, કટાવ, કાકરગામમાં તળાવો ગાળેલા એ તળાવો વરસાદી પાણીથી તો ભરાયા પણ નર્મદાના પાણીથીયે એ ભરાયા જેના લીધે તળમાં ફરક પડે ને ખેડૂતો બે- ત્રણ પાક પણ લઈ શકે…

ફોટોમાં #દૂધવા, #કટાવ અને #કાકરનું #તળાવ..  

#MittalPatel #vssm #water

#savewater #waterrecharge

#watermanagement #goverment

#budget #environment #climatechange

This year’s budget has provisions for filling
 up lakes within 3 kilometres radius of canal
or pipeline, this has been raised by a kilo-meter. 

The lake VSSM deepened fill up with rainwater

Mittal Patel discusses water management 

The government has taken up the task of filling the lakes by
laying pipelines from the canal to lakes.

The lake VSSM deepened fill up with rainwater

The lake VSSM deepened fill up with rainwater

The lake VSSM deepened fill up with rainwater

VSSM request the Kheda District Collector to ensure these Mir families find a roof over their heads by 2022…

Mittal Patel meets mir families of Ratanpur village
in Kheda district

 “Ben, please do something to help us get a house. We have been staying in Ratanpur for a very long time; we even have identity proofs of this village yet we cannot have a house. Living next to a highway gets scary at night!” Darghbhai Mir, a community leader residing at Matar’s Ratanpur shared the plight of his community. 

“Since you have been staying here for so long are your names on the BPL list?”

“That we do not know, but why BPL?”

“Our Prime Minister has pledged to provide homes to all homeless by 2022. So if your name is on the BPL list you might have already been surveyed for the house!”

“So wouldn’t it be possible now?”

“We have appealed, so it should happen!”

Everyone dreams of a house; we request the Kheda District Collector to ensure these Mir families find a roof over their heads by 2022. 

‘બેન આ રહેવાનું કોક ઠેકાણું પાડોને. આ રતનપુરામાં અમે ઘણા ટેમથી પડ્યા સીએ. અમારા બધા ઓધારો ઓયના પણ બળ્યું આ રહેવા બલ્લે ઘર નથી થતું.અમે પાસા પડ્યા સીએ રોડની બાજુમોં એટલે રાત વરત બીકેય ઘણી રે.’

ખેડાના માતરના રતનપુરામાં રોડની બાજુમાં રહેતા મીર આગેવાન દરઘાભાઈએ આ રજૂઆત કરી..
‘ગામમાં વર્ષોથી રહો તે બીપીએલ યાદીમાં તમારા નામ ખરા કે નહી?’
‘ઈની અમન ખબર નહીં… પણ બીપીએલ ચમ?’
‘આપણા વડાપ્રધાન શ્રીએ 2022 સુધીમાં તમારા જેવા ઘરવિહોણા પરિવારોના ઘર બનાવી આપવાનો સંકલ્પ કર્યો છે. જો બીપીએલ યાદીમાં નામ હોત તો કદાચ તમારો સર્વે થઈ ગયો હોત એટલે પુછ્યું’
‘તે હવે નહીં થાય’
‘થશે.. આપણે રજૂઆત કરી છે..’
ઘરનું સમણું બધાને હોય.. રતનપુરામાં રહેતા આ મીર પરિવારોને 2022 પહેલાં રહેવા જગ્યા ને એના માથે ઘર બાંધવા સહાય મળી જાય તેવી કલેકટર શ્રીને વિનંતી…

The current living condition of nomadic families

The current nomadic settlement of nomadic families

Mir families sharing their plight with Mittal Patel

The Ramparabeti settlement and many others that we have built are an outcome of generosity and good-will of our will-wishing friends and supporters…

Devi Ma along with her mentally challenged grandson

 Devi Ma resides in Rajkot’s Ramparabeti along with her mentally challenged grandson. The parents (Devi Ma’s son and daughter-in-law) have almost abandoned him. Devi Ma works menial jobs to earn to feed the son under her care, for days when she has no strength to work,  she begs for money and food.

Devi Ma’s nephew stays in the vicinity;  although he is quite old to work and support Devi Ma, he tries his best to be of maximum support.

VSSM helped Devi Ma acquire a residential plot at Ramparabeti, it also did the paperwork to ensure she receives Rs. 1.20 lacs in government assistance to build a house over it. The cost to build the house is Rs. 2.25 lacs meaning there is a deficit of more than a lakh rupees. In the first phase of building houses at Ramparabeti,

VSSM initiated the construction of 68 houses. Today the number of houses under construction has grown to 71. Usually, VSSM provides Rs. 50,000 to families who need support to build houses but for this particular settlement we had to raise the amount to Rs. 55,000 because the condition of these families is poor. And four families amongst these are so poor that they need further assistance for us. Devi Ma is one of them, she will need Rs. 1,05,000 and not Rs. 55, 000. We are hopeful that the request we have made to our well-wishing donors will be heard.

The significant support for construction on homes at Ramparabeti comes from our dear and respected Krishnakant Uncle and Indira Auntie. Respected Rashmikantbhai, Kumudbahen and many of our well-wishing have supported us generously to help us build the Ramparabeti settlement.

The Social Welfare Officers have also expedited the release of funds to these families, the visible outcome is shared in the images herewith.

Respected Ujamshibhai relieved us from major worry by taking the onus of construction. The construction will come to an end by March or April end when these families will be able to move in as homeowners.

WASMO will enable us to bring water to this settlement, the community contribution to be paid to WASMO for this facility will be supported by respected Shri Piyushbhai Kothari.

As evident, the Ramparabeti settlement and many others that we have built are an outcome of generosity and good-will of our will-wishing friends and supporters. It is this compassion that leads to such communes of love and hope.

Gratitude to all who have helped.  The hard-hard work and efforts of our team members Kanubhai, Chayaben and community leaders Dungarbhai, Jivabhai has made all of these possible.

દેવી મા.. #રાજકોટના #રામપરાબેટી માં રહે.. તેમના દીકરાનો દીકરો માનસીક રીતે વિકલાંગ જે એમની સાથે રહે..દીકરાના મા -બાપ વર્ષો પહેલાં તેને દાદી પાસે મૂકીને જતા રહ્યા, આમ તો ભાગી ગયા એમ કહેવું વધારે ઉચીત.. દેવી માએ મજૂરી કરીને ને મજૂરી કરવાની શારિરીક ક્ષમતા ન રહી પછી ભીખ માંગીને પોતાનું ને આ દીકરાનું પુરુ કરે. 

દેવી માના ભત્રીજા એય ઉંમરમાં ઘણા મોટા. એમનાથીયે મહેનત ન થાય છતાં એ પણ શક્ય મદદ કરે. આવા દેવી માને રામપરા બેટીમાં VSSMની મદદથી રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળ્યો. 

ઘર બાંધવાનો અંદાજ અમે કઢાવ્યો ને એક ઘરનો ખર્ચ 2.25 લાખનો અંદાજ આવ્યો. સરકાર 1.20 લાખ આપે બાકીના પૈસા ક્યાંથી કાઢવા?

સંસ્થાગત રીતે અમે 68 પરિવારના ઘર બાંધવાનું પ્રથમ ફેઝમાં શરૃ કર્યું ને 68માંથી વધીને આજે 71 ઘર બંધાઈ રહ્યા છે. સંસ્થાએ પ્રત્યે પરિવારને પહેલાં 50,000ની મદદ કરવાનું નક્કી કર્યું પણ સ્થિતિ જોઈને 55,000ની મદદ કરવાનું જરૃરી લાગ્યું. 

પણ રામપરામાં રહેતા ચાર પરિવારોની હાલત ખૂબ ખરાબ. દેવી મા પણ એમાંના એક. તેમને  55,000 નહીં પણ 1,05,000 ની મદદ કરવી પડે..પ્રિયજનો સામે ટેલ નાખી છે. આશા છે એ થઈ જશે…

આ પરિવારોના ઘર બાંધકામમાં સૌથી મોટી મદદ આદરણીય ક્રિષ્ણકાંત અંકલ ને ઈન્દિરા આંટીએ કરી.. એ સિવાય આદરણીય રશ્મીકાંતભાઈ, કુમુદબેન વગેરે ઘણા સ્વજનોની મદદ  મળી રહી છે ને ઘરો બંધાઈ રહ્યા છે. 

સમાજ કલ્યાણ અધિકારીએ પણ સહાયની રકમ આ પરિવારોને ઝડપથી આપી દેવાનું કર્યું. જેના લીધે ફોટોમાં દેખાય એ સ્થિતિમાં ઘરો બાંધી શકવાનું થઈ શક્યું. 

આદરણીય ઊજમશીભાઈએ આ બાંધકામનું કામ કરી આપી અમારા માથેથી બાંધકામનો ભાર હળવો કરી આપ્યો. મોટાભાગે માર્ચ અંત સુધીમાં અથવા એપ્રિલ સુધીમાં આ કાર્ય પૂર્ણ થશે ને આ પરિવારો ઘરવાળા થશે.

આ વસાહતમાં પીવાના પાણીની વ્યવસ્થા વાસ્મો કરશે. ને એ માટે ભરવો પડતો લોક ફાળો ભરવા આદરણીય પિયુષભાઈ કોઠારીએ મદદ કરી.. 

ટૂંકમાં કાંઈ કેટલાય સ્વજનોની મદદથી વગડાંમાંથી વહાલપની આ વસાહત નિર્માણ થઈ રહી છે..

મદદ કરનાર સૌનો આભાર ને કનુભાઈ, છાયાબહેન અમારા કાર્યકર સાથે વસાહતના આગેવાન ડુંગરભાઈ, જીવાભાઈની સક્રિયતાને લીધે આ બધુ શક્ય બન્યું આપ સૌને પ્રણામ…

#MittalPatel #vssm #housing

#humanrights #humanity

#nomadsofindia #denotified

#mavjat #elderlycare

#rajkot #Gujarat #રામપરાબેટી

VSSM initiated construction of 68 houses

The current living condition of nomadic families

Ongoing housing construction of Ramparabeti 
settlement

Rampara beti housing settlement

The ongoing construction of nomadic families’s dreamhouse

The current living condition of nomadic families