Mittal Patel with Shantibhai and Manjuben at VSSM office

“Hello, Ben I am calling from Ahmedabad’s Civil Hospital. Deesa’s Virchandbhai has shared your reference with me, he asked me to call you and that you would help me!”

“Let me know how can I help you?”

“My husband’s eye has popped out, we took him to Palanpur hospital but the doctors there asked us to bring him to Ahmedabad Civil.”

A worried and anxious Manjuben from Patan called up to share her husband’s condition, from her talk we could comprehend that her husband is suffering from Mucormycosis.

This was in May, when the cases of mucormycosis were on the peak. It was difficult to procure injections to treat this deadly infection. I had asked them to remain in Civil and undertake the treatment.

All of a sudden, four days later, the thought of Manjuben crossed my mind. I called to inquire about Shantibhai’s her husband’s condition.

“He is not doing good, the condition of his eye has worsened. He is unable to open his one eye. I have vowed to not wear footwear until he recovers completely. I am afraid, what if he…”

I could sense that Manjuben was in tear at the other end, her voice choking. I asked her to have faith in God and send me her husband’s reports.

We showed the report to Dr. Dipenbhai and Dr. Sapanbhai who had already treated two of our patients. The recommended  immediate surgery.  But the issue was of injections. The doctors had 4 days’ worth of injection supply post which we would have to arrange ourselves.

We were in deep turmoil. What if we are unable to find more injections after withdrawing them from civil hospital.

For a moment I thought why did I call to inquire about his health. But then took it as an indication from Almighty. We moved Shantibhai from Civil hospital to another private hospital and an emergency operation was performed. Since Manjuben did not have enough financial resources we appealed for help to Chandrakant uncle who made some funds available. Apart from this the Raval community was also called for financial assistance. We had road blocks for injection but in the end everything fell into place.

“I want to meet you before leaving..” Manjuben called up after Shantibhai was discharged for the hospital after 21 days.

Next day the couple came to our office and showered lot of affection on us. VSSM’s Nitin had formed a bond with them as he remained by their side throughout the treatment.

“I want a picture of us together,” Manjuben posed next to me, with her hand behind my back just as friends would do!!

“Be grateful to the Almighty, and be ready to help anyone in need.” I told them as they kept thanking me for taking care of them.

Both agreed as they walked out of the office. I observed Manjuben had her footwear on, her faith us preserved…

 ‘હેલો બેન મુ અમદાવાદ સીવીલથી બોલું. ડીસાવાળા વિરચંદભઈએ તમારો નંબર આલ્યો. ઈમને કીધું કે બેન મદદ કરશે તે ઈમન ફોન કરજો..’

‘શું મદદ જોઈએ?’

‘માર જીગાન પપ્પાન ઓસ્યોમોં બળ્યું નોમય નઈ આવડતું પણ ડોળો આખો બાર આઈ જાય ઈમ હુજી ગ્યું હ્. પાલનપુર વતાડ્યું પણ ડોક્ટરે કીધુ ક અમદાવાદ સીવીલમાં લઈ જો તે..’

પાટણના મેત્રાણાના મંજુબહેને સેલફોન પર ચિંતાતુર આવજે આ કહ્યું. તેમના પતિને મ્યુકર માઈકોસીસ – કાળીફુગ થયાનો અમને ખ્યાલ આવ્યો.

મે મહિનાની આ વાત એ વખતે આ રોગના ઈન્જેકશનની ઘણી રામાયણ હતી એટલે સીવીલમાં રહીને સારવાર લેવા માટે મે એમને કહ્યું. 

એ પછી ચારેક દિવસ પછી મંજુબહેન અચનાક યાદ આવ્યા. એમના ધરવાળા શાંતીભાઈની તબીયત કેમ છે એ પુછવા મે ફોન કર્યો..

મંજુબહેને કહ્યું, ‘નઈ હારુ બેન. એક ઓસ(આંખ) મોં રોગ થ્યો હ્. એ ઓખ હપ્પુજી નઈ ખુલતી. ઈમન હારુ ના થાય તો હુદી અડવોણા(ખુલ્લા) પગે રેવાની મોનતા મોની હ્. પણ મન બહુ બીક આવહ્. ઈમન કોક..’

મંજુબેનનો અવાજ ભીનો થઈ ગયો એ આગળ કશું બોલી ન શક્યા… મે એમને ભગવાન પર શ્રદ્ધા રાખવા કહ્યું ને શાંતીભાઈના રીપોર્ટ મંગાવ્યા.

કાળી ફુગના બે દર્દીઓની સારવાર અમે જેમની પાસે કરાવી હતી તે ડો. દીપેનભાઈ અને ડો.સપનભાઈને અમે રીપોર્ટ બતાવ્યા. એમણે તત્કાલ ઓપરેશન કરવા કહ્યું. પણ મુદ્દો ઈન્જેક્શનનો હતો. ડોક્ટરે કહ્યું ચાર દિવસના ઈન્જેકશન મારી પાસે છે પછીનું ગોઠવવું પડે. અમે ભારે મૂંઝવણમાં. સીવીલમાંથી એમને બહાર લઈ આવીએ પછી ઈન્જેક્શન ન મળે તો?

એક વખત તો સમાચાર પુછવા ફોન શું કામ કર્યો એવું પણ થયું પણ પછી ઈશ્વરનો જ સંકેત હોવાનું માની શાંતીભાઈને સીવીલમાંથી બહાર ખસેડ્યા ને તત્કાલ ઓપરેશન થયું. મંજુબહેન પાસે આર્થિક સગવડ નહીં અમારા આદરણીય ક્રિષ્ણકાંત અંકલને આ અંગે વાત કરીને એમણે એ માટે મદદ કરી. આ સિવાય રાવળ સમાજે પણ ઉઘરાણું કરીને મંજુબહેનને મદદ કરી. ખેર ઈન્જેકશન માટે થોડી તકલીફ થઈ પણ છેવટે બધુ ગોઠવાયું. 

હોસ્પીટલમાં 21 દિવસ રહ્યા પછી શાંતિભાઈને રજા આપી. મંજુબહેનનો ફોન આવ્યો, ‘તમને મળીને જ ઓયથી હેડવું હ્’

બીજા દિવસે એ ઓફીસ પર આવ્યા ને ઘણો પ્રેમભાવ અમારા પર વર્ષાવ્યો. અમારો નિતીન શાંતીભાઈના ઓપરેશનથી લઈને હોસ્પીટલની દોડાદોડીમાં એમની સાથે રહેલો તે એ તો એમનો પોતિકો બની ગયેલો.

તમારી હારે ફોટો પડાબ્બો હ્ બેન એવું મંજુબહેને કહ્યું ને બહેનપણીની જેમ મારા ખભે હાથ મુકીને આમ સરસ ઊભા રહ્યા..બેઉ વારંવાર આભાર માનતા હતા. ત્યારે મે એમને કુદરતનો આભાર માનવા કહ્યું ને સમય આવે તમે પણ કોઈ વંચિતને મદદ કરજોનું ખાસ કહ્યું…શાંતીભાઈને મંજુબહેને હા પાડી ને એ બેઉએ વિદાય લીધી.. શાંતિભાઈની સાથે અમારા કેમ્પસમાંથી બહાર નીકળી રહેલા મંજુબહેનના પગ અડવાણા હતા. એમની તેમના શ્રદ્ધા ફળી હતી…

#MittalPatel #vssm

Shantibhai receiving his treatment in hospital

Shantibhai and Manjuben meets Mittal Patel after he got discharged from the hospital

Mittal Patel visits the lake to share the joy and happiness

Water…

I don’t think it needs an introduction.  

The waters of Narmada reached the lake of Banaskantha’s Dama, where the villagers were eager for its arrival. Last year, VSSM had deepened the lake with the support from Jewelex Foundation and community participation. 

The lake belongs to Dama but shares its boundary with Dhedhal. Hence, Dama’s Govakaka and Dhedhal’s Sarpanch Shri Bharatbhai had asked me to come to share the joy when water arrives in the lake… The lake and the joy in people’s hearts were overflowing when I reached the village to share their happiness. 

It was a dream come true for the farmers of the village who had been waiting for years to witness their lake filled with water. VSSM has also deepened the lake well, to ensure that the lake holds enough water and penetrates well to recharge the groundwater tables. 

The community at Dama have ushered water into their village with the utmost respect. We hope for each village to wake up to the need of conserving each drop of water.

Also hoping for the water to seep in and make the underground water table rich with water just like the lakes are…

પાણી..

વ્યાખ્યા આપવાની જરૃર છે?

માર ખ્યાલથી નહીં.

પાણીની કાગડ઼ોળે રાહ જોતા #બનાસકાંઠાના દામાની સીમના #તળાવમાં નર્મદાના નીર આવ્યા. આ તળાવ અમે આ વર્ષે જવેલેક્ષ ફાઉન્ડેશન અને ગામલોકોની ભાગીદારીથી ગાળેલું. તે ગામના ગોવાકાકા ને ઢેઢાલના સરપંચ શ્રી ભરતભાઈએ  (મૂળ તળાવ દામાનું કહેવાય પણ સીમ ઢેઢાલનીયે લાગે) તળાવમાં નીર આવે તો બેન પોણી વધાવવા આવવું પડશે એવું કીધેલું.. તે એ આગ્રહને લીધે ખાસ જવાનું થયું. 

ગામના સૌનો હરખ પાણી ભરાયા એને લઈને ગજબનો..

વર્ષોથી તળાવ છલોછલ ભરાય એ સ્વપ્ન તળાવ આસપાસના ખેડૂતો જોતા એ આખરે સાકાર થયું..  અમે તળાવને ઘણું ઊંડું કર્યું છે જેથી જમીનમાં મહત્તમ પાણી ઉતરે ને તળ રીચાર્જ થાય…  

નીર વધાવવાનો કાર્યક્રમ ઉત્તમ થયો.. 

લોકો પાણીનું મહત્વ સમજતા થયા છે એનો રાજીપો છે.. દરેક ગામ જાગૃત થાય ને વરસાદી પાણીના ટીપે ટીપાને બચાવે એવી અપેક્ષા….

દામા તેમજ ઢેઢાલના લોકો તો પાણીદાર છે હવે એમના ગામના અને સીમના તળ પાણીદાર બને એવી રહેમ નજર માટે કુદરતે પ્રાર્થના… 

#MittalPatel #vssm #Dama

#water #waterforall #water

#savewater #savewatersavelife

#saveearth #groundwater #recharged

Mittal Patel reached the Dama lake to share the happiness with them

The waters of Narmada reached the lake of Banaskantha’s Dama

Mittal Patel talks about water conservation

Tejal with her three younger sisters

 “Didi, Tejal from Ghoghmba in Panchmahal is just 14 years old but has had to take up the role of a mother for her three younger sisters.” I was astonished with VSSM’s Vinodbhai shared this condition. Tejal lost her father when she was 12 and her mother passed away just 2 months back. Relatives from both the side of parents had abandoned them after the death of each parent.

The father worked as brick kiln labour and the family has a small crumbling place they call home, it is a structure that is falling apart with walls coming down it is not a place the girls would feel safe.

Tejal works as domestic help in bungalows near her house, the income helps her support her three sisters.  The girls are entitled to receive support from the government welfare scheme for orphaned children but obviously, they wouldn’t be aware of it.

As soon as Vinod learnt about these girls,  he sent them VSSM’s ration kit for destitute individuals and also wrote about them on Twitter. Jai Goswami spread it forward as a result official from the Department of Social Welfare paid a visit, filled up the form to enable her to receive monetary benefits under the  ‘Palak Mata-Pita Yojna’.

Well, we will keep sending her ration kit under the Maavjat program and repair the house too. “Once the hostel is operational all you sisters come here to study.” I had asked Tejal during one of our telephonic conversations.

“I do not wish to study, but take my younger sisters to the hostel and make them officers.” Tejal had replied.

Tejal is a little girl, I have yet to go and see her at Ghoghamba. I will bring her to the hostel once they start functioning.

We are providing ration to 165 destitute elderly to which these kids also have been included.

We are grateful for the moral and financial support of VSSM’s well-wishing dear ones that have enabled us to reach the poorest.

Praying to almighty to not be so difficult on such lives….

‘#પંચમહાલના #ઘોઘંબાની 14 વર્ષની તેજલ માની જેમ ત્રણ નાની બહેનોને સાચવે છે દીદી..’ 

એવું અમારા કાર્યકર વિનોદે કહ્યું ત્યારે ભારે આશ્ચર્ય થયું.તેજલ 12 વર્ષની હતી ત્યારે મા ગુજરી ગઈ ને બે મહિના પહેલાં પિતા..પણ મા ગયા પછી માતૃપક્ષે સાથ છોડ્યો ને પિતા ગયા પછી પિતૃપક્ષે..

બાપા ઈંટો પાડવાનું કામ કરતા. તેમની પાસે નાનકડુ ઘર ખરુ. એટલે દીકરીઓ સાવ છત વગરની ન થઈ.  જો કે એ રહે એને ઘર કહેવું કે કેમ એ પ્રશ્ન.. એક બાજુની દિવાલ તુટી ગઈ છે આમ તદન અસુરક્ષીત જગ્યા….

તેજલ બંગલામાં કામ કરવા જાય ને ત્રણે બહેનોનું પુરુ કરે.. 

પાલક માતા પિતા અંતર્ગત સહાય મળે પણ એ નાનકીને આ બધો ખ્યાલ નહીં…

વિનોદના ધ્યાને આ વાત આવી અમે તત્કાલ રાશન તો આપ્યું.. પણ સાથે સરકારની મદદ મળે તે માટે ટ્વીટર પર લખ્યું. જય ગૌસ્વામી જેવા પ્રિયજનોએ એ વાતને આગળ વધારી ને સમાજ સુરક્ષા વિભાગના અધિકારી આજે મુલાકાતે આવ્યા.(ફોટોમાં જોઈ શકાય છે) તેમણે ફોર્મ ભરાવ્યું. હવે પાલક માતાપિતા સહાય અંતર્ગત તેમને આર્થિક મદદ મળશે. 

ખેર અમે દર મહિને માવજત કાર્યક્રમ અંતર્ગત રાશન તો અમે આપીશું. ઘર પણ રીપેર કરી આપીશું. ‘અમારી હોસ્ટેલ શરૃ થાય પછી ચારેય બહેનો હોસ્ટેલમાં ભણવા આવી જજો’ એવું મે ફોન પર કહ્યું તો તેજલે કહ્યું, ‘મારે હવે નથી ભણવું પણ મારી બે નાની બહેનોને હોસ્ટેલમાં લઈ જજો એમને અધિકારી બનાવજો…’

તેજલ નાનકી છે. હજુ એને મળવા ઘોઘંબા જવાનું બાકી છે. મળીશ ને હોસ્ટેલ શરૃ થશે એટલે એનેય ભણવા લઈ આવીશું…

દર મહિને 165 માવતરોને રાશન આપીએ હવે એમાં આવા ભૂલકાં પણ ઉમેરાયા.. 

VSSMના કાર્યોમાં મદદ કરનાર પ્રિયજનો આવા કાર્યો માટે બળ ને આર્થિક ટેકો કરે એ સૌનો આભાર…

પણ આવું દુઃખ કોઈનેય ન આપની ભગવાનને પ્રાર્થના… 

#MittalPatel #vssm

VSSM provided ration kits to these kids

VSSM provided ration kits to orphan girs

Department of Social Welfare paid a visit, filled up the form to enable her to receive monetary benefits under the  ‘Palak Mata-Pita Yojna’

G

Mittal Patel with Govakaka and other villagers

‘You did it, that too in such a short period!!”  Dhedhal’s Govakaka tells us.

VSSM and Dhedhal village share an old friendship. The proactiveness of Sarpanch Bharatbhai enabled us to deepen a lake, plant and raise 3000 trees around the village cemetery. Govakaka had asked us to deepen the lakes of  Dhedhal and Dama villages. VSSM accomplished these tasks with the support of Jewelex Foundation. A jubilant Govakaka dropped in to meet us while we were at the village to monitor the accomplished tasks. 

The community lake at the Dama village has turned into a shallow pit, to be visible only on the village map. As it has happened with all villages, as we began exploring groundwater the value of lakes diminished over the decades. How long can the groundwaters feed our greed? The waters depleted to as low as 1100 feet, there were no systems to recharge the groundwater while there were encroachments into the lake. Ultimately, the villagers worked together to remove the encroachments and we deepened the lake. The lake was linked with the Narmada pipeline hence, we expect the groundwater levels to rise in the coming few years.

Once we had planned for water we moved to tree plantation. Amratbhai from the village assured all possible support to make space to enable us to carry out the plantation drive. We will be planting and raising 3000 trees in Dama with support from GACL. Amratbhai, Dama’s Sarpanch and all friends are committed to supporting the environmental conservation efforts.

We hope other villages too rise to the occasion and support environmental conservation efforts in their respective villages.

#MittalPatel #vssm Astha Suthar #GACL

ઢેઢાલના ગોવાકાકાએ કહ્યું, ‘તમે કરી બતાવ્યું એય ટૂંકા સમયમાં જ..’

#ઢેઢાલ સાથે નાતો થોડો જૂનો. ત્યાં અમે તળાવ ગાળેલું ને ગામના સ્મશાનમાં ને સ્મશાન બહાર O2h ની મદદથી 3000થી વધુ વૃક્ષો ઉછેર્યા. સરપંચ ભરતભાઈએ એ માટે ખુબ મદદ કરી. 

ઢેઢાલ અને દામાની સીમનું તળાવ ગાળવા ગોવાકાકાએ અમને કહ્યું. ને અમે એ કાર્ય જવેલેક્ષ ફાઉન્ડેશનની મદદથી પૂર્ણ કર્યું. એટલે હરખે ગોવાકાકાએ તળાવ જોવા ગઈ એ વેળા આ કહ્યું. 

દામાનું સીમ તળાવ ચોપડે ખરુ પણ ધીમે ધીમે એ ખાબોચિયા જેવું થઈ ગયેલું. મૂળ બોરવેલથી સિંચાઈ શરૃ થતા તળાવોનું મહાત્મય ઘટ્યું.. પણ બોરવેલેય ક્યાં સુધી પાણી આપ્યા કરે.. આખરે તળ પહોંચ્યા 1100 ફૂટથી વધુ ઊંડા તળ સતત રીચાર્જ થવા જોઈએ.. પણ એ ન થયું અને તળાવમાં દબાણ થયું. 

આખરે ગામના સૌએ મળીને દબાણ ખાલી કરાવ્યું ને તળાવ ગળાયું. નર્મદાની પાઈપલાઈન સાથે તળાવ લીંક એટલે આગળના ત્રણ ચાર વર્ષમાં આ વિસ્તારમાં જબરજસ્ત ફરક પડવાનો એ નક્કી…

પાણીનું આયોજન તો થયું હવે વાત હતી વૃક્ષ ઉછેરની..ગામના અમરતભાઈએ પંચાયતની જમીનમાં વૃક્ષો ઉછેરવા શક્ય તમામ મદદની ખાત્રી આપી. દામામાં આ વર્ષે GACLની મદદથી 3000 થી વધુ વૃક્ષો ઉછેરીશું. અમરતભાઈ, દામાના સરપંચ ને અન્ય મિત્રો વૃક્ષ ઉછેર માટે શક્ય તમામ સહયોગ કરવા કટીબદ્ધ..

આશા રાખીએ દરેક ગામ પાણી અને પ્રર્યાવરણની ચિંતા સેવે અને જાગે…

#MittalPatel #vssm Astha Suthar #GACL

Tree Plantation site

Mittal Patel visits the Dama village to monitor the  accomplished tasks.

Water Management site

Mittal Patel with Kataav villages’s Sarpanch and villagers

“This is rainwater,” Kataav sarpanch Maheshbhai clarified as we had assumed that the water in its village lake was from Narmada. It was the month of June and we weren’t expecting the lake holding water from the previous monsoon.

Mahesbhai added, “after the lake was de-silted and deepened it could hold the rainwater, the farmers around the lake were able to sink borewell and draw water from 100 feet. Kavaat’s earth belly was empty up till 500-600 feet while potable water was available at 1150 feet. VSSM’s efforts to deepen the lakes have recharged the groundwater tables to 100 feet.

“This lake has given water to our cattle all through the year,” shared a maldhari Kaka who had brought his cattle to the lake.

It did bring me great joy.

VSSM has been instrumental in the deepening of these lakes because of the financial support it has received from its well-wishing donors all of who have been blessed a hundred times.

 જૂન મહિનામાં વરસાદી પાણીથી ભરાયેલું કટાવનું તળાવ અમે જોયું. પ્રથમ થયું નર્મદાના પાણીથી ભરાયેલું હશે પણ ગામના સરપંચ મહેશભાઈએ ચોખવટ કરી કે ભરાયેલું પાણી વરસાદી.

ગામના સરપંચે કહ્યું, આ તળાવ ગળાયું ને એમાં પાણી ભરાવાના લીધે તળાવ આસપાસના ખેડૂતો સો ફૂટના બોર કરીને પાણી મેળવવા લાગ્યા..

કટાવમાં પાણીનું ઉપલુ તળ 500 -600 ફૂટનું ખાલી હતું. પીવાનું પાણી એ લોકો 1150 ફૂટના બોર કરીને મેળવે આવામાં તળાવ ગળાવવાથી 100 ફૂટના તળ રીચાર્જ થયા.

અમે તળાવમાં ગયા તો એક કાકા પોતાની ભેંસોને તળાવમાં પાણી પીવડાવવા લાવેલા. કાકાએ કહ્યું, ‘અમારા જેવા માલધારીઓના માલ ઢોરને પણ આ તળાવે બારે મહિના પાણી આપ્યું’

સાંભળીને મન હરખાયું.

VSSM સાથે સંકળાયેલા સ્વજનો આ કાર્યમાં મદદ કરે. આપણા ધર્મ શાસ્ત્રોમાં તળાવ ગળાવનારને સો યજ્ઞોનું પુણ્ય મળે એવું લખેલું તમે બધાય આ પુણ્યના હકદાર…

#MittalPatel #vssm

Maldhari Kaka who had brought his cattle to the lake.