Category: Human Rights

Mittal Patel visits Ludra tree plantation site

“Ben, we believe in actions, not just words. When you had first visited this crematorium to discuss the tree plantation drive, you had apprehensions if we would have the same enthusiasm in raising the trees as much as we had in planting them. And we had requested you to trust us with it. Now tell us if we have been able to uphold that trust?”

Chandubhai from Banaskantha’s Ludra village asks us. Chandubhai is now the Sarpanch of Ludra, but when we began the plantation drive, he was a very enthusiastic local leader. 

With the support from Estral Pipes and Mumbai based Tusharbhai – Jyotiben, we planted more than 5000 trees at Ludra’s Thakor community crematorium.

It has been more than nine months, and as seen in the image these  trees are flourishing well. The back-breaking effort by Vriksh Mitr – Balvant Kaka and the personal attention of the community leaders have helped the trees to  grow well.

Even the Thakor community of Ludra has paid personal attention to keeping the plantation site clean and weed-free to help the trees grow well.

Along with bringing saplings and planting them, VSSM supports the remuneration of Vriksh Mitra and makes arrangements for drip irrigation. It also bears occasional expenses of pesticides etc. At the same time, the onus of clearing the site remains on the community.

Our team consisting of Naranbhai, Maheshbhai and Hareshbhai work very hard to ensure the trees are looked after, and it is their efforts that have helped helps bring success to such actions. 

These woodlands result from the partnership between VSSM and communities; imagine the number of forests we would be able to create if the also government joins in. We are working towards roping the support of  Banaskantha government and administration. We are on our way to finding some success with it. Hopefully, soon we shall have some successful outcomes from our combined efforts.

‘બેન ખાલી વાતો નહીં અમે કરી બતાવવામાં માનીએ… તમે પહેલીવાર અમારા સ્મશાનમાં આવેલા અને  એ વખતે  વૃક્ષ ઉછેર બાબતે વાત  થઈ હતી ત્યારે તમે કહેલું કે, હાલ ઉત્સાહ બતાવો છો પણ એવો ઉત્સાહ વૃક્ષ વાવ્યા પછી એની જાણવણીમાં બતાવશો? અને અમે બધાએ હા પાડી અમારામાં વિશ્વાસ મુકવા કહેલું. તો આજે હવે ક્યો તમારો વિશ્વાસ અમે જાળવ્યો કે નહીં?’

બનાસકાંઠાના લુદ્રાગામના સરપંચ જો કે સરપંચ અમે ગ્રામવન ઊભુ કર્યા  પછી બન્યા એવા ચંદુભાઈએ કહ્યું..

ઠાકોર સમાજની સ્મશાનભૂમીમાં અમે એસ્ટ્રલ પાઈપ અને મુંબઈમાં રહેતા તુષારભાઈ – જ્યોતીબહેનની મદદથી 5000થી વધુવૃક્ષો વાવ્યા… 

આમ તો વૃક્ષ વાવે નવેક મહિનાનો સમય થયો હશે પણ વાવેલા બધા કેવા સરસ ઉછર્યા એ ફોટોમાં જોઈ શકાય છે.       

વૃક્ષમિત્ર  તરીકે કાર્ય કરતા બળવંતકાકાએ  કરેલી કાળી મજૂરી આપણને દેખાય. એમની મહેનતના લીધે અને ઠાકોર સમાજના આગેવાનોની દેખરેખના લીધે વૃક્ષો સરસ ઉછરી રહ્યા છે.

વૃક્ષો વાવ્યા પછી વર્ષમાં ત્રણ થી ચાર વાર વૃક્ષોની વચ્ચેની જગ્યામાં સરસ ખેડ થાય તો વૃક્ષોનો ઉછેર સારો થાય.. લુદ્રાગામની આ સ્મશાનભૂમી જેમની છે તે લોકોએ સાથે મળીને  સફાઈનું બરાબર ધ્યાન રાખ્યું.

અમે વૃક્ષમિત્રને પગાર આપીએ. સાથે પાણી માટે ડ્રીપની વ્યવસ્થા કરીએ.  એ ઉપરાંત નાનો  મોટો ખર્ચ દવાઓ વગેરે કરવાનો કરીએ. હા વૃક્ષો લાવી વાવવાનું અમે કર્યું. ગામે સ્મશાનમાંથી ગાંડો બાવળ કાઢ્યો…

વૃક્ષ ઉછેર  માટે સતત મથતી અમારી ટીમ નારણભાઈ,મહેશભાઈ અને હરેશભાઈની પણ આ બધામાં જબરી મહેનત.. તેમની સતત દેખરેખથી આ બધુ સફળ પાર પડ્યું. 

આમ ગામની સહભાગીથી અમે આ કર્યું. આ કાર્યમાં સરકાર પણ જોડાય તો ગામે ગામ સરસ જંગલો ઊભા થઈ જાય… સરકાર ખાસ તો  બનાસકાંઠાનું વહીવટીતંત્ર અને વન વિભાગ અમારી સાથે જોડાય તેવા પ્રયત્નો છે અને એ પ્રયત્નો સફળ પણ થઈ રહ્યા છે..આગામી દિવસો આ પ્રયત્નોના સફળ પરિણામો પણ જોઈ શકીશું…     

તમારા ગામમાં અમારી અને તમારી સહભાગીતા સાથે વૃક્ષો ઉછેરવા હોય તો સંપર્ક ચોક્કસ કરજો. નારણભાઈ-  9099936035     

#MittalPatel #vssm

Ludra tree plantation site

Tress are flourishing well with the breaking effort by Vriksh  Mitr

The personal attention of the community leaders  have helped the trees to grow well.

 

Mittal Patel gives caste certificate to nomadic families

“What are you holding in your hand?”

“Paper”

“What is that paper for?”

“That we do not know!”

That was my interaction with the very innocent Gadaliya families of Rajkot’s Moviya village.

The Gadaliya families practice the traditional occupation of selling oxen, for which they are required to wander across Saurashtra. They do stay in Moviya village but not for a prolonged period. As a result, they do not have any documents to prove their identity. In the beginning,  we helped them acquire voter id cards by collaborating with panchayat and local leaders. Once the voter id cards were obtained, we worked towards obtaining other documents. 

VSSM’s Kanubhai and Chayabahen tried convincing the families to make their base in Moviya village, then only it would be easy to get the documents and identity proofs processed. Once they settle here, each family can file for a residential plot and eventually build a house over it.

After a lot of convincing, the families agreed to stay in Moviya. VSSM helped them acquire caste certificates to access the welfare schemes by the government.

The once homeless and address less nomadic families are beginning to receive identity. There is, amongst them, a growing desire to lead a settled life, one that will allow their children to receive education and flourish. 

The administration of Rajkot has undertaken the task of providing them with residential plots; hopefully, they will be done with it soon.

The shared image reflects the current living condition of these families.

‘તમારા હાથમાં આ  શું આપ્યું છે?’

‘કાગળિયું…’

‘શાનું કાગળિયું?’

‘એની અમને કાંઈ ખબર નો  પડે…’

રાજકોટના ગોંડલના મોવિયાગામના સાવ ભોળા અને નિર્દોષ ગાડલિયા પરિવારોએ આ કહ્યું. વાત જાણે એમ હતી… આ ગાડલિયા પરિવારો બળદો વેચવાનું કામ કરે અને એ માટે સૌરાષ્ટ્ર આખુ ભમે.  મોવિયામાં રહે વર્ષોથી પણ ઠરી ઠામ ન થાય. એટલે ઓળખના આધારો એમની પાસે ન મળે..   

અમે સ્થાનીક આગેવાનો અને પંચાયત સાથે મળી પ્રથમ મતદારકાર્ડ કઢાવી આપ્યા. પછી અન્ય દસ્તાવજો કઢાવવા માટેની પ્રક્રિયા હાથ ધરી… 

અમારા કાર્યકર કનુભાઈ અને છાયાબહેન આ પરિવારોને હવે મોવિયા સ્થિર રહેવા સમજાવે જેથી અહીંયાના તમામ આધાર પુરાવા બની જાય અને પછી તેમની મનછા પ્રમાણે રહેવા  પ્લોટ મળે ને એના  ઉપર ઘર પણ બંધાય.

ઘણી સમજાવટ પછી કેટલાક પરિવારો રહ્યા. જેમને જાતિ પ્રમાણપત્ર અમે કઢાવી આપ્યા જેથી અન્ય કલ્યાણકારી યોજનાઓની એ મદદ મેળવી શકે. 

સરનામા વિનાના આ માનવીઓને હવે ઓળખ  મળવા માંડી છે.  હવે તેમની ઈચ્છા સ્થિર જીવનની. સ્થિરતા આવશે તો બાળકો પણ ભણશે…

રાજકોટ વહીવટીતંત્રએ પણ આ બધા પરિવારોને રહેવા સત્વરે પ્લોટ ફાળવી આપવાની કામગીરી હાથ ધરી છે આશા રાખીએ  આ કાર્ય  સત્વરે પાર પડે. 

હાલમાં આ પરિવારો જે સ્થિતિમાં રહે છે તે ફોટોમાં…

VSSM co-ordinator gives caste certificate to nomadic families

VSSM co-ordinator gives caste certificate to nomadic families

Mittal Patel meets nomadic families of movaiya village

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel with Vadi Community

We wander, we stray across the woodlands.

We endure the pain inflicted by generations of neglect.

The same  Mother Earth has birthed us, yet we face alienation.

Just like stray cattle, we have no address to call our own!

Without a home, village or identity to call our own, tell us where do we go,

Under the open sky, on the bare earth is how we survive.

We have found respite from the anguish we have suffered for centuries.

Noted poet, author and ex-president of VSSM,  Shri Madhavbhai Ramanuj penned the above lines expressing the painful sentiments of nomadic tribes.

Our Chief Minster had graced the house warming ceremony for 65 nomadic families at Rajkot’s Rampara Beti a few days ago. The houses have been built by VSSM in partnership with the government. A similar event is taking place in Banaskantha’s Kakar village on 20th May 2022 at 4.30 PM.

VSSM has facilitated the construction of homes for 90 nomadic families and a hostel with the capacity of hosting 180 children. At Kakar, the Chief Minister will perform a house warming ceremony for 90 families and the opening ceremony of the hostel. He will also give away residential plot documents to 700 families and E-Shram Card, Arogya Card, ration cards, caste certificates etc. to 3000 individuals.

We are grateful to the District Collector Shri Anandbhai and the local administration of Banaskantha; it is because of their compassion these families will receive these documents in such a short time.

We invite our well-wishing friends and supporters to be part of this public event.

The families who have been living in wild woodlands are on the threshold of moving into settlements made with care and compassion. Seven hundred more families will begin their journey of building a home, and their anguish will soon find respite.

Once again many thanks to the government and administration.

અમે રઝળતાં અમે રખડતાં વગડે ભટકતા રહીએ,

સદીઓથી અવગણનાનાં દર્દ અમે આ સહીએ..

આ ધરતીની કુખે જનમ્યા તોયે રહ્યા પરાયા,

નહીં ઠામ, નહીં ઠેકાણા જાણે ઢોર હરાયાં…

ઘર નહીં, ગામ નહીં, ઓળખ નહીં કહો ક્યાં જઈ રહીએ,

ઉપર આભ- નીચે ધરતીનો અર્થ અમારુ જીવન..

સદીઓ જૂના સંતાપોને હવે મળ્યો વિસામો….

આદરણીય માધવ રામાનુજ જાણીતા કવી, સાહિત્યકાર અને એક વખતે VSSM સંસ્થાના પ્રમુખ રહી ચુકેલા. તેમણે વિચરતી જાતિઓની લાગણી વ્યક્ત કરતી આ કવિતા લખેલી..

તાજેતરમાં આપણા રાજ્યના મુખ્યમંત્રી શ્રીએ રાજકોટના રામપરાબેટીમાં 65 વિચરતી જાતિઓને VSSM અને સરકારની મદદથી બંધાયેલા ઘરમાં ગૃહપ્રવેશ કરાવેલો. આવો જ એક અનોખો કાર્યક્રમ બનાસકાંઠના કાકર ગામમાં તા.20 મે 2022ના રોજ સાંજના 4.30 વાગે યોજાવાનો..

90 વિચરતી જાતિના પરિવારો  તેમજ વિચરતી જાતિના 180 બાળકો રહી શકે તેવા છાત્રાલયની વ્યવસ્થા કાકરગામમાં અમે ઊભી.. મુખ્યમંત્રી શ્રી અહીંયા પણ 90 પરિવારોને ગૃહપ્રવેશ કરાવશે. તેમજ છાત્રાલયનું ઉદ્ધાટન કરશે. આ સિવાય 700 ઉપરાંત પરિવારોને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ ફળવાશે ને એ સિવાય  3000 થી વધુ લોકોને ઈ શ્રમકાર્ડ, આરોગ્ય કાર્ડ, રેશનકાર્ડ, જાતિ પ્રમાણપત્ર વગેરે મળશે… 

આ પરિવારો માટે લાગણી રાખનાર સૌને કાર્યક્રમમાં પધારવા ખાસ વિનંતી.. 

સદીઓ વગડો ખૂંદનાર આ પરિવારો વહાલપની વસાહતમાં રહેવા જશે… 

જ્યારે વગડોખૂંદતા 700 થી વધુને ઠરીઠામ થવાનું ઠેકાણું મળશે… તેમના સંતાપોને વિસામો મળશે…

સરકાર અને વહીવટીતંત્ર પ્રત્યે રાજીપો…. 

#MittalPatel #vssm

Kakar Housing Site

Kakar nomadic settlement

Kakar housing site

Nomadic families sitting in their new settlement

Nomadic families sitting in their new settlement

Mittal Patel celebrates the grounbreaking ceremony at Pansar

 A dream I have nurtured since 2011!!

To educate not one but thousands of children, to make them self-reliant. However, to realise this dream, we required land, which we did not have. We were looking for land; hence, we knocked on the doors of government, various organisations and wealthy individuals. We were hoping for someone to donate or allow us to use their land. But our efforts remained futile.

As they say, “things happen when they are destined to…” our search for land was also waiting for a favourable time.

We were in 2021, yet there was no sign of land. I was beginning to feel hopeless and tired, and the thought that it might not be possible to realise the dream also started to creep in…

It was just then that I thought of respected  Shri Chandrakantbhai Gogri, founder of Aarti Industries and one of our pioneering supporters.

Chandrakantbhai has always been our friend in need, who has held our hand through thick and thin. I requested him to help me buy five bigha land, to which he asked what do I intend to do upon that land? I began narrating the dreams I aspire to bring to life upon this land. “I don’t think five bighas would be enough to accommodate your dreams,” he responded by the end of my monologue.

“This is my dream, and I will leave the rest to yo!” I tell him. After which seeds were sown for Vallabh Vidya Mandir on 31 bighas of land at Pansar, which Chandrakantbhai bought for us. My dream had become a shared dream,  as Chandrakantbhai’s vision blended in.

“Mittal let us make an enclave where children receive technical education, they begin to earn a decent income, become capable of travelling abroad. Let us educate children in a manner they never fall short of skills.

It was time for the dream I had seen with my eyes wide open to turn into reality.  

On 1st May, at Pansar near Gandhinagar, we performed a groundbreaking ceremony for an all inclusive educational enclave that would house, educate and train more than 1000 children from marginalised families from all over Gujarat.

The ceremony was graced by respected Chandrakantbhai, his daughter Hetal, VSSM’s well-wishers, and long-time supporters.

The first phase of construction will include hostel buildings for girls and boys, to be followed by classrooms, training centres and much more. The idea is not only to raise children who have the essential skills to earn and live with dignity but are also responsible citizens.

I will remain eternally grateful to respected Adha (Shri Liladhar Gada – VSSM’s President), who has been my compatriot in this work right from the beginning and respected Lal Rambhiya (Lal uncle) for connecting us Chandrakantbhai.

I pray to the Almighty to help me turn the dream of educating the children from deprived communities into a reality. And may the universe inspire you to join the efforts. 

ભૂમી મંગલમ….

એક સ્વપ્ન 2011માં જોયું.

સ્વપ્ન એક નહીં પણ હજારો બાળકોને ભણતા કરવાનું, તેમને પગભર કરવાનું.. પણ આ સ્વપ્ન સાકાર કરવા જોઈએ જમીન. જે અમારી પાસે નહીં. સરકાર થી લઈને વિવિધ સંસ્થાઓ, માતબર મિલકત ધરાવનાર સૌને મળ્યા. મૂળ કોઈ ભૂમીનું દાન કરી શકે તો? અથવા વાપરવા આપી શકે એ માટે.. પણ મેળ ન પડે…

2013 થી જમીનની શોધ કરતા પણ કહે છે ને સમય વગર કશું થતું નથી.. બસ એવું જ થયું..

આખરે આવી 2021.. થાકી ગઈ હતી. સ્વપ્ન પૂર્ણ નહીં થાય એવુંયે ક્યાંય થયું..

ત્યાં સમાજ કાર્યોમાં શરૃઆતથી મદદ કરનાર આદરણીય ચંદ્રકાન્તભાઈ ગોગરી – સ્થાપક આરતી ઈન્ડસ્ટ્રીઝ યાદ આવ્યા. 

મારા માટે એ સંકટ સમયની સાંકળ જેવા.. એમને મે પાંચેક વિઘા જમીન લઈ આપવા કહ્યું. ત્યારે એમણે  પુછ્યું શું કરવું છે આ જમીન પર? ને હું બોલતી ગઈ… અમારી વાત પતી ને એમણે કહ્યું, જેટલું કહ્યું છે એ બધુ પાંચ વિઘામાં ન પતે!

મે કહ્યું, મે સ્વપ્ન કહ્યું હવે તમે જેમ કરો તેમ…

બસ પછી તો પાસનરમાં 31 વિધા જમીનમાં વલ્લ વિદ્યા મંદિરના બીજ રોપાય. મે સ્વપ્ન જોયું એમાં ચંદ્રકાન્તભાઈનું સ્વપ્ન પણ ભળ્યું. 

મિત્તલ એવું હટકે સંકુલ કરીયે જેમાં બાળકો તકનીકી શિક્ષણ મેળવે આપણે એમને સરસ કમાતા કરીએ. એ વિદેશ પણ જાય.. ક્યાંય પાછા ન પડે એવા બાળકો તૈયાર કરીએ…

ખુલ્લી આંખે જોયેલું સ્વપ્નને પુર્ણ કરવાનું હવે થશે. 

ગાંધીનગરની નજીક પાનસર મુકામે હજારથી વધુ બાળકો રહી ને ભણી શકે તેવા સંકુલનું નિર્માણ કાર્ય કરવા ભૂમીપૂજનનો કાર્યક્રમ 1 લી મેના રોજ આયોજીત કર્યો. 

આદરણીય ચંદ્રકાન્તભાઈ, તેમના દીકરી હેતલ ને VSSM ના કાર્યોમાં શરૃઆતથી મદદ કરનાર અન્ય સ્વજનો ખાસ ઉપસ્થિત રહ્યા. 

આ જમીન પર પ્રથમ તબક્કામાં દીકરા – દીકરીઓ માટે હોસ્ટેલ બંધાશે. પછી બંધાશે તેમને તાલીમ આપી શકાય તેવા તાલીમી વર્ગો ને બીજુ ઘણુંયે…

આ સંકુલમાં આવનાર બાળકો આર્થિક ઉપાર્જન તો કરશે પણ સાથે સાથે આ દેશના જવાબદાર નાગરિકી બને તેવું અમે ખાસ કરીશું.

આદરણીય અધા (લીલાધર ગડા- પ્રમુખ VSSM) શરૃઆતથી આ કાર્યમાં મારા સાથીદાર, આદરણીય લાલ રાંભિયા(લાલ અંકલ) – વલ્લ વિદ્યામંદિરના સ્વપ્નને સાકાર કરવા ચંદ્રકાન્તભાઈ સુધી વાત પહોંચાડનાર કડી તમારા બેઉની હું ઋણી છું.તમારા થકી ચંદ્રકાન્તભાઈ મને મળ્યા..

તકવંચિત બાળકોને ભણાવવા માટે સેવેલા મનોરથ કુદરત પુર્ણ કરાવે તેવી અભ્યર્થના.. ને વધુ લોકો આ કાર્યમાં સહયોગ કરે તેવી પ્રાર્થના…

Mittal Patel with VSSM’s well-wisher Shri Chandrakantbhai Gogari

Mittal Patel with VSSM’s well-wishers during groundbreaking ceremony

Mittal Patel and others performs puja at pansar campus

Groundbreaking ceremony at Pansar

Liladhar Gada(VSSM’s president) with Shri Bhagwandas Panchal

Groundbreaking ceremony at Pansar

Smt. Hetalben Gogari performs puja at pansar

Mittal Patel with Shri Lal Rambhia

VSSM’s well wisher during groundbreaking ceremony

VSSM’s well-wisher performs puja at pansar

Mittal Patel with Shri Chandrakantbhai Gogari

Ongoing Puja at Pansar campus

Mittal Patel’s daughter Kiara with Vimla Thakkar

VSSM’s well-wisher at pansar

Mittal Patel with VSSM’s well-wisher

Mittal Patel with VSSM’s well-wisher

Mittal Patel meets Hanifbhai for tree plantation

Kudos to you, Banaskantha,

You are growing to be aware and mindful. Yet, I remember the time we had to struggle to make you comprehend the gravity of the looming environmental crisis. We fought with the inhabitants of your soil to make them understand the need and importance of water, to cover the dry ground of Banas with a green cloak.

My team and well-wishing friends often asked me, “don’t you get tired?”

“We are sowing the seeds of change; a day will come when these  efforts will pay off!” I would respond. 

That day has arrived.

The village leadership is sending invites to help them deepen the village lakes. The community that once refused to lift the excavated soil is bringing their tractors to ferry that soil and contribute to the effort.

A positive change is also happening on the tree plantation front. “Ben, you come to our village and plant trees; just let us know the support you need from us,” I often hear from village leadership.

To witness this transformation brings us much joy. 

Recently, I received a call from Hanifbhai from Tharad. “Ben, our graveyard is spread across 8-9 acres. Let us work together to make it green!”

We reached the proposed site. Hanifbhai and his companions offered to clean the area, provide water and contribute Rs. 25,000 to 30,000 to make pits to plant the saplings. We would make arrangements for drip irrigation, plant the trees and appoint a tree caretaker. We were happy to see the preparedness Hanifbhai and his friends portrayed. If you are prepared the way Hanifbhai is and wish to plant trees in your village, do contact VSSM‘s Naran on 9099936035

I am happy that you have now woken up to the cause, and thank you for waking up before I got tired.” I wish to tell Banaskantha.

I am sure we will accomplish the target of planting 5 lac trees in 2022.

ઘણી ખમ્મા બનાસકાંઠા તને….

તુ હવે જાગતલ થઈ રહ્યો છે.. #જળસંચયના અને વૃક્ષો ઉછેરવાના કામો માટે અમે કેવા મથતા.. તારી ધરા પર રહેતા ગામલોકો સાથે રીતસર માથાકૂટો કરતા.. સૌ પાણીના મહત્વને સમજે, બનાસની વેરાન ધરા પર વૃક્ષો ઉછેરે, મા ધરાને લીલુડો શણગાર ચડાવે તે માટે કેટલી માથાકૂટો કરતા… 

ક્યારેક મારા સાથીદારો, અમને મદદ કરનાર કહેતા તમને થાક નથી લાગતો? ને હું કહેતી  આ બધુ તો વાવેતર. એક દિવસ જરૃર ઊગી નકીળશે.. તે બસ હવે એ ઊગવા માંડ્યું…

ગામોમાંથી સામેથી પોતાના ગામના તળાવો ઊંડા કરવા કહેણ આવવા માંડ્યા. ને એક વખત માટી ઉપાડવાની ના પાડનાર લોકો હોંશે હોંશે ટ્રેક્ટર મુકે છે ને પાછો પોતાનાથી થાય તે ફાળો પણ આપે…

આવું જ વૃક્ષ ઉછેરમાં પણ થવા માંડ્યું છે. તમે આવો બેન અમારે શું સહયોગ કરવાનો કહી દો અમે કરીશું પણ તમે વૃક્ષો વાવો…કેવો હરખ થાય આ બધુ સાંભળીને…

હમણાં થરાદથી હનીફભાઈનો ફોન આવ્યો. બેન અમારુ કબ્રસ્તાન લગભગ 8 થી  9 એકરનું એને હરિયાળુ કરીએ. ને અમે પહોંચ્યા કબ્રસ્તાન જોવા. હનીફભાઈ ને એમના સાથીદારોએ પાણીનો બોરવેલ, કબ્રસ્તાનની સફાઈ સાથે 25000 થી 30,000નો ફાળો મૂળ વૃક્ષો ઉછેરવા ખાડા કરવા આપવા કહ્યું…. અમે ડ્રીપ લગાડીશું, વૃક્ષો વાવીશું ને એની સંભાળ માટે માણસ રાખીશું… પણ હનીફભાઈની તૈયારીથી રાજી થવાયું.. તમે પણ હનીફભાઈ જેવી તૈયારી સાથે તમારા ગામમાં વૃક્ષો ઉછેરવા માંગો તો અમારો સંપર્ક ચોક્કસ કરશો. નારણભાઈ રાવળ – 9099936035 પર.. 

હવે #બનાસકાંઠાને કહીશ તુ જાગ્યો… હું બહુ રાજી છું.. હું થાકુ એ પહેલાં તુ જાગ્યો…2022માં પાંચ લાખ વૃક્ષો ઉછેરવાનો લક્ષાંક છે ને લાગે છે પહોંચી વળીશું.. 

બાપ તને ખમ્મા… ને ખમ્મા બનાસવાસીઓને… કે જેમણે જલ અને વૃક્ષમંદિરમાં ભાગીદારી નોંધાવવાનું શરૃ કર્યું.. ઘણી ખમ્મા જાગતલ સૌને… 

#MittalPatel #vssm

Mittal Patel discusses tree plantation with the  community members

Mittal Patel visits graveyard for tree plantation

Tree Plantation site in Tharad

Mittal Patel visits Dashrath’s home during her visit to banskantha

Dashrath belongs to Banaskantha’s Ucchosan village. Unfortunately, some genetic conditions resulted in their losing eyesight for Dashrath and his elder brother Dahyo just a few months after the birth.

Dashrath’s mother also suffers from poor eyesight. Dahyo gained his vision after receiving treatment, but the same could not be done for Dashrath because of the family’s frail economic condition. 

Dashrath studies in the village school; although he is a 9th grader, he cannot read or write.

Benap’s Valabhai informed us about Dashrath’s condition. Valabhai is a very humble human being; he does not prefer his image or name mentioned anywhere for the noble work. Hence, we have refrained from mentioning his surname, lest someone recognises him. He brought Dashrath to Ahmedabad, and made rounds of the Civil hospital but could not manage to get a date for surgery. Benap is the farthermost village of Gujarat, after which begins India Pakistan border. It is challenging for him to travel frequently from this far.

I discussed Dashrath’s case with a dear friend and ophthalmologist, Dr Shwetambari, who asked us to bring him to the hospital she works. We took Dashrath to the hospital and got a date for his surgery. The surgery was costly, but our US-based well-wishing friend Manishaben volunteered to fund the entire surgery. The collective efforts helped us proceed with the treatment; while one eye was operated upon second will follow soon. Dr Shewtambari also played a crucial role in reducing the overall medical expenses for Dashrath’s treatment.

Dashrath and Dahyo recently lost their father; the brothers are avid musicians. Sangeetaben, TDO of Suigaum, gifted musical instruments to them, but finding work on a regular basis is a challenge. 

Dashrath’s mother runs a kiosk in front of their house; we proposed to help them stock their store well so that the mother can at least earn a decent income. “Help us buy a fridge to stock milk and cold drinks,” requested Dashrath’s mother. It was a genuine request, and Manishaben came forward to fund it.

“Didi, please visit my house whenever you are near my village. I wish to work with you once I am old enough.” Dashrath had told me when he had come to meet us at the office before leaving for home after surgery. And I made it a point to visit him whilst I was in Banaskantha recently.

Dashrath’s kith and kin had gathered at his house,  the atmosphere looked festive, and everyone thanked us.

“Why thank me? Valabhai, Manishaben, and Dr Shewtambari are the actual recipients of their gratitude. We have merely facilitated the process with a prayer that we are given more opportunities to be instrumental in helping others.

દશરથ બનાસકાંઠાના ઊચોસણ ગામનો.. 

પરિવારમાં કાંઈક આનુવંશીક બિમારી તે દશરથને એનો મોટો ભાઈ ડાહ્યો બેય ને જન્મ્યાના થોડાક મહિનાથી આંખે દેખાવાનું બંધ થયું. 

દશરથની માને પણ આંખે ઓછુ દેખાય. ડાહ્યાને હોસ્પીલ લઈ ગયા એનું ઓપરેશન થયું ને એની આંખોની રોશની પાછી આવી. પણ દશરથને બતાવવાનું આર્થિક સ્થિતિ નબળી હોવાના કારણે પરિવાર કરી ન શક્યો. 

વળી પાછુ દશરથને ગામની નિશાળમાં દાખલ કર્યો તે દશરથ હવે નવમા ધોરણમાં આવી ગયો. જો કે વાંચતા લખતા એને નથી આવડતું પણ…

આ દશરથની વિગત અમને બેણપના વાલાભાઈએ કહી.. વાલાભાઈ એકદમ ભગવાનના માણસ. એમનું નામ લખાય એ ગમે નહીં ક્યાંય ફોટોમાં આવવું પણ ન ગમે. એટલે વાલાભાઈની જાતિ નથી લખી નહીં તો સૌ એમને ઓળખી જાય.

દશરથને એ પોતે અમદાવાદ લઈ આવ્યા. બે ચાર વાર સિવીલના ધક્કા પણ ઓપરેશનની તારીખ સેટ ન થાય.. બેણપ એટલે પાકિસ્તાનની બોર્ડર પર ત્યાંથી વારંવાર આવવું મુશ્કેલ પડે. 

આવામાં આંખોના ડોક્ટર ને મારા મિત્ર શ્વેતાંબરી સાથે વાત કરી ને એમણે કહ્યું હું જે હોસ્પીટલમાં કામ કરુ છુ ત્યાં લઈ આવો. બસ દશરથને ત્યાં લઈ આવ્યા. ઓપરેશન માટે તારીખ મળી. ખર્ચો ઘણો થાય એમ હતું. ત્યાં અમારા મનીષાબહેન પંડ્યા અમેરીકામાં રહે. સેવાપારાયણના સંસ્કાર એમના પિતા તરફથી એમને મળેલા તે એમણે કહ્યું હું ઓપરેશન માટે મદદ કરીશ. 

ને દશરથનું એક આંખનું ઓપરેશન થઈ ગયું, બીજીનું હવે થશે. જો કે શ્વેતાબંરીના પ્રયત્નોથી હોસ્પીટલે પણ બહુ ઓછા ખર્ચમાં દશરથનું ઓપરેશન કર્યું. 

દશરથના પપ્પા થોડા મહિના પહેલાં જ ગુજરી ગયા. દશરથ અને ડાહ્યો બંને સરસ સંગીત વગાડે. તે સૂઈગામ ટીડીઓ તરીકે કામ કરતા કાજલબેને સંગીતના સાધનો લઈ આપ્યા. પણ એમાં કામ કાયમી ન મળે. 

દશરથી મા ઘર આગળ નાની દુકાન ચલાવે. અમે આ દુકાનમાં વધારે સામાન ભરાવી આપવા કહ્યું જેથી બેઠા બેઠા એ ધંધો કરી શકે. 

પણ દશરથની માએ કહ્યું સામાન નહીં તમે અમને ફ્રીજ લઈ આપો તો અમે દૂધ અને ઠંડા પીણા રાખી શકીએ..

અમને વાત યોગ્ય લાગી. મનિષાબહેને એમાં પણ મદદ કરી. 

દશરથ ઓપરેશન પછી ઘરે જઈ રહ્યો હતો ત્યારે કહેતો ગયેલો મારા ઘર આવજો દીદી અને મારે તમારી સાથે સંસ્થામાં કામ કરવું છે તે હમણાં બનાસકાંઠા ગઈ ત્યારે એને મળવા ખાસ ગઈ..

દશરથના તમામ સગાવહાલા એના ઘરે આવેલા. ઉત્સવ જેવો માહોલ હતો. સૌએ અમારો આભાર માન્યો…

મને થયું આમાં કોનો આભાર માનવાનો હું તો નિમિત્ત માત્ર. બાકી વાલાભાઈ, મનીષાબહેન, શ્વેતાબંરી આ આભારના સાચા હકદાર..

પણ  ખેર કુદરત આવા કાર્યોમાં નિમિત્ત બનાવે તેવી પ્રાર્થના… 

#MittalPatel #vssm

Mittal Patel with Dashrath’s mother and other family members

Dashrath after his eye surgery done

VSSM helped Dashrath’s mother to buy fridge to stock milk and cold drinks

VSSM supports dashrath’s eye treatment

Mittal Patel visits Balodhan tree plantation site

Our continued tree plantation drive in Banaskantha is gradually catching momentum and making inroads into villages in the interiors.

The community and leadership of Balodhan village had called us for the tree plantation drive in 2021. The village crematorium was selected as the plantation site. More than 2000 trees were planted on the land that was once filled with ganda-baval trees. And a vriksh-mitr had been appointed for three years. In 2 years, the entire site will be beaming with native trees. VSSM does take special care to ensure that we get optimum results from such drives. Still, it would not be possible without the proactive support and participation of the village leadership and community.

The plantation at Balodhan village was supported by respected Shri Maheshbhai Shroff (Novex Polyfilm Pvt. Ltd).

It is important that we take immediate actions to plant as many trees as possible (if not for ourselves, at least for the sake of the coming generations) in each village  and create woodlands of 5 to 10 thousand trees.

વૃલક્ષો ઉછેરવાનું અમારુ અભીયાન બનાસકાંઠામાં હવે ધીમે ધીમે સમજણ પૂર્વક પ્રસરી વિસ્તરી રહ્યું છે..

બલોધણગામના લોકોએ પોતાના ગામના સ્મશાનમાં વૃક્ષો ઉછેરવા અમને 2021માં આમંત્રણ આપ્યું. ગાંડા બાવળથી ભરેલા આ સ્મશાનમાં અમે 2000 થી વધુ વૃક્ષો વાવ્યા ને એના ઉછેર માટે ત્રણ વર્ષ સુધી વૃક્ષમિત્ર રાખ્યા..

બે વર્ષમાં આખુ સ્મશાન સરસ હરિયાળુ થઈ જશે. પણ ગામની ભાગીદારી અને સમજણ સારી એટલે આ કાર્ય થઈ શક્યું..

આ કાર્ય માટે અમને અમારા આદરણીય શ્રી મહેશભાઈ શ્રોફ (નોવેકસ પોલિ ફિલ્મ પ્રા લી.)એ મદદ કરી. 

આ ધરતી લીલીછમ થાય તે આજની તાતી જરૃરિયાત બસ આપણે સૌ વૃક્ષોના મહત્વને સમજીએ ને દરેક ગામમાં ઓછામાં ઓછા પાંચ થી દસ હજારના ગ્રામવન ઊભા કરીએ… આપણી આવનારી પેઢી માટે આ કરવું અત્યંત જરૃરી..

#MittalPatel #vssm

Balodhan tree plantation site

Balodhan tree plantation site

The plantation at Balodhan village was supported by  respected Shri Maheshbhai Shroff (Novex Polyfilm Pvt. Ltd).

 

Mittal Patel meets Aarab Ma in Harij

Aarab Ma. Stays in Harij.

“We have to meet Aarab Ma,” Mohanbhai tells me while we were in Harij,  recently.

Accompanied by two friends, we walk down to her house after parking the car at a bit of a distance.

Watching us arrive, Aarab Ma laid down a charpoy. And both of us sit on it. While we were talking, many women walked up to her house. Almost 15-20 people gathered. Everyone remained quiet. But one of the talkative ones spoke,

“I left all my work and came here; I thought someone was here to…”

“We also thought so!” some replied in chorus.

The Hindu neighbours of Aarab Ma take good care of her. Her husband had passed away when their daughter was six years old. So she single-handedly raised her daughter and married her off.

“My neighbours are my family; they have stood beside me through thick and thin. They have helped me financially, even to build this house. I am fortunate. I don’t have a son, but this Pareshbhai compensates for it. Even in the middle of the night, he brings me to the doctor when I am unwell.” Aarab Ma tells me.

This was so amazing.

VSSM had supported Pareshbhai in buying an auto-rickshaw. He is someone who puts aside some money to help individuals like Aarab ma. Our team member Mohanbhai too, is someone who shares similar sentiments. Due to her age, Aarab ma is unable to work. Pareshbhai requested us to give her the monthly ration kit. We provide her with that, but the neighbours take good care of her. Old age can be lonely, but the beautiful neighbours of Aarab Ma provide her warm and loving company.

It was a delight to witness such pure and beautiful relations held together by nothing but love.

VSSM provides a ration kit worth Rs. 1600 to 225 elders like Aarab Ma. You may also choose to sponsor an elderly. Do call us on 9099936013 – 9099936019 for further details.

હારીજમાં આરબમાં રહે. હું હારીજ ગઈ ત્યારે અમારા કાર્યકર મોહનભાઈએ કહ્યું, બેન આપણે આરબમાંને મળવાનું છે. ને હું ને મારી સાથેના બે મિત્રો અમે પહોંચ્યા આરબમાં જયા રહેતા ત્યાં. અમારી ગાડી થોડી છેટે ઊભી રાખી અમે સૌ પહોંચ્યા આરબ મા પાસે. 

અમને જોઈને આરબ માએ ખાટલો પાથર્યો હું ખાટલે બેઠી ને મારી સાથે એ પણ બેઠા. અમે વાતો કરતા હતા ત્યાં ધીમે ધીમે ઘણા બહેનો એક પછી એક આરબમાના ફળિયામાં આવ્યા. લગભગ પંદર વીસ લોકો આવી ગયા. પણ અમને જોઈને કોઈએ કશું કહ્યું નહીં. પણ એક બેન જરા બોલકણા તે એમણે કહ્યું, 

‘લો હું મુ તો બધુ કોમ પડતું મેલી આઈ.. મન ઈમક્ આરબ માન કોક….

બધાએ એમની સામે જોયું ને પછી કહયું, ‘અમન પણ ઈમજ થ્યું…’

આ આરબમાના પડોશી હીંદુ જે એમનું ઘણું ધ્યાન રાખે. આરબમાંની એકની એક દીકરી છ વર્ષની થઈ ને એમના ઘરવાળાએ આ દુનિયામાંથી વિદાય લીધી. એકલા હાથ મહેનત કરી એમને દીકરી મોટી કરી એને પરણાવી. 

આરબ મા કહે, ‘મારા પડોશી મારો પરિવાર. આ ઘર ઊભુ કરવાથી લઈને મારા સુખ, દુઃખમાં બધા મારી પડખે રહ્યા. સૌએ આર્થિક મદદ પણ કરી. હું નસીબવાળી. દીકરો નથી પણ મને આ પરેશભાઈ દીકરાની કમી વર્તાવા ન દે. રાતવરત બિમાર પડુ તો એની રીક્ષામાં નાખી દવાખાને લઈ જાય…’

કેવી ઉત્તમ વાત… પરેશભાઈ રાવળ અમે એમને રીક્ષા ખરીદવા લોન આપેલી. એ જે પણ કમાય એમાંથી થોડું ધર્માદુ કરે ને આ રીતે આરબ મા જેવાની સેવા પણ.. અમારા કાર્યકર મોહનભાઈ પણ એવા જ લાગણીવાળા…

આરબમાથી કામ ન થાય. તે એમને દર મહિને રાશન આપવા પરેશભાઈએ વિનંતી કરી ને અમે આપીયે. પણ ખરુ  ધ્યાન તો પડોશી જ રાખે.. ઘડપણમાં એકલું વધુ લાગે પણ આરબમાના નસીબે એમને સરસ પડોશ મળ્યો છે જે એમને એકલું લાગવા જ નથી દેતો.  

એક અનોખી પ્રેમની સગાઈ જોઈને જીવ રાજી થયો… 

આરબમા જેવા 255 માવતરોને અમે દર મહિને 1400 રૃપિયાનું રાશન આપીયે.. તમે આવા માવતરોના રાશન ખર્ચ આપીને કે આવા માવતરોના પાલક બની મદદરૃપ થઈ શકો એ માટે 9099936013 – 9099936019 પર સંપર્ક કરવા વિનંતી. 

#MittalPatel #vssm

Mittal Patel gives ration card to nomadic woman

How important is a ration card for families who barely manage a square meal?

Asarva bridge is one of the many over bridges of Ahmedabad under which many homeless families live in makeshift huts. The families have strived to acquire ration cards for years, but their requests never reached relevant officials. As a result, they never had one.

Shri Shaid Saheb, Secretary of the Food and Civil Supplies Department, is a compassionate individual, and so is the department. He has given special instructions that no family from nomadic and de-notified communities should be left without a ration card. He also ensured that all got covered under NFSA.

Recently, Shri Jaswantbhai Jegoda was appointed as Civil Supply Chief of Ahmedabad city. Along with Shri Jegoda the entire team is sensitive to the needs of the poor.

The matter of families living under the Asarva overbridge was brought to the notice of these officials by VSSM, who was swift with resolving it. Shri Ronakbhai Modi, Dr Ravindra Solanki and their entire team arrive at the site to finish the required paperwork. VSSM’s Madhuben and Hirenbhai also joined the effort. The teams remained busy until 10 PM to fill up the forms and enrol the names on NFSA list so that the families begin to receive supplies the next day. The officials also did not take the form charge of Rs 20 from each family. Instead, they paid it from their pockets. This gesture spread cheer among the community. They did not expect such a long pending issue to be accomplished so soon. Well, we had to be grateful to compassionate officials for this achievement.  

The community members arrived at our office after receiving the ration cards and shared their sentiments on the same.

We hope that these officials get to be helpful to many such people in need.

રાશનકાર્ડ જેના ઘરમાં એક સાંધતા તેર તૂટે એના માટે કેટલું અગત્યનું?

અમદાવાદના અસારવામાં બ્રીજની નીચે ઘણા પરિવારો રહે. વર્ષોથી રેશનકાર્ડ મેળવવા એ લોકો મથે પણ યોગ્ય જગ્યાએ, યોગ્ય અધિકારી પાસે એમની વાત ન પહોંચે એટલે પરિણામ ન મળે.

અન્ન નાગરિક પૂરવઠા વિભાગ અને ખાસ તો તેમના સચિવ શ્રી શાહિદ સાહેબ ખુબ  સંવેદનશીલ અધિકારી. તેઓની ખાસ સૂચના વિચરતી જાતિનો એક પણ પરિવાર રેશનકાર્ડ વગર નો ન રહેવા જોઈએ વળી સૌને NFSAમાં જોડવા પણ એ તાકીદ કરે. 

આવામાં અમદાવાદ શહેરના પૂરવઠા અધિકારી તરીકે શ્રી જશવંતભાઈ જેગોડાની નિમણૂક થઈ. આ્રમ તો તેમની આખી ટીમ લાગણીવાળી..

અસારવામાં રહેતા પરિવારોની રેશનકાર્ડ મેળવવા માટેની મથામણ અમે વિભાગ સુધી પહોંચાડી પછી તો શું  સંવેદનશીલ વ્યક્તિઓ જ્યાં બેઠા હોય ત્યાં ઝાઝુ કહેવાનું નથી હોતું. પૂરવઠા વિભાગમાંથી શ્રી રોનકભાઈ મોદી, ડો.રવીન્દ્ર સોલંકી અને તેમની ટીમ વસાહતમાં રેશનકાર્ડના ફોર્મ લઈને આવી. એમની મદદમાં જોડાયા VSSM ના કાર્યકર મધુબહેન અને હીરેન.. રાતના દસ વાગ્યા સુધી ફોર્મ ભરાયા ને NFSAમાં નામ ચડાવવાની પ્રક્રિયા પણ કરી જેથી બીજા દિવસથી રાશન મળવાનું શરૃ થઈ જાય. 

ફોર્મ માટેના 20 રૃપિયા છાપરાંમાં રહેતા પરિવારોની દરિદ્ર સ્થિતિ જોઈને અધિ્કારી એ ન લીધા. એમણે પોતાના ગજવાના આપ્યા.. 

ફોર્મ ભરાયાના બે દિવસમાં 50 ઉપરાંત પરિવારોને રેશનકાર્ડ મળ્યા.. લોકો તો રાજી રાજી.. આટલું ઝડપથી કામ થાય તેવી તેમને અપેક્ષા નહોતી પણ અધિકારીગણની લાગણીથી આ થયું. તેમની આ લાગણીને પ્રણામ…કાર્ડ મળ્યા પછી હરખ વહેંચવા સૌ અમારા કાર્યલય પર આવ્યા એ વેળા ઘણી ભાવુક વાતો એક રેશનકાર્ડને લઈને થઈ… 

ખેર અધિકારીગણ માટે કુદરત તેમના હસ્તે વધારે લોકોનું શુભ કરાવે તેવી પ્રાર્થના… 

#MittalPatel #vssm

The nomadic families with their ration cards

Shri Ronakbhai Modi, Dr Ravindra Solanki and their entire team  arrive at the site to finish the required paperwork

The nomadic community members arrived at our office after receiving the ration cards

The nomadic families sharing their sentiments with Mittal Patel

Mittal Patel with the Vrukhsmitra Sava Ba

Benap, one of the remotest village of Banaskantha is a village of extremes. Extreme cold, extreme heat and acute water shortage are the norm in this village.

In 2019, Benap’s sarpanch Paragbhai had requested for bringing the tree plantation drive to their village. As a result, we planted trees around the village crematorium. We were a little concerned if they would be cared for, but the vrukshmitra has done an excellent job, and Paragbhai has efficiently supervised the entire effort. Three years later, we have a small woodland growing around the crematorium.

In 2021,  Paragbhai shared a desire to raise a second woodland. The humble community members from the village set aside 9 acres of land. The District Development Officer of Banaskantha helped us clean the space, dig pits for plant trees, and buy saplings. The village community and our dear Krishnakant Uncle and Dr Indira auntie supported to enable us to plant and raise  10,000 trees and create a woodland named Sanjeev Upvan.

It has been eight months since we planted the trees to create Sanjeev Upvan, the second woodland in Benap. The care and nurturing by tree caregiver  Sava Ba, Sarpanch Paragbhai, the proactive youth of Benap and VSSM’s Bhagwan have all helped create a beautiful and calming woodland. The height of the trees has surprised us as well. At one point, we were uncertain if the trees would take roots in this harsh and arid land, but looking at the healthy and happy trees, we are sure of a thriving woodland coming up. The goodwill of all who have supported it has helped create wonders.

A site filled with the notorious gando-baval, Sanjeev Upvan is a sight to behold. Guava, Jamun, Neem, Gulmohar, Peepul, Indian Fig tree, Saru, Peltaform trees sway in joy as if they are eagerly waiting for their inhabitants to arrive.

We have created a small woodland and offered it to Mother Earth, and I wish you spare some resources to develop such forests in your village. A forest that will be home to thousands of living beings. If we can create such woodlands in the rain-starved Banaskantha, the Rain Gods will be compelled to bless the region. So let us all commit to raising Vruksh Mandir in every village.

If you have a fenced and water sufficient site in Banaskantha, you may call  Naranbhai on 9099936035 for raising a Vruksh Mandir.

વૃક્ષમંદિર નિર્માણ..

બનાસકાંઠાનું છેવાડ આવેલું ગામ બેણપ. ટાઢ અને તડકો બેય તોબા પોકારી દે એવા અહીં પડે. પાણીની અછતવાળો વિસ્તાર. ગામમાં વૃક્ષો ઉછેરવા સરપંચ પરાગભાઈએ અમને 2019માં કહેણ મોકલ્યું ને અમે સ્મશાનમાં વૃક્ષો વાવ્યા. જો કે શંકા નહીં ઉછરેની હતી પણ વૃક્ષમિત્રની મહેનત ને સરપંચની દેખરેખના લીધે સૂકા વિસ્તારમાં નાનકડુ વન ઊભુ થઈ ગયું. 

પછી તો હિંમત આવી. 2021માં પરાગભાઈને બીજુ એક વન ઊભુ કરવા જગ્યા આપવા કહ્યું ને ગામના સજ્જન માણસોએ હોંશે હોંશે 9 એકરથી વધુ જગ્યા આપી. બનાસકાંઠાના જિલ્લા વિકાસ અધિકારીએ જગ્યાની સફાઈ, વૃક્ષો વાવવા ખાડા કરવામાં મદદ કરી. ઘણા વૃક્ષો પણ ખરીદીને આપ્યા. બાકીની મદદ ગ્રામજનો ને અમારા પ્રિય ક્રિષ્ણકાંત મહેતા નેેે ડો.ઈન્દીરા મહેતાએ કરી ને સરસ મજાનું સંજીવ ઉપવન ઊભુ થયું જ્યાં 10,000 વૃક્ષો લહેરાઈ રહ્યા છે. ગામમાં અમે ઊભુ કરેેલું આ બીજુ ઉપવન એમાં વૃક્ષ વાવે આઠ મહિના થયા છે પણ અમારા વૃક્ષમિત્ર સવા બા સરપંચ પરાગભાઈ ને ગામના અન્ય ઉત્સાહી યુવાનોની સક્રિયતા ઘણી વળી અમારા કાર્યકર ભગવાનની પણ દેખરેખ એટલે વૃક્ષો સારી રીતે ઉછરી રહ્યા છે. 

વૃક્ષોની ઊંચાઈ પણ નવાઈ લાગે તેવી.. આ વિસ્તાર જે રીતનો એ જોતા આવું સરસ વન ઊભુ થશે એની શંકા  હતી પણ થઈ ગયું. કદાચ મદદ કરનાર સૌનો પુણ્યભાવ પણ કામે લાગ્યો.

જામફળ,જાંબુ, કાશીદ, લીમડો, ગુલમહોર, પીપળ, સરૃ, ઉમરો વગેરે જેવા વૃક્ષો સંજીવ ઉપવનમાં લહેરાઈ રહ્યા છે. એક વખત આ જગ્યા ગાંડાબાવળથી ભરેલી હતી. ત્યાં હવે જાતજાતના ફૂલ ફળવાળા વૃક્ષો ઉગ્યા છે. આ વૃક્ષો મોટા થશે ને હજારો જીવોનું આ ઘર બનશે.. 

બેણપ ગામે નાનકડુ જંગલ બનાવીને મા ધરતીનેે આપવાનું કર્યું. તમે પણ તમારા ગામમાં એક નાનકડુ જંગલ – ભગવાનના ભાગરૃપે કાઢો તેવું ઈચ્છુ જ્યાં અબોલ જીવો કોઈ ભય વગર રહી શકે.  ગાઢ જંગલ 10000 થી 15000 વૃક્ષોનું ગામે ગામ થશે તો ઓછા વરસાદવાળા બનાસકાંઠામાં ભગવાને વરસવા મજબૂર થવું પડશે એ નક્કી તો ચાલો ગામે ગામ વૃક્ષમંદિરોનું નિર્માણ કરીએ…

બનાસકાંઠામાં આવેલા ગામમાં તારફ્રેન્સીંગ, પાણીની સુવિધાવાળી જગ્યા હોય તો વૃક્ષમંદિર નિર્માણ માટે 9099936035 પર નારણભાઈનો સંપર્ક કરવા વિનંતી.

#MittalPatel #VSSM #TreePlantation #TreePlantingChallenge #treeoflife #trees #trending #maketrend

It has been eight months since we planted the trees to create Sanjeev Upvan, the second woodland in Benap .

Guava, Jamun, Neem, Gulmohar, Peepul, Indian Fig tree, Saru, Peltaform trees sway in joy as if they are eagerly waiting for their inhabitants to arrive.

Mittal Patel meets Sarpanch , Vrukshmitra and other community members

With the help of villagers and well-wishers   enable us to plant and raise  10,000 trees  and create a woodland named Sanjeev Upvan.

Benap Tree Plantation site

Mittal Patel visits benap tree plantation site

10,000 trees have been planted and raise