Years back Mittal Patel gave their identity document which was acquired through VSSM’s efforts

“We have been wandering across Banaskantha but have found no place to settle down. Our work also keeps us on the move. What would we eat if we were to lead a settled life? No one likes to watch snake shows now; enforcing the Wildlife Protection Act means we had to give up our traditional occupation of snake charming and look for other works. All these downs have made us understand the importance of a house. As a community, we decided to stay close to Banaskantha’s Diyodar. We may go anywhere but always come back to Diyodar to celebrate or mourn important events! We live on a government wasteland;  they can ask us to move out of it anytime they wish. Please help us find a place we can call our own.”

Many years ago, Hamirbha Nathvadi shared this with us. Consequently, we began working towards getting plots allotted for 110 homeless Nathvadi families of Diyodar. When we started working with them, the families had no identity proof. So, VSSM initiated the process of getting all the required documents like Ration Card, Caste Certificate etc., in place. There was a time our team member Naranbhai would lug a massive pile of papers whenever he was called at the government offices. The efforts of Naranbhai and Ishwarbhai resulted in the accomplishment of these tasks.

VSSM tried to ensure these families got plots allotted at any of the wastelands in Diyodar, but because there is no wasteland in Diyodar, it seemed like an uphill task. As a result, we had to make repeated requests and get a resolution for wasteland issued for the allotment of wasteland to nomadic families. Finally, the families were given plots in Lavana and Ludra. However, they were unwilling to move to any of these places mainly because it was hard to find work in the region. The issue reached district Collector Shri Anand Patel and DDO Shri Swanil Khare’s office. Both these officers are empathetic and compassionate towards the problems of the marginalised population. They represented this unique issue of Nathvadi families to the policymakers and got a new resolution issued primarily for Diyodar. As a result, the families were allotted plots in Diyodar itself.

However, 15 Meer families still await the allotment of plots. Hopefully, they too will soon receive the plots to build their homes.

It has taken 13 years for these families to receive plots. Many times they have lost patience and hope. Many families living on the banks of the Diyodar lake have had to lose their homes, but we had asked them to remain hopeful. And after more than a decade, their patience has paid off. The families will now begin the construction of houses on the allotted plots. They will be receiving government aid, and VSSM too shall be supplementing the required amount to build long-lasting pucca homes for these families.

Our respected Prime Minister has pledged to provide a house to homeless families by 2022, and these pathbreaking decisions result from this pledge. We are grateful to the Chief Minister, District Collector, District Development Officer, Additional Collector, Sarpanch and all the officials who have helped us turn this dream into a reality.

VSSM’s Naranbhai and Ishwarbhai are reeling under immense joy, and their efforts have finally paid off.

In the picture, DDO Shri gives away documents of plots to the families. Years back, it was he who had helped these families with their identity documents.

“આખુ બનોસકોઠા રખડ્યા. પણ કાયમ રેવાનો ચોય આશરો ના જડ્યો. પાસા અમારા કોમય એવા ન એટલ રખડવું જ પડ. તમારા ઘોળે ઘર પકડીન બેહી જઈએ તો ખઈએ હુ? પણ આ હરપ(સાપ)ના ખેલ જોવા કોઈન ગમતા નહીં. પાસુ જંગલખાતાવાળાએ પ્રતિબંધ કીધો. તે હવે બીજા ધંધા હોધ્યા. પણ આ બધામો અમન ઘરનું માતમ(મહત્વ) હમજઈ જ્યું. બસ એટલે બનાસકોઠાનું આ દિયોદર પકડીન બેહવાનું નક્કી કીધુ. ભલે ધંધાપોણી હાતર આખુ મલક ભમીએ પણ હારા ખોટા પરસંગ ઓય દિયોદરમોં જ કાઢવાના.

પણ બુન જે જગ્યાએ અમે બેઠા એ સરકારી. ગમે ત્યાર ખાલી કરાવ. માથુ ઘાલવા અમારી પોતાની જગ્યા મલ એવું કોક કરો…”

ગામે ગામ ફરી પોતાના પરંપરાગત વ્યવસાયના આધારે પેટિયું રળનાર હમીરભા નાથવાદીએ વર્ષો પહેલાં આ કહેલું. એ પછી અમે દિયોદરમાં રહેતા આવા ઘરવિહોણા 110 પરિવારોને પોતાની જગ્યા – પ્લોટ મળે તે માટે મહેનત હાથ ધરી. એ વખતે તો આ પરિવારો પાસે પોતાની ઓળખના આધારો પણ નહીં જે બધા એક પછી એક અમે કઢાવ્યા. રાશનકાર્ડ, જાતિ પ્રમાણપત્ર વગેરે કાંઈ કેટલાય લટકણિયા. અમારા કાર્યકર નારણભાઈ તો કાગળિયાના થેલા લઈને જે કચેરીએ બોલાવે ત્યાં હાજર થાય. એમની ને કાર્યકર ઈશ્વરભાઈ આ બેઉની મહેનતથી આ બધુ થયું.

સ્થાયી સરનામુ મળે તે માટે દિયોદરમાં પ્લોટ મળે તે માટે તજવીજ હાથ ધરી પણ દિયોદરમાં ગામતળ કે સરકારી ખરાબો નહીં. જ્યારે વિચરતી જાતિઓને સરકારી ખરાબામાં જગ્યા ફાળવવાની જોગવાઈ અમે સરકારમાં ખાસ કરાવડાવેલી. પણ જમીન નહોવાના લીધે ઠેકાણું ન થાય. આખરે લવાણા અને પછી લુદ્રામાં આ પરિવારોને પ્લોટ ફળવાયા. પણ ત્યાં આ પરિવારોને જવાનું મન નહીં મૂળ ત્યાં કામના પ્રશ્નો.

આખરે વાત આવી કલેક્ટર શ્રી આનંદ પટેલ અને જિલ્લા વિકાસ અધિકારી શ્રી સ્વનીલ ખરે પાસે..બેઉ ખુબ ભલા અધિકારી. એમણે સરકારમાં આ પરિવારોના પ્રશ્નની વાત કરી અને દિયોદરમાં નવું ગામતળ નીમ કરાવ્યું. જેના લીધે આ પરિવારોને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ ફળવાયા. 

જો કે 15 મીર પરિવારો હજુ બાકી રહ્યા અમને શ્રદ્ધા છે એમને પણ ઝડપથી પ્લોટ ફળવાશે.

13 વર્ષની મહેનત પછી આ પરિવારોને પ્લોટ મળ્યા. આવામાં વચમાં આ પરિવારોની ધીરજ પણ ખુટી જાય. દિયોદરના તળાવની પાળ પર રહેતા પ્રકાશભાઈ અને અન્ય પરિવારોના તો છાપરાં પણ તૂટ્યા. એ વખતે આ બધા ખુબ નાસીપાસ થયેલા. પણ અમે હિંમત આપી. સારુ થશે એવો વિશ્વાસ આપ્યો ને આખરે એ દિવસ આવ્યો. 

હવે આ પરિવારોના ઘર બંધાશે. સરકાર પૈસા આપશે ઉપરાંત અમે પણ મદદ કરીશું ને આ પરિવારો પણ પોતાની રીતે થોડા કાઢશે. આમ સહિયારા પ્રયાસથી સરસ ઘર થશે. 

વડાપ્રધાન શ્રી તમે સ્વપ્ન જોયું ઘરવિહોણાને ઘર આપવાનું એટલે આ સાકાર થયું. મુખ્યમંત્રી શ્રી, કલેક્ટર શ્રી, જિલ્લા વિકાસ અધિકારી, પ્રાંતકલેક્ટર શ્રી, સરપંચ શ્રી વગેરે પદાધિકારીઓનો ઘણો આભાર. આપ સૌની લાગણીથી આ બધુ સંપન્ન થયું.

અમારા કાર્યકર નારણભાઈ અને ઈશ્વરભાઈ બેઉ રાજી થયા. વર્ષોની એમની મહેનત રંગ લાવી.

વર્ષો પહેલા રેશનકાર્ડ ને અન્ય પુરાવા કઢાવી આપવામાં નિમિત્ત બનેલા એ ફોટો તેમજ હમણાંમળેલા પ્લોટ આપતા ddo શ્રી

DDO Shri gives away documents of plots to the families.

Nomadic families with their identity documents

Years back Mittal Patel gave their identity document which was acquired through VSSM’s efforts.

DDO Shri gives away documents of plots to the families.

The nomadic families were allotted plots in Diyodar

Mittal Patel meets Mafakaka outside his tiny shanty

Mafakaka dressed in a soiled dhoti was seated outside his tiny shanty under the shade of an extended tin roof. He worked as manual labour until he had the strength to do so, but his ability to work and earn a living has considerably diminished with age. Impoverished and lonely, Mafakaka has no one in the family to care for him.

It pains us to add such adjectives, but the truth is Mafakaka depends on others for his basic needs. For example, his neighbours and others bring him food. 

Kaka wants to look after himself, “I will not refuse if others come forward to help me, but I cannot ask others to suffice my needs; I am not a beggar.” Kaka said with a very polite smile. I was impressed by Kaka’s dignified approach.

VSSM’s Rizwan got in touch with Mafakaka after learning about his condition. Consequently, we began sending him our monthly ration kit. Although old, Mafakaka can manage to cook for himself, and there are some days when neighbours share food, and he does not require to cook. “I am at peace now; I don’t need to stretch my arms for begging.” Mafakaka shared about his current living conditions.

A small kiosk owner opposite Kaka’s home sells milk and groceries; sometimes, he gives Kaka supplies he might need. Kaka  loves to  drink tea and smoke pipe/ chillam. It would be worthless to lecture him to give up his addiction to chillum but had he been receiving the government’s elderly pension and ration over his ration card, life would have been little less stressful. We will keep trying to ensure kaka receives the elderly pension.

It pains us when we see elders like Kaka. They lead a lonely existence, with no electricity or a decent roof for shelter.   A proper roof is essential, especially during monsoons.

VSSM has been supporting 270 elderly individuals who otherwise don’t have anyone to care for them; we provide them ration and also take care of their medical needs

If you wish to sponsor an elder, call us on  9099936013 between 10 and 6 for further assistance. You can also Paytm your donations on 9099936013 .

મફાકાકા એક નાનકડી ઓરડીની બહાર પતરાનો થોડો છાંયડો પડે એમાં મેલું ઘેલું ધોતિયું પહેરી બેઠેલા. મજૂરી થતી હતી ત્યાં સુધી મજૂરી કરી. હવે કામ થઈ શકે તેવું શરીર અને ઉંમર નથી. પરિવારમાં કોઈ નથી જે એમની સંભાળ કરે. એ નોંધારા.. 

આ નોંધારા લખતા જ કાળજુ કંપી ઊઠે.. મફાકાકાને ગામના સૌ ખાવા આપે ક્યાંક પડોશી પણ સાચવી લે. પણ એ બધી ઓશિયાળી. 

કાકાની ઈચ્છા પોતાનું કાયમી કોઈ ધ્યાન રાખે એવી. પણ એ કહે એમ,  હું કોઈ પાસે કશું માંગુ નહીં. હું ભીખારી નથી. મન થાય ને લોકો મદદ કરે તો હું ના નહીં પાડુ પણ હું કોઈ પાસે માંગીશ નહીં…આટલું કહી કાકાએ સરસ સ્મીત આપ્યું જે ફોટોમાં જોઈ સકાય. મને કાકાની આ ખાનદાની બહુ ગમી. 

અમારા રીઝવાનને મફાકાકાની સ્થિતિનો ખ્યાલ આવ્યો ને એ પહોંચ્યો એમની પાસે. દર મહિને રાશન આપવાનું અમે શરૃ કર્યું. કાકા પોતાની મેળે પોતાના જોગુ રાંધી લે. ક્યારેક કોઈ આપી જાય તો રાંધે નહીં. પણ એમણે કહ્યું હવે શાંતિ છે કોઈ સામે હાથ લાંબો નથી કરવો પડતો. 

એમને ચા રોજ જોઈએ સાથે એ ચલમ પણ પીવે. ચલમ છોડો એવું ભાષણ કાકાને આ ઉંમરે ન અપાય. પણ એમને સરકારનું વૃદ્ધ પેન્શન મળતું હોત અને રાશનકાર્ડ પર રાશન મળતું હોત તો એમને ઘણી રાહત થાત. 

કાકાના ઘરની નજીક એક દુકાન છે તે દુકાનવાળા ભાઈ બહુ દયાવાળા તે એ કાકાને દૂધ ને ક્યારેય અન્ય જરૃરી ચીજો પણ આપે.. 

પણ વૃદ્ધ પેન્શન મળે તે જરૃરી..અમે એ માટે કોશીશ કરીશું.

પણ કાકા જેવા માવતરોને જોઈને જીવ બળી જાય. ઘરમાં લાઈટ નથી. પતરા ચુવે છે.. 

સાથે એમની ઓરડી આગળ પતરાનું ઢાળિયું કરવાની જરૃર છે. જેથી એમને તડકાથી રાહત મળે. 

હાલ VSSM થકી અમે આવા 270 માવતરોને સાચવીએ છીએ. દર મહિને રાશન આપીએ છીએ. તમે  પણ આવા માવતરના પાલક બની શકો.. 

એ માટે 9099936013 પર સવારે 10 થી 6માં સંપર્ક કરી શકાય

અને 9099936013 પર પેટીએમ કરી શકાય.

Mafakaka shared about his current living condition to  Mittal Patel

Mittal Patel meets Mafakaka surviving under pathetic condition

Mittal Patel meets Dahi Ma during her field visit

“Ben, next time you are in Harij,   I want you to meet a Ba whom we have been providing a ration kit every month.” Mohanbhai had requested.

And that is what I did. We reached Vansa, walking through a paved lane. We arrived at a front yard gate and walked slightly uphill to find some people gathered around a house. The Ba whom we had to meet was seated on the floor dressed in an orange saree. The folks gathered around were Dahi Ma’s maternal family. Vision-impaired Dahi Ma doesn’t have a house, and she stays in a small makeshift place whose tinned roof leaks during monsoons. So it has been a challenged existence for Dahi Ma.

Dahi Ma’s husband passed away long back, and her young son, too, had died three years ago. Hence, her family had come by to help her repair her shade by replacing the tinned roof with a cement roof rested on concrete rests. Dahi Ma’s eyes had welled up when she remembered her son/ Although her family had been persuading her to come to stay with them, she to leave the soil her son had lived upon was not an option she wanted.

Sureshbhai had shared a word about destitute Dahi Ma to VSSM‘s Mohanbhai. Dahi Ma would beg for food, and Sureshbhai would provide in whichever way he could, but that was not enough. Since he knew about VSSM’s Mavjat initiative, Sureshbhai requested to give a monthly ration kit to Dahi Ma. Eventually, we began sending a ration kit to Dahi Ma.

Dahi Ma manages to cook with the ration that reaches her; she no longer needs to beg for food.

“How are you Dahi Ma?” I inquired.

“It has been a great relief now that you have helped with the ration kit. I don’t need to stretch my hand for food.” Dahi Ma had said with tears rolling down her eyes. “The family will build a roof over my head, but it will not protect me from cold and rains.” Dahi Ma wished for a small room to protect her from the elements.

As I bid her farewell,  I assured her of helping her build a tiny house. I had the strength to give her this assurance because of our donors’ faith in us. It is challenging to spend the later years of life yearning for basic needs to be sufficed. Nevertheless, we will fulfil her need for a small house.

I request you to help us build a house for Dahi Ma; together, we will make one for her. You may send in your donations to 9099936013 or can also transfer the amount to our bank account. And if you need further assistance, please call 9099936013 between 10 and 6 PM.

We are a society that believes in the value of Vasudhaiv Kutumbkam; we cannot afford to neglect our elders. So let’s all turn Dahi Ma’s wish into reality. 

“બેન આપણે એક બાને રાશનની કીટ આપીએ છીએ. એમને તમે હારીજ આવો છો તો મળી લઈએ. તમે એમને ખાસ મળો એવો મારો આગ્રહ છે”

આમારા કાર્યકર મોહનભાઈએ આ કહ્યું ને અમે પહોંચ્યા વાંસા. પાક્કી સડકવાળી એક શેરીમાં ચાલતા ચાલતા એક વાડનું કડલું ખસેડી અમે ઢાળ ચડ્યા તો કેટલાક માણસો ત્યાં ઊભેલા. જે બાને મળવાનું હતું તે કેસરી સાડી પહેરીને ભોંય પર બેઠેલા. જે માણસો આવ્યા હતા તે આ ડાહીમાના પિયરીયા. ડાહી મા પાસે ઘર નહીં. એ ઢાળિયામાં રહે. પણ ઢાળિયાના પતરા કાણા. ચોમાસામાં એમાંથી પાણી પડે. એટલે એ ખૂબ હેરાન થાય. વળી ડાહીમાને આંખે દેખાતું નથી.

પિયરીયા કાંઈ સક્ષમ નથી પણ સીમેન્ટના પતરાંને થાંભલીઓ લઈને એ ઢાળિયું બનાવી આપવા આવેલા. 

ડાહીમાના પતિ વર્ષો પહેલાં ગુજરી ગયા. જુવાન દીકરો ત્રણેક વર્ષ પહેલાં ગુજરી ગયો. પણ એનો આઘાત ડાહીમાને ઘણો. એ દીકરાને યાદ કરી રડ્યા કરે.પિયરીયાએ પોતાના ત્યાં રહેવા આવવા કહ્યું પણ ડાહીમા કહે, જ્યાં મારો દીકરો મોટો થયો એ ભોમકા કેમ છોડાય?

એ નિરાધાર. 

ગામના સુરેશભાઈએ મોહનભાઈનો ડાહીમા સાથે પરિચય કરાવ્યો. તેઓ ગામમાંથી માંગીને ખાતા. સુરેશભાઈ પણ શક્ય મદદ કરે. પણ એનાથી ચાલે નહીં. અમે આવા નિરાધાર માવતરોને દર મહિને તેમને ચાલે એટલું રાશન આપીયે એવી સુરેશભાઈને ખબર ને એટલે એમણે ડાહીમાને રાશન આપવા વિનંતી કરી. ને અમે દર મહિને રાશન આપવાનું શરૃ કર્યું.

ડાહી મા એ રાશનથી રસોઈ કરી ખાય. આખો મહિનો રાશન ચાલી જાય છે એમને કોઈ પાસે માંગવા જવું નથી પડતું. ડાહી માને તમે કેમ છો એમ પુછ્યું તો એ રડી પડ્યા. ઓશિયાળી વેઠવાની તમે મદદ કરો તે હખ છે હવે એવું એમણે કહ્યું. એમની ઈચ્છા એક ઓરડી જેવું ઘર બને એવી. ઢાળિયું પિયરીયા બનાવી આપશે પણ એમાં ડાઢ ન રોકાય ને વરસાદની વાછઠ તો આવે..

હું એમને મળીને નીકળી ત્યારે કહેતી આવી કે અમે ઘર બાંધી આપવામાં મદદ કરીશું. મદદનો ભરોષો તમે સૌ અમને મદદ કરશોના આધારે આપ્યો… પણ આખુ જીવન આમ વલવલતું કાઢ્યું એમની ઈચ્છા ઘરની તો પુરી જ કરવી જ રહી. 

તમે પણ ડાહીમાનું ઘર બાંધી આપવા શક્ય મદદ કરજો.. સાથે મળીને એકમને ઘર બાંધી આપીશું. મદદની રકમ 9099936013 પર પેટીએમ કરી શકાય. અથવા નીચેના બેંક એકાઉન્ટમાં પણ ભરી શકાય. 

HDFC Bank

Name of the Bank : HDFC Bank Ltd.

Branch Name : Platinum Plaza – Ahmedabad

Account Name : Vicharta Samuday Samarthan Manch or VSSM

Account Number. : 59119099936011

RTGS/IFSC Code : HDFC0000783 

વાત કરવી હોય તો 9099936013 પર 10 થી 6માં સંપર્ક પણ કરી શકાય.

આપણે વસુદૈવ કુટુંબમાં માનવાવાળી પ્રજા આપણા હોતા આવા માવતરો નિરાધાર ન જ હોવા જોઈએ. ચાલો સાથે મળી એમને ઘર બાંધી આપીએ…

#MittalPatel #VSSM

Vision-impaired Dahi Ma doesn’t have a house, and she stays in a small makeshift place whose tinned roof leaks during monsoons

Mittal Patel assured Dahi Ma of helping her build a tiny house

Dahi Ma’s current living condition

Mittal Patel visits Samaumota tree plantation site

“Can you help us plant trees at the ganda-baval infested crematorium of our village?” Banaskantha’s Samaumota village’s Sarpanch calls us with this request. VSSM’s Naranbhai and Maheshbhai visited the village to evaluate the onsite conditions.

The crematorium had live fencing, but the ganda-baval trees needed to be removed. The milk cooperative pitched in and we cleared the ganda baval bust from the site. And the Panchayat has helped bring water to the site. 

Once the basic requirements were met, it was time for VSSM  to begin digging the pits for the plantation. However, the soil is too tight to be drilled in; hence after digging 900 holes, we decided to wait for rain to soften the ground. We will dig up and plant the trees in one go. We will also set up a drip irrigation facility and appoint a Vriksh Mitra. We plan to plant 3000 trees at Samaumota.

The forest department will be helping us with the saplings. The collective efforts of village leadership, forest department and VSSM will ensure the village crematorium turns lush with trees.

 ‘અમારા ગામનું સ્મશાન ગાંડા બાવળથી ભરેલું છે. ત્યાં સારા વૃક્ષો વાવવા છે તમે મદદ કરશો?’

#બનાસકાંઠાના ડીસાના સમૌમોટાગામથી ગામના સરપંચ શ્રીનો ફોન આવ્યો ને અમારા કાર્યકર નારણભાઈ, મહેશભાઈએ સ્મશાનની મુલાકાત લીધી. 

સ્મશાન ફરતે વંડો કરેલો હતો. હવે જરૃર હતી ગાંડાબાવળને હટાવવાની. ગામની દૂધમંડળીએ એ માટે સહયોગ કર્યો ને સ્મશાનમાંથી ગાંડાબાવળને તીલાંજલી આપી. પાછુ પંચાયતે ત્યાં પાણીની સુવિધા પણ કરી આપી.

હવે અમારી ભૂમીકા શરૃ થઈ. અમે ખાડા કરવાની શરૃઆત કરી. પણ જમીન ઘણી કઠણ 900 ખાડા કરીને રહેવા દીધું. એક વરસાદ થઈ જાય પછી ખાડા કરી વૃક્ષો વાવવાનું સાથે સાથે કરી લઈશું. 

અંદાજે 3000 થી વધારે વૃક્ષો ઉછેરવાના સંકલ્પ સાથે વાવીશું. ડ્રીપની વ્યવસ્થા પણ કરીશું. સાથે પગારદાર માણસ જેને અમે વૃક્ષમિત્ર કહીએ તે પણ રાખી લઈશું.

વનવિભાગ પણ વૃક્ષો આપવામાં શક્ય મદદ કરશે. આમ ગામ, દૂધમંડળી, VSSM અને #વનવિભાગના સહિયારા પ્રયાસથી સમૌમોટાનું સ્મશાન #હરિયાળુ કરવાનો અમે પ્રયાસ કરીશું.

#MittalPatel #vssm

Samaumota tree plantation site

VSSM  begins digging the pits for the plantation

The soil is too tight to be drilled in, so we decided to wait for rain to soften the ground

VSSM plan to plant 3000 trees at Samaumota.

Mittal Patel at tree plantatio site

Mittal Patel discusses Water Management with the villagers

“Can you help us make a lake in our village? Our village has a low lying site where the rainwater flows. Although it is not a traditional lake, we want to create a shallow pond. And it would be best if we did not dig deep because the potters still use the clay from here. We want to deepen it just enough to hold up the water flowing during monsoons. It would enable water to trickle into the ground and recharge the water tables. So can you help us deepen the spot and create a pond?”

Hiteshbhai from Banaskantha’s Kaant village requested the above from VSSM’s Naranbhai. However, the site was not a traditional water body that was filled with muck and deposits. Still, considering the wish of Hiteshbhai and the community members, we eventually made a pond at Kaant. VSSM dredged the soil while the community lifted the excavated soil. 

The community had been insisting I make a visit to Kaant, which I did during my recent visit to Banaskantha. The leadership of Kant village is proactive regarding water and environment conservation, and we plan to increase environmental initiatives in this village. 

We have reached a point when it is crucial to conserve each drop of rain; hence such requests from the community should only be honoured and fulfilled. 

The pictures shared reveal the before – after of the site deepened. 

We are grateful to The North Gujarat Integrated Rural Development and Research Foundation for supporting the creation of this lake/pond at Kaant. 

‘અમારા કાંટનું તળાવ તમે ગાળી આપશો? ચોમાસાનું પાણી જ્યાં ભરાય છે તે જગ્યા પર તળાવ જેવું કશું છે જ નહીં. અમારે બહુ ઊંડુ પણ નથી કરવું. મૂળ એ જગ્યા પર માટી સારી છે. અમારા ગામના કુંભાર માટલા ઘડવા ત્યાંથી માટી લઈ જાય છે એટલે તળાવની બધી માટી નથી કાઢવી. પણ વરસાદનુ જેટલું પાણી આ જગ્યા પર આવે તે બધુ ત્યાં રોકાય અને જમીનમાં ઉતરે એ માટે તમે નાનકડુ તળાવ કરી આપો એમ ઈચ્છું છું. ‘

બનાસકાંઠાના કાંટગામના હીતેશભાઈએ આ વાત કરીને અમારા કાર્યકર નારણભાઈએ કાંટની મુલાકાત કરી. એ પછી અમે ગામનું તળાવ ગાળવાનું અમે શરૃ કર્યું. 

હીતેશભાઈ અને ગામના સૌની લાગણીને અનુલક્ષીને અમે તળાવ જેવી સ્થિતિ નહોતી તે જગ્યા પર તળાવ ગાળવાનું શરૃ કર્યું. ગામે માટી ઉપા઼ડવાનું કર્યું ને સહુના સહિયારા પ્રયાસથી નાનકડુ તળાવ ગામની મરજી પ્રમાણેનું અમે ગાળ્યું. 

હમણાં બનાસકાંઠા જવાનું થયું તે વેળા ગામની પ્રબળ ઈચ્છા હતી માટે ખાસ કાંટ જવાનું થયું. પાણી અને પર્યાવરણને લઈને કાંટ જાગૃત ગામ. 

આગામી દિવસોમાં આ ગામમાં પર્યાવરણલક્ષી કાર્યો વધારે કરવાની ઈચ્છા..

પણ પાણીના ટીપે ટીપાને બચાવવાનું કરવું પડે તેવી સ્થિતિ પર આપણે પહોંચ્યા છે માટે આ દિશામાં વધારે કાર્ય થાય તે જરૃરી. 

કાંટનું તળાવ પહેલાં અને હવે એ ફોટોમાં જોઈ શકાય.

આ તળાવ ગળાવવા The North Gujarat Integrated Rural Development and Research Foundation દ્વારા મદદ કરવામાં આવી. જે માટે તેમના આભારી છીએ. 

#MittalPatel #vssm

Mittal Patel visits Kant Water Management Site

Kant Lake before digging

Kant Lake after digging

Mittal Patel visits Ludra tree plantation site

“Ben, we believe in actions, not just words. When you had first visited this crematorium to discuss the tree plantation drive, you had apprehensions if we would have the same enthusiasm in raising the trees as much as we had in planting them. And we had requested you to trust us with it. Now tell us if we have been able to uphold that trust?”

Chandubhai from Banaskantha’s Ludra village asks us. Chandubhai is now the Sarpanch of Ludra, but when we began the plantation drive, he was a very enthusiastic local leader. 

With the support from Estral Pipes and Mumbai based Tusharbhai – Jyotiben, we planted more than 5000 trees at Ludra’s Thakor community crematorium.

It has been more than nine months, and as seen in the image these  trees are flourishing well. The back-breaking effort by Vriksh Mitr – Balvant Kaka and the personal attention of the community leaders have helped the trees to  grow well.

Even the Thakor community of Ludra has paid personal attention to keeping the plantation site clean and weed-free to help the trees grow well.

Along with bringing saplings and planting them, VSSM supports the remuneration of Vriksh Mitra and makes arrangements for drip irrigation. It also bears occasional expenses of pesticides etc. At the same time, the onus of clearing the site remains on the community.

Our team consisting of Naranbhai, Maheshbhai and Hareshbhai work very hard to ensure the trees are looked after, and it is their efforts that have helped helps bring success to such actions. 

These woodlands result from the partnership between VSSM and communities; imagine the number of forests we would be able to create if the also government joins in. We are working towards roping the support of  Banaskantha government and administration. We are on our way to finding some success with it. Hopefully, soon we shall have some successful outcomes from our combined efforts.

‘બેન ખાલી વાતો નહીં અમે કરી બતાવવામાં માનીએ… તમે પહેલીવાર અમારા સ્મશાનમાં આવેલા અને  એ વખતે  વૃક્ષ ઉછેર બાબતે વાત  થઈ હતી ત્યારે તમે કહેલું કે, હાલ ઉત્સાહ બતાવો છો પણ એવો ઉત્સાહ વૃક્ષ વાવ્યા પછી એની જાણવણીમાં બતાવશો? અને અમે બધાએ હા પાડી અમારામાં વિશ્વાસ મુકવા કહેલું. તો આજે હવે ક્યો તમારો વિશ્વાસ અમે જાળવ્યો કે નહીં?’

બનાસકાંઠાના લુદ્રાગામના સરપંચ જો કે સરપંચ અમે ગ્રામવન ઊભુ કર્યા  પછી બન્યા એવા ચંદુભાઈએ કહ્યું..

ઠાકોર સમાજની સ્મશાનભૂમીમાં અમે એસ્ટ્રલ પાઈપ અને મુંબઈમાં રહેતા તુષારભાઈ – જ્યોતીબહેનની મદદથી 5000થી વધુવૃક્ષો વાવ્યા… 

આમ તો વૃક્ષ વાવે નવેક મહિનાનો સમય થયો હશે પણ વાવેલા બધા કેવા સરસ ઉછર્યા એ ફોટોમાં જોઈ શકાય છે.       

વૃક્ષમિત્ર  તરીકે કાર્ય કરતા બળવંતકાકાએ  કરેલી કાળી મજૂરી આપણને દેખાય. એમની મહેનતના લીધે અને ઠાકોર સમાજના આગેવાનોની દેખરેખના લીધે વૃક્ષો સરસ ઉછરી રહ્યા છે.

વૃક્ષો વાવ્યા પછી વર્ષમાં ત્રણ થી ચાર વાર વૃક્ષોની વચ્ચેની જગ્યામાં સરસ ખેડ થાય તો વૃક્ષોનો ઉછેર સારો થાય.. લુદ્રાગામની આ સ્મશાનભૂમી જેમની છે તે લોકોએ સાથે મળીને  સફાઈનું બરાબર ધ્યાન રાખ્યું.

અમે વૃક્ષમિત્રને પગાર આપીએ. સાથે પાણી માટે ડ્રીપની વ્યવસ્થા કરીએ.  એ ઉપરાંત નાનો  મોટો ખર્ચ દવાઓ વગેરે કરવાનો કરીએ. હા વૃક્ષો લાવી વાવવાનું અમે કર્યું. ગામે સ્મશાનમાંથી ગાંડો બાવળ કાઢ્યો…

વૃક્ષ ઉછેર  માટે સતત મથતી અમારી ટીમ નારણભાઈ,મહેશભાઈ અને હરેશભાઈની પણ આ બધામાં જબરી મહેનત.. તેમની સતત દેખરેખથી આ બધુ સફળ પાર પડ્યું. 

આમ ગામની સહભાગીથી અમે આ કર્યું. આ કાર્યમાં સરકાર પણ જોડાય તો ગામે ગામ સરસ જંગલો ઊભા થઈ જાય… સરકાર ખાસ તો  બનાસકાંઠાનું વહીવટીતંત્ર અને વન વિભાગ અમારી સાથે જોડાય તેવા પ્રયત્નો છે અને એ પ્રયત્નો સફળ પણ થઈ રહ્યા છે..આગામી દિવસો આ પ્રયત્નોના સફળ પરિણામો પણ જોઈ શકીશું…     

તમારા ગામમાં અમારી અને તમારી સહભાગીતા સાથે વૃક્ષો ઉછેરવા હોય તો સંપર્ક ચોક્કસ કરજો. નારણભાઈ-  9099936035     

#MittalPatel #vssm

Ludra tree plantation site

Tress are flourishing well with the breaking effort by Vriksh  Mitr

The personal attention of the community leaders  have helped the trees to grow well.

Mittal Patel gives caste certificate to nomadic families

“What are you holding in your hand?”

“Paper”

“What is that paper for?”

“That we do not know!”

That was my interaction with the very innocent Gadaliya families of Rajkot’s Moviya village.

The Gadaliya families practice the traditional occupation of selling oxen, for which they are required to wander across Saurashtra. They do stay in Moviya village but not for a prolonged period. As a result, they do not have any documents to prove their identity. In the beginning,  we helped them acquire voter id cards by collaborating with panchayat and local leaders. Once the voter id cards were obtained, we worked towards obtaining other documents. 

VSSM’s Kanubhai and Chayabahen tried convincing the families to make their base in Moviya village, then only it would be easy to get the documents and identity proofs processed. Once they settle here, each family can file for a residential plot and eventually build a house over it.

After a lot of convincing, the families agreed to stay in Moviya. VSSM helped them acquire caste certificates to access the welfare schemes by the government.

The once homeless and address less nomadic families are beginning to receive identity. There is, amongst them, a growing desire to lead a settled life, one that will allow their children to receive education and flourish. 

The administration of Rajkot has undertaken the task of providing them with residential plots; hopefully, they will be done with it soon.

The shared image reflects the current living condition of these families.

‘તમારા હાથમાં આ  શું આપ્યું છે?’

‘કાગળિયું…’

‘શાનું કાગળિયું?’

‘એની અમને કાંઈ ખબર નો  પડે…’

રાજકોટના ગોંડલના મોવિયાગામના સાવ ભોળા અને નિર્દોષ ગાડલિયા પરિવારોએ આ કહ્યું. વાત જાણે એમ હતી… આ ગાડલિયા પરિવારો બળદો વેચવાનું કામ કરે અને એ માટે સૌરાષ્ટ્ર આખુ ભમે.  મોવિયામાં રહે વર્ષોથી પણ ઠરી ઠામ ન થાય. એટલે ઓળખના આધારો એમની પાસે ન મળે..   

અમે સ્થાનીક આગેવાનો અને પંચાયત સાથે મળી પ્રથમ મતદારકાર્ડ કઢાવી આપ્યા. પછી અન્ય દસ્તાવજો કઢાવવા માટેની પ્રક્રિયા હાથ ધરી… 

અમારા કાર્યકર કનુભાઈ અને છાયાબહેન આ પરિવારોને હવે મોવિયા સ્થિર રહેવા સમજાવે જેથી અહીંયાના તમામ આધાર પુરાવા બની જાય અને પછી તેમની મનછા પ્રમાણે રહેવા  પ્લોટ મળે ને એના  ઉપર ઘર પણ બંધાય.

ઘણી સમજાવટ પછી કેટલાક પરિવારો રહ્યા. જેમને જાતિ પ્રમાણપત્ર અમે કઢાવી આપ્યા જેથી અન્ય કલ્યાણકારી યોજનાઓની એ મદદ મેળવી શકે. 

સરનામા વિનાના આ માનવીઓને હવે ઓળખ  મળવા માંડી છે.  હવે તેમની ઈચ્છા સ્થિર જીવનની. સ્થિરતા આવશે તો બાળકો પણ ભણશે…

રાજકોટ વહીવટીતંત્રએ પણ આ બધા પરિવારોને રહેવા સત્વરે પ્લોટ ફાળવી આપવાની કામગીરી હાથ ધરી છે આશા રાખીએ  આ કાર્ય  સત્વરે પાર પડે. 

હાલમાં આ પરિવારો જે સ્થિતિમાં રહે છે તે ફોટોમાં…

VSSM co-ordinator gives caste certificate to nomadic families

VSSM co-ordinator gives caste certificate to nomadic families

Mittal Patel meets nomadic families of movaiya village

The current living condition of nomadic families