jaydevb - VSSM - Page 37

Human RightsMarch 6, 2020

At last, the nomads of Bagasara village will have their own nest to fly into…

/mittal Patel meets Saraniya families of Bagasara

‘Ben, even the birds have a nest to fly back home, please do something so that we have our own nests too!!” Navghanbhai Saraniyaa from Amreli’s Bagasara would urge me each time he would meet me. We had filed applications for allotment of residential plots to these families but seems the time wasn’t ripe.

The Saraniya Communities with the documents to their plots

The current district collector is an extremely compassionate and proactive individual. He is also trying hard to adhere to our CM’s pledge of ‘housing for all’. Recently, he conducted a draw to decide which of the 112 Saraniya, Gadaliya and Devipujak nomads from Bagasara will be the first to receive the plots. In coming days the selected families will be handed over the documents to their plots.

Finally, after years of wait, these families will be receiving permanent plots to build their permanent nests. A decent nest, isn’t it something we all strive for?

The draw-of-lots in progress

We are immensely grateful to respected Chief Minister, Shri Ishwarbhai Parmar, Minister for Social Justice and Empowerment, District Collector and administration whose compassion and hard work has made it all possible.

In the pictures, the draw-of-lots in progress, the Saraniyaa families with the documents to their plots and our meeting with these families.

The draw-of-lots in progress

પંખીઓન માળા હોય એમ અમારા માળા થાય એવું કાંક કરો બેન..

અમરેલીના બગસરામાં રહેતા નવઘણભાઈ સરાણિયા જ્યારે પણ મળે ત્યારે સતત આ વાત કર્યા કરે.

અમે રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળે તેની અરજી કરેલી. પણ સમય બરાબર પાક્યો નહોતો.

હાલના કલેક્ટર શ્રી બહુ ભલા માણસ. વળી રાજ્યના મુખ્યમંત્રી શ્રીનો પ્રકલ્પ આવા પરિવારોને ઘર આપવાનો. એટલે બગસરામાં રહેતા 112 વિચરતી જાતિના પરિવારો જેમાં સરાણિયા, ગાડલિયા અને દેવીપૂજકોને પ્લોટની ફાળવણી પહેલાં ક્યા નંબરનો પ્લોટ ફાળવાશે તે અંગેનો ડ્રો કલેક્ટર શ્રી દ્વારા કરવામાં આવ્યો. આગામી દિવસોમાં આ પરિવારોમાં જે નંબરના પ્લોટ મળ્યા છે તે નંબર સાથેની સનદ પણ મળશે.

કેટલા વર્ષોની મહેનત પછી આ પરિવારો પોતાની જગ્યા ભેગા થશે.

ભાર મુખ્યમંત્રી શ્રી, સામાજિક ન્યાય અને અધિકારીતા મંત્રી શ્રી ઈશ્વરભાઈ પરમાર, કલેક્ટર શ્રી તેમજ અમરેલી વહીવટીતંત્રનો…આપની લાગણીના લીધે જ આ બધુ શક્ય બન્યું.

અમારા કાર્યકર રમેશભાઈએ આ પરિવારોને પુરાવા એકત્રીત કરી આપવાથી લઈને તેમને પ્લોટ મળે તે માટે ખુબ મહેનત કરી. રમેશની આ મહેનત લેખે લાગી.

ફોટોમાં વસાહતમાં ડ્રો કરવા આવેલા અધિકારી તેમજ ડ્રો પછી પ્લોટ નંબર મળ્યાના કાગળ સાથે સરાણિયા પરિવારો તેમજ આ પરિવારો સાથે અમારી બેઠક થઈ તે વેળાના ફોટો…

#vssm #house #housing #dignity #empowerment #nomadic #denotified #help #motivation #success #business #gadliya #luhariya #devipujak #successstory #happiness #harwork #ngo #mittalpatel #struggle #ntdnt #NtdntGujarat #ntdntindia #4change #nonprofit #microfinance #humanrights #socialgood #sustainabledevelopment #socialimpact #વિચરતા #વિમુક્ત #સ્વાવલંબન #મિત્તલપટેલ #ઘરનુંઘર

Human RightsMarch 3, 2020

And the Dafer too shall have a home now!!

Mittal Patel with the Dafer Women

It was the year 2004-05, when I began travelling to visit the nomadic settlements to learn more about the vanishing nomads. It wasn’t yet decided if we will be working with these communities. It was difficult to witness their daily struggle to survive, a scenario that invariably brought pain and anguish. It was then that I happen to meet some Dafer families, their conditions were even worse than the nomads’. Simply put, it was heart-wrenching to watch them in such a pitiable condition. It was at that moment that I decided to work for the nomadic and de-notified communities and create awareness about their conditions amongst the society, bureaucracy and lawmakers. The VSSM team continues to strive for that.

Our efforts have been instrumental in helping many communities lead a settled life. However, this does not hold right for the Dafer. The villagers of the villages the Dafer stay aren’t prepared to accept them. The distress and difficulties Dafer face daily and the societal attitude towards them has tremendously disheartened me. No one is prepared to embrace them, seriously??

Collector Shri K Rajesh handing over the official documents
to the dafer families

We have been writing to the authorities since many – many years, so much that there are heaps of files lying in various government offices.

The Current living condition of Dafer families

Redressing the Dafer issues calls for bold and dedicated bureaucrats and officials. A species that is so rare to find these days!! So when we witnessed Surendranagar district collector Shri K Rajesh revamp the official stance and gear up the district bureaucracy to address the long-pending applications and issues of nomadic and de-notified communities, we requested him to help us settle the Dafer as well. Without even questioning our appeal, he pledged to find the best possible places to settle the Dafer.

Recently, he allotted plots to 13 Dafer families of Muli block’s Danawala village in Digsar village. Without any hype or hoopla, he reached the Dafer dangaa, met the residents, heard them and handed over the documents to 13 families.

It seems this government is committed to taking some serious measures for this community that falls under the extremely backward category on the official list.

The Current living condition of Dafer families

We are sure that when Shri K Rajesh decides and works to make an official commitment a reality it is bound to happen along with Chief Minister’s pledge to provide a home to all the homeless of this state. Efforts are on to provide land to all the Dafer of Surendranagar.

We are extremely grateful to our respected Chief Minister Shri Vijaybhai Rupani, Minister of Social Justice and Empowerment Shri Ishwarbhai Parmar, Surendranagar Collector Shri K Rajesh and his team of officials.

Anyone who asked me what my dream was, “to find a permanent address for all the homeless nomadic and de-notified families!” a dream that is on its way to become a reality soon. I sure am delighted.

Harshad, this is your hard work bringing such fabulous results.

Images of the current living conditions of the Dafer families and Shri K Rajesh handing over the official documents.

2005 -06થી વિચરતી જાતિઓની વસાહતોમાં રઝળવાનું શરૃ કરેલું એ વખતે આ સમુદાયો સાથે કામ કરીશ તેવું નક્કી નહોતું. આ લોકોની તકલીફો જોવાતી નહોતી. મનથી બહુ દુઃખી હતી. શું કરવું તેની મૂંઝવણ ચાલી રહી હતી ત્યાં ડફેર પરિવારોને મળી, એમની હાલત જોઈને હૃદય વલોવાઈ ગયું અને એજ ક્ષણે વિચરતી વિમુક્ત જાતિઓનો અવાજ સત્તાસ્થાને બેઠેલા સુધી પહોંચાડવાનું નક્કી કર્યું. જે માટે VSSMની આખી ટીમ મથ્યા કરે.

ઘણી જાતિઓને ઠરીઠામ કરવામાં અમે સફળ રહ્યા પણ ડફેરોને આશરો અપાવવાનું બહુ કુપરુ. જે ગામોમાં એ રહેતા એ ગામના લોકો આ પરિવારોને પોતાના ગામમાં વસાવવા રાજી નહીં. માનસીક રીતે આ પરિવારોની તકલીફો જોઈને હું પણ નાસીપાસ થઈ ગયેલી. ખરેખર કોઈ આમને વસાવશે નહીં એવું થઈ ગયેલું.

વર્ષોથી કચેરીઓમાં અરજીઓના ઢગ ખડકી દીધેલા.

અધિકારી બાહોશ અને તકવંચિતોને મદદ કરવાની ખેવનાવાળા આવે તો આ કામ પાર પાડી જ શકાય. પણ એવા અધિકારીઓ ખાસ કરીને ડફેરને લઈને જડ્યા નહીં.

સુરેન્દ્રનગરમાં કે. રાજેશ કલેક્ટર તરીકે આવ્યા તેમણે વિચરતી જાતિઓના મુદ્દે વર્ષોની પડતર અરજીઓ પર સરસ કામ કર્યું. તેમની લાગણી જોઈને ડફેરોને વસાવવા તેમને વિનંતી કરી..

અને તેમણે કશુંયે પુછ્યા વગર ગામો શોધવા અને સારામાં સારી જગ્યા આ પરિવારોને આપવાનો નિર્ધાર કર્યો.

તાજેતરમાં જ મૂળી તાલુકાના દાણાવાડામાં રહેતા 13 ડફેર પરિવારોને તેમણે દીગસર ગામે જમીન ફાળવી અને સૌથી અગત્યનું પ્લોટની સનદ આપવા તેઓ પોતે ડફેર વસાહતમાં પહોંચ્યા. કશાય દેખાડા અને દંભ વગર એક સામાન્ય માણસની જેમ તેઓ આ પરિવારોની વચમાં ગયા અને તેમની વાતો સાંભળી.

સરકારે જેમનો સમાવેશ ઓબીસીમાં સમાવિષ્ટ 146 જાતિઓમાંથી પણ અતિપછાત 12 જાતિમાં કર્યો છે. તેવા ડફેરો માટે આ સરકાર ખરેખર સંવેદનશીલ થઈને તેમના કલ્યાણ માટે કટીબદ્ધ થયેલી જણાય છે.

મુખ્યમંત્રી શ્રીનો નિર્ધાર તમામ ઘરવિહોણા વિચરતા પરિવારોને ઘર આપવાનો. એમાં કે.રાજેશ જેવા સમાહર્તા હોય તો નિર્ધાર પાર કેમ ન પડે?

સુરેન્દ્રનગરમાં રહેતા તમામ ડફેર પરિવારોને પ્લોટ મળી જાય તેની તજવીજ થઈ રહી છે..

મુખ્યમંત્રી શ્રી, સમાજિક ન્યાય અને અધિકારીતા વિભાગના મંત્રી શ્રી ઈશ્વરભાઈ પરમાર, કલેક્ટર શ્રી તેમજ સુરેન્દ્રનગર જિલ્લા વહીવટીતંત્રનો ખુબ આભાર..

કોઈ મને પુછતુ તમારુ સ્વપ્ન શું તો હું કહેતી તમામ વિચરતી વિમુક્ત જાતિઓને સ્થાયી સરનામું, ઘર મળી જાય એ મારુ પહેલું સ્વપ્ન… એ સ્વપ્ન પૂર્ણ થવાની દિશામાં કામ થઈ રહ્યાનો રાજીપો…

કાર્યકર હર્ષદની સતત મહેનતનું પરિણામ…

હાલમાં આ પરિવારો જે સ્થિતિમાં રહે છે તે, તેમજ કલેકટર શ્રીના હસ્તે પ્લોટની સનદો મળવતા પરિવારો….

Collector Office,surendranagar

CMO Gujarat

Ishwar Parmar

#vssm #nomadic #denotified #gujarat #surendranagar #humanrights #વિચરતા #વિમુક્ત #ગુજરાત #સુરેન્દ્રનગર #માનવઅધિકાર #india #nomadicofgujarat #nomadicofindia

#community #મિત્તલ_પટેલ #mittal_patel

Human RightsFebruary 28, 2020

‘A stitch in time saves nine!!’

Mittal Patel visits water management site

VSSM’s Participatory Water Management campaign was launched to put this phrase into practice. The initiative was launched Banaskantha where the groundwater tables have gone alarmingly low. It all began with deepening of the village lakes. Until last year we have deepened 87 lakes in partnership with the village community.

Watermanagement site

This year too we have planned to continue with our efforts. Kadol and Vadama have taken the lead and I was here recently to monitor the ongoing works. The enthusiasm with which the community has taken part in contributing their bit was encouraging to watch,

Mittal Patel discusses Watermanagement with the villagers

The partnership is tricky yet mandatory. VSSM provides JCB expenses, the village takes the responsibility of ferrying the excavated soil and the entire community while also contributing to cash. The amount collected in cash will be eventually used for up-keeping of the common water resources.

As a result of our previous experiences, we plan to be stricter with the enforcement of these pre-conditions and do not intend to commence work where ever the contributions haven’t poured in. Also do note that amount collected in the contribution is not managed by VSSM but the water committee that is formed to work on the water issues in the village. Why do we insist on contribution?

Lake deepening work

“Until how long should we depend on somebody else worry about what is ours, our water, our land, our resources. How long should one wait for the government to come and help or an organisation to come and do the needful? We need to take responsibility for common property resources that exist for our collective benefit. If one has contributed he or she will ask questions and show concern for it’s up-keeping. One will question if someone is encroaching over it or drawing water without permission.” It is to raise this kind of awareness that we have initiate strict enforcement of the contribution norm as well. And Vada, Khorda and Kuvaarva have contributed willingly towards the water corpus in their village. Hope we have similar experiences throughout the year!!!

પાણી પહેલાં પાળ બાંધીએ..

આ કહેવતને ચરિતાર્થ કરવાનું અમે નક્કી કર્યું અને ખરા અર્થમાં વરસાદી પાણીને બચાવવા અમે જળસંચય અભીયાન આરંભ્યું.

બનાસકાંઠામાં જ્યાં ભૂગર્ભજળની સ્થિતિ ખરાબ છે તે વિસ્તારોમાં તળાવો ઊંડા કરવાનું કાર્ય અમે આરંભ્યું.

87 તળાવો ગયા વર્ષ સુધી ઊંડા કર્યા આ વર્ષે પણ લોકભાગીદારી થકી તળાવો કરવાનું નક્કી કર્યું. ખડોલ, વડામાં તળાવ ઊંડા થઈ રહ્યા છે. જેને જોવા માટે જવાનું થયું. ગામનો ઉત્સાહ અને ભાગીદારી જોઈને રાજી થવાયું.

તળાવ ગાળવા માટેની ભાગીદારી જરા નોખી છે. સંસ્થા જેસીબીનો ખર્ચ કરે, માટી ઉપાડવાનું ગામના શીરે એ ઉપરાંત ગામલોકોએ ફાળો એકત્રીત કરવાનો.

આ ફાળો અમે તળાવો ગાળવામાં ઉપયોગમાં લઈશું.

આ વર્ષે થોડા કડક થયા છીએ ફાળો નહીં તો કામ નહીં. હા આ ફાળોનો વહીવટ અમે નથી કરતા તેની ખાસ નોંધ લેજો. ગામમાં પાણી સમિતિ બને અને એ વહીવટ કરે. પણ ફાળો તો જોઈએ જ…

ફાળા પાછળનો હાર્દ જરા સમજીએ.. મારા મતે ક્યાં સુધી કોઈ આવીને આપણા ગામના તળાવ ઊંડા કરે કે સરકાર કરે એની રાહ જોવાની?

આપણી ભાગીદારી નહીં હોય તો આપણે તળાવની ચિંતા કરવાનું નહીં કરીએ..

તમે પાંચ રૃપિયા તળાવ માટે આપ્યા હશે તો કાલે કોઈ તળાવમાં દબાણ કરશે તો તમે કહેશો ભાઈ રહેવા દે…

એટલે થોડા કડક શબ્દો સાથે જનભાગીદારી થકી આ કાર્ય કરવાનું આરંભ્યું છે.

વડા, ખોરડા અને કુંવારવાએ તો રાજી થઈને જનભાગાદીરીથી આ કાર્ય આરંભ્યું તમે ક્યારે સજ્જ થશો?

#vssm #gujarat #banaskantha #MittalPatel

#participatorywatermanagement #savewater

#saveearth #nomadic #denotified #climatechange

#environment #lake #water #જળસંચય #પાણીબચાવો

#પર્યાવરણબચાવો #લોકભાગીદારી #વિચરતા #વિમુક્ત

Human RightsFebruary 28, 2020

Husainbhai’s efforts to revive the crumbling and dying villages are worth applauding…

Mittal Patel with Hussainbhai

A rather long writeup but do take time out to read it!!

“Ben, I want to give you something!’ said Husainbhai while pulling out his wallet from his pocket and brings out a packet from it.

“What is it?”

“Diamond!”

“Is it real ?”

“Yes.”

Hussainbhai’s diamond polishing unit

“Oh! I cannot take it.”

“But I want to gift it to you. I have bought it long back, to gift to you. ”

“I appreciate your feelings, but I cannot accept it.”

This was the first time I was meeting Husainbhai. Although we have talked many times on the phone.

It was the plight of Nat families residing opposite Husainbhai’s home that brought them to know about VSSM. The plight anguished Husainbha’s father Ahmedbhai who helped them in whichever way he could. He knew these families need government support but weren’t familiar with the complex process it required. In the meantime, Ukabapa informed him about us and Ahmedbhai called us up from a hotel nearby. “Ben, these poor fellows are living in extremely sad conditions. Please try to help them. Get them the required documents because they are struggling to sustain themselves,” he had told me on the phone. I also happened to meet him once on my way to Diu. At that time Husainbhai was not even in the picture.

Once, when VSSM was invited to be part of the “Mokla Maan” program at CM’s office the communities it works for were called in. We called up Nat youth to come and share their issues and conditions at this program. Since that particular person had never stepped out he refused to come. We tried to convince him a lot. Since he did not budge I was asked to speak to Husainbhai. I irked on him for the irresponsible behaviour of the Nat youth, but he never argued or answered back. That night he spent his own money to bring few Nat youth to Gandhinagar for the meeting. Until then I did not know Husainbhai. At Gandhinagar too I wasn’t able to interact with him. Later I called up to thank him for his efforts and apologise for my anger.

A few days ago while I was in Gir he got the news of my arrival. I was looking forward to meeting Ahmedbhai hence reached their village Simasi to find Husainbhai in his nice shop. “What do you do?” I inquired.

“I run a diamond polishing enterprise that employs 80 people, plus this shop to sell tiles etc and also offer work of lace and sequins application to women around the region.”

I asked him to show me around his diamond polishing unit. It is hard to believe that an extremely unpretentious looking person runs so many enterprises. I was curious to learn more about his work!!

“Ben, so many young men have left for Surat, Ahmedabad and other bigger cities for work. They leave agriculture in search of other work. Once in the city, their life ends up cramped in a 10×10 room. My heart pains when sitting here I see women packed in shared auto heading for work in nearby towns and cities. I have decided to bring work to their doorstep. I worked hard to find unpolished diamonds. Work isn’t sufficient yet but it has been instrumental in keeping 80 men in their village, they haven’t needed to move to the city. Along with diamond polishing they also engage in farming on their land.”

Finding work for women was an issue. But when I came across merchants in Surat who was prepared to send work of lace and sequins application to Simasi, I grabbed the opportunity and have spread the word amongst 110 women. I do not earn from this!”

“Why work for the loss?”

“So that people find employment here and the distress migration towards the cities stops.”

“How can anyone help you with these efforts?”

“If someone helps build a large room in Simasi it will help women to work at one place, I can monitor the quality of their work. Also if someone gives us work for diamond polishing. More people can be employed. I do not benefit much but I want to do it for everyone else.”

I promised him to share his story. Who knows some Samaritan might come forward to support him.

Husainbhai’s efforts to revive the crumbling and dying villages are worth applauding. Seems like he had inherited his father Ahmadbhai’s genes of serving others.

“I went on Haj four times. Hope I can continue serving others as much as I can, only then will life seem fulfilling!”

Our salute to Husainbhai and Ahmedbhai.

Images share glimpses of the above narrative…

લખાણ લાંબુ છે પણ વાંચજો જરૃર…

‘બેન મારે તમને કાંક દેવું સે..’ એમ કહીને હુસેનભાઈએ પોતાના ખીસ્સામાંથી એક પર્સ કાઢ્યું અને એમાંથી કાગળનું એક નાનકડું પડિકું.

‘આ શું છે?’

‘ડાયમન્ડ’

‘સાચા’

‘હા’

‘ઓહ મને ના ખપે’

‘પણ મારે તમને દેવા સે. મે કેદુના તમને દેવા લઈ રાખ્યા’તા’

‘તમારી લાગણી માટે આભાર પણ હું લઈ શકુ નહીં’

આવા પ્રેમાળ હુસેનભાઈને હું પહેલીવાર મળી હતી પણ સેલફોન પર વાત ઘણીવાર થયેલી.

મૂળ તો વિચરતી જાતિના નટ લોકો એમના ઘરની સામે છાપરાં કરીને રહે. હુસેનભાઈના પિતા એહમદભાઈને નટડા પર જીવ ખુબ બળે, એમના જોગું મદદ કરી જાણે પણ સરકારી કાગળિયાની એમને બહુ ગતાગમ પડે નહીં આવામાં ઉકાબાપાએ એહમદભાઈને મારો પરિચય કરાવ્યો પછી તો એહમદભાઈએ ચાની હોટલેથી ફોન કરીને મને કહેલું,

‘બેન આ બચાડા બહુ દુઃખી માણસો સે એમની હામે તાકજો. એકફેરા પુરાવા કઢવી દ્યો બચારા ખુબ હેરાન થાય સે’

આમ એહમદભાઈ સાથે પરીચય થઈ ગયેલો. એક વખત દીવ જવાનું થયેલું ત્યારે મળેલી પણ ખરા. ત્યારે હુસેનભાઈ ક્યાંય પિક્ચરમાં નહોતા.

પણ મુખ્યમંત્રી શ્રીએ મોકળામને કાર્યક્રમ કરેલો ને એમાં અમે નટડામાંથી એક યુવાનને કાર્યક્રમમાં વાત કરવા બોલાવ્યા. પણ એ કોઈ દિવસ બહાર નીકળેલો નહીં તે નહીં અવાય એવું કહેલું. મે ઘણું સમજાવ્યો પછી અમારા કાર્યકર રમેશ જે આ લોકો સાથે કામ કરે એણે મને હુસેનભાઈનો નંબર આપી વાત કરવા કહ્યું. મને હુસેનભાઈ વિષે એ વેળા ખ્યાલ નહીં મે તો આ નટડા યુવાનની નાદાની માટે હુસેનભાઈને પણ ખખડાવી નાખેલા. એમણે સામેય એકેય દલીલ કરી નહીં રાતના પોતાના ખર્ચે દીવથી નટડા સમાજના એ યુવાનને લઈને એ ગાંધીનગર આવ્યા. જો કે એ વખતેય મારે હુસેનભાઈને મળવાનું થયેલુ નહીં. પણ એ વખતે રમેશે મને પરિચય આપેલો એટલે થોડી ગ્લાની સાથે એમનો આભાર માનેલો.

થોડા દિવસ પહેલાં ગીર ગયેલી. #ગીર પહોંચ્યાના સમાચાર હુસેનભાઈને મળ્યા ને ફોન આવ્યો. હુંયે એહમદભાઈનેય મળાશે એમ કરીને સીમાસી એમના ગામે પહોંચી.

સરસ મજાની દુકાનમાં હુસેનભાઈ બેઠેલા. મે ત્યારે પુછ્યું, ‘કામ શું કરો છો?’

એમણે કહ્યું, ‘બેન #હીરાની ઘંટી ચલાવું છું. લગભગ 80 યુવાનો હીરા ધસવાનું કામ કરે છે. એ સિવાય આ નાની દુકાન ટાઈલ્સ વગેરેની અને ટીક્કી, લેસ લગાડવાનું કામ આસપાસના ગામડાંની બહેનોને આપુ છું..’

આટલું બધુ મે એમને હીરાનું કારખાનું બતાવવા કહ્યું, એ અમને લઈ ગયા.

કપડાં પરથી સામાન્ય લાગતો આ માણસ આવડું મોટું કામ કેવી રીતે કરે છે.. કોણ એમને સમાન આપે છે વગેરે પ્રશ્નો થયા. જવાબમાં હુસેનભાઈએ જે કહ્યું તે,

‘બેન આંયા ગામડાંમાંથી કેટલાય યુવાનો સુરત, #અમદાવાદ ભણી રોજી રળવા ઘરબાર ખેતી મૂકીને વયા જાય છે. ત્યાં જઈને દસ બાય દસની ખોલીમાં જાનવર જેવી જીંદગી જીવે. આ બધુ ગમે નહીં. હું આ દુકાને બેસીને કેટલીયે બહેનોને શટલિયામાં ઠસ્સો ઠસ ભરીને દાડી કરવા શહેરમાં કે ગામોમાં જતી જોવું ત્યારે જીવ બળી જાય. મે નક્કી કર્યું કે આમને ઘેર બેઠા વતનમાં કામ આપવું

અને કાચા હીરા મેળવવા મહેનત કરી. હજુ હું ઈચ્છુ છુ એવું કામ નથી મળ્યું પણ હીરાનું કામ શરૃ થતા આજે 80 યુવાનો એમના વતનમાં રહીને ખેતીની સાથે હીરા ઘસવાનું કામ પણ કરે છે.

બહેનોને શું કામ આપવું તેની મૂંઝવણ હતી. #સુરત જઈને જોયું તો બહેનો સાડીમાં લેસ, ટીક્કી લગાડવાનું કામ કરતી જોઈ. મે ત્યાંના વેપારીને વાત કરી અને બસમાં એ માણસ સીમાસી સામાન મોકલવા તૈયાર થયો અત્યારે આસપાસના ગામની 110 બહેનોને હું કામ આપુછું. પણ આમાં મને વળતર ખાસ મળતુંનથી’

‘તો ખોટોનો ધંધો કેમ કરવો?’

‘બેકારી ઘટે ને શહેરો તરફની દોટ ઓછીથાય એ માટે..’

‘આ કામમાં કોઈને મદદ કરવી હોય તો શું કરાય?’

‘સીમાસીમાં એક મોટો ઓરડો- હોલ કોઈ બાંધી આપે તો બહેનો અહીંયા આવીને કામ કરી શકે. તો કામમાં મારી નજર રહે અને કાર્યમાં ચોખ્ખાઈ આવે અને હીરા ઘસવા માટે મોટા વેપારીઓ અમને સામાન આપે તો અમને ઘણો ફાયદો રે.હાલ એટલું બધુ મળતર નથી. પણ લોકો માટે કરવું છે એટલે આ કાર્ય કરીએ છીએ’

મે કહ્યું હું તમારી વાત ચોક્કસ લખીશ ખબર નહીં કોઈને મન થાય અને કોઈ મદદ મળી જાય.

ગામડાં ભાંગીરહ્યા છે ત્યારે હુસેનભાઈ જેવા ભાંગતા ગામડાં બચાવવા મથી રહ્યા છે એ સરાહનીય છે. વળી સેવાનો ગુણ પિતા એહમદભાઈમાંથી મળ્યો છે. ‘ચાર વાર બેન હજ પઢી આવ્યો. કુદરતની કૃપા વગર આ બધુ ક્યાંથી થાય. બસ લોકોનું હજુ વધુ સારુ કરી શકીએ તો જીવતર લેખે લાગ્યું’

હુસેનભાઈ અને એહમદભાઈ બેયને પ્રણામ કરવા પડે.

મે જે જોયું એ બધુયે લખ્યં. હુસેનભાઈ સાથે સરસ ફોટો પણ પડાવ્યો.

#MittalPatel #VSSM #મિત્તલપટેલ #નટડા #વિચરતીજાતિ

#nomadic #denotified #nomadictribesofindia #india

#gujarat #nomadiccommunity #denotifiedcommnity

#livelihood #ngo #socialgood #ntdnttribesofindia #humanrights

#girsomnath #surat

Human RightsFebruary 28, 2020

Thank you Mr. President…I feel proud to be an Indian.

Mittal Patel meets the President of India

It is a matter of honour to have an opportunity to meet the President of India and share with him the work VSSM is doing and the expectations it has from the government. The Head of the State showing concern for the nomadic and de-notified communities, what more can one ask for?

Thank you Mr. President.

I feel proud to be an Indian.

I am grateful to the Government of Gujarat, VSSM’s well-wishing friends, VSSM’s team and most importantly the nomadic communities.

With the hope that the lives of the millions of nomads who have been struggling for generations gain a better future.

આદરણીય રાષ્ટ્રપતિજીને મળીને કરેલા કામોની તેમજ સરકાર પાસે શું અપેક્ષા છે એની વાત કરવી એ ગૌરવની ઘટના…

દેશના સર્વોચ્ચસ્થાને બેઠેલા દેશના વડા વિચરતી જાતિઓની ચિંતા કરે એનાથી મોટું શું હોઈ શકે?

આભાર રાષ્ટ્રપતિજી..

ભારતીય તરીકે ગૌરવ અનુભવું છું..

ગુજ. સરકાર, આ કામોમાં મદદ કરનાર પ્રિયજનો, મારી ટીમ અને સૌથી અગત્યનું વિચરતી વિમુક્ત જાતિઓ આ બધાનો આભાર..

સદીઓથી તકલીફમાં જીવતી આ જાતિઓ નું ભાવિ વધુ સરસ બને એવી અભ્યર્થના…

#mittalpatel #vssm

Human RightsFebruary 26, 2020

Mission Antyodaya by Shri K Rajesh, Surendranagar District Collector…

Shri K Rajesh giving Antyodaya Ration Card to nomadic
woman

Antyodaya signifies working for the economic upliftment of the poorest of the poor families. India chose to be a welfare state, means it protects and promotes the economic and social well-being of its citizens. There are hundreds of government policies and schemes for the upliftment of the marginalised. One of which is allotment of Antyodaya Ration card for the poorest of the poor. The Antyoday Ration Card ensures enough grains for the very poor families who need government support to break free from deprivation. However, the complex government procedures and requirements make it an inaccessible document for the ever people who need it the most. VSSM has been writing to the government about this for many years now. Ultimately our Chief Minister Shri Vijaybhai showed interest and instructed concerned officials about the same. The task became easy wherever we came across sensitive and concerned officials. But it wasn’t happening as frequently as we would like to.

Shri K Rajesh identified each Antyoday worthy family
and provide them with Antyoday Ration Card

We have often written about Surendranagar District Collector’s Shri K Rajesh’s commendable work for the deprived and needy. This compassionate officer believes that his job provides him with the best opportunity to work for the poor so why not make the best use of it!! He has taken upon him to identify each Antyoday worthy family and provide them with Antyodaya card.

Our Harshad’s joy is hard to contain because of this development. “Ben, I haven’t seen such generous and righteous human being. The fate of the nomadic communities of Surendranagar has changed for the better. The files that have not moved for years are rapidly moving and finding positive outcomes.

Nomadic Community with their Antyodaya Ration Cards

We are grateful to Shri K Rajesh for his tremendous support. We hope others learn from his inspirational work.

May Almighty grant you good health and happiness. May you continue to remain instrumental in the Antyoday of the needy…

Nomadic Community with their Antyodaya Ration Cards

અંત્યોદયની વ્યાખ્યા – અંત્યત છેવાડે રહેતા જેને તકવંચિત કહીએ તેનો ઉદય કે વિકાસ એવી થાય…

આપણે કલ્યાણકારી રાજ્યની વિભાવના સ્વીકારી અને આપણું બંધારણ પણ એ વિભાવનાના આધારે ઘડાયું.

વંચિત કહી શકાય તેવા જનસમૂહ માટે ઢગલો કલ્યાણ કારી યોજનાઓ પણ બની..આવી જ એક યોજના અંત્યોદય રેશનકાર્ડની..

ગરીબ માણસ જેની અન્ન સુરક્ષાની જળવાતી ન હોય તેને આ યોજના અંતર્ગત રાશન મળે. પણ સરકારી આંટીઘૂંટીના કારણે તકવંચિતોને ક્યાંક આ યોજનાની મદદ મળવાનું થાય નહીં.

છેલ્લા ઘણા વખતથી સરકારમાં આ બાબતે સતત રજૂઆત કરતા.

છેવટે આપણા મુખ્યમંત્રી શ્રીએ પોતે આ બાબતે રસ લીધો અને પૂરવઠા વિભાગને સૂચના પણ આપી.

પણ અમલવારી કરવાનું અધિકારીઓના હાથમાં હોય. ક્યાંક સંવેદનશીલ અધિકારી હોય તો બધુ ચપટીમાં થાય અને ક્યાંક…

સુરેન્દ્રનગરમાં અંત્યોદય રાશનકાર્ડ આપવાના મુદ્દે કલેક્ટર શ્રીને રજૂઆત કરી. કલેક્ટર શ્રી કે. રાજેશ તો એકદમ ભલા અને ઉમદા અધિકારી. તેમના મતે ગરબોની સેવા કરવાની તક આ પદ પર બેસીને મળી છે તો એમાં પાછા કેમ શું કામ પડવું?

એમણે પોતાના જિલ્લામાં રહેતા વંચિત પરિવારોને વીણી વીણીને અંત્યોદય કાર્ડ આપવાની શરૃઆત કરી.

કાર્યકર હર્ષદનો હરખ સમાતો નથી. બેન આવા સમાહર્તા મે જોયા નથી. આપણો સમય ફર્યો છે ( હકારાત્મક રીતે) સુરેન્દ્રનગરની વિચરતી જાતિઓનું ભાગ્ય ખુલ્યું છે એટલે જ વર્ષોના પડતર કામોનો નિકાલ ફટાફટ થઈ રહ્યો છે.

આભાર કે.રાજેશ જેવા યુવા અને ઉત્સાહી કલેક્ટર શ્રીનો. તમને જોઈને અન્ય શીખે એમ ઈચ્છીએ…

વંચિતો કહે, એમ ભગવાન તમને સાજા નરવા રાખે…અને હજારો લાખો માણસોના અંત્યોદયમાં નિમિત્ત બનાવે..

Collector Office,surendranagar

CMO Gujarat

Ishwar Parmar

#community

Human RightsFebruary 20, 2020

Letter From Gujarat Chief Minister shri Vijat Rupani

Letter From CM Shri Vijay Rupani

Chief Minister of Gujarat,
Respected Shri Vijaybhai Rupani hails VSSM’s water conservation efforts especially the deepening of lakes in Banaskantha.
We are extremely grateful for this recognition.
Appreciation like such lifts our spirits and enthuses organisations and workers like us to do our best.
We are also thankful to our well-wishers and supporters as well as people of Banaskantha for welcoming the cause.

So are we also grateful for the support of Banaskantha administration for their relentless support whenever required to ensure that the works did not run into any administrative hurdles!!

We have a dream of making Banaskantha green, all we need is support from you all to succeed in that direction.

Once again, thank you so much for the recognition and appreciation.

Human RightsFebruary 20, 2020

Vada Village Join Hand With VSSM for Protection Of Its Sources

Summer is just around the corner, the scorching heat and record-breaking temperatures will once again trigger our seasonal concern for water, trees, environment and all that results in rising temperatures.

However, even after back to back years of record heat we haven’t learnt to live the proverb, ‘a stitch in time saves nine’. We will continue to wait for others to address the issue. We worry about our home, our savings, bank balance and likes because it is not the government’s responsibility. Had it been their concern we would have stopped caring about that too!! Correct?

Meeting at Vada Village

The environment is a shared legacy, protecting it is everyone’s concern. The summer heat will make all of us shout and make a noise of the efforts required to curtail those but once the rains arrive, the temperatures cool down and the downpour also cools down our tempo.

Since the past three years, VSSM has taken up the responsibility of doing its bit for environment protection, focusing on water conservation and restoration of traditional water sources.

The efforts to repair the community lakes in the villages was initiated in January and not May-June when summer is at its peak. We have been meeting the village leaders. In a recent meeting at Banaskantha’s Vada village in Kankrej block, we had a detailed discussion on why is it essential to contribute to these efforts of lake deepening. The JCB expenses are borne by VSSM, the excavated mud is picked up by the village community and the villagers contribute in cash for the maintenance of water sources. And it is not a very nominal amount of accumulated corpus we are seeking. The amount has to be considered so that the maintenance happens regularly and efficiently.

With Village Sarpanch

The communities in rural areas will benefit only when the lakes will deepen, and hold the rainwater into it. Why depend on government for all such needs. Yes, if it happens nothing like it but consider it an added benefit. Do what we have to do, whatever is our responsibility.

When one fails to protect common property resources they become history. There are numerous examples of lakes encroached upon and being used to farm. ‘once upon a time there was a lake here…’ we have heard this at countless places.

We are driving our efforts to include the villagers to take responsibility for their resources. We are reaching out to villagers, organising meetings to evoke this sense of responsibility and duty in them.

Before & After

We are hopeful that the response is going to be better than the previous 3 years.

It is time we return to mother earth all that we have taken from her for all these years.

Vada village has taken up the responsibility to do its part for the protection of its water sources. Have you??

Images of our meetings and discussions…

ઉનાળો શરૃ થશે એટલે આપણે સૌ ઝાડ, પાણી ટૂંકમાં પર્યાવરણની ચિંતા સેવવાનું શરૃ કરીશું.

પણ આપણી પેલી કહેવત પાણી પહેલાં પાળ બાંધવાનું આપણાથી બહુ થતું નથી. ઘર, બચત વગેરેનું આયોજન આપણે કરવું પડે એટલે એ કરીએ જો કે મને ક્યારેક થાય જો આ આયોજન પણ સરકાર કરી દેતી હોત તો આપણે એય કરવાની દરકાર કરીએ નહીં.

સાર્વજનીક સંપતિ એવા પર્યાવરણના જતનથી લઈને માવજત અંગે ઉનાળો શરૃ થતા વિચાર આવે અને બે ચાર મહિના તો ચારે બાજુ કુકવા કરીએ મુકીએ. પણ પછી વરસાદ પડે અને એના નીર ભેગી આપણી રાડારાડ વહી જાય. ટૂંકમાં ટાઢુ પાણી ફરી વળે.
અમે પર્યાવરણ જતન સંદર્ભે કેટલુંક નક્કર કરવાનું છેલ્લા ત્રણેક વર્ષથી અમારી નૈતિક જવાબદારી સમજીને કરી રહ્યા છીએ. જેમાંનું મુખ્ય જળ સંગ્રાહાલયોને પુનર્જીવીત કરવાનું છે.
ગામના તળાવો સાબદા કરવાનું અભિયાન મે – જુન મહિનામાં નહીં પણ જાન્યુઆરીથી આરંભવાનું નક્કી કર્યું અને તે સંદર્ભે ગ્રામજનો સાથે બેઠકો કરવાનું શરૃ કર્યું છે.
બનાસકાંઠાના કાંકરેજ તાલુકાના વડામાં આવી બેઠક આયોજીત કરી અને ગામલોકોએ પોતાનું યોગદાન તળાવ ગાળવા કેમ આપવું એની વિસ્તારથી ચર્ચા થઈ.
તળાવ ગાળવા જેસીબી VSSM આપે, માટી ઉપાડવાનું કામ ગામલોકો પોતાના ટ્રેકટરોથી કરે આ ઉપરાંત ગામલોકો ફાળો ભેગો કરે. વળી આ ફાળો પાંચ પચીસ કે પચાસ હજાર નહીં પણ માતબર થાય એ માટે અમે કોશીશ કરી રહ્યા છીએ.
મૂળ તો તળાવ ગળાશે, પાણી ભરાશે તો ગામને જ ફાયદો થશે. વળી દરેક કામ સરકાર કરી આપે એવી આશા શું કામ રાખવાની. આપણી પોતાનીએ જવાબદારી છે. સરકાર કરે તો એ નફાનું એમ સમજવું પણ મારી જવાબદારી સમજી હું એમાં યોગદાન આપું તે થાય તે જરૃરી.
વળી આ થાય તો જ જાહેર સંપતિ એવા તળાવો સચવાશે બાકી તળાવ પુરીને ખેતી કરનારાના દાખલા ક્યાં ઓછા છે..
એક હતું તળાવ જેવી સ્થિતિ નિર્માણ ન પામે તે માટે અમે ગામલોકોની ભાગીદારી મહત્તમ તળાવ ખોદકામમાં આવે તે માટે પ્રયત્નશીલ છીએ અને એના જ ભાગરૃપે ગામલોકો સાથે બેઠકો તેમનો માંહ્યલો જગડાવા માટે કરી રહ્યા છીએ.
ત્રણ વર્ષ કરતા આ વર્ષે લોકભાગીદારીમાં સારો સહયોગ મળશે તેવું જણાઈ રહ્યું છે..
‘તારુ દીધેલું તુજને વળાવું’ ધરતી માને આવું કહેવાનો વખત આવી ગયો છે..
ઉપરોક્ત લખ્યા મુજબની અને એ સિવાયની ઘણી લાંબી પારાયણો ગામલોકો સાથે કરીએ એ અને વડાનું જે તળાવ ગાળવાનું છે એ બધુયે કેમેરામાં કેદ..
કાંકરેજનું વડાગામ તો જાગી ગયું પણ તમે જાગ્યા ????
#gujarat #banaskantha #watermanagement #જળસંચય #વિચરતા #વિમુક્ત #ગામ #participatorywatermanagement #લોકભાગીદારી #saveearth #savewater #environment #savetheplanet #nature #climate #mittalpatel #મીતલપટેલ

Human RightsFebruary 17, 2020

Kudos to commendable entrepreneurial skill of Fulabhai Vansfoda

“I may be living in a shanty but my dreams are sky-high. We work with bamboo, but bamboos are becoming expensive with each day. People ask the price before deciding to buy the bamboo baskets we make. They are not prepared to pay higher prices for these simple-looking baskets. During the potato season in Deesa the demand for these baskets shoots up as farmers and personnel owning cold-storage need these baskets. Vansfoda like us bring bamboo according to their buying capacity bring the raw material to make the baskets and sell in Deesa. “How far do you wish to continue making baskets, instead start a wholesale business of these baskets,” suggested a fellow Vansfoda who worked at one such place. The idea was wonderful but how to start without the initial capital?”

Mittal Patel With Fulabhai Vansfoda

“VSSM’s Mahesbhai had helped us obtain our citizenry documents. I was aware that the organization gave interest-free loans. I requested Maheshbhai for the same and I was given Rs. 25,000 initially and Rs. 40,000 after I finished my first loan. The loan helped me procure material and I purchased baskets from all my relatives. They also found a ready market at their doorstep and I benefited from the bulk purchase. I also make baskets hence the benefit was much fold.”

Deesa’s Kulabhai approached and shared with me his success story while I was at the community meeting in the town. “I need more loan. I now want to buy bamboo directly from Assam!!” Fulabhai requested.

“According to him, they pay a very high price for the bamboo they buy from the local market. Same quantity if procured from Assam comes out to be very cheap. The Vansfoda families buy bamboo when they have money on hand. Eventually, when I am going to buy from them it is wise if I only provide them the bamboo as well.” Fulabhai shared.

It was a very enterprising thought. Thought of creating their cooperative has also crossed our minds. The loans have helped him immensely. However, to be able to move to a decent house from a shanty the family stays in he will have to work hard. Economic stability has helped him obtain solar-powered lights and sending kids to school.

We pray that Fulabhai is blessed with a beautiful future.

The images share the glimpses of the above story.

‘મુ સાંપરાંમોં જ રઉ સુ પણ મારા સપનાં બહુ ઊંચા સે. અમારો ધંધો વોંસનો પણ વોંસ દાડે દાડે મુઘો થઈ રયો સ. લોકોન વોસની ટોપલી પેલા લેતા એજ ભાવે જોવ, પૈસા વધુ આલવા ગમતા નહી. એટલ અમે ટોપલીઓ ગોમમો જઈન વેચવાનું બંધ કીધી. ડીસામોં બટાકા બહુ થાય. બટાકાની સીઝન આવ એટલ કોલ્ડ સ્ટોરેજ વાળા અને ખેડૂતોન વોંસની ટોપલીઓ જોવ. અમારા વોંસફોડો બધા જીમ સગવડ થાય ઈમ વોંસ લાવ અને ટોપલીઓ બનાઈન ડીસા બજારમોં જઈન વેપારીઓન વેચ.

અમારા નાતનો એક સોકરો આવી દુકોનમોં નોકરી કર એક દાડો ઈને કીધુ ક. ‘તુ ઓમ ટોપલીઓ ચો હુદી બનાયા કરે? ઈના કરતા ટોપલીઓ હોલસેલમાં વેચવાનો ધંધો કર’

વિચાર હારો હતો પણ પાહેણ પૈસા ચો હતા?

મહેશભાઈએ (VSSMના કાર્યકર) અમન અમારા ઓળખના આધારો બાધારો કાઢી આલવામાં ઘણી મદદ કરેલી. પાસુ સંસ્થા લોન આલ એવી મન ખબરેય. મે ઈનમ કીધુ અન ઈમને પહેલીવારની વીસ અન પસી ચાલીની લોન આલી.

મે મારા હગાવાલાએ બનાયેલી ટોપલીઓ લોનની રકમમોથી ખરીદી. એ લોકોન બજાર વેચવા જવાનુ મટ્યું અને મુ હોલસેલમાં એક હારે હો બસો નંગ વેચું એટલ મનય વકરો હારો થવા માંડ્યો એક ટોપલીએ મન દસ થી વીહ રૃપિયાનો ફાયદો થાય.

પાસુ મુયે ટોપલીઓ તો બનાવું જ. ઓંમ હારમ હારો ફાયદો થ્યો’

ડીસામાં રહેતા ફુલાભાઈ ડીસામાં આયોજીત અમારી લોકસંગઠનની બેઠકમાં અચાનક મારી સામે આવ્યા અને પોતાની સાફલ્યગાથા વર્ણવી અને કહ્યું, મારે હજુ લોન જોઈએ છે. અત્યાર સુધી પોતાના સગાવહાલા પાસેથી ટોપલીઓ ખરીદતા ફુલાભાઈને એક વિચાર આવ્યો છે વાંસ ખરીદવાનો અને એ પણ સીધા આસામથી.

તેમના કહેવા પ્રમાણે, વાંસફોડાવાદી સ્થાનીક લાટીમાંથી વાંસ ખરીદે તો મોંધો પડે. પણ આસામથી ગાડી મંગાવે તો સસ્તો પડે. વળી અહીંયા લોકો આર્થિક સગવડ થાય એમ વાંસ લાવે.

તેઓ કહે, ‘મુ ટોપલીઓ એમની પાહેથી લઉ સુ ઈમ વોંસ ઈમન આલુ એ પણ સસ્તા ભાવે તો ઈમન ન મન બેયનો ઘણો ફાયદો થાય’

વિચાર ઉત્તમ છે. આ લોકોની નાનકડી મંડળી બનાવવાનો પણ વિચાર આવ્યો છે. ફુલાભાઈની લોનથી તરક્કી ઘણી થઈ છે. હા છાપરામાંથી પાક્કા ઘરમાં જવા માટે મોટો ધંધો કરવો પડશે એવું એ કહે છે.

આર્થિક સદ્ધરતા આવી તો ઘરમાં સોલાર લાઈટ આવી અને બાળકો નિશાળ જતા પણ થયા.

ફુલાભાઈને ભવિષ્ય સુંદર બને તેની શુભેચ્છા..

લખ્યું છે એ બધુયે એ વિડીયોમાં બોલ્યા છે. તેમની સાથેના ફોટો તેમની સ્થિતિ સમજવા ખાતર..

વીડિયો જોવા યુટ્યુબની લિંક પર જઈ શકો છો અને યુટ્યુબ ચેનલ સબ્સ્ક્રાઇબ કરવા વિન્નતી

‘#vssm #mittalpatel #મિતલપટેલ #વિચરતા #વિમુક્ત #ગુજરાત #મીર #બનાસકાંઠા #Nomadic #Denotified #gujarat #mir #banaskantha #ngo #social #mir #family #nomad

LivelihoodJanuary 25, 2020

Hexagenerian Premabapa learns Financial Planning and Banking withthe help of VSSM…

Premabapa talking to Mittal Patel

“Ben, the money has been deposited in the account. Kindly check.”

“Ok Bapa. What the amount you have deposited?”

“I have deposited.”

“Bapa?”

Amiben, Chayaben would continue to shout on phone, their tone remaining high for a very long time but the response would be none as Bapa is a little hearing challenged. It is his job to inform and he is relieved with the fact that he just did that. Many a time he hangs up the phone immediately after informing us in one brief sentence. Premabapa, at the age of 65 is far from his retirement years. Along with his wife he trades stuff and wanders around Saurashtra. The items they sell aren’t fixed and change as per season and demand.

“Our work does not help us earn much, Ben!!” he would often tell me about the business he did with limited financial resources he had on hand.

Premabapa took a loan of Rs. 20000/- from VSSM and invested the money in his business. The couple didn’t have to worry about paying the interest. The income from business grew and they took another loan of Rs. 40,000. Currently they sell plastic chairs in Kodinar, Wankaner, Gondal and wherever market takes them.

The need to do this story about Premabapa is not to tell you all about how well his business is doing now but to brief you about his understanding of the program and his commitment towards repaying the loan. Premabapa is required to pay his EMI between 25th to 30th of every month. To be able to do that he is required to visit the bank and deposit the amount. A very challenging preposition. We were required to compel him to make this a monthly affair. Every month he requests someone to help him with depositing the money in VSSM’s loan account. After the payment the copy/image of the receipt needs to be sent to Amiben or Chayaben. Since he does not own a smart phone that too was an issue. So every time he steps out of the bank after depositing the amount Premabapa searches for a considerate individual. He would grab him, give him the number and request him to take a picture of the receipt and whatsapp it to us. After which he would call us “I have deposited the money and sent you the receipt,” and hang up immediately.

Premabapa’s instalment amount always reaches us on 25th of every month. If 25th is a public holiday or weekend he would deposit it on 24th but never 26th. “Your trust in me is of utmost importance. I cannot afford to lose that. Who will hold my hand if I fumble, who will lend money to people like us?” Premabapa was once robbed of Rs. 10,000/-. He was on his way to the bank to pay the instalment while a pickpocket robbed him of all his money. For two days the couple did not eat. He had called us to inform about the episode and request for two days extension. Ten thousand is a very big amount for individuals like Premabapa.

“Don’t worry if you cannot pay this month,” we had comforted him. Nonetheless he paid the instalment within two days. “We have to stand by our words,” he always says.

The hard work he puts in is tremendous. That is the reason the couple has managed to save Rs. 50,000/-.

How can we not adore such humble and truthful human like Premabapa.

Our Kanubhai and Chayaben, have managed to teach him financial literacy well. The understanding with which these two work is beyond comprehension. One can dedicate an entire chapter on their struggles.

Nitin managed to capture Premabapa in camera while he was talking to us. Thank you Nitin.

‘બેન ખાતામાં પૈસા નાખી દીધા સે તમે જોઈ લેજો’

‘હા બાપા કેટલા પૈસા નાખ્યા?’

‘મે નાખી દીધા’

‘બાપા??’

અમીબેન, છાયાબહેન ગમે એટલી ફોન પર રાડો નાખે પણ બાપાના કાનપુરમાં હડતાલ એટલે સામેથી કોઈ પ્રતિભાવ મળે નહીં પણ બાપાને હાશકારો પોતાનો સંદેશો એમણે કહી દીઘાનો.

ઘણીવાર તો મે પૈસા નાખી દીધા કહીને પાધરો ફોન મૂકે દે.

આવા પ્રેમાબાપાની ઉંમર લગભગ પાંસઠ થી સીત્તેરની વચ્ચે. સરકારી નોકરીમાં તો સાહીઠે માણસ નિવૃત થઈ જાય પણ આ ગરીબ માણસોને નિવૃતિ લેવાનું પોષાય નહીં. પતિ – પત્ની બેય સીઝનલ ધંધો કરે અને એ માટે સૌરાષ્ટ્રમાં ભ્રમણ કરે.

પાસે ઝાઝી મૂડી નહોતી એટલે વ્યાજવા પૈસા લઈને ધંધો કરતા પણ એમાં કાંઈ બરકત નો થાય બેન એવું કહેતા પ્રેમાબાપાએ #VSSM માંથી વીસ હજારની લોન લીધી અને ધંધામાં એ પૈસા નાખ્યા. વ્યાજ આપવાની માથાકૂટ નીકળી ગઈ એટલે ધંધામાં સારી આવક થઈ પછી પાછા ચાલીસ હજાર લીધા. હાલે એ પ્લાસ્ટીકની ખુરશીઓ વેચવા કોડિનાર, વાંકાનેર, ગોંડલ ટૂંકમાં જ્યાં કામ જડે ત્યાં પહોંચી જાય.

ધંધો વધ્યો ને આવકેય વધી પણ એ બધાય કરતા મહત્વની વાત પ્રેમાબાપાની લોન બાબતે સમજણની.

લોન ભરવાનું એમણે પચીસ થી ત્રીસની વચ્ચે કરવાનું. વળી જાતે જઈને બેંકમાં ભરવાનું. બહુ મશ્કેલ હતું. પાકા ઘડે કાંઠા ના ચડે એવું એમને એ વખતે લાગેલું પણ જરા મીઠી જબરજસ્તી કરી એટલે બેંકમાં જવાનું એમણે કર્યું.

કોઈને વિનંતી કરે અને સંસ્થાની #લોનની પાસબુકમાં આપેલા એકાઉન્ટમાં એ પૈસા ભરાવે. પૈસા ભરાયાની બેંકમાંથી મળતી પહોંચ અમદાવાદ અમીબેનને અને રાજકોટમાં છાયાબહેનને મોકલવાની. પણ પાસે એન્રોઈડ ફોન નહીં. શું કરવું?

બેંકમાંથી બહાર નીકળી ચાની કીટલીએ જાય ત્યાં થોડું નિરીક્ષણ કરે અને કોઈ ભલો માણસ જણાય કે તુરત આ પહોંચ આ બે નંબર માથે વોટસઅપ કરી આપોને એવી વિનતી કરી, માંડીને વાત કરે અને પળવારમાં પહોંચ અમને પહોંચી જાય.

પછી ફોન કરીને કહી દેવાનું ‘પૈસા નાખી દીધા બેન તમને મળી ગ્યા? પોંચ પણ મેકલી દીધી…’

પ્રેમાબાપાને હમણાં રાજકોટ જવાનું થયું ત્યારે મળવાનું થયું. પચીસ તારીખે તેમના લોનના પૈસા અચૂક આવી જ જાય. ક્યાંક પચીસમીએ રજા આવે તો ચોવીસમીએ ભરી દે. પણ પચીસની છવ્વીસ થાય નહીં.

પ્રેમાબાપા આ અંગે કહે, ‘મારે ભરોષો જાળવવો જોવે નકર તમે ફરી હાથ ના ઝાલો અને અમારા જેવાને આવા પૈસા ધીરે કોણ ?’

આવા પ્રેમાબાપા એક વખત દસ હજાર ખીસ્સામાં લઈને હપ્તો ભરવા નિકળ્યા અને બસમાં એમનું ખીસ્સુ કપાઈ ગયું. પતિ- પત્નીએ બે દિવસ ખાધુ નહીં. એ વખતે ફોન કરીને એમણે સમગ્ર ઘટના કહી બે દિવસની મોહલત હપ્તો ભરવા માંગેલી.

પણ દસ હજાર બહુ મોટી મૂડી હતી.અમે કહ્યું, ‘આ મહિને નહીં ભરાય તો ચાલશે ચિંતા ના કરો બાપા.’ પણ એમણે બે દિવસ પછી પૈસા ભરી જ દીધા..

‘જીભાનનું પાક્કુ રહેવું પડે..’ એવું પ્રેમાબાપા કહે,

પ્રેમાબાપાએ ધંધા કરીને લગભગ પચાસ હજાર જેવી #જમાપૂંજી ભેગી કરી છે.

આવા પ્રેમાબાપા પર વહાલ કેમ ન આવે?

જો કે પ્રેમાબાપાને આ ઉંમરે વાટકી વ્યવહાર કેમ સાચવવો એ ભણાવવાનું અમારા કાર્યકર છાયાબહેન અને કનુભાઈએ બરાબર કર્યું. આ બેય કાર્યકરોની સમજણને પણ દાદ દેવી પડે એવી છે. તેમના સંઘર્ષની પણ કથા લખાય એમ છે…

પ્રેમાબાપા પોતાની વાત કરતા હતા તે વેળા નિતીને કેમેરામાં સરસ કંડારી.. થેક્યુ નિતીન

#MitalPatel #nomadic #denotified #ભરથરી #ભજન #વિચરતી #વિમુક્ત #સંગીત #gujarat #ગુજરાત #tradition

#culture #કલાકાર #community #patan #vssm #social #ngo #helpnomadic #people #video

At last, the nomads of Bagasara village will have their own nest to fly into…

And the Dafer too shall have a home now!!

‘A stitch in time saves nine!!’

Husainbhai’s efforts to revive the crumbling and dying villages are worth applauding…

Thank you Mr. President…I feel proud to be an Indian.

Mission Antyodaya by Shri K Rajesh, Surendranagar District Collector…

Letter From Gujarat Chief Minister shri Vijat Rupani

Vada Village Join Hand With VSSM for Protection Of Its Sources

Kudos to commendable entrepreneurial skill of Fulabhai Vansfoda

Hexagenerian Premabapa learns Financial Planning and Banking withthe help of VSSM…

don’t miss latest updates

info

Our Work