Year: 2023

News article about penalty to Gujarat Government

Gujarat Government penalised ?

For inappropriate arrangement of underground.water management systems, the Central Ground Water Authority has levied a penalty of Rs 12.32 crores on Gujarat Government. Was it because the government did not follow the rules in a disciplined manner ? It can also mean that Gujarat Government is solely responsible for the underground water mismanagement. No doubt it is the duty of the government to lay down strict rules for the usage of underground water. At the same time what are the duties of people at large?

Instead of greed for 3 harvests , farmers will have to settle for 2 harvests.

Government will have to take greater care in equitable distribution & supply of water.

The dams have been built on Narmada &  Gharoi reservoirs. Further a network of canals & pipelines have been created to store water in small lakes. However, in this arrangement we are still lacking as the water is not always available in these small lakes.

In the report by Ground Water Resources India , a central government agency, it is mentioned that Banaskantha, Patan & Mehsana Districts have made indiscriminate use of underground water. The situation has turned precarious. The Government is worried. Through various schemes like “Sujalam & Sufalam” it is attempting to raise the levels of underground water. It is important to have a social audit done to ensure that rules are followed properly. The water as a resource is so valuable that we cannot afford to waste a single drop of water.

Alongwith the government, people also have to be worried. Government will not be able to do everything. We are very much aware of our rights. We force the government to enforce our rights but when it comes to our duties we remain ignorant. It is important that we are conscious of our duties. This is not an issue for debate. It is an issue which is most closely connected to our existence & well being. When we go to a place where there is no water, we realise its importance. To retain the prosperity that we got because of borewells, we will have to constantly remind ourselves of our role irrespective of whether the government thinks about it or not. After reading the news of the Government being penalised, we at VSSM have become more resolved of our role in water management. What will you resolve ?? 

ગુજરાત સરકારને દંડ?

ભૂગર્ભજળના અયોગ્ય વ્યવસ્થાપનને લઈને સેન્ટ્રલ ગ્રાઉન્ડ વોટર ઓથોરેટીએ ગુજરાત સરકારેને 12.32 કરોડનો દંડ ફટકાર્યો. સરકાર નિતીમાં કડકાઈ ન દાખવી શકી એટલે આ દંડ?સવાલ આ પરિસ્થિતિ માટે ફક્ત સરકાર જ જવાબદાર એવો પણ થાય.

સરકારની ફરજ ભૂગર્ભજળને અમાપ રીતે ઉલેચવાની સામે કડક નિતીનિયમો બનાવવાની તો છે જ પણ સાથે સાથે પ્રજા તરીકે આપણી ફરજ શું? 

ક્યાંક ત્રણ પાકની લાલસાને મુકીને બે પાક લેવા પર આવવાનું આપણે કરવું પડશે. જ્યારે સરકાર પણ પાણીની યોગ્ય વહેંચણી કરવા ઘણી કોશીશ કરે છતાં ક્યાંક આ કોશીશમાં હજુ વધારો કરવાની પણ જરૃર.

નર્મદા, ધરોઈ વગેરે જળાશયો પર ડેમ બંધાયા અને તેમાંથી કેનાલો, પાઈપોનું જાળુ વિકસાવ્યું એ જાળામાંથી તળાવો, નાના જળાશયોમાં પાણી ભરાય તેવી વ્યવસ્થા ગોઠવી પણ સતત પાણી રહે તેવી નક્કર ગોઠવણીમાં આપણે હજુ ક્યાંક ઊણા..

કેન્દ્ર સરકારના ડાયનેમીક ગ્રાઉન્ડ વોટર રિસોર્સ ઈન્ડિયાના રીપોર્ટ મુજબ 2022માં બનાસકાંઠા, પાટણ અને મહેસાણા જિલ્લામાં સૌથી વધુ પાણી ઉલેચાયા.. સ્થિતિ વણસી છે. સરકાર ચિંતીત છે એટલે એ સુજલામ સુફલામ ને અન્ય કેટલીયે યોજનાઓ થકી ભૂગર્ભજળને ઉપર લાવવા મથે. પણ ક્યાંક સરકારી યોજનાઓથી થયેલા જળસંચયના કાર્યોનું સોસીયલ ઓડીટ થાય તે પણ જરૃરી. મૂળ કાર્યોની ગુણવત્તા સુધારવા માટે.. કારણ પાણીનું કાર્ય એવું છે કે એના માટે એક રૃપિયો ખોટો થાય એ આપણને કોઈને પોષાય એવું નથી. વળી સરકારની સાથે સાથે પ્રજા તરીકે આપણે પણ ચિંતા કરવા જેવું છે. બધુ જ સરકાર નહીં કરી શકે. પણ આપણે હકો બધા યાદ રાખીશું આપણી ફરજ યાદ રાખવાનું આપણે નથી કરતા. આ ફરજ યાદ રાખવી હવે જરૃરી છે.. 

આ વાદ વિવાદનો મુદ્દો નથી પણ જીવન સાથે સંકળાયેલો સૌથી મહત્વનો મુદ્દો છે. પાણી વગરના પ્રદેશમાં જઈશું તો ત્યાંની હાડમારી આપણને સમજાશે. જે સમૃદ્ધી બોરવેલના કારણે આવી એ સમુદ્ધીને ટકાવવા પાણી વિશે સરકાર વિચારે કે ન વિચારે આપણે- સમાજે વિચારવાનું કરવું પડશે…

સમાચાર વાંચીને એક સંકલ્પ વધારે સઘન રીતે આ કાર્યો કરવાનો અમે VSSM ટીમ કરીએ છીએ. 

તમે ક્યો સંકલ્પ કરશો?

#MittalPatel

VSSM were blessed with the opportunity to marry 2 daughters of Vadia

To wed or get engaged saves the daughters of this particular village from a life of hell. Here is an opportunity to contribute to the weddings of such daughters!

Vadia village of Banaskantha has been known for unpleasant reasons. It is not only the girls; parents are also educating their sons. As a result, many boys have graduated from college.

Getting their daughters married has become a custom now. Many families even dread the name Vadia. Hence they have relocated to other places. Two daughters belonging to such families recently got married. The economic condition of these families is deplorable; many tried to lure them into sending their daughters into prostitution (which was the traditional occupation of this village). But the families remained determined, “how can we call ourselves parents if we push our girls into a life of hell?” was their firm reply.

If parents of all of Vadia’s daughters could think like so, the conditions would improve only for the better.

Well, we were instrumental in getting the two daughters married. US-based respected Shri Rameshbhai Shah provided huge support to meet the expenses of the weddings. We are grateful to Shri Shah for the support he has provided.

VSSM’s team member Rameshbhai has pledged to make sure each daughter of Vadia is married; we pray for his pledge to come true. Ramesbhai worked tirelessly during this wedding.

We wish both these daughters happiness and prosperity in their lives.

દિકરીઓના લગ્નમાં નિમિત્ત બનવું એ તો લાહવો. પાછુ એવા ગામની દીકરીઓ કે જ્યાં લગ્ન કે સગાઈ એ દિકરીઓને નર્કાગારમાં જતી રોકે. 

બનાસકાંઠાનું વાડિયા. ત્યાંની શકલ હવે બદલાઈ રહી છે. પરિવારો દીકરીઓને સાથે સાથે છોકરાંઓને ભણાવી રહ્યા છે. કેટલાક દીકરાઓ ગ્રેજ્યુએટ પણ થયા.

દીકરીઓના લગ્નોની જાણે હવે પરંપરા બની ગઈ. ઘણા પરિવારોને તો વાડિયા નામથી પણ છોછ છે એટલે ગામ છોડી દીધું છે. આવા જ પરિવારોની બે દિકરીઓના લગ્ન હમણાં થયા. આર્થિક સ્થિતિ પરિવારની નબળી. મજૂરી કરીને નભે. લાલચો ઢગલો. દીકરી દેહવ્યાપાર કરે એમાં આપણે ક્યાં મેણું હોય એવું લોકો કહે. પણ આ પરિવારોએ કહ્યું દીકરી તો સાસરે શોભે. એને જાતે કરીને નર્કમાં ધકેલવાનું અમે કરીએ તો મા-બાપ શેના?

બસ આટલી વાત વાડિયાના દરેક મા-બાપ સમજી જાય તો સ્થિતિ બદલાઈ જાય..

ખેર આ દિકરીઓના લગ્નમાં અમે નિમિત્ત બન્યા. અમેરિકામાં રહેતા આદરણીય રમેશભાઈ શાહે આ બે દિકરીઓના લગ્ન ખર્ચમાં ઘણી મોટી મદદ કરી. તેમનો ઘણો આભાર.

અમારા કાર્યકર રમેશભાઈ ખડેપગે રહ્યા. તેમની નેમ ગામની દરેક દિકરી પરણે તેવી.. તેમની આ ભાવનાને પણ પ્રણામ.

બાકી બેય દિકરીઓ સુખી થાય તેવી શુભભાવના…

#miitalpatel #vssm #prostitution #savelife #marrige

VSSM Coordinator Rameshbhai attends wedding ceremony

VSSM coordinator with Groom bride and other family  members

US-based respected Shri Rameshbhai Shah provided huge support to meet the expenses of the weddings

Mittal Patel visits Jenaal tree plantation site

“We want to plant and raise trees at our village’s crematorium; Ben will you please help us achieve that?” the Sarpanch of Jenaal village had called up in April 2022 with this request.

“We receive numerous such requests, but when it comes to walk the talk, most of them fall short of expectations. We appoint a Vriksh Mitra, but the community must also monitor and put in continuous efforts. If that does not happen, all our efforts fail.”

“Ben, you, please come and meet us; we will never give you a chance to complain.”

There was a sense of truth in his request; we decided to go and visit the crematorium. The entire area was filled with gando baval, but the Sarpanch assured us of getting it all cleaned. They also brought a water connection to the crematorium. Once the crematorium grounds were cleared by the community and the water connection was in place, we dug pits and planted 8200 trees appointed a Vriksh Mitra.

The Vriksh Mitra performed his responsibility well, but the Sarpanch would visit the plantation site every morning, spend 2-3 hours daily, and work wherever additional efforts were required.

I was recently in Jenaal where we met with community elders,  a request to elders to serve the trees was accepted unanimously.

We want thousands of birds to come and perch on these trees, if the birds begin to stay here our village will be a happy place. 

If all village leaders had the understanding Jenaal’s Sarpanch showcased, the entire region would have become green in no time.

The support to create this wilderness came through our dear Nanditabahen Parekh to create Shakuntala-Bhanu Van in memory of respected Lt. Bhanubahen and Shakuntalabahen. We are sure the souls of Bhanubahen and Shakuntalabahen would happily watch the birds, insects, and other lives that have made the forest their home.

We are grateful to Nanditaben for this beautiful homage to her elders.

‘અમારા ગામના સ્મશાનમાં વૃક્ષો વાવી ઉછેરવા છે બેન તમે મદદ કરશો?’

જેનાલગામના સરપંચે 2022ના એપ્રિલ મહિનામાં ફોન પર આ વાત કહી. એ વખતે મે એમને, ‘વાતો ઘણા લોકો કરે પણ ખરા અર્થમાં વાવી ઉછેરવામાં સતત દેખરેખ કરવાની આવે ત્યારે ઘણાને પાછા પડતા જોયા છે. પછી નુકશાન ઘણું થાય. અમે વૃક્ષમિત્ર રાખીએ પણ ગામની દેખરેખ સતત જોઈએ એ નહોય તો બધુ નકામુ પડે.’

‘બેન એક ફેરા તમે આવો તમને કહેવાપણું હું નહીં રાખુ..’

સરપંચ શ્રીની વાતમાં સચ્ચાઈનો રણકો હતો. એટલે સ્મશાન જોવા જવાનું નકકી કર્યું. આખુ સ્મશાન ગાંડા બાવળથી ભેરલું. ગાંડા બાવળની સફાઈ અમે કરાવી લઈશું એવું સરપંચ શ્રીએ કહ્યું ને એ પછી સફાઈ કરાવી. પંચાયતના બોરવેલમાંથી પાણીની લાઈન પણ સ્મશાનમાં આપી દીધી. 

એ પછી અમે ખાડા કરી 8200 વૃક્ષો વાવ્યા ને વૃક્ષમિત્ર નીમણૂક કરી. 

વૃક્ષમિત્ર તો બરાબર ધ્યાન રાખે. પણ સરપંચ પોતે સવારના પહોરમાં સ્મશાનમાં પહોંચે. લગભગ બે થી ત્રણ કલાલ એ ઓછામાં ઓછા ત્યાં આપે. પોતે પણ જ્યાં મહેનત કરવી પડે ત્યાં લાગે. 

હમણાં જેનાલ જવાનું થયું એ વખતે ગામના વડીલો સાથે સ્મશાનમાં જ બેઠક થઈ. એ વખતે ગામના વડિલોને હવે ઝાડખાની સેવા કરવા સમય આપોની વાત કરીને સૌએ એક સૂરે એ વધાવી લીધી.  

સરપંચ કહે, ‘અમારા ગામના સ્મશાનમાં હજારો પક્ષીઓ આશરા માટે આવવા જોઈએ. જો પંખીઓ સુખેથી અહીંયા રહેતા થઈ જશે તો અમારુ ગામ સુખી થઈ જશે..’

કેવી ઉત્તમ સમજણ.. દરેકગામ જેનાલ જેવા થઈ જાય તો આખો પંથક હરિયાળો થઈ જાય.

આ કાર્ય માટે મુંબઈમાં રહેતા અમારા પ્રિયસ્વજન નંદીતાબહેન પારેખ થકી અમારા આદરણીય સ્વ. ભાનુબહેન અને શંકુતલાબહેનની યાદમાં શંકુતલા ભાનુ ગ્રામવન બન્યું.. ભાનુબહેન અને શંકુલતાબેનનો આત્મા જેનાલમાં ઉછરી રહેલા જંગલમાં નિવાસ કરનાર જીવોને જોઈને જરૃર રાજી થશે..

આવું સુંદર તર્પણ આપવાનું નક્કી કરનાર પ્રિય નંદીતાબેનનો આભાર… 

#MittalPatel #vssm #TreePlantation #vruksh #treecare #tree_plantation #bnaskantha #NorthGujarat

Mittal Patel discusses tree plantation with villagers

Jenaal tree plantation site

Mittal Patel discusses tree plantation with Sarpanch and  community elders

Jenaal tree plantation is supported by our well-wisher Smt. Nanditabahen Parekh to create Shakuntala-Bhanu Van in memory of respected Lt. Bhanubahen and Shakuntalabahen

Mittal Patel with Sarpanch, community elders, Vriksh Mitra  and other villagers at Jenaal tree plantation site

VSSM planted 8200 plants in Jenaal Cremetorium

Mittal Patel with others discusses tree plantation

Mittal Patel meets Nomadic Women

As Hellen Keller said, “Alone we can do so little, but together we can do so much” same is valid with the collective strength of individuals of nomadic communities. Alone they are not equipped to tackle the challenges poverty and deprivation pose, but together, they can move mountains. The Saraniya women living in Narol have moved toward forming a collective.

The traditional occupation of the Saraniya men is to sharpen knives and tools. However, the profession has become obsolete and doesn’t earn them much. As a result, many of them have moved to another occupation.

The Saraniya women from Ahmebdabad’s Narol collect trash; early morning, with trash collecting bags on their shoulders, they set out to pick up plastic and other waste littered on the roadsides. It is a work they have learned over the years.

Collecting and lugging trash on shoulders is challenging and has its limitations. “If you loan us some money, we can buy a paddle rickshaw and cover a wider area and collect and lug more trash,” they proposed.

VSSM wants these women to become financially independent; beginning this year, we are in the process of bringing women together as collectives so that together they can start small ventures, work to resolve their issues, and we can provide the required support.

The women in Narol requested us to help them form a group and provide a paddle rickshaw to women members of the group. It was apparent we were to support such foresightedness. Some parents from the settlement also came up with the request to take their children to our hostel; in fact, some enthusiastic children brought their parents to our meeting place, “Didi, this is my mother; tell her to enroll me in your hostel!”

It has been years since I was in this settlement, yet people eagerly awaited my arrival.

Madhuben, our team member coordinating the activities in this settlement, is a dynamic lady. It can be exhausting to work with these groups, but Madhuben is patient with them, and even before these women do, she begins to dream on their behalf! It is an honor to have team members like Madhuben.

The Narol settlement needs many interventions, and we shall continue pushing efforts here; the families also need a good pucca home to lead a better quality of life.

I am grateful to respected Shri Pratulbhai Shroff (Dr. K. R. Shroff Foundation) for supporting our Human Rights endeavors; the funds help us reach our families and pull them out of this circle of poverty.

એકલો વ્યક્તિ એની મર્યાદામાં નિયત ધ્યેય સુધી પહોંચી શકે પણ જ્યારે એ જૂથ કે સંગઠનનો હિસ્સો બની જાય અને આ સંગઠનની દિશા નક્કી થઈ જાય તો પછી તો પુછવુ જ શું?

નારોલમાં રહેતા અમારા સરાણિયા બહેનોએ પણ સંગઠનની દિશામાં ડગ માંડ્યા.

આમ તો સરાણિયા પુરુષો  છરી -ચપ્પુની ધાર કાઢવાનું કામ કરે. એ એમનો પરંપરાગત વ્યવસાય. જો કે હવે એ વ્યવસાયમાં ઝાઝુ મળતર નથી એટલે ઘણાએ વ્યવસાય બદલ્યા પણ ખરા.

પણ નારોલ એટલે કે અમદાવાદ શહેરમાં રહેવાના કારણે આ સમુદાયની બહેનો ભંગાર, પ્લાસ્ટીક ભેગુ કરવાનું ઘણા વખતથી શીખી અને એ કામ એ કરે. એ માટે વહેલી સવારે એ ખભે કોથળો લઈને નીકળી પડે. 

ખભા પર ભંગાર વીણવાનું કામ કરતી આ બહેનોની જીંદગી બહુ હાડમારીવાળી. એમણે કહ્યું, લોનની સગવડ થાય તો અમે પેડલ રીક્ષા લઈએ તો પગે ચાલવાનું ઓછુ થાય ને ઘણો ભંગાર ભેગો કરી શકીએ.

અમારે તો આ બધાને બે પાંદડે કરવા જ છે. વળી આ વર્ષથી બહેનોના સંગઠન બનાવવું પણ અમે કરી રહ્યા છીએ. જેથી બહેનો એક જૂથમાં નાના મોટા વ્યવસાય કરતી થાય. તેમના પ્રશ્નોના સમાધાન પણ કરતી થાય ને અમે એમને ટેકો પણ કરી શકીએ.

નારોલમાં પણ બહેનોએ પોતાના જૂથો બનાવવા અમને નિમંત્રણ આપ્યું. ને જે બહેન જૂથ સાથે સંકળાય એને પેડલ રીક્ષા માટે લોન આપવા પણ એમણે વિનંતી કરી. આવી સરસ સમજણવાળી બહેનો હોય તો અમારે તો કામ કરવાનું જ હોય. એટલે લોન આપવાનું તો કરીશું જ.. સાથે વસાહતમાંથી પંદર વીસ બાળકો અમારી હોસ્ટેલમાં ભણવા મૂકવાનું પણ કેટલાક વાલીઓએ કહ્યું. જો કે વાલીઓ કહે તે પહેલા બાળકો એમના વાલીઓને અમારા સભા સ્થળે લઈ આવ્યા અને કહ્યું, દીદી આ મારી મા એને કહ્યો મને હોસ્ટેલમાં મુકે. મજાના ટબુ઼ડિયા..

ઘણા વર્ષે આ વસાહતમાં ગઈ પણ કાગડોળે સૌ રાહ જોતા હતા.

અમારા કાર્યકર મધુબહેન એકદમ બહાદુર બહેન. આ પરિવારો સાથે બેઠક એમાંય બહેનો સાથે કરીએ તો ગળાની દશા બેસી જાય. મૂળ બહેનોને બહુ બધુ બોલી લેવું હોય ને એટલે. આવામાં મધુબહેન ધીરજથી બધાને સમજાવે.. એમની આંખો આ બહેનો આગળ વધે તે સ્વપ્ન આ બહેનો જુએ એ પહેલા જોવા માંડે..

આવા કાર્યકર અમારી સાથે હોવાનું ગર્વ છે… 

નારોલની આ વસાહતમાં ઘણું કામ કરવાનું છે ને એ કરીશું.. ઘરના પણ પ્રશ્નો છે એ બધુયે ઉકેલીશું. આદરણીય પ્રતુલભાઈ શ્રોફ (ડો.કે.આર.શ્રોફ ફાઉન્ડેશન) નો આભાર માનુ છું. એમણે આ પરિવારોના માનવ અધિકારના કાર્યો માટે અમને મદદ કરી.

#MittalPatel #vssm #womenempoweringwomen #womenentrepreneurs #women #education #educationmatters

Nomadic women of Narol settlement meets Mittal Patel

Mittal Patel discusess with nomadic women to resolve  their issues

Mittal Patel meets nomadic women to resolve their issues

Mittal Patel with nomadic children

Nomadic settlement meets Mittal Patel to provide them  required support