Mittal Patel meets Jethi Ma

“If God asked to grant you one wish, what would it be?” I asked Jethi Ma.

“I would seek his forgiveness. I would tell him that you did give me this life but I have not been able to be true to it. I haven’t fed anyone or donated even a fistful of food. Please forgive me!

Jethi Ma’s honest expression evoked respect for her.

A resident of Surendranagar’s Dudhrej, Jethi Ma has no one to look after her, she survives on ration and elderly pension she receives from the government. However, the ration and the pension aren’t enough to sustain her through the month hence, she is required to beg. After VSSM learnt about her condition we began sending her a monthly ratiion kit.

I was in Surendranagar recently and decided to meet Jethi Ma, she gave me a warm welcome into her shanty.

“Is the ration enough, Jethi Ma?”

“No, I am just left with chana dal.”

“We provide ration kits to 200 elderly, no one has ever complained of the ration being insufficient. How come  ration in your kit finishes within 15 days?”

Jethi Ma promptly replies, “No, this doesn’t happen every month. This year my brother is here….”

This explained who was the one sleeping on a charpoy under the acacia tree near Jethi Ma’s house.

“He is mentally challenged and loiters around a park in Surendranagar.  I have brought him home for few days  as he has been unwell for a while.

Jethi Ma must be 80 years old, her fingers bending inwards, two of her toes have withered away and yet she has brought her brother home to look after. She won my heart and respect.

Jethi Ma had no place to call home, consequent to our appeal a flat was allotted to her, but the flat was on the 4th floor. “I am 80, how can I climb 4 stories every day? Can you please ask them to shift me to ground floor?”

“I will put a to the government,” I assurance brought her some relief.

I inquired why was she single, why didn’t she marry?

“I was married, but my husband abusive. I did not want to remarry.  I have considered God as my lord as he is the one who looks after all of us. I have spent my life taking care of my parents, I became their Shravan. I took them to Haridwar for pilgrimage. I also performed their last rites.”

Jethi MA came across as a very progressive and wise  individual.

“I am sure God will immediately forgive you Jethi Ma, you have a gathered a lot of good karma.” I tell her.

Jethi Ma smiled but she also talked about a lot of things that were unnerving, narrative that teared me a few times.

After spending substantial  time with Jethi Ma we took her leave. I asked Harshad to  bring her one more ration kit.

Harshad has been excellent with his responsibility of taking care of the elders of Surendranagar. He was prompt on delivering  the ration kit on the next day.

We are grateful to our friends and well-wishers who enable us provide care to destitute elders like Jethi Ma.

‘ભગવાન કે જેઠીમાં તમને શું જોઈએ? તો તમે શું માંગો?’

‘હું ભગવાનની માફી માંગુ. એને કહું કે આ મનખો તે આપ્યો પણ મારાથી કોઈ દાન ધરમ નથી થયું. મેં કોઈને એક મુઠ્ઠી ધાનેય નથી આપ્યું તે મારો ગુનો માફ કરજો..’

જેઠીમાના મોંઢે આ શબ્દો સાંભળી તેમને વંદન થઈ જ જાય. 

સુરેન્દ્રનગરના દૂધરેજમાં રહેતા જેઠીમાની ચાકરી કરવાવાળુ કોઈ નહીં. રેશનકાર્ડ પર મળતા અનાજ ને વૃદ્ધ પેન્શન પર એ નભે. પણ એમાં કાંઈ પુરુ ન થાય તે ભીખ માંગી આવે. 

અમને સ્થિતિનો ખ્યાલ આવ્યો ને અમે દર મહિને રાશન આપવાનું શરૃ કર્યું.હમણાં સુરેન્દ્રનગર જવાનું થયું તે જેઠીમાને મળવા ખાસ ગઈ. એમણે મીઠો આવકાર આપી પોતાના છાપરાંમાં બેસાડ્યા. 

‘જેઠી મા રાશન ચાલી જાય છે?’

‘ના જુઓન ખાલી ચણાની દાળ વધી છે એવું એમણે કહ્યું. અમે 200 માવતરોને રાશન આપીએ પણ ખુટ્યાની ફરિયાદ કોઈની નથી આવી. તમારુ આમ પંદર દિવસમાં ખતમ થઈ જાય…’

મારુ વાક્ય પૂર્ણ થાય એ પહેલાં જ એમણે કહ્યું, 

‘ના ના દર વખતે ખૂટતુ નથી. આતો મારો ભાઈ આવ્યો છે ને એટલે…’ હવે જેઠીમાના છાપરાં બહાર બાવળની નીચે ચાદર પાથરી માથે ઓઢીને સૂતેલું કોણ એ પ્રશ્નનો જવાબ મળ્યો. 

જેઠી મા કહે, ‘એનું મગજ નહીં. સુનગર બગીચામાં એ પડ્યો રેતો પણ હમણાં એ બિમાર ઘણો થ્યો એટલે એને અહીંયા લઈ આવી’

જેઠી માની ઉંમર 80 આસપાસ હશે હાથની આંગળીઓ વળી ગઈ છે. પગની બે આંગળીઓ ખરી પડી છે આવા જેઠી મા ભાઈની ચાકરી કરે…

સાંભળીને એમના પ્રત્યે માન થયું.. 

જેઠી મા પાસે રહેવા પોતાની જગ્યા નહીં તે અમે રજૂઆત કરેલી ને એમને ફ્લેટમાં ઘર મળ્યું. પણ ઘર ચોથા માળે મળ્યું તે મને કહે, ‘મુ એંસી વરસે આ ચડ ઉતર ચમની કરુ… તે નીચે ફ્લેટ મળે એવું કરાઈ આપો ન….’

મે સરકારમાં લખીશ એવું કહ્યું, સાંભળીને એમના જીવને રાહત થઈ… 

જેઠીમા એકલા જ હતા એમણે લગ્ન કેમ ન કર્યા તે પ્રશ્ન મે એમને પુછ્યો જવાબમાં એમણે કહ્યું, 

‘લગન તો કર્યાતા પણ ધણી ખરાબ નીકળ્યો. બીજા લગ્ન કરવાનું મન ના થયું. આમ જુઓ તો આપણા બધાનો ધણી ઉપરવાળો. તે મે એને ધણી માન્યો… અને મનખો મારા મા-બાપની સેવામાં કાઢ્યો. હું એમની શ્રવણ બની… એમને હરદ્વારની જાત્રા કરાવી. એ મર્યા તો મે એમને દાગ પણ દીધો.. ‘

જેઠી માની સમજણ આધ્યાત્મની દૃષ્ટિએ ઊંચી હતી પણ એ પ્રગતિશીલ પણ જણાયા. મે એમને કહ્યું, જેઠી મા ભગવાનની તમે માફી માંગશો તો ભગવાન તુરત માફ કરી દેશે કેમ કે તમે ભાથુ ઘણું ભેગું કર્યું છે… 

સાંભળીને એ હસ્યા. પણ જેઠીમાએ ઘણી વાતો કહી જે સાંભળીને રૃવાડા ઊભા થઈ જાય તો વચમાં આંખો પણ ભીની થઈ જાય..

ઘણું બેઠા પછી અમે નીકળ્યા ને અમારા હર્ષદને બીજી એક રાશનકીટ આપી દેવા કહ્યું. હર્ષદ થકી જ સુરેન્દ્રનગરમાં આવા પરિવારો ધ્યાનમાં આવે.. એ પણ આ માવતરોનું બરાબર ધ્યાન રાખે. તે બીજા દિવસે જઈને એ કીટ આપી પણ આવ્યો…

જેઠી મા જેવા માવતરોને સાચવવા મદદ કરનાર સૌ પ્રિયજનનો આભાર.. 

#MittalPatel #vssm

Jethi Ma’s mentally challenged brother stays with her

The current living condition of Jethi Ma

VSSM’s coordinator Harshad ensures that Jethi Ma recives her monthly ration kit

 

 

Mittal Patel with Vruksh Mitra Chandubhai and his wife at Surana tree plantation site

We planted 4500 trees at Surana’s crematorium. Henceforth, I will not mention ‘with the pledge to raise’ because planting and raising are woven together; it cannot be any other way.

Chandubhai has been appointed as the Vriksha Mitra. I wouldn’t be exaggerating if I said both Chandu and his wife toil through the day to ensure that the trees are well looked after. Whenever we are in the area and go to meet the trees,  Chandu would be found quietly working with them, replaying only to the questions asked. 

We are raising trees at 52 sites and I have visited all of them after the monsoon. I was required to tell the Vriksha Mitra at all the sites to keep the sites clean but not to Chandubhai. He had already ensured the sites he maintained were clean. The two sites he nurtures aren’t compact. The crematorium has 3000 trees growing while the school site has 1500 trees. Of course, Chandu has the support of the villagers.

The trees at both these sites are being raised with support from Rosy Blue Diamonds (Pvt) Ltd.

This year we have decided to raise 1.5 lac trees but managed only 1.3 lac trees. Next year we plan to increase the number to 3.5 lac trees. We hope the village leadership are prepared to spare land in their villages and facilitate such woodlands. Their participation and contribution will also ensure we succeed in establishing more ‘Tree-Temples’

સુરાણાગામના સ્મશાનમાં અને ગામની નિશાળામાં અમે 4500 વૃક્ષો વાવ્યા. હવે ઉછેરવાના સંકલ્પ સાથે એવું નહીં લખું.. ઉછેરવાનું તો એની સાથે વણાયેલું જ છે. 

આ વૃક્ષોને સાચવવા અમે વૃક્ષમિત્ર તરીકે ભાઈ ચંદુને રાખ્યો. તેની પત્ની અને તે રીતસર કાળી મજૂરી કરે એમ કહેવું કાંઈ ખોટું નથી.

જ્યારે પણ વૃક્ષોને મળવા જવું ત્યારે ચંદુ સ્મશાનમાં કામ કરતો જ હોય એય ચુપચાપ. પુછુ એટલાનો જ જવાબ આપે. 

અમે કુલ 52 સાઈટ પર વૃક્ષો ઉછેરી રહ્યા છીએ.. ચોમાસા પછી આ બધી સાઈટની મુલાકાતે ગઈ તે બધી સાઈટ પર સફાઈ કરવા વૃક્ષમિત્રોને કહેવું પડ્યું. પણ સુરાણામાં ચંદુને આ બાબતે કોઈ જ ટકોર કરવી ન પડી. એણે પોતાની રીતે સફાઈ શરૃ કરી દીધેલી. વળી સ્મશાનની સાઈટ કાંઈ નાની નહીં એમાં ત્રણ હજાર વૃક્ષો ઉછરે…ને નિશાળામાં 1500..

ચંદુને ગામનો સહકાર તો હોય જ…

VSSM ને આ બેય સાઈટમાં વૃક્ષો ઉછેરવા મદદ કરી. રોઝી બ્લુ ડાયમન્ડસ (ઈન્ડિયા) પ્રા.લી. 

આ વર્ષે 1.5 લાખ વૃક્ષો ઉછેરવાનો નિર્ધાર હતો પણ 1.30 સુધી જ અમે પહોંચી શક્યા.. આવતા વર્ષે 3.5 લાખ ઉછેરવાનો સંકલ્પ છે એ માટે ગામો સજ્જ થાય ને પોતાની ગામની જગ્યાઓ આપે. સાથે ભાગીદારી નોંધાવવા તૈયારી પણ દાખવે તો જ વધારે વૃક્ષમંદિરો સ્થાપી શકીશું…

સુરાણામાં વૃક્ષમંદિરો ઊભા થાય તે માટે મદદ કરનાર ગ્રામજનો, વનવિભાગ અને રોઝી બ્લુનો ઘણો આભાર ને વિશેષ આભાર ચંદુને તેની પત્નીનો કે જે મન લગાવી વૃક્ષોનું જતન કરી રહ્યા છે… 

#MittalPatel #vssm #Surana

Surana tree plantation site

VSSM had plantet 4500 trees at Surana tree plantation site

Mittal Patel visited tree plantation site

The trees at both these sites are being raised with support from Rosy Blue Diamonds (Pvt) Ltd.

The Vruksh Mitra Chandubhai toil through the day to ensure  that the trees are well looked after

Mittal Patel visited tree plantation site

Mittal Patel meets Dhudhakaka and Soni Ma

 ‘Kaka, who looks after you? We ask because you do not have children?”

“This old woman begs and brings some food whenever she is in the village rest; I have government ration and pension to fall back on.”

“What when Soniba is unwell?”

“Nothing, we go hungry on such days!’

How can someone survive in such poor living conditions? The reply angsts me.  

Dhudakaka and Soni Ma reside in Kankrej’s Ratanpur. The couple does not have children, while Dhudakaka has been confined to bed for almost 30 years with a leg ailment. Soni Ma continues to take good care of Dhudakaka but now both, her eyesight and physical strength have weakened considerably. 

Their warm and loving relationship reminded me of Shri Suresh Dalal’s poem ‘ek dosi, dosa ne haji vahal kare che!’

“Whatever you can do!” Kaka responded to my question on how could we help them.

“We will send you a ration kit every month, manage medical and other expenses from your pension and let us know if you run short of money. 

Soni Ma responded in a meek ‘ok’, but her face revealed her happy heart. 

Currently, VSSM provides monthly ration to 195 destitute elderly through its Mavjat initiative. It is challenging to undertake such activity without the support of our well-wishers. We are thankful to all who have supported this endeavour. You may also choose to sponsor an elderly. Do call us on 9099936013 or 9099936019 if you wish to sponsor an elderly. 

‘કાકા સંતાનો નથી તો કોણ સાચવે?’

‘આ ડોશી ગામમાં જાય ને માંગી લાવે બાકી સરકારી રાશન ને પેન્શન મળે એનો ટેકો રે’

‘પણ સોનીમા બીમાર પડે ત્યારે’

‘ત્યારે શું પડ્યા રહેવાનું!’

સાંભળીને કમાકમા આવી ગયા આવી સ્થિતિમાં કોઈને જીવવું પડે એ વાત વિચારવી જ અઘરી..

મૂળ કાંકરેજના #રતનપુરામાં ધુળાકાકા ને સોનીમા રહે. નિસંતાન દંપતી. ધુળાકાકાએ તો ત્રીસ વર્ષથી ખાટલો પકડ્યો છે.. પગમાં જબરી તકલીફ થઈ છે તે ઘુળીમાં જ એમને સાચવે. આંખે બરાબર ભળાતુ નથી, શરીર થાક્યુ છે છતાં એ કાકાને સરસ સાચવે..

બેઉને જોઈને સુરેશ દલાલ લીખીત કમાલ કરે છે, એક ડોસી ડોસાને હજી વ્હાલ કરે છે..!  કવિતા યાદ આવી જાય.

એમને મળીને ઉઠતા અમે શું મદદ કરીએ એવું પુછ્યું તો એમણે કહ્યું, ‘તમને યોગ લાગે એ…’

અમે કહ્યું દર મહિને તમારા બેઉને ચાલે એટલું રાશન આપીશું. વૃદ્ધ પેન્શન મળે એમાંથી ચા પાણી દવાના ખર્ચ કાઢજો ને છતાં ખૂટે તો કહેજો…

ઘૂળી મા જવાબમાં સારુ એટલું જ બોલ્યા પણ એમના મોંઢા પર રાજીપો વર્તાતો હતો…

આવા #નિરાધાર માવતરોને દર મહિને રાશન આપવાનું અમે કરી રહ્યા છીએ.. આવા માવતરોને દત્તક લેવાનું પણ કરી શકાય… હાલ તો 195 માવતરોને સાચવવાનું કરી રહ્યા છીએ..

પણ આ કાર્ય સમાજના સહયોગ વગર શક્ય નથી. મદદ કરનાર સૌ પ્રિયજનોનો આભાર ને આપની આસપાસ રહેતા કોઈ આવા માવતરોને દત્તક લેવાની ખેવાના રાખે તો 9099936013 અથવા 9099936019 પર સંપર્ક કરવા વિનંતી..

#MittalPatel #vssm

Mittal Patel with Somiben and Balubhai

Somibahen, whom we know through her son Balubhai.

Balubhai is an enthusiastic and self-motivated young man, always eager to volunteer with VSSM whenever some need emerges. His father who made living through weaving cane baskets not only educated Balubhai but also instilled important life lessons in him.

Balubhai set up an independent printing press but couldn’t expand the business due to a lack of funds. He knew about VSSM’s interest-free loan program but hesitated to take the organisation’s money. “One has to give to an organisation, not take from it!” his intentions were noble as our good old Devabhai’s. 

Balubhai would take the initiative and would walk along  VSSM whenever it needed community volunteers hence,  we knew the challenges he faced in expanding his business. We convinced him to take VSSM’s support, which he did and eventually expanded his business.

Balubhai’s family lives in a kuccha house, but he is saving up for a pucca house he dreams to move into. “I will build the house from the money I earn, I do not wish to build one on borrowed funds,” Balubhai believed.

While we fought the first wave of the pandemic, Balubhai’s father succumbed to brief illness and the entire family was infected during the second wave. Somibahen was also infected and faced breathing issues. They could not find her a bed in any government hospital hence was admitted to a private hospital. Somibahen’s recovery took longer than expected, her stay in the hospital was prolonged and the medical bills mounted. Balubhai did not think twice about incurring expenses on his mother’s treatment. VSSM learnt about his condition and offered moral and economic support to help Balubhai overcome the financial crunch. With financial aid from our dear Krishnakant Mehta uncle and Dr Indira Mehta auntie, we extended support to Balubhai and prayers helped Somiben recover well.

When Balubhai learnt that we were going to pass by their Dangiya village in Banaskantha,  they insisted we visit them. We stopped by and relished a good cup of tea. “Your support provided strength to push me to recover well,” Somibahen mentioned. Everything is destined, the ones who had to help you did so, we just played our role.” I opined.

“I will put in hard work to build one, you have done enough. We are glad to have your support…” it felt good to hear this.

I have come across many individuals working in the welfare sector who expect something in return for the work they do for others, but then I meet individuals like Baluhai, Devabhai, Pratap and a few others whose selflessness is like sunshine. Their firm belief that we cannot accept charity is a characteristic that sets them apart. I wish for such righteous thoughts to spread across widely.  

 સોમીબહેન… 

આમ તો એમનો પરિચય એમના દીકરાના લીધે..બલુભાઈ સ્વબળે ઊભા થવા મથતા તરવરિયા યુવાન.. અમારા સેવાકાર્યોમાં મદદ માટે સદાય તત્પર…એમના પિતાએ વાંસના સૂડલાં ટોપલા બનાવી વેચ્યા ને એમને ભણાવ્યા સાથે સમજણના પાઠ પણ ભણાવ્યા. 

બલુભાઈએ પ્રિન્ટીંગનો સ્વતંત્ર ધંધો શરૃ કર્યો. પણ બાપીકી એવી કોઈ મૂડી પાસે નહીં તે ધંધો વધારી શકે.. VSSM વગર વ્યાજે લોન આપે એવી ખબર પણ સંસ્થા પાસેથી મદદ લેવાય? સંસ્થાને તો આપવાનું હોય એવી એમની ભાવના. અદલ નેકનામના અમારા દેવાભાઈ જેવી.. 

બલુભાઈ સંસ્થાના દરેક સેવાકાર્યોમાં ખડે પગે.. વળી એ માટે એમને કહેવું પણ ન પડે… એટલે એમના પર ધ્યાન તો જાય જ..અમે સમજાવીને લોન આપી.. ધંધો થોડો વધ્યો… હાલ રહેવાનું અસ્થાયી ઘરમાં. સમણું પોતાનું પાક્કુ ઘર થાય એ માટેનું ને એ માટે મહેનત પણ ખુબ કરે. પૈસા ભેગા થશે તો જાતે ઘર બનાવી લઈશ. કોઈની ઓશિયાળી મારે નથી વેઠવી એવી ઉમદા ભાવના..

આવામાં તેમના પિતા બિમાર પડ્યા ને માંદગી પછી દેવલોક પામ્યા. આ ઓછુ હતું ત્યાં કોરોનાની બીજી લહેરે તેમના આખા ઘરને ઝપેટમાં લીધું. 

સોમીબહેન બિમાર પડ્યા. શ્વાસ લેવામાં ભયંકર તકલીફ થવા માંડી. સરકારી દવાખાનામાં જગ્યા ન મળી. આખરે ખાનગી હોસ્પીટલમાં એમને દાખલ કર્યા. ખાનગી હોસ્પીટલના મસમોટા બીલ. પણ બલુભાઈ શ્રવણ જેવા દીકરા. માની સેવા ચાકરીમાં પાછા ન પડે. સોમીબેનને સાજા કરવા માથે દેવું કર્યું. પણ હોસ્પીટલમાં રહેવાનો સમય વધ્યો તબીયતમાં સુધારો ન થાય. આ બાબતનો અમને ખ્યાલ આવ્યો. હિંમત તો આપવાની જ હોય.. સાથે આર્થિક રીત એ ભાંગી ન પડે તે માટે અમારા પ્રિય ક્રિષ્ણકાંત મહેતા(અંકલ) ને ડો.ઈન્દારા મહેતા(આંટી)ની મદદથી મદદ કરી.સૌની પ્રાર્થનાથી એ સાજા થયા..

સોમીબહેન ને બલુભાઈનું રહેવાનું બનાસકાંઠાના ડાંગિયાગામમાં તે ત્યાંથી પસાર થવાનું થયું. અમારા કાર્યકર નારણભાઈએ એમને તેમના ગામમાંથી પસાર થઈ રહ્યાનું કહ્યું તે એમણે ઘરે આવવા ખાસ આગ્રહ કર્યો.એંમના ઘરે સરસ ચા તો પીધી.. સાથે સોમીબહેનને પણ મળ્યા. એમણે કહ્યું. ‘તમે હિંમત ને મદદ આપી તે આજે જીવતી છું’મદદ કરવાવાળાએ કરી અમે તો નિમિત્ત હતા. બાકી બધુયે નિશ્ચિત હોય છે એવું સોમીબહેનને અમે કહ્યું…

ડાંગિયાથી નીકળતા બલુભાઈને ઘર માટે શું વિચાર્યું એવું પુછ્યું તો એમણે કહ્યું, ‘જાત મહેતનથી કરી લઈશ બેન.. તમે ઘણું કર્યું. તમે સાથો છો એ અમારે મન ઘણું…’ સાંભળીને રાજી થવાયું..

સેવા કાર્યોમાં ઘણાય લોકોને હું જોવું છું. જેમને કોઈ આપે એની જ એષણા હોય, લાલચો હોય પણ બલુભાઈ, દેવાભાઈ, પ્રતાપ, ચતુર વગેરેને જોવું છું ત્યારે મને ઘણો આનંદ થાય.. ધર્માદાનું અમને ના ખપે…

આવા સુંદર વિચાર સૌનામાં રોપાય તેવી શુભભાવના….

ફોટોમાં સોમીબહેન ને બલુભાઈ….

#MittalPatel #vssm

Nomadic families with their uniquely designed chula

 

A wood fired stove/chula designed to consumes less wood and emit less smoke yet cooks faster.

VSSM, with support from Sparsh gifted these uniquely designed chula to nomadic families living in Sabarkantha’s Himmatnagar and Aravalli’s  Bhiloda regions.

It is a small yet priceless gift for the homemakers who need to spend hours collecting wood and cooking after a tiring day at work. It would also be convenient for these families who keep wandering to pack and move with this chula.

Maharshibhai  and Rutu through Sparsh have been supporting VSSM help these deprived families. This Diwali, they chose to gift these chula.

We are thankful to our team member Tohid for identifying the deserving families and bringing them the chula/stoves.

Thank you Maharshibhai and Rutu and especially Sparsh for your continued support. 

અનોખી ડીઝાઈનવાળો ચુલો. 

જેમાં ધુમાડો ન થાય, બળતણ ઓછુ વપરાય ને ખાસ તો ઝડપથી રસોઈ થાય.

સાબરકાંઠા ને અરવલ્લીના હિંમતનગર અને ભીલોડામાં રહેતા વિચરતી જાતિના પરિવારોને સ્પર્શની મદદથી અમે આવા ચુલા આપ્યા.

આમ તો નાનકડી ભેટ ગૃહિણી માટે અમુલ્ય.

ગામે ગામ લબાચા લઈને રઝળતા પરિવારો માટે આ ચુલાને લઈને ફરવુંયે પાછુ સહેલું.

મહર્ષીભાઈ અને ઋતુ સ્પર્શ સંસ્થા થકી VSSMને શક્ય મદદ આ વંચિત પરિવારોના કલ્યાણમાં કરે.. 

ચુલા એ દિવાળી નિમિત્તની આવી જ નાનકડી ભેટ..

અમારા કાર્યકર તોહીદે આવા પરિવારોને શોધ્યા અને તેમના સુધી મદદ પહોંચાડી. આભાર..

આભાર મહર્ષીભાઈ અને ઋતુ… અને ખાસ માધ્યમ તરીકે સ્પર્શ પ્રત્યે કૃતજ્ઞતા..

#MittalPatel #vssm Maharshi K Dave

Nomadic families with their uniquely designed chula

Nomadic families with their uniquely designed chula

A wood fired stove/chula designed to consumes less wood and emit less  smoke yet cooks faster

Nomadic families with their uniquely designed chula

This Navratri, the Chief Minister of Gujarat, Shri Bhupendra Patel organised a program to engage in a  dialogue with women working in various sectors of society.  During the occasion, we had an opportunity to share our impressions on how can the government work better for the welfare of Nomadic and De-notified tribes.

Honourable Chief Minister is a fine and humble human being. After the program ended, a group picture had to be taken to mark the event. “Please don’t trouble the women,  do sit where you are,  I will try to adjust myself amidst them.” And look how well he fit in.

It was a pleasure meeting such a simple and unassuming personality. He also took prompt decisions on some of the pressing matters we discussed. We will try to have another meeting with him soon so that we can resolve the long pending issues better.

We are delighted to have him as our new Chief Minister and the opportunity he had provided to initiate a dialogue. 

The Chief Minister Shri Bupendra Patel organised a program to engage in a dialogue with women working in various sectors of society

રાજ્યના મુખ્યમંત્રી આદરણીય શ્રી ભુપેન્દ્રભાઈ પટેલે નવરાત્રી દરમ્યાન વિવિધ ક્ષેત્રમાં કાર્યરત મહિલાઓ સાથે સંવાદનું આયોજન કર્યું.

સંવાદમાં વિચરતી વિમુક્ત જાતિના કલ્યાણના કાર્યોમાં સરકાર વધારે સારુ શું કરી શકે તેની વાત થઈ..

માનનીય મુખ્યમંત્રી ખુબ જ ઉમદા વ્યક્તિ વળી વિનમ્ર પણ એટલા જ. કાર્યક્રમ પત્યા પછી બધા બહેનો સાથે ફોટો પડાવવાની વાત આવી તો એમણે કહ્યું ‘બહેનોને શું કામ હેરાન કરવા.. તમે સૌ જ્યાં બેઠા છો ત્યાં જ બેસી રહો હું તમારી પાછળ ગોઠવાઈ જઈશ..’ ને જુઓ કેવી સરસ રીતે એ ગોઠવાઈ ગયા..

આવું સરળ વ્યક્તિત્વ.. તેમને મળીને આનંદ થયો.. ને તેમની સામે કેટલીક રજૂઆતો માટે એમણે તુરત નિર્ણય પણ કરી લીધો..

સત્વરે એમને મળવાનું ગોઠવીશ. જેથી આ મુદ્દે વધારે ગહન રીતે કાર્ય કરી શકાય..

રાજીપો રાજ્યને આવા મુખ્યમંત્રી મળ્યાનો… ને ખાસ તો સંવાદની તક આપી એ માટે…

એમની સાથે આમ થેલો પકડીને ફોટો પડાવવો ન ગમે પણ ખેર અમારા ઉત્તર ગુજરાતની ભાષામાં કરબેઠુ…

#MittalPatel #vssm

Mittal Patel with the Saraniya community

“You have eased our shoulders from carrying 15 kilos of weight… we can’t thank you enough…”

The Saraniyaa; popularly known as knife sharpeners are identified by the Saraan (the apparatus to sharpen tools) over their shoulders and also the black marks it leaves after they  off load it.

“Ben, we walk and wander across the villages with this Saraan over our shoulders. Despite of the availability of transport, the auto guys do not allow us to board their vehicle as 3-4 of us take too much of space along with the Saraan we carry. Hence, we have no choice but to walk across the villages. Walking also means we cannot cover too many villages at one go.” Surendranagar’s Bhailalbhai shared.

“If we could fix an emery on bicycle we can manage to reach 4-5 villages in a day, but who would think so for us? May God bless Krishnakant uncle who has taken the weight off our shoulders.”

VSSM, with support from Shri Krishnakant Mehta and Dr. Indira Mehta enabled the Saraniya families fix an emery (sharpening tool) on bicycles.

“We now have our own vehicle, not just to sharpen the knives but also to take our better-half on a pillion ride,” an upbeat Bhailalbhai shared with great enthusiasm.

Bhailalbhai’s narrative was music to our ears.

Krishnakant uncle and Indira auntie have become family to us, their proactive and progressive approach makes them support all our heuristic endeavours. VSSM is extremely grateful to them.

VSSM aspires to provide an emery fitted bicycle to each Saraniya who practices this traditional occupation.

Hope the universe conspires to turn this aspiration into a reality.

#MittalPatel #VSSM

‘તમે અમારા ખભા પરથી પંદર કિ.લો. વજન ઉતાર્યું તમારો ઘણો આભાર..’

સરાણિયા છરી ચપ્પા સજાવવાનું કામ કરે ને એ માટે ગામે ગામ વિચરણ કરે. સરાણિયા સમુદાયની ઓળખ તેમના ખભા પરનો સંચો તો ખરો પણ સંચો ઉતર્યા પછી ખભા પર પડી ગયેલા કાળા પાઠાય ખરા.

સુરેન્દ્રનગરના ભાઈલાલભાઈ કહે, ‘બેન હંચો ખભે લઈ પગપાળા ગામે ગામ ફરીએ. હાલ વાહનની સગવડ થઈ ગઈ પણ અમને કોઈ રીક્ષાવાળા વાહનમાં ન બેસાડે. મૂળ હંચા સાથે અમે બે ત્રણ માણસોની જગ્યા રોકીએ ને માટે. એટલે ના છૂટકે પગગાડીથી ફરવાનું અમે કરીએ જોકે એમાં અમે ઝાઝા ગામ ફરી નો હકીએ..

સાયકલ પર હેમરી ગોઠવાય તો અમે એક શું પાંચ ગામ ફરી હકીએ. પણ અમારા માટે આવું વિચાર કોણ કરે?

ભલુ થશો આ ્ક્રિષ્ણકાંત કાકાનું તે એમણે અમારો ભાર હેઠો ઉતાર્યો’

સરાણિયા પરિવારોને સાયકલ પર ધાર કાઢવાની હેમરી ગોઠવી આપવાનું અમે ક્રિષ્ણકાંત મહેતા તેમજ ડો. ઈન્દિરા મહેતાની મદદથી કર્યું. 

ભાઈલાલભાઈ કહે, ‘અમારે હવે ઘરનું વાહન થઈ ગ્યું. ચાકા હજાવવા તો પાંચ ગામ ફરાશે પણ ઘરવાળીને સાયકલ પાછળ બેસાડી અમે બજારેય જઈ શકીશું’

કેવી સરસ વાત.. સાંભળીને રાજી થવાયું. 

ક્રિષ્ણકાંત અંકલ ને આન્ટી તો અમારા એવા સ્વજન થઈ ગયા છે કે કોઈ પણ નવા પ્રયોગાત્મક કામ માટે અમે એમને કહી શકીએ છીએ.. ને તેઓ હંમેશાં મદદ પણ કરે છે. તમારા બેઉ પ્રત્યે કૃતજ્ઞતા. 

છરી ચપ્પુની ધાર કાઢવા સંચો લઈ ફરતા તમામ સરાણિયાને તેમની ભાષામાં કહુ તો ઘરનું સાધન કરી આપવાની અમારી ભાવાના..

કુદરત આ સ્વપ્નને પૂર્ણ કરાવે તેવી અભ્યર્થના…

#MittalPatel #VSSM

VSSM’s team member gives ration kit to elders

Destitution…. is a very harsh term both,  to listen or to endure.

I often question, how come we have so many destitute when as a society we talk about “the world is one family”? Well, that is a point to be pondered upon…

VSSM provides monthly ration kits as well as medical assistance (whenever needed)  to 190 destitute elderly. Just like you have sponsor parents we play the role of sponsor children.  Between the 1st to 5th of every month, these elders eagerly await the arrival of their ration kits. VSSM’s team members ensure that the ration kits reach the elders they have judiciously identified from nook and corner across Gujarat.

In fact, the numbers of these elders are continuously rising, but the generosity of our well-wishing donors assures that help reaches to those who need it the most.

This month, The Lions Club of Shahibaug provided ration was provided to 100 elderly through respected Shri Rashmikantbhai Shah.

40 elders receive monthly ration kits from doctors at Ashakta Ashram.

Respected Balwantbhai Metliya, Jayantbhai Shah from Dallas (whom I call Uncle), Estate of Shri Bomi SorabjiBulsara, Bhavnaben Mehta from Ahmedabad, Madhuben Gala from Giant Group of Central Mumbai, HarshabenSangoi, Shri Prasan Toliya all contribute towards the ration kits as well as other smaller or greater needs of these elders. This also includes support for medical emergencies or complete the last rites and rituals.

Also, we have donors who have adopted elders for life. I am not mentioning them all here, but we are grateful for Rs. 1200 (for each sponsored elder)  that reaches our bank account every month. Whenever I meet the elders, I talk about you and your compassion, share your names and tell them that this son or daughter have sent you the ration to which the elders shower blessings on you saying, “May God shower them with abundance!”

I pray to Almighty to give you all the strength and will to continue doing your good Karma.

If any of you reading this story  wish to adopt an elder do get in touch with Nitinbhai on 9099936013 or Dimpleben on 9099936019

Or Paytm on 90999-36013

Sharing images of elders who receive the ration kits, I am aware it may seem inappropriate to share images of the destitute,  but we also wish for a society that extends support to bring a smile to the faces of these human beings.

નિરાધાર આ શબ્દ જ કેવો વેધક..

ક્યારેક થાય આપણે વસુદૈવ કુટુંબકમઃમાં માનીએ, એની ખુબ વાતો કરીએ તો પછી આ માવતરો નિરાધાર કેવી રીતે?

ખેર આ મુદ્દો ચર્ચાનો…

અમે 190 કરતા વધુ માવતરોને દર મહિને રાશન આપવાનું તો ક્યારેક બિમાર પડે કે અન્ય કોઈ પણ જરૃરિયાત હોય તો મદદ કરવાનું કરીએ..

મૂળ પાલક માતા પિતા સાંભળ્યું હતું અમે પાલક સંતાનો બનવાનું કર્યું..

કાગડોળે 1 થી 5 તારીખની આ માવતરો રાહ જુએ.. આ સમય દરમ્યાન અમારી ટીમ ગુજરાતના ખૂણે ખૂણેથી શોધેલા આ માવતરોને રાશન પહોંચાડે. 

જો કે માવતરોની સંખ્યા દિવસે દિવસે વધી રહી છે.. પણ સમાજમાં બેઠેલા શ્રેષ્ઠીઓ મદદ પણ કરી રહ્યા છે ને આ કાર્ય થઈ રહ્યું છે…

આ  મહિને 100 માવતરોને રાશન આપવાનું લાયન કલ્બ ઓફ શાહીબાગ થકી આદરણીય શ્રી રશ્મીકાંતભાઈ શાહે કર્યું. આ સિવાય 40 માવતરોને અશક્તા આશ્રમ ડાકોર થકી નિયમીત રાશન મળે. આદરણીય બળવંતભાઈ મેતલિયા, ડગલાસથી જયંતભાઈ અમીન જેમને હું અંકલ કહુ , એસ્ટેટ ઓફ શ્રી બોમી સોરાબજી બુલસારા, અમદાવાદથી ભાવનાબહેન મહેતા, જાયન્ટ ગ્રુપ ઓફ સેન્ટ્રલ મુંબઈ થકી મધુબહેન ગાલા – હર્ષાબહેન સંગોઈ, શ્રી પ્રસન તોલીયા એ સતત સહયોગ રાશન ને રાશન સિવાયની આ માવતરોની નાની મોટી જરૃરિયાતો માટે મદદ કરે. આ મદદમાં આ દુનિયામાંથી દૈહીક રીતે વિદાય લેવાની વેળા વખતે જોઈતો સામાન ને જીવવા માટે જરૃરિ હોસ્પીટલના ખર્ચા પણ ખરા…

આ સિવાય ઘણા પ્રિયજનો જેમણે વ્યક્તિ માવતરોને તેઓ જીવે ત્યાં સુધી  સાચવવાની જવાબદારી સ્વીકારી છે. આ બધાના નામો લખવાનું નથી કરી રહી પણ તમે સૌ પ્રિયજન છો અને તમે સૌ દર મહિને ભૂલ્યા વગર માવતરોને રાશન આપવા 1200 રૃપિયા અમારા ખાતામાં મોકલી આપો છો એનો રાજીપો વ્યક્ત કરુ છુ.

આપ સૌ પ્રત્યે કૃતજ્ઞતા અને આ માવતરોને મળુ ત્યારે આપના નામ સાથે એમને કહુ કે આ રાશન તમારા પાલક આ દીકરા કે દીકરીએ મોકલ્યું છે ત્યારે માવતર ઢગલો આશિર્વાદ આપના પ્રત્યે વરસાવે છે.. ને એ કહે છે, ભગવાન એમને ખુબ આપે… 

આપ સૌ પ્રિયજનોનું આ દુનિયામાંથી ઉપર જઈએ એ વેળાનું બેંક બેલેન્સ એકદમ મજબૂત બને તેવી પ્રાર્થના…

આવા માવતરોને તમે પણ દત્તક લઈ શકો એ માટે નિતીનભાઈ 9099936013-અથવા ડિમ્પલબેન 9099936019 પર સંપર્ક કરી શકાય.

90999-36013 પર પેટીએમ પણ કરી શકાય.

જેમને રાશન આપીએ તેવા માવતરોમાંથી કેટલાકની તસવીરો… જાણું છું આવી તસવીર મુકવી યોગ્ય નથી પણ સમાજ મદદ કરે છે તે કેહવું પણ જરૃરી…

#MittalPatel #vssm

VSSM’s team member gives ration kit to elders

VSSM’s team member gives ration kit to elders

VSSM’s team member gives ration kit to elders

VSSM’s team member gives ration kit to elders

Collector Shri and Mittal Patel presented the cheque to the first place Vruksh Mitra Karshanbhai Rajput

Vruksh Mitro – The individuals who nurture and help the trees grow. However, we choose to call them Mother of the trees.

VSSM appoints a Vruksh-Mitra at each plantation site it has planted trees.  Every month the VSSM team members also take an account of the work a Vruksh Mitra undertakes.

In 2019-20, VSSM planted trees at 21 sites hence, appointed as many Vruksh-Mitra. The Vruksh-Mitra who have performed their role with utmost dedication and remained instrumental in raising the planted trees were ranked from 1 to 3 and presented with a cash award of Rs. 51,000 ;  Rs. 21,000 and Rs. 11,000 respectively along with a certificate of appreciation at a recently organised event to applaud the work of these silent warriors. The event was held on 22nd September 2021 at Palanpur.

The awards to the best performing Vruksha Mitra and the Vruksh Mandli that assists them were presented by District Collector respected Shri Anandbhai Patel.

In the first place was Vruksha Mitra Karshanbhai Rajput (Bhagat) from Lakhni’s Geda village. In the second place was Makhanu’s Mohanbhai Vajir. There was a close competition for the third spot with Dhramabhai Tarak and Amrakaka Patel of Juna Golvina and Aratji Thakor of Soneth village vying for the same spot. It was hard for us to choose between the two hence, decided to give the third spot to both these Vruksha Mitra.

Our objective is to encourage healthy competition and create a win-win situation for all. We also want people to come forward voluntarily and take up the cause of environmental protection. The post-event meet and greet revealed the fact that we might be succeeding in our intent as the Vriksha Mitra who did not succeed came forward to inquire on the gaps with their fulfilment of the role. The Vriksha Mitra of all 21 plus 33 sites where we have planted 1,20,000 trees emphasised they will try their best to be next year’s winners.

Hopefully, we have strong competition next year.

“Trees not only help us bring rains and conserve the environment, but they also provide shelter to many other living beings. Hence, we must protect and nurture trees.” Shri Anandbhai shared his thoughts at the event while congratulating the winner and wishing the best to all the Vriksha Mitra. Anandbhai sanctioned a grant of Rs 2 lacs (Rs. 8 lacs in total) each,  for all the winning villages for their noteworthy work towards environment protection. 

VSSM also applauded the determination and hard work of its team members Naranbhai Raval, Ishwarbhai Raval and Bhagwanbhai Raval with a felicitation certificate and Rs. 11,000 each in cash. It is the efforts of the grassroots team that enables VSSM to inch closer to its goal.

Our heartfelt congratulations to all the winners; continue to work hard and shine in this field of human service and continue to inspire others with your work.

VSSM has been instrumental in doing what it does because of the support of its well-wishing friends. We are grateful for your encouraging support.

Thanks to VSSM’s Banaskantha team, Balubhai Vadi, Rahulbhai Patni, Pareshbhai, VSSM’s Ahmedabad office team for making this event a success. Gratitude to our friends in Media for covering the event and bringing it to their readers.

IIVruksh Devay NamahII 

વૃક્ષમિત્ર સન્માન પુરસ્કાર -2021

વૃક્ષોને સાવનાર – ઉછેરનાર વૃક્ષમિત્રો આમ તો એમને અમે વૃક્ષોની મા કહીએ..

આવા વૃક્ષમિત્રો અમે જ્યાં વૃક્ષો વાવીએ તે દરેક સાઈટ પર રાખીએ. વળી દર મહિને આ વૃક્ષમિત્રોએ કેવું કામ કર્યું તેનો હિસાબ પણ VSSM ટીમ લે.. 

2019-20માં અમે 21 જગ્યા પર વૃક્ષો વાવ્યા તેને ઉછેરવા વૃક્ષમિત્રો રાખ્યા. આ 21 જગ્યામાંથી જે જગ્યાના વૃક્ષમિત્રોએ ઉત્તમ રીતે વૃક્ષોની માવજત કરી વૃક્ષોનું બરાબર પોષણ કર્યું તેવા વૃક્ષોમિત્રોને પ્રથમ, દ્વિતીય અને તૃતિય ક્રમ આપી અનુક્રમે 51,000, 21,000 અને 11,000ના રોકડ પુરસ્કાર સાથે પ્રસસ્તીપત્ર આપી સન્માનવાનો કાર્યક્રમ તા.22 સપ્ટેમ્બર 2021ના રોજ પાલનપુરમાં આયોજીત થયો.

ઉત્તમ કાર્ય કરનાર વૃક્ષમિત્રો તેમજ તેમને સહકાર આપનાર વૃક્ષમંડળીઓને સન્માન તેમજ રોકડ પુરસ્કાર આદરણીય કલેક્ટર શ્રી આનંદભાઈ પટેલના હસ્તે આપવામાં આવ્યો.

પ્રથમ ક્રમે લાખણીના ગેળાગામના વૃક્ષમિત્ર કરશનભાઈ રાજપુત(ભગત) રહ્યા. દ્વિતીય ક્રમે મખાણુના વૃક્ષમિત્ર મોહનભાઈ વજીર રહ્યા.

તૃતિય ક્રમ માટે બે ગામના વૃક્ષમિત્રો પ્રબળ દાવેદાર.  જેમાં જૂનાગોલવીના ધર્માભાઈ તરક તેમજ અમરાકાકા પટેલ અને સોનેથગામના અરતજી ઠાકોરનો સમાવેશ થાય. જો કે અમારા માટે બેમાંથી કોઈ એકની પસંદગી કરવી ઘણી મુશ્કેલ હતી છેવટે અમે બેય ગામના વૃક્ષમિત્રોને સન્માનીત કર્યા. 

આ સન્માન પાછળનો આશય લોકો સ્વયં ભૂ આ બાબતે જાગૃત થાય ને વાવેલા તમામ વૃક્ષો ઉછરે તેની કાળજી કરતા થાય તે. અમારો આ આશય બર પણ આવ્યો હોય એવું કાર્યક્રમ પત્યા પછી લાગ્યું.  મૂળ જેમના સન્માન ન થયા એમણે પોતાની કચાશ ક્યાં રહી તેવું પુછ્યું તો આ વર્ષે અમે 21 ઉપરાંત નવી 33 જગ્યા પર 1,20,000 વૃક્ષો ઉછેરવાના આશય સાથે વાવ્યા તે તમામ વૃક્ષોમિત્રોએ આવતી વખતે અમે સ્ટેજ પર સન્માન સ્વીકારીશું બેન.. એવું ભારપૂર્વક કહ્યું.. 

ચાલો મજબૂત હરિફાઈ થશે એવું લાગી રહ્યું છે…

કલેક્ટર શ્રી આનંદભાઈએ પ્રકૃતિના રક્ષક એવા વૃક્ષમિત્રોને શુભેચ્છા પાઠવી તેમજ ચારેય ગામના લોકોને આવા પર્યાવરણ લક્ષી કાર્યો કરવા માટે પોતાની ગ્રાન્ટમાંથી બે બે લાખ એમ કુલ આઠ લાખની ગ્રાન્ટ આપવા કહ્યું. વૃક્ષો પર્યાવરણનું સમતુલન તો કરે પણ સાથે સાથે હજારો જીવોનું એ ઘર છે માટે એના જતનનું કાર્ય બહુ મોટું એવું પણ એમણે ભારપૂર્વક કહ્યું.

વૃક્ષ ઉછેર કાર્યમાં સંસ્થાની બનાસકાંઠાની ટીમના કાર્યકરોમાંથી ઉત્તમ સેવા આપનાર નારણભાઈ રાવળ, ઈશ્વરભાઈ રાવળ તેમજ ભગવાન ભાઈ રાવળનું પણ સન્માનપત્રક તેમજ 11,000ના રોકડ પુરસ્કારથી સન્માન કરવામાં આવ્યું. મૂળ આ બધા પાયાના કાર્યકરો તેમની સતત દોડાદોડીથી આ બધુ થઈ શકે..

સન્માન મેળવનાર સૌને હૃદયપૂર્વકના અભીનંદ, સેવાના ક્ષેત્રમાં વધુ ઉત્તમ કરો તેમજ એવું સુંદર કાર્ય કરો કે લોકો તેમને અનુસરે તેવી હૃદયના ઊંડાણથી શુભભાવના..

સંસ્થા આ કાર્ય કરી શકી તેની સાથે જોડાયેલા સ્નેહીજનો થકી.. આપ સૌએ મદદ કરી તે માટે આપ સો પ્રત્યે કૃતજ્ઞતા.. 

કાર્યક્રમને સફળ બનાવવા VSSMની બનાસકાંઠા ટીમ, બલુભાઈ વાદી, રાહુલભાઈ પટણી, પરેશભાઈ તેમજ VSSMની ઓફીસ ટીમ સૌના અમે આભારી છીએ..

મિડીયાના મિત્રો પણ હોંશથી કાર્યક્રમમાં ઉપસ્થિત રહ્યા ને આ પ્રસંગને દુનિયા સામે મુક્યો.. આપ સૌનો આભાર… 

વૃક્ષ દેવાય નમઃ

#MittalPatel #vssm #TreePlantation

#Banaskantha #collectorbanaskantha

#village #tree #treecare #felicitation

#event #news #coverage #Gujarat

Collector Shri and Mittal Patel presented the award to  Vruksh Mandli

Collector Shri presented the award to Vruksh Mandli

Collector Shri and Mittal Patel presented the award to Vruksh Mitra

Collector Shri and Mittal Patel presented the award to Vruksh Mitra

The event was held on 22nd September 2021 at Palanpur.

Collector Shri and Mittal Patel presented the award to Vruksh Mitra

Collector Shri and Mittal Patel presented the award to Vruksh Mitra

Collector Shri presented the award to VSSM’s  team member Naranbhai Raval

Collector Shri presented the award to VSSM’s team member Ishvarbhai Raval

Collector Shri presented the award to VSSM’s team member Bhagwanbhai Raval