Category: Human Rights

Mittal Patel meets Bhikhabhai and Dhuli Ma

Bhikhabhai, a Shravan in today’s time…

The modern-day narrative is full of instances of young children/married couples abandoning their parents. Hence, when you come across an instance of a vision-impaired son caring and serving his mother in a way even a normal son wouldn’t, it does melt your heart.

Bhikhabhai stays with his mother Dhuliben in Nadiad’s Daavda village. Bhikhabhai had never had any issues with his sight, but some ailment led to a gradual loss of vision. As we were headed to his house, Bhikhabhai with a dhol hanging over his shoulder and walking with the aid of stick crossed us.  The poverty he endured was written all over him. Dhoodhima was asleep on a charpoy in the aanagan. Their living condition unnerved me. Since Ma had trouble hearing,  our  Rajnibhai loudly announced our arrival and Ma was in tears. “People have beaten me, here and here, can you please share this news with my sister…” she spoke with tears in eyes. Even though she was not very audible,  we could understand her pain. Wonder what people get from harassing handicap beings like her. The society we are part of is brimming with sadists. Bhikhabhai tried consoling her, but Ma was unable to comprehend all of that and kept talking about her pain.

Although Bhikhabhai is in no position to take up the responsibility of anyone else, he is the sole caregiver to frail and bedridden Dhudi Ma.  He bathes her, cook for her and feed her, caring for her mother was a task he performed wholeheartedly.

The support VSSM receives from its well-wishers enables it to take care of 143  destitute and needy individuals. Every month VSSM provides them with a ration kit to help them cook meals and eat well. Dhudi Ma also receives a ration kit under this initiative.

They were unable to avail any benefit from the government schemes as they had lost their ration card and were unaware of the handicap pension benefits. But, Bhikhabhai at least has the ration we provide to fall back on, he very carefully stores it the ration and keeps the house locked to prevent food theft.

We believe in the theory of Karma and it is said that our fate depends on our Karma, but looking at families and individuals like these pains me. I fail to understand what Bhikhabhai and Dhudi Ma karma are that they live under such painful conditions. Prayers to Almighty to never make anyone undergo such traumatic living conditions.

 હું મળી આજના શ્રવણને..

મા-બાપને ત્યજી દેતા સંતાનોની ઘણી વાતો આપણે સાંભળીએ.  ત્યારે એક અંધ દીકરો પોતાની માની આંખે દેખતા દીકરા ન કરી શકે તેવી સેવા ચાકરી કરે એ જોઈને રાજી થવાયું.નડિયાદના દાવડાગામમાં ભીખાભાઈ રાવળને તેમની મા ધૂળી મા રહે. આમ તો ભીખાભાઈની આંખો સાજીનરવી હતી પણ અચાનક આંખમાં તકલીફ થઈ ને પછી ધીમે ધીમે અંધાપો આવ્યો. 

અમે એમના ઘરે જઈ રહ્યા હતા ત્યારે હાથમાં લાકડીના સહારે ચાલી રહેલા ભીખાભાઈને અમે રસ્તામાં જોયા. દીદાર પરથી જ દરિદ્રતા દેખાય. ઘરના આંગણામાં ધૂળીમાં સુતેલા. હાલત જોઈને હૈયુ દ્રવી ઊઠે. 

અમારા કાર્યકર રજનીભાઈએ ભીખાભાઈને અમે મળવા આવ્યા છેની વાત જરા જોશથી કહી. મૂળે એ ઓછુ સાંભળે એટલે. પણ અમારી વાત સાંભળી એ રડવા માંડ્યા ને રડતા રડતા જ મને લોકોએ માર્યો, અહીંયા ધબ્બો માર્યો, તમે મારી બેનને સમાચાર મોકલજો ને વગેરે વગેરે.. એમના શબ્દો ચોખ્ખા નહોતા સંભળાતા. પણ એમની તકલીફ સમજાતી હતી. આવા વિકલાંગ વ્યક્તિને હેરાન કરીને લોકોને મળે શું? પણ ખેર સમાજમાં વિકૃતિ બધે જ પડેલી છે.. 

ભીખાભાઈને દીલાશો આપવા કોશીશ કરી પણ એ અમારી વાત સ્પષ્ટ સાંભળી શકતા નહોતા. પણ એ સતત કશુંક બોલે જતા હતા.. 

ભીખાભાઈ રોજ ધૂળી માને નવડાવે, રસોઈ બનાવી એમને ખવડાવે ટૂંકમાં ખરા હૃદયથી તેમની ચાકરી કરે.ભીખાભાઈની ક્ષમતા કામ કરવાની નથી.. ને ધૂળી મા તો ખાટલામાંથી કોઈની મદદ વગર ઊભાય નથી થઈ શકતા. 

આવા 143 માવતરોને સાચવવાનું સંસ્થા સાથે સંકળાયેલા સ્નેહીજનોની મદદથી અમે કરીએ.. દર મહિને આ પરિવારોને પેટ ભરીને ખાઈ શકાય તેટલું રાશન અમે આપીએ… એ અંતર્ગત ધૂળી માને પણ રાશન આપીએ.. 

સરકારમાંથી રાશન મળે છે? તેવું બહુ મોટેથી પુછ્યું ત્યારે ખ્યાલ આવ્યો કે, રાશનકાર્ડ જ ખોવાઈ ગયું છે… વિકલાંગ સહાય મળે છે કે કેમ ખબર નહીં.. પણ અમે અનાજ આપીએ એ અનાજ ભીખાભાઈ ઘરમાં સાચવીને મુકે ને મોટુ તાળુ ઘરના દરવાજે મારે જેથી એ અનાજ કોઈ ચોરી ન જાય…

આવી સ્થિતિમાં જીવતા લોકોને જોઈને જીવ બળે. 

લોકો કહે દરેક પોતાના કર્મનું ફળ ભોગવે… 

આ મા – દીકરો ક્યાં જન્મનું કર્મ ભોગવી રહ્યા છે એ ખબર નહીં પણ ભગવાનને આવી તકલીફ કોઈન ન આપની પ્રાર્થના..

#mittalpate #vssm #mavjat

#elderly #elderlycare

#ration #foodsecurity

#kheda #Gujarat

Bhikhabhai cooks meal for her mother

VSSM provides ration kit every month to help them cook meals

Bhikhabhai is the sole caregiver to frail and bedridden Dhuli Ma

Mittal Patel meets Laxmi Ma and her son

 “I have cooked dal-rice, but he is refusing to eat. How can he recover without eating? He is also feeling cold!!

After sharing this, she pointed towards her son lying on the charpoy next to hers and showed her son lying, shivering with cold under the blanket. Maheshbhai looked at me, he looked frail, as if age had caught up after long illness.

Laxmiben’s husband had passed away 15 years ago.  It was Mahesbhai who earned the living for his mother and self. And all of a sudden Mahesbhai fell ill.

“Is there anyone else in the family to take care of you?” we asked Laxmima.

The question brought tears into Laxmima. The air around grew thick with sorrow. We did not know how to respond!!

“Ma, please do not worry. We will take care of you, will ensure Maheshbhai receives proper treatment.” I assured

“Do not hospitalise him, who will take care of him at the hospital. Just get him treated and bring him back. I cannot…” Laxmi Ma  could speak no further.

“We shall do so, Ma!” I responded. I did not feel like saying anything more.

“I had another son, elder to Mahesh. He too developed some skin infection, the leg was swollen, he remained ill for some time and passed away before my eyes. And now it is him…” Laxmi Ma shared.

It is the children who take care of their parents but when parents need to become caregivers… it pains beyond comprehension.

VSSM, with the support it receives from its well-wishers, is providing ration kit to Laxmi Ma.

I was at Laxmi Ma’s to inquire if she needed anything else, but after witnessing the situation there was nothing more to ask.

What I witnessed today shook me, the mother-son duo living besides Nadiad’s Malarpur road surviving in a kuccha brick-clay house was utterly helpless, the condition they survived in was beyond comprehension.

I am grateful to VSSM’s Rajnibhai for identifying families who truly need our support.

We will be assisting Mahesbhai with his medical examination and further treatment.

Almighty, we are all your children, how can you put anyone under so much pain.  No one deserves to endure so much suffering. A prayer escapes my heart seeking protection for fellow brethren…

‘આ જુઓને બેન દાળ-ભાત રાંધ્યા છે પણ આ ખાવાની જ ના પાડે છે.. ખાધા વગર તે કાંઈ ચાલે? પાછુ એને ટાઢેય ચડે છે’ એમ કહીને એમણે પોતાના ખાટલાની બાજુમાં ગોદડુ ઓઢી ટુંટીયું વાળીને સુતેલા એમના દીકરાના મોંઢા પરથી ગોદડું હટાવ્યું ને મહેશભાઈ એ મારી સામે જોયું.. 

શરીર સાવ નંખાઈ ગયેલું. ઉંમર ઘણી નહીં હોય પણ લાંબી માંદગીના લીધે અકાળે વૃદ્ધ થઈ ગયેલા એ જણાયા.

નડિયાદમાં રહેતા લક્ષ્મી મા રાવળના ઘરવાળા 15 વર્ષ પહેલાં ગુજરી ગયા. એ વખતે મહેશભાઈ કમાઈને લાવતા ને મા- દીકરો જીવન ગુજારતા પણ અચાનક મહેશભાઈએ ખાટલો પકડ્યો. 

લક્ષ્મી માને કુટુંબમાં અન્ય કોઈ તમારુ ધ્યાન રાખવાવાળુ નથી? એવું પુછ્યું ને એમની આંખોમાંથી આંસુની ધારા વહેવા માંડી. ઘડીક તો વાતાવરણ ગમગીન થઈ ગયું. શું કહેવું કશું સમજાયું નહીં.

‘મા ચિંતા ન કરો અમે ધ્યાન રાખીશું. મહેશભાઈને દવાખાને લઈ જવાનું પણ ગોઠવી દઈશું..’  એવું મે કહ્યું તો સામે એમણે કહ્યું, 

‘એને દાખલ ન કરતાં. ઈન્જેકશ અલાઈન પાસો લઈ આવજો. દવાખાને એની ચાકરી કોણ કરે? અને મને એના વગર…’ 

આગળ એ કશું બોલી ન શક્યા….

‘હા એમ જ કરીશું મા’ આનાથી વધારે કશુંયે પુછવાનું મને મન ન થયું ત્યાં એમણે કહ્યું, 

‘મારે એક દીકરો હતો આના કરતાં મોટો પણ એનેય આની(મહેશભાઈ સામે આંગળી કરીને) જેમ પગમાં ખરજવું થયું ને પછી પગમાં સોજાને પછી લાંબી માંદગી. મારી નજર સામે જ એ ગુજરી ગયો.. હવે આની હાલત..’

બાળકો મા બાપની સેવા કરે એની જગ્યાએ માને  દીકરાની સેવા કરવાની… કાળજુ કેવું કંપતુ હશે આ માનું?

મા- દિકરો પેટ ભરીને ખાઈ શકે તે માટે VSSM સાથે સંકળાયેલા સ્નેહીજનોની મદદથી અમે આમને દર મહિને રાશન આપીએ. તે રાશન બરાબર મળે છે. વધારે કશું જોઈએ છે કે કેમ? એ વિગત મેળવવા ને સાથે એમની ખબર પુછવા હું એમના ઘરે ગઈ પણ હાલત જોઈને બીજુ કશુંયે પુછી શકાયું નહીં.

ખેડાના નડિયાદમાં મલારપુરામાં રોડની બાજુમાં જ ઈંટ માટીમાંથી ચણેલાં કાચા છાપરાંમાં રહેતા આ બેઉંની સ્થિતિ જોઈને મનથી હલી જવાયું… કલ્પના પણ ના કરી શકીએ એવી સ્થિતિ છે આ બેઉની. 

અમારા કાર્યકર રજનીભાઈ જેમણે આ પરિવારને શોધી આપ્યો તેમનો આભાર માનુ છું.. 

મહેશભાઈને દવાખાને બતાવવાનું તો કરીશું ને એમની તકલીફમાં સાથે ઊભા રહેવાનું પણ વસુદૈવ કુટુંબકમઃમાં માનીએ એટલે કરીશું.. 

સાથે કુદરતને,  આ બધા તારા સંતાનો છે એમની આ તકલીફ તુ કેવી રીતે જોઈ શકે છે? માટે હે ઈશ્વર કર્મનો સિદ્ધાંત બરાબર છતાં આવી તકલીફમાં કોઈનેય ન મુક. આમ કોઈને નોંધારા ન કરની તને પ્રાર્થના… 

ફોટો સ્થિતિ સમજાય એ ખાતર જ મુક્યા છે…

#mittalpatel #vssm #mavjat

#eldercare #elderlypeople

#nomadicfamiles #denotified

Laxmi Ma sharing her story with Mittal Patel

Laxmi Ma’s Kuccha brick clay house

Mittal Patel discusses Water Management with the villagers

Almost four years ago, VSSM initiated Participatory Water Management efforts in Banaskantha. 117 community lakes are deepened so far. Amitbhai Joshi is a well informed and aware citizen residing in Banaskantha’s Bhachli village. On learning of VSSM’s initiative, he invited us for the same in his village.

As the name of this initiative suggests, the first precondition to launching any lake deepening initiative is community participation. VSSM bears the cost of JCB expenses, rest all the costs including contributions by individual households, have to be borne by the village community. The funds collected from the families are to be used for the upkeeping of the deepened lakes. However, despite of the fact that these efforts obviously benefited the village,  many villages do not agree to this preconditions. Even if the village leadership agrees to raise Rs. 500 from each house, it will add up to be a substantial collection. But the leaders remain reluctant to do even that.

But not the village of Bhalicha.

A joint meeting with village elders and youth was organised at the Ram temple premises. To our surprise, there were no questions raised when we shared the preconditions and the need to collect contribution. “It will be done!!” Amitbhai and other youth spoke in unison. We were elated to find such young men who are prepared to work proactively for the development of their village.

The Sardar Sarovar Canal remains in the vicinity to Bhalicha, it the canal overflows the water may spill over into the lake, but as a result of neglect of years the lake has become extremely shallow, there is no scope for water to accumulate. If efforts were made to deepen it, there was the potential of collecting more water and benefiting the farmers. It would enable the farmers to take all three seasons. Like everywhere else in Banaskantha, water scarcity has triggered migration from Bhalicha too. Since the arrival of Sardar Sarovar canal, many have returned and agriculture is flourishing. If all three lakes of Bhalicha were to deepened, the village is bound to prosper.

 The Gando Bawal/Prosopis juliflora or the Mad ZTree dominates the landscape around Bhalicha, we also proposed tree plantation drive in the village. The youth is prepared but that needs to be firmed up well. The lake will be deepened for sure.

The images share glimpses of the meeting we had at Bhalicha and the village lake we plan to deepen.

બનાસકાંઠાનું ભાચલીગામ..

ગામના યુવાન અમીતભાઈ જોષી બહુ જાગૃત..

બનાસકાંઠામાં તળાવો ઊંડા કરવાનું અભીયાન અમે છેલ્લા ચાર વર્ષથી ચલાવીએ. અત્યાર સુધી 117 તળાવો અમે ઊંડા કર્યા. આ અંગે અમીતભાઈને ખ્યાલ આવ્યો ને એમણે ભાચલીમાં આ કાર્ય માટે અમને નિમંત્રણ આપ્યું.

અમારી શરત લોકભાગીદારીની..

તળાવ ખોદકામ માટે જેસીબી અમારુ, બાકી માટી ગામલોકો ઉપાડે ને શક્ય નાનકડો ફાળો પણ ગામલોકો આપે જે તળાવ ખોદવામાં જ વપરાય. પણ ઘણા ગામો આ ફાળા માટે તૈયાર ન થાય.. મને ખુબ નવાઈ લાગે.. શું કામ આપણા પોતાના ભલા માટે આમ તો ચોખ્ખા દેખાતા ફાયદા માટે ગામલોકો તૈયાર નથી થતી? ગામ આખુ ભેગુ થઈને ઘર દીઠ 500 ઉધરાવે તોય સારી એવી રકમ એકત્રીત થઈ જાય.. પણ આ દિશામાં આપણે બધા બહુ મોળા છીએ…

પણ ભાચલી નોખુ..

ગામના રામજીમંદિરમાં ગામના યુવાનો ને વડિલો સાથે બેઠક થઈ ને એમાં ભાગીદારીની વાત કરી. અમારા આશ્ચર્ય વચ્ચે કોઈએ સામે એકેય સવાલ કર્યો નહીં. એ થઈ જશે બેન… એવો અમીતભાઈ ને અન્ય મિત્રોનો સૂર.. પોતાના ગામના વિકાસ માટે આવો ઉત્સાહ દાખવનાર આવા મિત્રોને મળીને રાજીપો થયો..

ભાચલીની નજીક નર્મદા કેનાલ જાય. કેનાલ ઓવરફ્લો થાય એટલે એક તળાવમાં પાણી ભરાય પણ આ તળાવ ગળાયે વર્ષો થઈ ગઈ ગયેલા. તળાવ તદન છીછરુ. જો ગળાય તો વધુ પાણી સમાય ને લોકો ખેતીની ત્રણેય સીઝન લઈ શકે..

એક વખતે પાણીના અભાવે ગામના મહત્તમ લોકોએ સ્થળાંતર કરેલું. પણ પાણી આવતા ઘણા લોકો ગામમાં પરત આવ્યા ને ખેતી અને પુશપાલન કરવા માંડ્યા. ગામના ત્રણેક તળાવ ગળાય ને એમાં પાણી ભરાય તો ગામની સમૃદ્ધીમાં ઘણો વધારો થાય.

આમ તો ગામમાં ને ગામના ચરામાં મહત્તમ બાવળ જોઈ શકાય. અમે આ બાવળની જગ્યાએ બીજા ઝાડ વાવવા માટેનું આયોજન પણ ગામની ભાગીદારીથી કરવા ગામના યુવાનોને કહ્યું. એ લોકોએ હાલ તો એ માટે પણ તૈયારી દર્શાવી છે. બાકી તળાવ તો સાથે મળીને ગાળીશું એ નક્કી…

ગામલોકો સાથે કરેલી બેઠક ને જે તળાવ ગાળવાના છે તેના ફોટો સમજવા ખાતર…

#MittalPatel #vssm #water

#watermanagement #savewater

#traditionalwater #groundwater

#rechargewater #Banaskantha

Mittal Patel visits Water Management site for lake deepening with the villagers

Lake before digging

Water Management site

Mittal Patel handed over BPL Ration Card to nomadic families

 This is about the marginalised families residing in Gandhinagar’s Chraada, Aajol, Ridrol, Delwada…

As we all know there are numerous poverty elevation and welfare schemes the state and central government launch time to time. If the benefits of these schemes were to reach the people they are designed for there would be no hunger, poverty or backwardness in this country. VSSM strives to ensure that the communities it works with access to these schemes and benefit from it. The government authorities also play their role in ensuring this happens. At times when the going gets tough as suggested we also draw the attention of our Chief Minister on matters that need his intervention, he takes due notice and instructs the officials to do the needful.

The proactiveness of the government has resulted in the clearance of files pending for years. The authorities are compassionately trying to resolve the pending issues.  And for this, I will be every grateful to our Chief Minister Shri Vijaybhai Rupani. Our Prime Minister is also empathetic towards these communities, he remains updated on the progress of schemes implemented for these poor communities.

I have experienced the power and ability to get things done when political and bureaucracy decide to work together. When they join hands they can resolve any challenges they face. I am grateful to everyone in government for the support they provide in solving chronic issues the marginalised communities face.

Recently, a meeting chaired by District Collector of Gandhinagar to discuss and find solutions to the long pending issues of marginalised communities of Gandhinagar. The Collector instructed his officials to find solutions to these challenges,  “bringing joy and happiness to the poor and destitute families is the most rewarding work. These families are really in need to experience your compassion. The satisfaction it will bring you will be incomparable!” he shared.

After the meeting 84 Devipujak families of Gandhinagar’s Delvada, Chrada, Aajol, Ridrol villages were issued BPL ration cards and many received caste certificates.

Since the families have received the documents that are fundamental to processing applications for residential plots, the authorities are working towards ensuring the same. These address-less humans will soon receive a place to build permanent houses.

The speed at which the papers are moving assures the challenges these families are facing shall be resolved soon. I salute these efforts the government is steering in to make the marginalised part of the mainstream.

VSSM team persevere very hard to resolve the issues these families tackle on daily basis. They make numerous rounds of the settlement. In Gandhinagar  Rizwan and Tohid worked hard. Govindbhai, Deepakbhai, Girdharbhai Kiranbhai etc.  from the settlement joined hands in these efforts. It is this collective hard work that is paying off. Almighty too is working to ensure our families encounter lesser challenges. Gratitude and prayers to almighty to give us the strength we need to continue persevering.  

વાત ગાંધીનગરના દેલવાડા, ચરાડા,  આજોલ અને રિદ્રોલમાં રહેતા વંચિતોની.

સરકારની કલ્યાણકારી યોજનાઓ ઘણી.. આ બધી યોજનાઓની મદદ છેક તળીયે પહોંચે તો દેશનું ખરેખર કલ્યાણ થઈ જાય.. અમે યોજનાઓની મદદ છેવાડે રહેતા વંચિત – વિચરતી જાતિના પરિવારોને મળે તે માટે સતત મથીએ.. અધિકારીગણનો સહયોગ પણ મળે.. 

પણ ક્યારેક કોઈ તકલીફ જણાય તો આપણા મુખ્યમંત્રી શ્રીએ કહેલું, મારુ ધ્યાન દોરવાનું ને અમે ધ્યાન પણ દોરીએ ને એમના તરફથી જરૃરી સૂચના પણ અપાય..આમ સરકારની સક્રિયતાના લીધે વર્ષાથી સરકારી કચેરીઓમાં પડેલી ફાઈલોનો નિકાલ હવે આવવા માંડ્યો છે. અધિકારીઓ સંવેદનાથી ઉકેલ માટે કોશીશ કરવા માંડ્યા છે. આ માટે મુખ્યમંત્રી શ્રી વિજયભાઈ રૃપાણીની હું ખરેખર ઋણી છું. 

આપણા વડાપ્રધાન પણ આ સમુદાયોની ચિંતા કરે છે.. એટલે જ વખતો વખત તેમના માટે થઈ રહેલા કાર્યોનો એ જાયજો પણ લે છે.. અધિકારીગણ ને રાજકીય પાંખ ભેગી થાય તો કેવું સુંદર કાર્ય થાય એ અમે છેલ્લા કેટલાક સમયથી અનુભવીએ છીએ..સરકારમાં બેઠેલા આપ સૌ પ્રત્યે રાજીપો વ્યક્ત કરુ છું..

તાજેતરમાં ગાંધીનગર કલેક્ટર શ્રીની અધ્યક્ષતામાં ગાંધીનગર જિલ્લામાં રહેતા વંચિત સમુદાયના પ્રશ્ને બેઠક થઈ ને એમણે તમામ અધિકારીને આ પરિવારોના પ્રશ્નો ઉકેલવા સૂચના આપી. તેમણે કહ્યું, આ કાર્ય મન અને હૃદયને સાતા આપનારુ અને આ પરિવારો ખરેખર જરૃરિયાતવાળા. તેમનું કાર્ય કરશો તો એનો સંતોષ અનેરો હશે..

આ બેઠક પછી #ગાંધીનગરના #દેલવાડા, ##ચરાડા #આજોલ, #રિદ્રોલમાં રહેતા રાવળ અને દેવીપૂજક સમુદાયના 84 પરિવારોને BPL રેશનકાર્ડ તેમજ ઘણા બધા વ્યક્તિઓને જાતિ પ્રમાણપત્ર આપવામાં આવ્યા. આ પ્રાથમિક પુરાવા મળતા હવે આ પરિવારોને ઝડપથી રહેવા પોતાની જગ્યા ને ઘર મળે તે માટે પણ અધિકારીગણે તજવીજ હાથ ધરી છે. ટૂંકમાં સરનામાં વિનાનાં માનવીઓને ઝટ સરનામુ મળશે.જે ત્વરાથી કાર્ય થઈ રહ્યું છે એ જોતા ઘણા પ્રશ્નો ઉકેલાઈ જશે તેવું લાગે છે.. મુખ્યધારામાં વંચિત પરિવારોને લાવવાના સરકારના પ્રયાસોને વંદન કરુ છું. 

VSSMની ટીમ ખુબ સંવેદનાથી આ બધા પ્રશ્નોના ઉકેલ માટે સતત દોડાદોડી કરે.. ગાંધીનગરમાં રીઝવાન અને તોહીદની જબરી મહેનત ને એમને ટેકો કરે.

વસાહતના લાગણીશીલ ગોવિંદભાઈ , દિપકભાઈ, ગીરધરભાઈ, કીરણભાઈ વગેરે… આપ સૌ સ્વજનોની મહેનત હવે રંગ લાવી રહી છે.. કુદરત હવે આપણા આ પરિવારોની તકલીફ દુર થાય તે માટે એક હકારાત્મક વાતાવરણ રચી રહી છે.. આપ સૌ પ્રત્યે કૃતજ્ઞતાભાવ..ને ઈશ્વરને હજુ વધુ બળ આપવા પ્રાર્થના…

#MittalPatel #vssm #humanity

#humanrights #advocacy

#gandhinagar #Gujarat

The current living condition of nomadic families

Nomadic families received their BPL Ration Card and Caste- Certificate

Nomadic families recieved their BPL Ration Cards

A meeting chaired by District Collector of Gandhinagar to  discuss long pending issues of marginalised communities of Gandhinagar

Mittal Patel visits water management site

Sutharnesdi village Sarpanch Dineshbhai is an enthusiastic human being. I had to spoke to him regarding the Bharathari families staying in the village. During the conversation, I could sense his aspiration to work towards the development of the village he led. Hence I very casually inquired, “Has the village lake deepened recently?” Well, these casual questions have become a habit these days.

“Ben, I have been thinking about it!” he had responded.

We were quick to grab this opportunity. We shared details of  VSSM’s participatory water management program.

“Ben, the village will contribute and so will I!” Such generous intention.

Under the lake deepening initiative, VSSM funds JCBB expenses for mud excavation, the village community needs to move the excavated soil through tractors and contribute in cash towards creating the maintenance fund. Sutharnesdi’s sarpanch and the community agreed to these clauses.

We became a little more greedy once the community agreed to lake deepening. “We should also carry tree plantation drive in the village,” I suggested.

Dineshbhai agreed to that too.  Later we visited the lake to be deepened. 

If the leadership of other villages are as proactive as Dineshbhai,  grassroots development will not remain a distant story!!

#બનાસકાંઠાનું #સુથારનેસડી.. ગામના સરપંચ દિનેશભાઈ બહુ ઉત્સાહી

આમ તો દિનેશભાઈ સાથે મારી વાત ગામમાં રહેતા #ભરથરી પરિવારોના વસવાટને લઈને થયેલી.. 

પણ એ વાતચીતમાં એમનો ગામના વિકાસ માટેનો ભાવ પ્રબળ દેખાયો. તેમની આ લાગણી જોઈને તમારા ગામનું તળાવ ગળાયેલું છે? એવું સાહજિક પુછાઈ ગયેલું.. પેલું સુથારનું મન બાવળિયે એ કહેવાતની જેમ જ..

દિનેશભાઈએ કહ્યું, બેન તળાવ ગળાવવાની મારી ભાવના છે બસ પછી તો અમે તક ઝડપી લીધી.. લોકભાગીદારીથી તળાવ ગળાવવા બાબતની અમે વાત કરીને એમણે કહ્યું, બેન ગામ સહકાર આપશે વ્યક્તિગત હું પોતે પણ આપીશ…કેવી ઉમદા ભાવના..

અમે તળાવ ગાળીએ એટલે માટી ઉપાડવાનું કાર્ય ગામલોકોએ કરવાનું, જેસીબી અમે મુકીએ એ ઉપરાંત ગામલોકો યથાશક્તિ ફાળો ભેગો કરે જે ખોદકામમાં વપરાય એવી અમારી લાગણી..

સુથારનેસડીના સરપંચ અને ગ્રામજનોએ અમારી આ શરત સાથે તળાવ ગળાવવાની મંજૂરી આપી.. 

આ સહમતી પછી પાછી લાલચ વધી અમે કહ્યું, ગામમાં વૃક્ષારોપણ પણ કરીએ.. ને દિનેશભાઈને અન્ય સૌએ કહ્યું હા એ પણ કરીએ…એ પછી ગામનું જે તળાવ ગાળવાનું છે એ જોયું.. 

દરેક ગામ આ રીતે જાગે તો ગામોના વિકાસને ઝાઝી વાર ન લાગે… 

#MittalPatel #vssm #water

#watermanagement #waterconservation

#Banaskantha #gujarat #savewater

Ongoing Lake deepening work

Mittal Patel meets Sarpanch and other villagers of Sutharnesdi village

Mittal Patel discusses Water Management and Tree Plantation with the villagers of Sutharnesdi village

Mittal Patel meets Amrabapa when he visited Golvi village

I happen to meet Amraa Bapa when I was at Banaskantha’s Golvi village recently. The clothes he adorned gave a glimpse into his love for greens and the care he takes for the planted trees. “You will have to come home today,” he insisted. His sons have decent jobs, are settled well. They also are into dairy farming.

“Everyone in the family asks me to leave all this and rest,  I have lived and worked for myself and my family. This is for others, for the greater good. Now I need to create a bank balance that will talk of my good deeds when I meet the Almighty. And the joy this work  brings is priceless.”

In 2019, on the insistence of its Sarpanch Dashrathbhai and tree-loving elder Dharmabhai we planted 1000 trees around its cricket ground. Amraabapa and Dhramabhai nurtured and raised the trees well.

“If I had a room here, I will not need to go home. Just live here with these beautiful souls (trees) and care for them!”

Every village needs individuals like Amraabapa, Dharmabhai and leaders like Dashrathbhai who do everything in their power to ensure the village and its future generations benefit. Dashrathbhai not only spared land for plantation but also created irrigation facility for the trees. VSSM just supports Vriksh Mitra remuneration and pesticides when needed, rest it is the village’s responsibility to ensure the trees are well looked after.

It always brings immense joy and zeal when people join in the efforts and the efforts payoff so well.

We are grateful to all our well-wishers who have supported this cause.

The plan is to plant 1 lac trees this monsoon. Waiting for the villages to come forward with positivity and consent.

બનાસકાંઠાનું ગોલવી..

હમણાં ગોલવી ગઈ ત્યારે અમરા બાપા મળ્યા. મેલાં ઘેલાં કપડાંમાં વૃક્ષોની ખરા મનથી એ ચાકરી કરે. મને કહે, ‘આજે તો તમારે મારા ઘરે આવવું જ પડશે..’ 

એમના દીકરા સરસ જગ્યા એ નોકરી કરે. ઘરે દૂધાળાં ઢોર પણ ઘણા.

બાપા કહે, ‘મારા છોકરાં ને ઘરના બધા ના પાડે કે હવે મૂકો આ બધુ. પણ બેન હું તો પરમાર્થ માટે આ કરુ. પોતા માટે તો અત્યાર સુધી ઘણું જીવ્યા, ઘણું ભેગુંયે કર્યું પણ હવે વારો છે ઉપર જઈએ ત્યારે બતાવવાના બેંક બેલેન્સ ભેગું કરવાનો… અને આમાં જે આનંદ છે એનું કોઈ મુલ્ય નથી..’

કાકાએ સંસારનું સાચુ જ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યું હતું. 

ગોલવીમાં 2019માં અમે ગામના સરપંચ અને વૃક્ષપ્રેમી ધરમાભાઈના આગ્રહને કારણે વૃક્ષારોપણ કરેલું. ક્રિક્ટના મેદાનની ફરતે 1000 ઉપરાંત વૃક્ષો વાવ્યા ને ધર્માભાઈ ને અમરાબાપાના જતનથીએ વૃક્ષો સરસ ઉછર્યા. 

બાપા કહે, ‘બેન તમે અહીંયા જ એક રૃમ બનાવી દ્યો ને તો મારે ઘેરેય શું કામ જવું. બસ કુદરતની વચ્ચે રહેવું અને આ જીવો(વૃક્ષો)ને સાચવવાના’

દરેક ગામોમાં આવા વૃક્ષપ્રેમી અમરાબાપા ને ધર્માભાઈની જરૃર છે. સાથે દશરથભાઈ જેવા સરપંચની પણ જેઓ વૃક્ષારોપણ માટે જગ્યાની સાથે સાથે પાણીની સગવડ ને તાર ફ્રેન્સીંગની વાડ કરી આપે. 

અમે તો વૃક્ષમિત્રને તેમણે કરેલી વૃક્ષોની માવજતની સેવક સહાય , વૃક્ષો ને વૃક્ષોને જરૃરી દવા પૂરી પાડીએ. બાકી મુખ્ય જવાબદારી તો એમની જ.. સૌના સહિયારા પ્રયાસો રંગ લાવતા દેખાય ત્યારે કાર્ય કરવાનો ઉત્સાહ બમણો થઈ જાય.. 

આ કાર્યમાં સાથે આવેલા અને મદદ કરનાર સૌ પ્રિયજનોનો આભાર.. 

આ જુનમાં 1 લાખ વૃક્ષ કરવા છે. ગામ સામેથી તૈયાર થાય એની રાહ છે બસ…

#MittalPatel #vssm

Golvi Tree plantation site

Golvi tree plantation site

VSSM planted 1000 trees around cricket ground in 2019

Elderly couple with their ration kit

 No food on the plate or larder when children are crying of hunger is heart-wrenching for any parent.

At the age when it is time to be at peace, retire and relax, Rajkot’s  Pooni Maa and Valabha were buried under the responsibility of raising their grandchildren after the death of their son and daughter-in-law walking away from the children.

They were physically incapable of working are manual labourers. Hence, Pooni Maa would take her grandchildren to pick scrap or beg. “Why did God choose this pain for us??’ was the constant question in their mind.

While there is Ramankaka who constantly worries for her mentally challenged daughter. His physical condition is not favourable and so is Jivat maa’s. Both are frail and weak to work and earn for themselves. The couple waits for their neighbour Keshabapa to finish meals so that the leftovers can reach them.

The living conditions of such destitute elderlies is pathetic, to say the least.

Ranchodkaka and his wife with their ration kit

We have been working with the needy and marginalized for years, but this section of the society never caught our attention. Maybe because we thought their needs could be met through the programs we have for the needy. However, the destitute elderly have special needs. It was obvious we had to plan some special remedial program for them. We decided to care and nurture the destitute elderly who needed support.  We launched Maavtar, elderly care and support program with one elderly. Today we support 124 of which 16 elderly eat at one kitchen.

It is a work that brings solace to the soul and people it supports.

Pooni Ma and Valabha with their ration kit

Again, as we always say VSSM has just been a medium, it is the support you provide that enables us to reach people in need. It is not difficult at all  Manishabahen Rajput, Nishabahen Bhutani, Prajakta Bhave,  Darshita, Heena Desai…have adopted our elderly parents for life.

And well-wishing friends Bhavnabahen Mehta, Shri Rashmikant Shah, Kusumbahen Shah, Lions Club of Shahibaugh. Estate of Bomi Sohrabji Bulsara, Madhvi Mehta, Amolibahen Shah, Maheshbhai Dave… have been consistently supporting us with Maavtar.

Elderly couple with their ration kit

It is hard to mention all whose contribution has enabled us to continue with our work, and we are grateful for their support. It is your generosity that has helped us continue our work. May Almighty provide you with the opportunities to continue your noble deeds.

Pranaams.

Nomadic woman with their ration kit

ભૂખ લાગી હોય પણ પાસે ખાવા ના હોય એ સ્થિતિ બહુ કપરી છે..રાજકોટમાં પૂનીમા ને વાલાભાને હરી ભજવાના સમયે પૌત્રપુત્રીને ઉછેરવાની જવબાદારી આવી. દીકરો હરી નાની ઉંમરે બાળકોને અને માવતરોને નોંધારા મુકીને ભગવાનના ઘરે પહોંચી ગયો ને વહુને પિયરીયા તેડી ગયા..મજુરી કરવા તો શું જવાય. નાના ભૂલકાં ક્યાંક પ્લાસ્કીટક વિણવા ને પુની માં ભીખ માંગવા જાય. પણ પાછલી અવસ્થાએ આ પીડા સીદ આપી એવું એમને થાય. 

Nomadic woman with their ration kit

તો રમણકાકાને પોતાના કરતાં પોતાની માનસીક અસ્થિર દીકરીની ચિંતા વધારે. વળી એમના પણ હાથપગ કામ ન કરે. જીવત માથી તો સીધુ ચલાય પણ નહીં. તો કેશાબાપા જેવા પડોશીઓના ત્યાં ઝટ બપોરો ને સાંજનું વાળુ પાણી પતે તેની રાહ જુએ. મૂળ તો જમ્યા પછી વધે તો એમને મળે માટે..કેવી કપરી સ્થિતિમાં ઘડપણ જીવવાનું..

વર્ષોથી સમાજ કાર્યો સાથે સંકળાયેલી પણ ક્યારેય આ દિશામાં ધ્યાન નહોતું ગયું. પણ અચાનક કુદરતે ધ્યાન દોર્યું ને પછી આવા માવતરોને સાચવવાનું નક્કી કર્યું.. એક માવતરથી શરૃ કરેલું આ કાર્ય આજે 124 માવતરો સુધી પહોંચ્યું છે અને 16 માવતરો એક જગ્યાએ સાથે બેસીને જમે છે..

Nomadic woman with their ration kit

રાહત આપનારુ, મનને સાતા આપનારુ કાર્ય.. 

ફરી કહુ તો અમે નિમિત્ત માત્ર બાકી મદદ કરવાવાળા કરે ને આ કાર્ય આગળ ધપે.. જો કે આ કાંઈ બહુ અઘરુયે નથી.. મનીષાબહેન રાજપૂત , નીશાબહેન ભૂતાણી, પ્રજકતા ભાવે, દર્શીતા, હીના દેસાઈએ તો પોતાની ક્ષમતા મુજબ માવતરોને દત્તક લીધા જ્યાં સુધી જીવે ત્યાં સુધી એમને સાચવશે..

આ સિવાય ભાવનાબહેન મહેતા, શ્રી રશ્મીકાંતભાઈ શાહ, કુસુમબહેન શાહ, લાયન્સ કલ્બ શાહીબાગ, એસ્ટેટ ઓફ બોમી સોહરાબજી બુલરાસા, માધ્વી મહેતા, અમોલીબેન શાહ, મહેશભાઈ દવે . વગેરે જેવા ઘણા પ્રિયજનો આ કાર્યમાં સતત મદદ કરી રહ્યા છે માટે આ કાર્યો થાય છે.

અહીંયા તમામ સ્વજનોના નામ નથી લખી શકી પણ આપ સૌના અનુદાનની નોંધ લઈને આપ સૌ પ્રત્યે કૃતજ્ઞતા વ્યક્ત કરુ છું..આપ સૌ સાથે છો માટે જ આ કાર્યો થઈ રહ્યા છે.. આપની લાગણીને પ્રણામ ને ઈશ્વર આપને વધુ સેવાની તક ખુબ આપે તેવી શુભભાવના…

#MittalPatel #vssm #RationDistribution

#food #foodsecurity #rationkit

#humanity #humanrights #care

#elderlycare #elderly #caring

Mittal Patel meets Ranchodkaka during her visit to kheda

We comforted Ranchodkaka and assured a monthly ration kit under VSSM’s Maavjat – elderly and destitute care initiative. We are also striving to link differently-abled Geetaben with government’s handicap assistance scheme.

Ranchodkaka and Kaki continuously worry about their daughter’s welfare, about who would care for her after their demise. The world around us is very different sadly, we have never taken the time to look around and notice the numerous individuals like Ranchodkaka. Unfortunately, privileged us cannot even comprehend their pain. 

The support you provide enables VSSM care and nourish 124 such destitute elderly under its Maavjat initiative. There is deep pain and anguish when we come across such individuals and couples; a prayer escapes our heart, urging the Almighty to provide wellbeing to one and all. 

‘બેન મારી દીકરી જુવાન થઈ એટલે એને પરણાવી. એને બે બાળકો થયા. પછી એને કાંઈક બિમારી થઈ ને એ પોતાની સુધબૂધ ખોઈ બેઠી. એના ઘરવાળાએ બે બાળકો રાખી લીધા ને દીકરીને અમારી પાસે મોકલી દીધી. હું હાથલારી પર સામાન ઢોંવાનું કરતો.  થોડી ઘણી બચત દીકરીને સાજી કરવા કરેલા વાના પાછળ ખર્ચાઈ. હવે હાથ, પગ ને હૈયા સિવાયનું કશુંયે રહ્યું નથી. પાછી મારી ઉંમર પણ થઈ. હવે મજૂરી નથી થતી. ડોહા, ડોહીને રેશનકાર્ડમાં જે અનાજ મળે એનાથી ખાઈએ. સરકારની વૃદ્ધ પેન્શનની રકમ આવે એમાં મારી ગાંડી દીકરીની તો ક્યારેક અમારા મનખાને જરૃર પડે એ દવા પાછળ ખર્ચીએ..પણ અમારી હાલત ખરાબ છે બેન…પુરુ નથી થતું…’ 

આટલું બોલતા બોલતા ખેડામાં રહેતા રમણકાકાની આંખો ભરાઈ આવી. 

દિલાસો તો આપવાનો જ હોય. કાકાને દર મહિને પરિવારના ત્રણે પેટ ભરીને ખાઈ શકે તેટલું અનાજ તો અમે આપીશું. સાથે માનસીક રીતે વિકલાંગ ગીતાબેનને સરકાર દ્વાર મળતી વિકલાંગ સહાય મળે તો આ પરિવારને ટેકો રહે એ માટે પણ કોશીશ કરીશું.

રમણકાકા ને કાકીને પોતે આ દુનિયામાંથી જાય તે પહેલાં દીકરી જતી રહે તો સારુ નહીં તો એનું કોણ કરશે ની સતત ચિંતા સતાવી રહી છે. 

આપણી આસપાસ એક જુદુ વિશ્વ વસે છે. સુખ સમૃદ્ધિમાં જીવતા આપણને ક્યારેય આવી તકલીફોમાં જીવતા માણસોની તકલીફોનો અંદાજ પણ ન આવે..

આવા 124 માવતરોનું ધ્યાન રાખવાનું અમે આપ સૌ સ્નેહીજનોની મદદથી સ્વીકાર્યું છે… 

ખેડાના અમારા કાર્યકર રજનીભાઈએ રમણકાકાને શોધી આપ્યા. આવા સરસ કાર્ય સાથે છે એનો આનંદ.. 

પણ આવા માવતરોને મળુ છું, જોવું ત્યારે હૈયુ કંપી ઊઠે છે.. 

કુદરત પૃથ્વી પર વસતા આવા તમામ જીવોને સાતા આપે તેવી પ્રાર્થના..

#MittalPatel #vssm #elderlycare

#oldage #people #food #foodsecurity

#ration #ration #kheda #Gujarat

#mavjat #care #nomadicfamilies

Ranchodkaka and his wife in his shanty

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel meets homeless nomadic families of kheda

“We have been staying at Hanuman Tekra on the banks of Vatrak river for years. Of course, this is government land devoid of any basic facilities. The constant fear of being asked to move from the land constantly lingers. Ben, can’t we get some land to build  a permanent house.”

Ranchodbhai Bajaniya was speaking for 24 families living on Hanuman Tekra. A similar request was also made by families living opposite Kheda police station. The families living in extremely poor conditions wander to neighbouring regions for work. 

“Everything around us has developed and moved ahead but we are at the same position,” says Rameshbhai Vansfoda.

The families need a permanent address. A place they can call their own.

VSSM’s Rajnibhai has prepared the applications for these families and submitted it to the concerned department.

Our Chief Minister Shri Vijaybhai Rupani wants to ensure that every homeless family gets a residential plot as soon as possible. Similar sentiments are also shared by Shri Ishwarbhai Parmar, Minister for Social Justice and Empowerment. He has ensured that the families do not face challenges with regards documents like caste certificate etc.

In short, the combined efforts will ensure the fulfilment of our Prime Minister’s pledge to provide a home to all homeless by the end of 2022.  The forces are working for the marginalised. Hopefully, these Bajaniya families of Kheda will soon receive residential plots.

‘વર્ષોથી ખેડામાં વાત્રક નદીના પટ પાસે, હનુમાન ટેકરા પર અમે રહીએ.. અહીંયા નથી ટોયલેટ કે નથી અન્ય સુવિધાઓ.. સરકારી જમીન પર રહીએ. કાલે કોઈ ખાલી કરાવી નાખશે નો ભય સતત રહ્યા કરે. તે હેં બેન અમને રહેવા કાયમી જગ્યા ન મળે?’

રણછોડભાઈ બજાણિયાએ ટેકરા પર રહેતા 24 પરિવારો વતી અમને રજૂઆત કરી. આવી જ રજૂઆત ખેડા પોલીસસ્ટેશન સામે રહેતા 16 વાંસફોડા પરિવારોએ પણ કરી..

ખૂબ કપરી સ્થિતિમાં જીવતા આ પરિવારો વર્ષોથી આ જગ્યા પર રહે ને કામ ધંધા માટે આજુ બાજુના વિસ્તારમાં વિચરણ કરે. 

રમેશભાઈ વાંસફોડા કહે, શહેર વિકસી ગયું પણ અમે જ્યાં છીએ ત્યાંના ત્યાં જ રહ્યા.આ પરિવારોને પોતાનું કાયમી સરનામુ જોઈએ. જ્યાંથી કોઈ એમને ખસેડી ન શકે. 

અમારા કાર્યકર રજનીભાઈએ આ પરિવારોની પ્લોટની માંગણીની અરજી તૈયાર કરીને કચેરીમાં આપી દીધી છે.

આપણા મુખ્યમંત્રી શ્રી વિજયભાઈ રૃપાણીની લાગણી આવા તમામ પરિવારોને પોતાનું સરનામુ ઝટ મળે તે માટેની છે. સામાજિક ન્યાય અધિકારીતા વિભાગ તરીકે શ્રી ઈશ્વરભાઈ પરમાર પણ જાતિ પ્રમાણપત્રને અન્ય બાબતમાં આ વંચિત પરિવારોને તકલીફ ન પડે તેનું ધ્યાન રાખે છે. 

ટૂંકમાં સૌની સંવેદના અને 2022 સુધીમાં ઘરવિહોણા તમામ પરિવારોને ઘર આપવાનું આપણા વડાપ્રધાન શ્રીનું સ્વપ્ન..

બધુયે વંચિતોની તરફેણમાં… એટલે ખેડામાં રહેતા બજાણિયા અને વાંસફોડા પરિવારોને પણ ઝટ પ્લોટ ફળવાય તેવી આશા રાખીએ.

#vssm #MittalPatel #home

#nomadicfamilies #housing

#kheda #Gujarat #housing

#government #GujaratGoverment

Nomadic families discusses their issues with Mittal Patel

The current living condition of nomadic families

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel visits Makhanu Tree Plantation site

With an extremely  progressive Sarpanch  Bhanabhai at its realm, the village is in good hands.

The trees planted near its crematorium  have gained roots, almost 1200 of them. Narsinhbhai, the Vriksh Mitr has nurtured them well.

The care and protection the trees received prompted us to request Bhanabhai for another spot to carry out some more plantation, which he did with the support and approval from the village. 3000 trees were planted at the new spot and 2918 have taken roots.  The villagers contributed towards site cleaning, fencing and watering of the plants.

Not all villages are so supportive. Of course, if they would be doing it on their own, we would not be required. I firmly believe that if each household makes an annual contribution of Rs. 500 to 1000 for the development of their village, no government support to aid  lake deepening or tree plantation would be required.

The community at Makhnu has proved this belief to be true. It was their support that has bloomed in form of the trees. Our responsibility is to provide trees, organic pesticides and manure  if required, monthly remuneration of the Vriksh Mitr. The Vashi Foundation has supported us towards the mentioned expenses. Gratitude to Makhanu community and Vashi Foundation for their proactiveness that has resulted into such wonderful work.

We hope Makhanu community will also help identify plantation spots for 2021 where we can plant 5000 trees.

Yes it was the Sarpanch and zealous villagers who made this all possible but the support  Darghabhai and Ashokbhai  have been to the Sarpanch has helped him  accomplish this plantation drive.

We were at Makhanu to monitor the plantation efforts. Darghabhai fed us with lot of love. Our team members Naranbhai and Ishwarbhai have been the force behind these efforts. They identified the villages well.

The benefits of trees need to understood not just studied in the school. It is time village heads wake-up to the need of planting trees. And wake-up soon. 

બનાસકાંઠાનું મખાણુ.. 

મને ગમતુ ગામ..સરપંચ ભાણાભાઈની ગામના વિકાસ માટેની લાગણી જબરી…

2019માં ગામની સ્મશાનભૂમીમાં વાવેલા વૃક્ષોમાંથી 1200 જેટલા સરસ થઈ ગયા છે.  વૃક્ષમિત્ર નરસીંહભાઈએ વૃક્ષોને સરસ સાચવ્યા.ગામની વૃક્ષો માટેની મમતા જોઈને અમે ભાણાભાઈને બીજી એક જગ્યા પસંદ કરી આપવા કહ્યું. ને ગામની સહમતી અને મદદથી એમણે સરસ જગ્યા શોધી આપી. જ્યાં 3000 વૃક્ષો અમે વાવ્યા. જેમાંથી 2918 ઉછરી રહ્યા છે.આ જગ્યાની સફાઈ, જગ્યા ફરતે કરવાની વાડ, પાણીની વ્યવસ્થા આ બધા માટે ગામના સૌએ માતબર ફાળો કર્યો. 

દરેક ગામ આવું નથી કરતું. જો કરત તો અમારા જેવાની જરૃર જ ન પડત. 500  કે 1000 રૃપિયા વાર્ષિક ગામના વિકાસ માટે ઘર દીઠ કાઢવામાં આવે તો પણ ગામના તળાવ ખોદવા કે વૃક્ષો વાવવા સરકાર કે કોઈની ખરેખર જરૃર ન પડે.. આ મારુ દૃઢ પણે માનવું છું…

ખેર મખાણુના નાગરિકોએ સહભાગીતાથી આ કરી બતાવ્યું એટલે ત્યાં આટલા સરસ વૃક્ષો વાવી શકાયા. અમારી જવાબદારી વૃક્ષોની ખરીદીની તેમજ વૃક્ષોની માવજત માટે રાખેલા વૃક્ષમિત્રને માસીક મહેનતાણુ આપવાની તેમજ જરૃર પડે ઝાડ માટે ખાતર, દવા લાવી આપવાની. 

આ માટે અમને મદદ કરી વાશી ફાઉન્ડેશને.. ગામ અને વાશી ફાઉન્ડેશનના અમે આભારી છીએ.. 

આપ બેઉંની સક્રિયતાથી આ કાર્ય થઈ શક્યું. 

અમને આશા છે, મખાણુ વાસીઓ જુન 2021 માટે પણ પોતાના ગામની એક બીજી જગ્યા શોધી આપશે જ્યાં 5000 ઝાડ વાવી શકાય.. આમ તો આ કાર્યમાં ઉત્સાહી સરપંચ સાથે ગામના સૌ જોડાયા પણ ગામના દરઘાભાઈ અને અશોકભાઈ સરપંચ સાથે ખડે પગે રહ્યા એટલે આ કાર્ય થઈ શક્યું.  

મખાણું વૃક્ષારોપણ સાઈટ જોવા જવાનું થયું એ વેળા દરઘાભાઈએ તો બહુ પ્રેમથી અમને સૌને જમાડ્યા પણ ખરા.. 

અમારા કાર્યકર નારણભાઈ, ઈશ્વરભાઈની મહેનત પણ જબરી. ગામને શોધવા એમને આ કાર્યો માટે તૈયાર કરવાનું એમણે સરસ કર્યું..

વૃક્ષના ફાયદા લખવાના નહોય આપણે સૌ એના ફાયદા જાણીએ જ છીએ…બસ વખત થઈ ગયો છે દરેક ગામે જાગવાનો… અને એ ઝટ જાગે એમ ઈચ્છીએ… 

#MittalPatel #vssm #tree

#TreePlantation #greenery

#GreenGujarat #saveearth

#saveenvironment

Makahnu tree plantation site

Mittal Patel visits Makhanu tree plantation site to monitor the plantation efforts

Darghabhai fed Mittal Patel and other team members with lot of love