Category: Human Rights

This Navratri, the Chief Minister of Gujarat, Shri Bhupendra Patel organised a program to engage in a  dialogue with women working in various sectors of society.  During the occasion, we had an opportunity to share our impressions on how can the government work better for the welfare of Nomadic and De-notified tribes.

Honourable Chief Minister is a fine and humble human being. After the program ended, a group picture had to be taken to mark the event. “Please don’t trouble the women,  do sit where you are,  I will try to adjust myself amidst them.” And look how well he fit in.

It was a pleasure meeting such a simple and unassuming personality. He also took prompt decisions on some of the pressing matters we discussed. We will try to have another meeting with him soon so that we can resolve the long pending issues better.

We are delighted to have him as our new Chief Minister and the opportunity he had provided to initiate a dialogue. 

The Chief Minister Shri Bupendra Patel organised a program to engage in a dialogue with women working in various sectors of society

રાજ્યના મુખ્યમંત્રી આદરણીય શ્રી ભુપેન્દ્રભાઈ પટેલે નવરાત્રી દરમ્યાન વિવિધ ક્ષેત્રમાં કાર્યરત મહિલાઓ સાથે સંવાદનું આયોજન કર્યું.

સંવાદમાં વિચરતી વિમુક્ત જાતિના કલ્યાણના કાર્યોમાં સરકાર વધારે સારુ શું કરી શકે તેની વાત થઈ..

માનનીય મુખ્યમંત્રી ખુબ જ ઉમદા વ્યક્તિ વળી વિનમ્ર પણ એટલા જ. કાર્યક્રમ પત્યા પછી બધા બહેનો સાથે ફોટો પડાવવાની વાત આવી તો એમણે કહ્યું ‘બહેનોને શું કામ હેરાન કરવા.. તમે સૌ જ્યાં બેઠા છો ત્યાં જ બેસી રહો હું તમારી પાછળ ગોઠવાઈ જઈશ..’ ને જુઓ કેવી સરસ રીતે એ ગોઠવાઈ ગયા..

આવું સરળ વ્યક્તિત્વ.. તેમને મળીને આનંદ થયો.. ને તેમની સામે કેટલીક રજૂઆતો માટે એમણે તુરત નિર્ણય પણ કરી લીધો..

સત્વરે એમને મળવાનું ગોઠવીશ. જેથી આ મુદ્દે વધારે ગહન રીતે કાર્ય કરી શકાય..

રાજીપો રાજ્યને આવા મુખ્યમંત્રી મળ્યાનો… ને ખાસ તો સંવાદની તક આપી એ માટે…

એમની સાથે આમ થેલો પકડીને ફોટો પડાવવો ન ગમે પણ ખેર અમારા ઉત્તર ગુજરાતની ભાષામાં કરબેઠુ…

#MittalPatel #vssm

Mittal Patel with the Saraniya community

“You have eased our shoulders from carrying 15 kilos of weight… we can’t thank you enough…”

The Saraniyaa; popularly known as knife sharpeners are identified by the Saraan (the apparatus to sharpen tools) over their shoulders and also the black marks it leaves after they  off load it.

“Ben, we walk and wander across the villages with this Saraan over our shoulders. Despite of the availability of transport, the auto guys do not allow us to board their vehicle as 3-4 of us take too much of space along with the Saraan we carry. Hence, we have no choice but to walk across the villages. Walking also means we cannot cover too many villages at one go.” Surendranagar’s Bhailalbhai shared.

“If we could fix an emery on bicycle we can manage to reach 4-5 villages in a day, but who would think so for us? May God bless Krishnakant uncle who has taken the weight off our shoulders.”

VSSM, with support from Shri Krishnakant Mehta and Dr. Indira Mehta enabled the Saraniya families fix an emery (sharpening tool) on bicycles.

“We now have our own vehicle, not just to sharpen the knives but also to take our better-half on a pillion ride,” an upbeat Bhailalbhai shared with great enthusiasm.

Bhailalbhai’s narrative was music to our ears.

Krishnakant uncle and Indira auntie have become family to us, their proactive and progressive approach makes them support all our heuristic endeavours. VSSM is extremely grateful to them.

VSSM aspires to provide an emery fitted bicycle to each Saraniya who practices this traditional occupation.

Hope the universe conspires to turn this aspiration into a reality.

#MittalPatel #VSSM

‘તમે અમારા ખભા પરથી પંદર કિ.લો. વજન ઉતાર્યું તમારો ઘણો આભાર..’

સરાણિયા છરી ચપ્પા સજાવવાનું કામ કરે ને એ માટે ગામે ગામ વિચરણ કરે. સરાણિયા સમુદાયની ઓળખ તેમના ખભા પરનો સંચો તો ખરો પણ સંચો ઉતર્યા પછી ખભા પર પડી ગયેલા કાળા પાઠાય ખરા.

સુરેન્દ્રનગરના ભાઈલાલભાઈ કહે, ‘બેન હંચો ખભે લઈ પગપાળા ગામે ગામ ફરીએ. હાલ વાહનની સગવડ થઈ ગઈ પણ અમને કોઈ રીક્ષાવાળા વાહનમાં ન બેસાડે. મૂળ હંચા સાથે અમે બે ત્રણ માણસોની જગ્યા રોકીએ ને માટે. એટલે ના છૂટકે પગગાડીથી ફરવાનું અમે કરીએ જોકે એમાં અમે ઝાઝા ગામ ફરી નો હકીએ..

સાયકલ પર હેમરી ગોઠવાય તો અમે એક શું પાંચ ગામ ફરી હકીએ. પણ અમારા માટે આવું વિચાર કોણ કરે?

ભલુ થશો આ ્ક્રિષ્ણકાંત કાકાનું તે એમણે અમારો ભાર હેઠો ઉતાર્યો’

સરાણિયા પરિવારોને સાયકલ પર ધાર કાઢવાની હેમરી ગોઠવી આપવાનું અમે ક્રિષ્ણકાંત મહેતા તેમજ ડો. ઈન્દિરા મહેતાની મદદથી કર્યું. 

ભાઈલાલભાઈ કહે, ‘અમારે હવે ઘરનું વાહન થઈ ગ્યું. ચાકા હજાવવા તો પાંચ ગામ ફરાશે પણ ઘરવાળીને સાયકલ પાછળ બેસાડી અમે બજારેય જઈ શકીશું’

કેવી સરસ વાત.. સાંભળીને રાજી થવાયું. 

ક્રિષ્ણકાંત અંકલ ને આન્ટી તો અમારા એવા સ્વજન થઈ ગયા છે કે કોઈ પણ નવા પ્રયોગાત્મક કામ માટે અમે એમને કહી શકીએ છીએ.. ને તેઓ હંમેશાં મદદ પણ કરે છે. તમારા બેઉ પ્રત્યે કૃતજ્ઞતા. 

છરી ચપ્પુની ધાર કાઢવા સંચો લઈ ફરતા તમામ સરાણિયાને તેમની ભાષામાં કહુ તો ઘરનું સાધન કરી આપવાની અમારી ભાવાના..

કુદરત આ સ્વપ્નને પૂર્ણ કરાવે તેવી અભ્યર્થના…

#MittalPatel #VSSM

VSSM’s team member gives ration kit to elders

Destitution…. is a very harsh term both,  to listen or to endure.

I often question, how come we have so many destitute when as a society we talk about “the world is one family”? Well, that is a point to be pondered upon…

VSSM provides monthly ration kits as well as medical assistance (whenever needed)  to 190 destitute elderly. Just like you have sponsor parents we play the role of sponsor children.  Between the 1st to 5th of every month, these elders eagerly await the arrival of their ration kits. VSSM’s team members ensure that the ration kits reach the elders they have judiciously identified from nook and corner across Gujarat.

In fact, the numbers of these elders are continuously rising, but the generosity of our well-wishing donors assures that help reaches to those who need it the most.

This month, The Lions Club of Shahibaug provided ration was provided to 100 elderly through respected Shri Rashmikantbhai Shah.

40 elders receive monthly ration kits from doctors at Ashakta Ashram.

Respected Balwantbhai Metliya, Jayantbhai Shah from Dallas (whom I call Uncle), Estate of Shri Bomi SorabjiBulsara, Bhavnaben Mehta from Ahmedabad, Madhuben Gala from Giant Group of Central Mumbai, HarshabenSangoi, Shri Prasan Toliya all contribute towards the ration kits as well as other smaller or greater needs of these elders. This also includes support for medical emergencies or complete the last rites and rituals.

Also, we have donors who have adopted elders for life. I am not mentioning them all here, but we are grateful for Rs. 1200 (for each sponsored elder)  that reaches our bank account every month. Whenever I meet the elders, I talk about you and your compassion, share your names and tell them that this son or daughter have sent you the ration to which the elders shower blessings on you saying, “May God shower them with abundance!”

I pray to Almighty to give you all the strength and will to continue doing your good Karma.

If any of you reading this story  wish to adopt an elder do get in touch with Nitinbhai on 9099936013 or Dimpleben on 9099936019

Or Paytm on 90999-36013

Sharing images of elders who receive the ration kits, I am aware it may seem inappropriate to share images of the destitute,  but we also wish for a society that extends support to bring a smile to the faces of these human beings.

નિરાધાર આ શબ્દ જ કેવો વેધક..

ક્યારેક થાય આપણે વસુદૈવ કુટુંબકમઃમાં માનીએ, એની ખુબ વાતો કરીએ તો પછી આ માવતરો નિરાધાર કેવી રીતે?

ખેર આ મુદ્દો ચર્ચાનો…

અમે 190 કરતા વધુ માવતરોને દર મહિને રાશન આપવાનું તો ક્યારેક બિમાર પડે કે અન્ય કોઈ પણ જરૃરિયાત હોય તો મદદ કરવાનું કરીએ..

મૂળ પાલક માતા પિતા સાંભળ્યું હતું અમે પાલક સંતાનો બનવાનું કર્યું..

કાગડોળે 1 થી 5 તારીખની આ માવતરો રાહ જુએ.. આ સમય દરમ્યાન અમારી ટીમ ગુજરાતના ખૂણે ખૂણેથી શોધેલા આ માવતરોને રાશન પહોંચાડે. 

જો કે માવતરોની સંખ્યા દિવસે દિવસે વધી રહી છે.. પણ સમાજમાં બેઠેલા શ્રેષ્ઠીઓ મદદ પણ કરી રહ્યા છે ને આ કાર્ય થઈ રહ્યું છે…

આ  મહિને 100 માવતરોને રાશન આપવાનું લાયન કલ્બ ઓફ શાહીબાગ થકી આદરણીય શ્રી રશ્મીકાંતભાઈ શાહે કર્યું. આ સિવાય 40 માવતરોને અશક્તા આશ્રમ ડાકોર થકી નિયમીત રાશન મળે. આદરણીય બળવંતભાઈ મેતલિયા, ડગલાસથી જયંતભાઈ અમીન જેમને હું અંકલ કહુ , એસ્ટેટ ઓફ શ્રી બોમી સોરાબજી બુલસારા, અમદાવાદથી ભાવનાબહેન મહેતા, જાયન્ટ ગ્રુપ ઓફ સેન્ટ્રલ મુંબઈ થકી મધુબહેન ગાલા – હર્ષાબહેન સંગોઈ, શ્રી પ્રસન તોલીયા એ સતત સહયોગ રાશન ને રાશન સિવાયની આ માવતરોની નાની મોટી જરૃરિયાતો માટે મદદ કરે. આ મદદમાં આ દુનિયામાંથી દૈહીક રીતે વિદાય લેવાની વેળા વખતે જોઈતો સામાન ને જીવવા માટે જરૃરિ હોસ્પીટલના ખર્ચા પણ ખરા…

આ સિવાય ઘણા પ્રિયજનો જેમણે વ્યક્તિ માવતરોને તેઓ જીવે ત્યાં સુધી  સાચવવાની જવાબદારી સ્વીકારી છે. આ બધાના નામો લખવાનું નથી કરી રહી પણ તમે સૌ પ્રિયજન છો અને તમે સૌ દર મહિને ભૂલ્યા વગર માવતરોને રાશન આપવા 1200 રૃપિયા અમારા ખાતામાં મોકલી આપો છો એનો રાજીપો વ્યક્ત કરુ છુ.

આપ સૌ પ્રત્યે કૃતજ્ઞતા અને આ માવતરોને મળુ ત્યારે આપના નામ સાથે એમને કહુ કે આ રાશન તમારા પાલક આ દીકરા કે દીકરીએ મોકલ્યું છે ત્યારે માવતર ઢગલો આશિર્વાદ આપના પ્રત્યે વરસાવે છે.. ને એ કહે છે, ભગવાન એમને ખુબ આપે… 

આપ સૌ પ્રિયજનોનું આ દુનિયામાંથી ઉપર જઈએ એ વેળાનું બેંક બેલેન્સ એકદમ મજબૂત બને તેવી પ્રાર્થના…

આવા માવતરોને તમે પણ દત્તક લઈ શકો એ માટે નિતીનભાઈ 9099936013-અથવા ડિમ્પલબેન 9099936019 પર સંપર્ક કરી શકાય.

90999-36013 પર પેટીએમ પણ કરી શકાય.

જેમને રાશન આપીએ તેવા માવતરોમાંથી કેટલાકની તસવીરો… જાણું છું આવી તસવીર મુકવી યોગ્ય નથી પણ સમાજ મદદ કરે છે તે કેહવું પણ જરૃરી…

#MittalPatel #vssm

VSSM’s team member gives ration kit to elders

VSSM’s team member gives ration kit to elders

VSSM’s team member gives ration kit to elders

VSSM’s team member gives ration kit to elders

Collector Shri and Mittal Patel presented the cheque to the first place Vruksh Mitra Karshanbhai Rajput

Vruksh Mitro – The individuals who nurture and help the trees grow. However, we choose to call them Mother of the trees.

VSSM appoints a Vruksh-Mitra at each plantation site it has planted trees.  Every month the VSSM team members also take an account of the work a Vruksh Mitra undertakes.

In 2019-20, VSSM planted trees at 21 sites hence, appointed as many Vruksh-Mitra. The Vruksh-Mitra who have performed their role with utmost dedication and remained instrumental in raising the planted trees were ranked from 1 to 3 and presented with a cash award of Rs. 51,000 ;  Rs. 21,000 and Rs. 11,000 respectively along with a certificate of appreciation at a recently organised event to applaud the work of these silent warriors. The event was held on 22nd September 2021 at Palanpur.

The awards to the best performing Vruksha Mitra and the Vruksh Mandli that assists them were presented by District Collector respected Shri Anandbhai Patel.

In the first place was Vruksha Mitra Karshanbhai Rajput (Bhagat) from Lakhni’s Geda village. In the second place was Makhanu’s Mohanbhai Vajir. There was a close competition for the third spot with Dhramabhai Tarak and Amrakaka Patel of Juna Golvina and Aratji Thakor of Soneth village vying for the same spot. It was hard for us to choose between the two hence, decided to give the third spot to both these Vruksha Mitra.

Our objective is to encourage healthy competition and create a win-win situation for all. We also want people to come forward voluntarily and take up the cause of environmental protection. The post-event meet and greet revealed the fact that we might be succeeding in our intent as the Vriksha Mitra who did not succeed came forward to inquire on the gaps with their fulfilment of the role. The Vriksha Mitra of all 21 plus 33 sites where we have planted 1,20,000 trees emphasised they will try their best to be next year’s winners.

Hopefully, we have strong competition next year.

“Trees not only help us bring rains and conserve the environment, but they also provide shelter to many other living beings. Hence, we must protect and nurture trees.” Shri Anandbhai shared his thoughts at the event while congratulating the winner and wishing the best to all the Vriksha Mitra. Anandbhai sanctioned a grant of Rs 2 lacs (Rs. 8 lacs in total) each,  for all the winning villages for their noteworthy work towards environment protection. 

VSSM also applauded the determination and hard work of its team members Naranbhai Raval, Ishwarbhai Raval and Bhagwanbhai Raval with a felicitation certificate and Rs. 11,000 each in cash. It is the efforts of the grassroots team that enables VSSM to inch closer to its goal.

Our heartfelt congratulations to all the winners; continue to work hard and shine in this field of human service and continue to inspire others with your work.

VSSM has been instrumental in doing what it does because of the support of its well-wishing friends. We are grateful for your encouraging support.

Thanks to VSSM’s Banaskantha team, Balubhai Vadi, Rahulbhai Patni, Pareshbhai, VSSM’s Ahmedabad office team for making this event a success. Gratitude to our friends in Media for covering the event and bringing it to their readers.

IIVruksh Devay NamahII 

વૃક્ષમિત્ર સન્માન પુરસ્કાર -2021

વૃક્ષોને સાવનાર – ઉછેરનાર વૃક્ષમિત્રો આમ તો એમને અમે વૃક્ષોની મા કહીએ..

આવા વૃક્ષમિત્રો અમે જ્યાં વૃક્ષો વાવીએ તે દરેક સાઈટ પર રાખીએ. વળી દર મહિને આ વૃક્ષમિત્રોએ કેવું કામ કર્યું તેનો હિસાબ પણ VSSM ટીમ લે.. 

2019-20માં અમે 21 જગ્યા પર વૃક્ષો વાવ્યા તેને ઉછેરવા વૃક્ષમિત્રો રાખ્યા. આ 21 જગ્યામાંથી જે જગ્યાના વૃક્ષમિત્રોએ ઉત્તમ રીતે વૃક્ષોની માવજત કરી વૃક્ષોનું બરાબર પોષણ કર્યું તેવા વૃક્ષોમિત્રોને પ્રથમ, દ્વિતીય અને તૃતિય ક્રમ આપી અનુક્રમે 51,000, 21,000 અને 11,000ના રોકડ પુરસ્કાર સાથે પ્રસસ્તીપત્ર આપી સન્માનવાનો કાર્યક્રમ તા.22 સપ્ટેમ્બર 2021ના રોજ પાલનપુરમાં આયોજીત થયો.

ઉત્તમ કાર્ય કરનાર વૃક્ષમિત્રો તેમજ તેમને સહકાર આપનાર વૃક્ષમંડળીઓને સન્માન તેમજ રોકડ પુરસ્કાર આદરણીય કલેક્ટર શ્રી આનંદભાઈ પટેલના હસ્તે આપવામાં આવ્યો.

પ્રથમ ક્રમે લાખણીના ગેળાગામના વૃક્ષમિત્ર કરશનભાઈ રાજપુત(ભગત) રહ્યા. દ્વિતીય ક્રમે મખાણુના વૃક્ષમિત્ર મોહનભાઈ વજીર રહ્યા.

તૃતિય ક્રમ માટે બે ગામના વૃક્ષમિત્રો પ્રબળ દાવેદાર.  જેમાં જૂનાગોલવીના ધર્માભાઈ તરક તેમજ અમરાકાકા પટેલ અને સોનેથગામના અરતજી ઠાકોરનો સમાવેશ થાય. જો કે અમારા માટે બેમાંથી કોઈ એકની પસંદગી કરવી ઘણી મુશ્કેલ હતી છેવટે અમે બેય ગામના વૃક્ષમિત્રોને સન્માનીત કર્યા. 

આ સન્માન પાછળનો આશય લોકો સ્વયં ભૂ આ બાબતે જાગૃત થાય ને વાવેલા તમામ વૃક્ષો ઉછરે તેની કાળજી કરતા થાય તે. અમારો આ આશય બર પણ આવ્યો હોય એવું કાર્યક્રમ પત્યા પછી લાગ્યું.  મૂળ જેમના સન્માન ન થયા એમણે પોતાની કચાશ ક્યાં રહી તેવું પુછ્યું તો આ વર્ષે અમે 21 ઉપરાંત નવી 33 જગ્યા પર 1,20,000 વૃક્ષો ઉછેરવાના આશય સાથે વાવ્યા તે તમામ વૃક્ષોમિત્રોએ આવતી વખતે અમે સ્ટેજ પર સન્માન સ્વીકારીશું બેન.. એવું ભારપૂર્વક કહ્યું.. 

ચાલો મજબૂત હરિફાઈ થશે એવું લાગી રહ્યું છે…

કલેક્ટર શ્રી આનંદભાઈએ પ્રકૃતિના રક્ષક એવા વૃક્ષમિત્રોને શુભેચ્છા પાઠવી તેમજ ચારેય ગામના લોકોને આવા પર્યાવરણ લક્ષી કાર્યો કરવા માટે પોતાની ગ્રાન્ટમાંથી બે બે લાખ એમ કુલ આઠ લાખની ગ્રાન્ટ આપવા કહ્યું. વૃક્ષો પર્યાવરણનું સમતુલન તો કરે પણ સાથે સાથે હજારો જીવોનું એ ઘર છે માટે એના જતનનું કાર્ય બહુ મોટું એવું પણ એમણે ભારપૂર્વક કહ્યું.

વૃક્ષ ઉછેર કાર્યમાં સંસ્થાની બનાસકાંઠાની ટીમના કાર્યકરોમાંથી ઉત્તમ સેવા આપનાર નારણભાઈ રાવળ, ઈશ્વરભાઈ રાવળ તેમજ ભગવાન ભાઈ રાવળનું પણ સન્માનપત્રક તેમજ 11,000ના રોકડ પુરસ્કારથી સન્માન કરવામાં આવ્યું. મૂળ આ બધા પાયાના કાર્યકરો તેમની સતત દોડાદોડીથી આ બધુ થઈ શકે..

સન્માન મેળવનાર સૌને હૃદયપૂર્વકના અભીનંદ, સેવાના ક્ષેત્રમાં વધુ ઉત્તમ કરો તેમજ એવું સુંદર કાર્ય કરો કે લોકો તેમને અનુસરે તેવી હૃદયના ઊંડાણથી શુભભાવના..

સંસ્થા આ કાર્ય કરી શકી તેની સાથે જોડાયેલા સ્નેહીજનો થકી.. આપ સૌએ મદદ કરી તે માટે આપ સો પ્રત્યે કૃતજ્ઞતા.. 

કાર્યક્રમને સફળ બનાવવા VSSMની બનાસકાંઠા ટીમ, બલુભાઈ વાદી, રાહુલભાઈ પટણી, પરેશભાઈ તેમજ VSSMની ઓફીસ ટીમ સૌના અમે આભારી છીએ..

મિડીયાના મિત્રો પણ હોંશથી કાર્યક્રમમાં ઉપસ્થિત રહ્યા ને આ પ્રસંગને દુનિયા સામે મુક્યો.. આપ સૌનો આભાર… 

વૃક્ષ દેવાય નમઃ

#MittalPatel #vssm #TreePlantation

#Banaskantha #collectorbanaskantha

#village #tree #treecare #felicitation

#event #news #coverage #Gujarat

Collector Shri and Mittal Patel presented the award to  Vruksh Mandli

Collector Shri presented the award to Vruksh Mandli

Collector Shri and Mittal Patel presented the award to Vruksh Mitra

Collector Shri and Mittal Patel presented the award to Vruksh Mitra

The event was held on 22nd September 2021 at Palanpur.

Collector Shri and Mittal Patel presented the award to Vruksh Mitra

Collector Shri and Mittal Patel presented the award to Vruksh Mitra

Collector Shri presented the award to VSSM’s  team member Naranbhai Raval

Collector Shri presented the award to VSSM’s team member Ishvarbhai Raval

Collector Shri presented the award to VSSM’s team member Bhagwanbhai Raval

Mittal Patel visited these families to see the alloted land

“If you cannot find a solution to our problem, tell us so. But please don’t ask us to be patient, how long do we need to remain patient?”

“Who are you?”

“My name is Natubhai. I have called up to convey that  you just make promises but don’t work towards fulfilling those promises!”

“What work?”

“In Visnagar, the government destroyed our shanties, we complained to you regarding the same. It has been four years but you have not taken any action.”

“You are right, but our work is to inform the government  and continue to follow up until the issue is redressed. We have been following up your case with the government. We are confident that one day all of you will have an address to call home.”

“Leave it, you will  not be able to do anything!”

“I am no the Chief Minister of Gujarat, nor am I an official authorised to issue residential plots. My job is to represent your issues to the concerned authorities and I will continue to follow it up until it has been solved.”

But Natukaka was not prepared to listen me out, he continued to spew in anger. It did annoy me,  but I allowed him to vent out his anger. He did not know I was not  part of any government.

After 6 years of representation, Natukaka and 120 families were recently sanctioned residential plots in Visnagar. On insistence of these families I paid them a visit, to see the allotted land as well as  discuss about the construction of houses on the allotted land.

“Ben, I am Natubhai!” Kaka introduced himself after walking up to me.

I smiled.

“I was a little drunk that day, the frustration of moving with bags and baggage made me shout at you.”

“You can vent our your anger, Kaka. I have not taken it to my heart.”

Natukaka and his wife live alone, on their own as they do not have any children to depend on. Growing age had impacted their ability to work.  After our Tohid and Rizwan recommended,   we provided a monthly ration kits to them. But on meeting Kaka I told him, “Kaka, you will still be able to work for a year or so. Start a vegetable cart along with a weighing scale. We will provide you with weighing scale. It would not have been possible for you to find work if you had been staying in a village. However, it will be easy for you to sell vegetables in Visnagar. How about accepting charity only when your body refuses to work?”

“I agree with you completely, but I don’t have funds to buy a hand-cart. Can you buy it for me?”

Natukaka refused to accept the ration kit for the second month. This month, we will buy him a hand cart.

Many have asked about my learnings of working with this society.  

Each day I  learn something new. My interaction with Natukaka taught me humility.

 I hope the government works hard to fulfil our Prime Minister Shri Narendra Modi’s dream of housing for all the homeless by the end of 2022. Recently, the families living in Bavla experienced the same plight as the families of Visnagar. And this was not for the first time, it has happened twice before. We have also filed applications for allotment of plots to these families. Hopefully, they soon receive plots.  

‘તમારાથી ના થાય તો ના પાડી દો પણ ઓમ ધીરજ રાખો ધીરજ રાખો ક્યો સો તે મોણસ ચો હુદી ધીરજ રાખ?’

‘તમે કોણ?’

‘હું કોણ તે નટુભઈ.. તમે ખાલી વાયદા જ કરો. કોમ બોમ તમારાથી ના થાય’

‘શું કામ?’

‘વીસનગરમાં અમારા છાપરાં સરકારે તોડ્યા. એ વખતે તમન રજૂઆત કરેલી. પણ ઈન ચાર વરહ થ્યા તમે કોય ના કર્યું.. ‘

વાત સાચી પણ અમારુ કામ સરકારમાં રજૂઆત કરવાનું ને જ્યાં સુધી કામ ન થાય ત્યાં સુધી એની પાછળ રહેવાનું અને એ અમે કરી રહ્યા છીએ. વળી તમને સરનામુ મળશે. એવો મને વિશ્વાસ છે’

‘કોય ના થાય તમારાથી…’

‘હું રાજ્યની મુખ્યમંત્રી કે પ્લોટ આપવા માટે જવાબદાર અધિકારી નથી, કે નથી મારા હાથમાં કોઈ સત્તા હું તો માત્ર રજૂઆત કરી શકુ અને એ રજૂઆત કામ પૂર્ણ ન થાય ત્યાં સુધી હું કરીશ’

પણ નટુકાકાને મારુ ક્યાં સાંભળવું હતું. એ તો ઘણુંયે અનાપસનાપ બોલ્યા. એ વખતે તો મને ગુસ્સો પણ આવેલો પણ પછી થોડુ વિચારતા એમનો બળાપો સાચો હોવાનું લાગ્યું. હું સરકાર નથી એ વાત એ ક્યાં જાણે..

હમણાં નટુકાકાને એમની સાથેના 120 પરિવારોને લગભગ છ વર્ષની મહેનત પછી વિસનગરમાં રહેવા જમીન ફળવાઈ. લોકોનો આગ્રહ એટલે ફળવાયેલી જમીન જોવા ગઈ મૂળ ઘર કેવા બાંધીશું તેની ચર્ચા જ કરવા. ત્યાં કાકા ધીરે રહીને મારી પાસે આવ્યા ને કહ્યું, 

‘બેન હું નટુભઈ…’

મે સરસ સ્મીત કર્યું.. કાકા કે, ‘એ વખતે થોડુ પી ગ્યો’તો એટલે બોલાઈ જ્યું. રોજ લબાચા લઈને ઓમથી તેમ ખસેડવાનું થાય એટેલ…’

‘તમે બોલી જ શકો કાકા.. મને માઠુ નથી લાગ્યું…’

નટુકાકા ને એમના પત્ની બેઉ એકલા રહે. નિસંતાન. ઉંમર થઈ કામ બહુ થાય નહીં. એટલે અમારા તોહીદ અને રીઝવાને કાકાને દર મહિને રાશનકીટ આપવાનું નક્કી કર્યું. તે અમે કીટ આપી. 

પણ કાકાને મળ્યા પછી મે કહ્યું,  ‘કાકા હજુ એકાદ વર્ષ મહેનત થાય એમ છે. તમે શાકભાજીની લારી કરો. લારી ને વજનકાંટો, વજનિયા અમે આપીએ. તમે ગામડાંમાં રહેતા હોત તો કામ ન મળત. પણ વીસનગરમાં રહો છો તો શાકભાજી વેચવાનું થઈ શકશે. જ્યારે હાથ પગ સાવ ના પાડે ત્યારે ધર્માદુ લઈએ તો કાકા?’

‘તમારો વિચાર એકદમ બરાબર. લારી માટે પૈસા નથી તમે લઈ આપો હું ધંધો કરીશ..’

આમ એક રાશનકીટ લીધા પછી બીજી લેવાની એમણે ના પાડી. લારી તો આ મહિનામાં લઈ આપીશું.

 ઘણા પુછે સમાજ સાથેના કામે તમને શું શીખવ્યું?

હું કહુ છુ નીત ઘણું શીખુ છુ.. જેમ કે નટુકાકાના એક ફોને મને વિનમ્રતા શીખવી…

પણ હા આપણા વડાપ્રધાન નરેન્દ્ર મોદીએ 2022માં તમામ ઘરવિહોણાને ઘર આપવાનું સ્વપ્ન સેવ્યું છે. સરકાર એમાં વધુ મહેનત કરે એમ ઈચ્છીશ. 

હમણાં જ બાવળામાં વિચરતી જાતિના કેટલાય પરિવારો જેઓ વર્ષોથી બાવળામાં જ રહેતા તેમના છાપરાં તૂટ્યા.. વળી આ છાપરાં એક વખત નહીં પણ ત્રણ વાર ખસ્યા અને તુટ્યા…આ પરિવારોનું પુનઃવસન થાય તે માટે વિધીસર દરખાસ્તો થઈ ગઈ છે. બસ સત્વરે કાર્યવાહી થાય એ માટે સરકારને વિનંતી….

#MittalPatel #vssm #HousingForAll

#home #nomadic #denotified

#gujarat #humanity #humanrights

#government #help #cmogujarat

Mittal Patel giving caste-certificate to nomadic families

 “When will we  find a place to call home,  how long will we have to lug our belongings ? We are tired of this never ending wandering!!” The 47 homeless nomadic families of Harij would often share their woes with us.

More than 3 years ago, VSSM’s Mohanbhai had made a written application to the district collector for allotment of plots to these families. Sadly, the file is yet to move forward.

Our Prime Minister dreams of proving housing to all homeless families by 2022, and we talk about making this dream a reality with the concerned authorities and legislators.

In August 2021, as a result of our persistent follow-ups the district collector allotted plots to these families. The joy of owning a house soon has brought immense joy to these families for whom VSSM has played an integral role in getting caste certificate and other identity proofs issued.  

The families have been extremely patient all this while, we are glad their patience has finally paid off.

We are grateful to the government. VSSM is particularly thankful to respected Shri Kiritbhai Shah (US based) and Jewelex Foundation for supporting the remuneration of VSSM team who remain persistent and consistent in their work towards the families VSSM works with.

અમારુ ઠેકાણું ક્યારે પડશે? આ લબાચા લઈને અહીંયાથી ત્યાં ને ત્યાંથી અહીંયા રખડીએ પણ હવે થાક્યા..એવું હારીજમાં રહેતા ઘરવિહોણા વિચરતી જાતિના 47 પરિવારો કહે. 

અમારા કાર્યકર મોહનભાઈએ આ પરિવારોને પ્લોટ મળે તે માટે કલેક્ટર શ્રીને લેખીતમાં રજૂઆત કરી. પણ એક- બે – ત્રણ વર્ષ નીકળી ગયા પણ ફાઈલ આગળ ચાલે જ નહીં…

આપણા વડાપ્રધાન શ્રીનું સ્વપ્ન આવા ઘરવિહોણા તમામ પરિવારોને 2022 પહેલાં પ્લોટ આપવાનું બસ એ સ્વપ્નની વાત અધિકારથી લઈને રાજકીય આગેવાનો સાથે કરીએ. 

સતત રજૂઆત પછી કલેક્ટર શ્રીએ લાગણી રાખી આ પરિવારોને ઓગષ્ટ-21માં પ્લોટ ફાળવ્યા..

પરિવારો તો રાજી રાજી.. એમના જાતિપ્રમાણપત્રથી લઈને અન્ય પુરાવાઓ એકત્રીત કરવામાં પણ VSSMની ભૂમિકા મહત્વની..

જો કે આ પરિવારોએ પણ ધીરજ રાખી.. ને આપણામાં કહેવત છે ને ધીરજના ફળ મીઠા તે મીઠા ફળ એમને ચાખવા મળ્યા…

આભાર સરકાર શ્રીનો..

તેમજ આવા વંચિત પરિવારોને સરકારની મદદ મળી રહે તે માટે મથતી અમારી ટીમને મદદ કરનાર આદરણીય શ્રી કીરીટભાઈ શાહ(USA) અને જવેલેક્ષ ફાઉન્ડેશનનો..તમે સાથે છો એટલે આ કાર્ય થઈ શકે.. આપ પ્રત્યે રાજીપો…

#MittalPatel #vssm Kirit H Shah

Nomadic families welcomes Mittal Patel with flowers

The current living condition of nomadic families

 

Mittal Patel visits tree plantation site

 

The Rain Gods are upset with us…

When rains fail, it is the farmers who face the worst impact.

“Ben, there is hardly any water left for our borewells to draw out.” The farmers complained. It was tough to watch such pathetic condition of individuals who grow our food. The regions where the water of Narmada has reached through the Sardar Sarovar Canal are not undergoing any turmoil but regions like Lakhni, Tharad, Disa, Dhanera are struggling for water.

Farmers from numerous regions are appealing to the government to make provision for the Narmada water to reach their village. VSSM will do the needful and appeal to the government but until that happens we need to plan for our greener future, we are planting trees that help bring rain. VSSM is striving to achieve its goal of making Banaskantha green and water sufficient through a massive tree plantation campaign.

We are planting 7500 trees in Achwadiya village with the support of our dear and respected Krishnakant uncle and Indira auntie. To ensure that each planted tree survives and grows well, we will also appoint a Vriksha Mitr for three years.

Despite changing climate, rising temperatures and dwindling natural resources,  we haven’t to value the significant role they play in our existence. It is our responsibility to pass on a planet that is environmentally healthy and blooming with an abundance of natural resources. We need to rewire our environmental priorities and remain committed to achieving those. 

 વાત અછવાડિયાથી…

મેઘરાજા રુઠ્યા…

ખેડૂતોએ ત્રાહીમામ પોકાર્યું…

બેન અમારા બોર ડચકા લે છે તો કોઈ કહે, અમારા બોરવેલ ફેઈલ થઈ ગયા.. જગતના તાતની આ દશા સાંભળી દુઃખ થાય.

બનાસકાંઠામાં મા રેવાના પાણી પહોંચવાથી ઘણા વિસ્તારને ફાયદો થયો. પણ લાખણી, થરાદ, ડીસા, ધાનેરા વગેરે વિસ્તારો પાણી ઝંખી રહ્યા છે. નર્મદાના પાણી પહોંચે એ માટે ગામે ગામથી ખેડૂતો રજૂઆત કરી રહ્યા છે. 

સરકારના કાને એ વાત નાખીશું ને નક્કર કામ થાય તે માટે પ્રયત્નો પણ કરીશું પણ ત્યાં સુધી વરસાદ લાવવામાં ઉપયોગી વૃક્ષોનો ઉછેર થાય તે માટે અમે મથી રહ્યા છીએ.

અછવાડિયાગામના સ્મશાનમાં અમે આદરણીય ક્રિષ્ણકાંત અને ઈન્દિરા મહેતા અમે પ્રેમથી અંકલ આન્ટી કહીએ તેમની અને ગામની મદદથી 7500 વૃક્ષો ઉછેરવાનું કરી રહ્યા છીએ. 

વાવેલા વૃક્ષો ઉછરે એ માટે ત્રણ વર્ષ સુધી પગારદાર માણસ પણ રાખીશું. 

દુષ્કાળની પરિસ્થિતિ સર્જાય ત્યારે આપણને પાણી અને વૃક્ષોનું મહત્વ વધારે સમજાય છે. પણ મારા ખ્યાલથી આપણે આ દિશામાં ઘણું કરવાનું બાકી છે. આપણી આવનારી પેઢીને સાબદા પાણીના તળ આપવાની સાથે સાથે સૌ સુખેથી રહી શકે તેવું ઓક્સિજન યુક્ત જગત આપવા માટે આપણે કટીબદ્ધ થવાની જરૃર છે. 

#MittalPatel #vssm #અછવાડિયા

Mittal Patel plants a tree sapling

Tree Plantation site

Achwadiya tree plantation site

Mittal Patel with the farmers and villagers of Achwadiya village

Mittal Patel discuss environment conservation with the villagers

Mittal Patel with the Kangasiya families of Rajkot

The Kangasiya families of Rajkot survive under conditions the shared images depict. When we first came in their contact, they possessed no identity proof. With the support VSSM provided and compassion, the officials showed they could acquire identity proof.

The pressing issue was to help them obtain residential plots. Our Prime Minister has pledged to provide housing to all by 2022.

 “Ben, when will we have a place to call our own, a place we will not ask to vacate?” the families invariably inquired whenever I visited them.

VSSM has helped file applications along with an appeal to the district collector of Rajkot with a request to expedite the allotment. We would also like to request the ever-supportive respected Chief Minister Shri Vijaybhai Rupani to kindly help us with this matter. 

રાજકોટના કુવાળવાગામમાં કાંગસિયા સમુદાયના પરિવારો ફોટોમાં દેખાય એ હાલમાં રહે.

આ પરિવારોને અમે પહેલીવાર મળ્યા ત્યારે એમની પાસે ઓળખના એકેય આધારો નહોતા. અમે મદદ કરી અધિકારીએ લાગણી રાખી એટલે આધારો તો થઈ ગયા.

હવે મુખ્ય મુદ્દો તેમને સ્થાયી રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળે તે. 

આપણા વડાપ્રધાન શ્રીનું સ્વપ્ન 2022 સુધીમાં ઘરવિહોણા પરિવારોને ઘર આપવાનું. 

જ્યારે પણ આ પરિવારોની વસાહતમાં જવું ત્યારે પુછાતો પ્રશ્ન બેન ક્યારે અમને અમારી જગ્યા મળશે જ્યાંથી અમને કોઈ ખાલી ન કરાવે. 

રાજકોટ કલેક્ટર શ્રીને પ્લોટ ફાળવવા અરજી તેમજ દરખાસ્ત કરી દીધી છે. બસ તેમને ઝટ પ્લોટ ફળવાય તે માટે વિનંતી… 

આદરણીય મુખ્યમંત્રીશ્રી વિજયભાઈ પણ અમારા કાર્યમાં ઘણી મદદ કરે તેમને પણ આ બાબતે મદદરૃપ થવા વિનંતી…

#MittalPatel #vssm

The current living condition of Kangsiya families

The current living condition of these families

Nomadic Settlement of Rajkot

Devrajabapa with his younger son visits VSSM office

“Please give me poison I do not wish to live any longer!” pleads Ranjitbhai to his father Devrajbhai after making constant rounds of various clinics for the last seven months. Ranjitbhai lives in Lodhiyana village of Amreli and earned his living from applying sequins on sarees. Seven months ago, a truck hit him while he was on his way to Una. One of his legs suffered a severe injury and had to be operated on to insert a rod. The family spent their savings on this surgery. While recuperating he developed some infection in the same leg, once again he was making rounds of hospitals in Rajkot, Junagadh, Mahuva… but no one could treat his condition and severe pain persisted. Finally, when they learnt about a free treatment program in Timbi, the father-son duo reached Timbi.

Pareshbhai from Timbi Hospital administration department called me up with a request to help Ranjitbhai receive treatment from Ahmedabad Civil Hospital. Ranjitbhai had no money to travel to Ahmedabad hence, Pareshbhai arranged for an ambulance while Kiran took care of the formalities for his admission into Civil Hospital.

Now it was a matter of waiting and being patient. Ranjitbhai’s wound was dressed daily, the doctor made daily visits but would not talk much to the patient. The father-son duo was very confused with this approach. It made them restless. Why are they operating Ranjitbhai when other doctors had advised the same? The question bothered them. But how to find an answer to the same!?

In the meanwhile,  cyclone Tauktae blew away the roof over their house in their hometown and their livelihood also suffered.

VSSM’s Kiran would regularly visit the father-son duo at the hospital. One day the father requested Kiranbhai, ‘Please get us relieved from here. It is better for Ranjit to be amidst the family instead of dying a lonely death here at the hospital.”

Kiran mentioned this to me, I called Devrajbapa to the office. Ranjit’s younger brother who was visiting him also accompanied his father to the office.

Devrajbapa was in tears describing the silence of the doctors and the condition of their cyclone ravaged house. Ranjit was much better but the men had lost hope, primarily because the doctor would not provide regular updates on Ranjit’s medical condition and they were not confident to speak to the doctor on their own.

I spoke to Shri Kamleshbhai Upadhyay who works at Civil Hospital, he spoke to the doctors treating Ranjitbhai. The doctors asked for  Devrajbapa to meet him. Kiran accompanied Devrajbapa and his younger son to meet the doctor. Devrajbapa asked all the questions that bothered him about Ranjitbhai’s condition, and the doctor patiently replied and resolved to each one of them.

“Now we will be here for as long as it takes for Ranjit to fully recover…” a relieved Devrajbapa tells us.

We provided the younger son with a tarpaulin and some cash while assuring him of support to start some business. Devrajbapa was at peace by now.

The reason for my sharing this rather insignificant story here is to draw your attention to the improving conditions of public hospitals and the need for them to pay attention to matters like so, to improve the communication with the patients and their relatives and ease their worries.

Yesterday the doctors performed plastic surgery on Ranjitbhai’s wound that had finally healed, he will be able to leave for Lundhiya in the next few days.

 ‘મને ઝેર દઈ દ્યો મારે હવે નથી જીવવું..’

છેલ્લા સાતે મહિનાથી એક દવાખાનામાંથી બીજે ને ત્યાંથી ત્રીજે ધક્કા ખાતા રણજીતભાઈએ પોતાના પિતા દેવરાજભાઈને આ કહ્યું.મૂળ અમરેલીના લોંધિયાગામના વતની રણજીભાઈ દેવીપૂજક સાડીઓમાં ટીલડીઓ લગાડવાનું કરે. સાત મહિના પહેલાં ઉના જતા ટ્રકે અડફેટે લીધા. ઢીંચણથી નીચેના ભાગમાં ફેક્ચર આવ્યું. ઓપરેશન થયું સળિયા નંખાયા. બચત ખર્ચાઈ ગઈ. ઘરે આવ્યા પછી પગમાં રસી થઈ. ફરી દવાખાનાના ધક્કા, દેવરાજાબાપા કહે, જુનાગઢ, રાજકોટ, મહુવા વગેરે કાંઈ કેટલાય દવાખાને ધક્કા ખાધા પણ દરદ મટે નહીં. છેવટે ટીંબીમાં મફત સારવારની જાણ થઈ. તે પહોંચ્યા ટીંબી.

ટીંબી હોસ્પીટલના સંચાલનમાં પરેશભાઈ કાર્યરત એમણે મને ફોન કર્યો ને રણજીતભાઈને સીવીલમાં સારવાર કરાવવામાં મદદ કરવા કહ્યું. અમદાવાદ આવવા પૈસા નહીં તે પરેશભાઈએ એમ્બ્યુલન્સ બાંધી આપી. અહીંયા આવતા વેત અમારા કાર્યકર કીરણે એમને દાખલ કરાવી દીધા. હવે મુદ્દો હતો ધીરજનો. રોજ ડ્રેસીંગ થયા. ડોક્ટર આવે ફટાફટ રજીભાઈને જોઈને જતા રહે. પણ દેવરાજબાપા કે રણજીતભાઈ સાથે ઝાઝી વાત ન થાય. બીજા ડોક્ટરોએ તો ઓપરેશનનું કહેલું ત્યારે અહીંયા એમાનું કેમ કરતા નથી તે પ્રશ્ન પણ થાય. પણ પુછી ન શકે. 

તૌકતે વાવાઝોડુ એમના ગામમાં આવીને ગયું અને એમનું છાપરુ ઊડી ગયું. રોજગારના  પણ કોઈ ઠેકાણા નહીં.  

માનસીક રીતે ભાંગી પડેલા રણજીભાઈ અને બાપાના હાલચાલ પુછવા અમારો કિરણ નિયમીત જાય. તે એક દિવસ એમણે કિરણને કહ્યું, ‘અમને રજા દઈ દ્યો. ઘીરે અમારા બધાની વચમાં રણજીત મરશે તો ચાલશે પણ આંયા…’

કીરણે મને વાત કરીને અમે દેવરાજાબાપાને ઓફીસે બોલાવ્યા. તેમનો નાનો દીકરો પણ ખબર પુછવા આવેલો તે બાપ દીકરો બેઉ ઓફીસે આવ્યા. 

ડોક્ટર કાંઈ કહેતા નથી ને ઘરની સ્થિતિ તો બોલતા બોલતા દેવરાજબાપાની આંખમાં આસુ આવી ગયા. રણજીતભાઈને ઘણું સારુ હતું છતાં આ લોકો હિંમત હારી ગયેલા. મૂળ પ્રશ્ન ડોક્ટરે તેમની સાથે વાત નહોતી કરી. ક્યાંક આ લોકો ડોક્ટરને પુછી ન શક્યા.

આખરે સીવીલમાં કાર્યકરત અને ખુબ સંવેદનશીલ શ્રી કમલેશભાઈ ઉપાધ્યાયને આ વાત કહી. તેમણે વિભાગના ડોક્ટરને વાત કરી. ડોક્ટરે કહ્યું કાકાને મોકલી આપો હું વાત કરીશ. અમે કીરણ સાથે દેવરાજાબાપાને તેમના નાના દીકરાને સીવીલ મોકલ્યા. બાપાએ ડોક્ટરને ઘણા પ્રશ્નો પુછ્યા ને ડોક્ટરે દરેક વાતનું સમાધાન આપ્યું. કાકાના જીવને શાંતિ થઈ એ પછી એમણે કીરણને કહ્યું, ‘હવે જેટલા દી રાખશે એટલા દી રેશું ને રણજીતને હાજો નરવો લઈને આંયાથી જશું..’ગામડેથી આવેલા એમના નાના દીકરાને તોરપોલીન ને થોડા પૈસા આપ્યા. સાથે નવો ધંધો કરવા મદદ કરવા કહ્યું. કાકાને જીવને હવે સાવ શાંતિ થઈ. 

આ વાત સાવ નાનકડી છે.. મૂળ સારવારની સાથે ક્યાંક વાત કરવાનું થાય તો શું પરિણામ આવે એ દર્શાવવા આ લખ્યું. 

સરકારી હોસ્પીટલોમાં પહેલાં કરતા સુવિધા ઘણી સરસ થઈ છે. એમાં આવી વાતો પર ધ્યાન દેવાય તો સોને પે સુહાગા જેવું થઈ જાય.  ખેર ગઈ કાલે જ રણજીતભાઈને પગમાં જ્યાં પસ થયું હતું તે લાંબા સમયના ડ્રેસીંગ પછી સારુ થયું ને એમની પ્લાસ્ટીક સર્જરી પણ થઈ ગઈ. બે ચાર દિવસમાં હવે એ લુંધિયા જઈ શકશે.. 

#MittalPatel #VSSM

Mittal Patel assures Lilakaka and Dhulikaki that VSSM will be with him all the way

To some, ageing is a punishment. How to survive years when living even a moment seems an eternity?

Lilakaka and Dhulikaki reside in Patan’s Jasupura. The couple has no children. They worked as labourers until body supported; they are old and weak now, kaka is bedridden due to some medical condition. Kaki cannot leave his side. Recently, kaka’s health condition worsened, he lost his ability to speak.

It is their neighbours who sustain them. VSSM has been providing a monthly ration kit to them so that they do not have to be at the mercy of others.

I recently visited the Kaka-Kaki to inquire about their well-being. Kaka sat upon his charpoy, he was trying to tell me something, but he couldn’t speak. We could not comprehend what he was trying to say, but we assured him that we will be with him all the way.

VSSM’s Shankarbhai was the first to reach and identify this couple who reside in a remote region. And many like them need support to spend their silver years with dignity.

VSSM nurtures 185 such destitute elderly, each of whom receives a monthly ration kit of Rs. 1200.

It is believed one should give away 10% of their income for the welfare of those in need.

If you wish to adopt an elderly, do get in touch with Nitinbhai on 9099936013 or Dimpleben on 9099936019

ઘડપણમાં ઘડી કાઢવી મુશ્કેલ ત્યાં દિવસો કેમના નીકળે?

#પાટણના #જસુપુરામાં નિસંતાન લીલાકાકા ને ધુળીકાકી રહે.

મજૂરી થતી ત્યાં સુધી કરી. પછી શરીર થાક્યુ.. ને છેલ્લા કેટલાક વખતથી તો કાકાએ ખાટલો ઝાલ્યો. હવે કાકી એમને મુકીને ક્યાંય ન જઈ શકે.

જો કે આટલું ઓછુ હતું ત્યાં હમણાં કાકાની વાચા ગઈ.

પડોશીઓના સહારે નભતા આ દંપતીને અમે દર મહિને રાશન આપીએ મૂળ કોઈની ઓશિયાળી વેઠવીન પડે માટે…

હમણાં એમની ખબર પુછવા ગઈ. અમને જોઈને કાકા ખાટલામાં બેઠા થયા. કશુંક કહેવું હતું પણ બોલી ન શક્યા. મે રજા માંગી ત્યારે પણ બોલવું હતું પણ ન બોલાયું..

એ શું કહેવા માંગે છે તે ન સમજાયું પણ અમે સાથે છીએ ચિંતા ન કરોનું અમે કાકાને કહ્યું.. 

અમારા કાર્યકર શંકરભાઈએ આ માવતરને શોધ્યા.. અંતરિયાળ ગામડાંઓમાં કેટલાય લોકો છે જેમને આપણી મદદની જરૃર છે.. ત્યારે અમે અમારાથી થતું કરીએ..

આવા 185 થી વધુ  માવતરોને અમે સાચવીએ.. પ્રત્યેકને માસીક રાશન આપવાનો ખર્ચ 1200 રૃપિયા. 

કહે છે કમાણીનો દસમો ભાગ સતકાર્યો માટે કાઢવો જોઈએ.. 

તમને આવી ઈચ્છા થાય, માવતરને દત્તક લેવાની ઈચ્છા થાય તો ચોક્કસ સંપર્ક કરજો અમારા નિતીનભાઈ- 9099936013  અને ડિમ્પલબેનનો – 9099936019

#MittalPatel #vssm #માવજતકાર્યક્રમ

Lilakaka and Dhulikaki reside in Patan’s Jasupura

Mittal Patel meets Dhulikaki and Lilakaka