Month: April 2020

“This ration card you helped obtain has come to our rescue during these challenging times. There has brought us great relief for our food needs. The ration shops gave us wheat, rice, sugar and dal. Oil and chilli would have made it even better nonetheless, something is better than nothing.”

Thousands of families who have obtained Ration Cards as a result of VSSM’s efforts have always blessed and these blessings are even more profound in the recent times of COVID crisis.

 I am grateful to the government for considering our cognizance and making the required amends to ease the process of acquiring ration cards for such homeless families. The amend to consider Voter ID card as the only pre-required document to process ration card applications of nomadic and de-notified communities has enabled thousands of families to access ration cards.

Hope and prayers for these difficult times get over soon…

The image shared here for reference was captured by our dear and well-wishing patron, the UK based  Bharatbhai Patel!!

‘તમે આ આ કેડ કઢઈ આલ્યુ પસી દોણા પોણીની રાહત થઈ જીતી..

હાલના કપરા વખતમો તમે કઢઈ આલેલું આ કેડ જ કોમ આયું..

આજ કંટોલમોંથી ઘઉં, ચોખા, ખોડ અન દાળ મલી. હા મરચું અન તેલ મલ્યું હોત તો થોડી ઠીક રેત પણ હેડો ના મોમા કરતા કોણો મોમો હારો…’

VSSMના કાર્યકરોના પ્રયત્નોથી જેમને રેશનકાર્ડ મળ્યા છે તેવા હજારો લોકો આમ પણ આશિર્વાદ આપતા હોય છે પણ હાલની ઘડીમાં તો તેમના હૃદયમાંથી ખરા આશીષ નીકળે છે..

સરકારનો પણ આભાર માનુ છુ. વિચરતી જાતિઓને સહેલાથી રેશનકાર્ડ મળે તે માટે અમારી રજૂઆતના પગલે એમણે ફક્ત મતદારકાર્ડના આધારે રેશનકાર્ડ આપવાનો ઠરાવ કર્યો ને એના આધારે જ અમે હજારો લોકોને મતદારકાર્ડની જેમ જ રેશનકાર્ડ અપાવી શકેલા..

ખેર ઝડપથી આ કપરો કાળ માથેથી હટી જાય એવી પ્રાર્થના…

આ ફોટો પ્રતિક રૃપે. જેને પાડ્યો છે, ઈગ્લેન્ડમા રહેતા અમારા પ્રિય ભરતભાઈ પટેલે…

#MittalPatel #VSSM

‘Ben, I wouldn’t have called you up with this request since it is becoming difficult to live without it I decided to call you up!!”

“What?”

“We have enough food to survive!”

“Then what?”

“Will share if you promise not to scold!!”

“OK, I won’t scold. Tell me.”

“Ben, can you help me with bidi?”

I couldn’t stop myself from breaking into loud laughter after hearing Devabhai’s request. 

“I am so glad to hear this. When I would request or school you would tell me that if you did not smoke you felt gas building up, constipated, you experienced pain in the chest. I cannot help you in any way in this matter.”

“O my Ben, this is not the time to laugh at me. I might die. It is so difficult to survive a day without smoking. Please help me find bidi!!”

“I would never do that in my life. Have patience maybe these conditions might help you give up your addiction completely.”

Many addicts like Devabhai are reeling under tremendous withdrawal symptoms because the complete lockdown and closure of non-essential services. 

The women of Ramdevnagar’s Bawri settlement were overjoyed with the post-lock-down conditions of the addicted men in their settlement. 

“Ben there is no sight of alcohol or marijuana. All those who said they would die if they don’t drink are all lying in corners of their houses and surviving on Khichri meals. God Bless Modi Saheb, he has made it hard for all these addicts to access their addictions.”

The social media is buzzing with discussions on the advantages and disadvantages of a 21-day lock-down. And these are some liked and un-liked repercussions of the present lockdown.  

My phone has been continuously ringing ever since the lockdown was announced. Today, there has been no call to complain about the non-availability of ration. And that brings much relief to me. No calls also mean I could have my lunch on time today because last few days have been maddening and the calls to ensure my large family received grains to cook and eat gave too little time to eat lunch. Maulik and Kiara have been very patient and supportive. 

And Devabhai’s call today brought that much-needed laughter in this trying times. 

Thought of sharing this incidence with you all to lighten up the atmosphere. 

 The image isn’t of Devabhai and neither have I clicked it. Of course, this is a member of my vast family but the image isn’t captured by me. The moment any of my family members sees me approaching their bidis and gutka go into hiding or else they have to listen to my long lecture. But yes it is from one of the settlements. 

ભલું થજો મોદી સાહેબનું આ 21 દિવસમાં બંધાણીઓના છક્કા સોડાઈ દીધા

‘બેન તમન ના કેવરાય પણ હવ રેવરાતુ નઈ એટલ કઉ સુ…’

‘શું?’

‘ખાવા પીવાની તો બાપલા તમે હખ કરી આલી..પણ..’

‘પણ શું?’

‘તમે લડો નઈ તો કઉ..’

‘નઈ લડુ બોલો..’

‘આ બીડીનું કાંક કરી દ્યો ને…’

દેવાભાઈનો કરુણ અવાજ સાંભળીને હું જોરથી હસી અને કહ્યું,

‘ચાલો સારુ થયું હું વર્ષોથી વઢતી વ્યસ્ન મુકો ત્યારે કહેતા બેન,બીડી ના પીવું તો ગેસ થઈ જાય, છાતીમાં ગભરામણ થઈ જાય. અરે કબજિયાત થઈ જાય એવું પણ કહેતા..હવે આમાંનું કશું થાય છે?’

‘ઓ મારા બેન તમારી ગા શું મજાક હું લેવા કરો સો..મારો જીવ જાય સે. કેમેય કરીન્ દાડો ટૂંકો જ નઈ થતો.. તમે બીડીનું કાંક કરી દ્યો ભઈ’સાબ’

‘હું તો જીંદગીમાં ના કરુ..થોડી ધીરજથી કામ લ્યો. આ ફેરા બીડી છૂટી જશે…’

દેવાભાઈ અને એમના જેવા ઘણાય વ્યસનના બંધા

ણીની દશા આજે માઠી છે.

અમારા રામદેવનગરની બહેનો તો રાજી રાજી છે.

‘બેન દારૃ અને ગાંજાનું ટીપુંયે મલતું નઈ. મુ દારૃ ના લઉ તો મરી જવું એવું કેવાવાળા બચારા ઘરનો ખૂણો પકડી ખીચડી ખાઈન પડ્યા સે…ભલું થજો મોદી સાહેબનું આ 21 દિવસમાં બંધાણીઓના છક્કા સોડાઈ દીધા’

21 દિવસના ફાયદા – ગેરફાયદાની ઘણી વાતો સોસીયલ મિડીયામાં ચાલે છે.,વ્યસનને લઈને પણ ફાયદા – ગેરફાયદા…

આજે રાશન નથી, ખાવા નથી એવું કહેનારાના ફોન નથી એટલે મનેય નિરાંત છે..

કોરાનાએ ઘરમાં બેસાડ્યા પણ આટલા દિવસે પહેલીવાર એક વાગે જમી. નહીં તો મારા બહોળા પરિવારની રાશનની ચિંતા કરવામાં ચાર ક્યારે વાગી જતા એનો ખ્યાલ નહોતો આવતો.

મૌલિક અને કિઆરાએ આટલા દિવસ ઘણું વેઠ્યું…

ત્યાં દેવાભાઈના આ ફોને મને ઘણી હળવી કરી..

તમેય મજા લ્યો માટે તમને આ વાત કહી..ફોટો દેવાભાઈનો નથી.. પણ છે મારા બહોળા પરિવારના જ એક સભ્યનો…

અનેરી અમારી આ વસાહતોમાં ગયેલી એ વેળા એણે લીધેલો ફોટો..

મારા નસીબમાં આવા ફોટો નહીં. મને તો જોઈને જ બીડી ગાયબ થઈ જાય નહીં તો મારુ લેક્ચર સાંભળવું પડે બિચારા આ બંધાણીઓને….

#MittalPatel #VSSM #મિત્તલપટેલ #વિચરતીજાતિ #બંધાણી #વ્યસન #NomadicTribes #Nomadsofindia

#lockdownindia #coronavirus #fightagaistcorona #21daylockdown

#deaddiction

Laughter they say is the best medicine, let’s lighten up our moods and take our attention off the COVID talks!!

“How old are you Ba?”

“Must be 150 -200 years!”

“This made you laugh, right? I had laughed too. However, to Sedi Ma these numbers do not matter.”

Allow me to share an interesting episode of the time I had begun working to help these nomadic communities obtain their identity documents.

I was filling up the forms for Voter ID cards. I would make everyone sit a queue, come up when their turn came and fill up their details. Two women lead an elderly lady to me.

“Ben, her form needs to be filled up.”

“Ba, what is your age?” I inquired after filling up the other required details.

“I think it must be 30-35!!”

“Ba, it cannot be only 35!” I said as she was unable to walk on her own.

“Cannot be a year more than 35,” Ba replied confidently.

I know it is forbidden to ask women their age, but Ba was beyond comprehension.

Well, I called her eldest child and her son whose age was above 65 years for sure turned up. I asked him his age to which he replied, “almost 30!”

I stopped myself for arguing with him and called his eldest child…. That way I called upon Ba’s 4 generations and wrote her age to be 85 years.

After so many years Sedi Ma whom you see in the picture reminded me of that Ba. Sedi Ma stays in Surendranagar.

“Ma, there is a 50 years difference in 150-200!” I told Sedi Ma.

“How do I know that, but I know for sure we have settled here for 150 years. His father (Navghanbhai) and I have set up our caravan here.” she laughed and replied.

“Ma, you should be featured in Guniess Book!!”

“What would that be??”

કોરોનાનું વાંચી વાંચીને ટેન્શન થતું હોય તો ચાલો થોડું હસીએ… આમ પણ હસવું તબીયત માટે સારુ છે ને ઘેર બેઠા બેઠા કંટાળોય ઘણો આવતો હશે….

‘તમને કેટલા વરસ થ્યા બા’

‘થ્યા હશે દોઢસો બસો… ‘સાંભળીને હસવું આવ્યું ને? મનેય એમ જ થયું. પણ સેદી માને આ વરસ સાથે સાચે કાંઈ લેવા દેવા નથી…

એક રસપ્રદ ઘટના કહુ… એ સમય હતો વિચરતી જાતિઓ સાથે કામ શરૃ કર્યાનો. હું એ વખતે આ જાતિઓને તેમની ઓળખના આધારો અપાવવાનું કરી રહી હતી.

રાજકોટ પાસેના પારેવડામાં હું તેમના મતદારકાર્ડના ફોર્મ ભરતી હતી. લોકોને એક લાઈનમાં બેસાડી વારાફરતી બોલાવી તેમના ફોર્મ ભરવાનું હું કરતી. આવામાં બે બહેનો એક માડીને ટેકો દઈને મારી પાસે લાવ્યા અને કહ્યું, બેન આમનું ફારમ બાકી સે…મે માડીને નામ પુછ્યું.. એમણે કહ્યું ને મે લખ્યું. એ પછી મે પુછ્યું મા ઉંમર શું થઈ…

એમણે કહ્યું, થ્યાં હસે તરી પાંતરી…બે જણાના ટેકે આવેલા માજીના તરી પાંતરી! મે કહ્યું મા આટલા નો થાય… તો એમણે કહ્યું, પાંતરીથી તો એકેય વધારે નઈ થ્યું હોય..

બહેનોની ઉંમર ના પુછાય એ વાત સાચી પણ આ માડી…

ખેર પછી તો મે એમના સૌથી મોટા સંતાનને બોલાવવા કહ્યું. એમનો દીકરો આવ્યો.. જેની ઉંમર લગભગ 65 ઉપર હશે.. એને પુછ્યું કે તમારી ઉંમર? તો એણે કહ્યું. તરી થ્યા હશે.. આખરે ઉંમર પુછવાનું મે રહેવા દીધુ અને એ ભાઈને એના સૌથી મોટા સંતાનને બોલાવવા કહ્યું, એ આવ્યો.. એની ઉંમર પુછવા કરતા એના સૌથી મોટા બાળકને બોલાવવા કહ્યું… આમ કરતા કરતા મે માડીની ચાર પેઢી જોઈ.. અને પછી માડીની ઉંમર પંચ્યાસી લખી…

એક એ માડી ને બીજા સેદીમાં જેમની સાથેનો ફોટો તમે પણ જોઈ શકો છો.. સેદી મા સુરેન્દ્રનગરમાં રહે છે. મે સેજીમાને કહ્યું દોઢસો અને બસ્સોમાં પચાસ વર્ષનો ફેર હોય મા?એ હસ્યા અને કહ્યું.. બળ્યું ઈ બધું ધ્યાન અમારાથી નો રે.. પણ અમારો વસાવટ આંયા સુરેન્દ્રનગરમાં દોઢસો બસો વરહનો… મે અને આના(નવઘણભાઈના) બાપાએ આંયા ગાડા ખોઈલાતા….

મે કહ્યું, મા તમારુ નામ તો ગ્રીનીસ બુકમા ંલખાવું જોવે… એમણે કહ્યું, ઈ વળી કઈ બલા…

હવે હું ઉંમરને લઈને ઝાઝી માથાકૂટ અમારા પરિવારોમાં નથી કરતી….

#mittalpatel #nomadic #denotied #surendranagar #socialimpact #ntdnt #nomadicfamily #noamdicpeople #denotifiedpeople #lifeofnomadic #humanrights #votercard #વિચરતા #વિમુક્ત #સુરેન્દ્રનગર #ગુજરાત #માનવઅધિકાર

#મિત્તલપટેલ